semaver
Active member
Yargıtay’dan emsal ‘hayırlı evlat’ sonucu Maddi durumu âlâ olan baba, kanser olunca kendisine yardımcı olması için öz kızıyla ‘ölünceye kadar bakım sözleşmesi’ imzaladı. Öteki bir kentte ikamet eden kız evlat, kanser hastası babası ile kalp hastası annesiyle senelerca yakından ilgilendi.
YAŞLI ADAM ÖLÜNLE OLANLAR OLDU…
Yaşlı adam da mukavele gereği kızına bir daire verdi. Yaşlı adam ölünce olanlar oldu. Öbür mirasçılar Asliye Hukuk Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Yaşlı adamın 14.06.2011 tarihinde vefat ettiğini, geriye mirasçı olarak tarafların kaldığını, murisin mirasçılarından mal kaçırmak hedefiyle bir daireyi davalı kızına ölünceye kadar bakma mukavelesi ile devrettiğini öne sürdüler.
Evli ve çocuklu olan davalının öbür kentte oturan babasına bakmasının mümkün olmadığını, ayrıyeten murisin eşinin hayatta ve sağlıklı olması niçiniyle ona bakabilecek güçte olduğunu, gerçek maksadın bakım sağlamak değil bağış olduğunu ileri sürerek, müvekkilinin miras hissesi oranında tapu iptali ve tescil isteğinde bulundu. Davalı kız evlat ise babasının kanser hastalığı niçiniyle vefat ettiğini, annesinin de kalp hastası olduğunu ve her ikisine birlikte baktığını, şahsen meskenlerine giderek bu türlü iki yıl baktığını, kimi vakit de kendi konutlarında baktığını, bu biçimdece murise yedi yıl boyunca bakıp ilgilendiğini, bunun üzerine babasının da bizatihi taşınmazı ismine tescil ettirdiğini beyan ederek, davanın reddini savundu. Mahkeme, kız evladın hasta babasına bakmasını Türk örf ve adetlerine bağlayarak davanın kabulüne hükmetti.
Mahkemenin, mal kaçırılma sonucu Yargıtay 1. Hukuk Dairesi tarafınca, “Murisle (miras bırakanla) davalı tarafın ilgilendiği, ölünceye kadar bakma akitlerinin ivazlı akitlerden olup davalının bakım borcunu yerine getirdiği, miras bırakanın mal kaçırma gayesi olsa idi tüm malvarlığını devredebilecekken bunu yapmadığı ötürüsıyla temlikin gerçek bakım karşılığı olduğu mal kaçırmanın amaçlanmadığı anlaşılmaktadır” sebebi öne sürülerek bozuldu. bir daha görülen davada Mahkeme, birinci sonucunda direnince devreye bu defa Yargıtay Hukuk Genel Şurası girdi.
EMSAL KARAR
Güzel ve vefalı evlada verilen bir dairenin miras kaçırmak olmadığına hükmeden Yargıtay Hukuk Genel Heyeti emsal bir karara imza attı.
Kararda şöyleki denildi:
“Miras bırakan 1938 doğumlu olup, 14.06.2011 tarihinde vefat etmiştir. Geride sağ eşi ile kendisindilk evvel vefat eden oğlunun çocukları ve davacı oğlu ile davalı kızı mirasçı olarak kalmıştır. Miras bırakan mesken niteliğindeki dava konusu taşınmazını 12.05.2010 tarihinde ölünceye kadar bakma kontratıyla davalı kızına devretmiş, davacı oğlu tarafınca gerçek emelin bağış olduğu, mirastan mal kaçırma hedefiyle, muvazaalı olarak temlikin yapıldığı ileri sürülerek eldeki dava açılmıştır. Lakin belgedeki kanıtlar incelendiğinde, miras bırakanın ölmedilk evvelki son yedi yılını kanser hastası olarak geçirdiği, davalı kızının kendisi ile ilgilendiği, hem hastanede birebir vakitte meskende kalarak babasına baktığı, bu sırada kalp ameliyatı olan annesine de bakıp ilgilendiği anlaşılmakta olup, miras bırakan tarafınca kızının sağladığı bu bakım ve ileride de kendisine bakıp gözetmesi maksadıyla dava konusu taşınmazın devredildiği açıktır. Gerçekten ölünceye kadar bakma kontratı yapıldıktan daha sonra davalı babasının yanına taşınmış, yaşlı ve hasta olan murise vefatına kadar bakarak kontratla üstlendiği edimini ifa etmiştir. Maddi durumu düzgün olan murisin dava konusu taşınmaz haricinde iki farklı kentte konut niteliğinde dört başka bağımsız kısım ile 300 dönüm kadar arazi sahibi olduğu evrak kapsamından anlaşılmakta olup, mal kaçırma hedefi taşıması hâlinde murisin öbür taşınmazlarını da devredebilecekken bunu yapmadığı da açıktır. Ayrıyeten belirtmek gerekir ki, ölünceye kadar bakıp gözetme şartı ile yapılan temliki sürecin geçerliliği için kontratın düzenlendiği tarihte bakım alacaklısının özel bir bakım ihtiyacı içerisinde bulunması zarurî değildir. Bu gereksinmenin kontrattan daha sonra doğması ya da bu kontratta tarafların hak ve borçları bakım alacaklısının ömrüyle sonlu olduğundan bakım alacaklısının vefatına kadar fazlaca kısa bir süre sürmüş olması da mukavelenin geçerliliğine tesirli değildir. Tüm bu olgular karşısında, murisin taşınmazını yalnızca bir görünüş meydana getirmek için değil de samimi olarak bakım temini için ölünceye kadar bakma kontratıyla devrettiği, öteki mirasçılarından mal kaçırma gayesini taşımadığı, bakım borçlusu olan davalının da babasına bakarak karşı edimini ifa ettiği anlaşılmakta olup, gerçek bakım karşılığı yapılan kontratın muris muvazaası niçiniyle geçersiz olduğundan kelam edilemez. O hâlde; Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma sonucuna uyularak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, mahkemece evvelki kararda direnilmesi yöntem ve yasaya karşıttır. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
YAŞLI ADAM ÖLÜNLE OLANLAR OLDU…
Yaşlı adam da mukavele gereği kızına bir daire verdi. Yaşlı adam ölünce olanlar oldu. Öbür mirasçılar Asliye Hukuk Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Yaşlı adamın 14.06.2011 tarihinde vefat ettiğini, geriye mirasçı olarak tarafların kaldığını, murisin mirasçılarından mal kaçırmak hedefiyle bir daireyi davalı kızına ölünceye kadar bakma mukavelesi ile devrettiğini öne sürdüler.
Evli ve çocuklu olan davalının öbür kentte oturan babasına bakmasının mümkün olmadığını, ayrıyeten murisin eşinin hayatta ve sağlıklı olması niçiniyle ona bakabilecek güçte olduğunu, gerçek maksadın bakım sağlamak değil bağış olduğunu ileri sürerek, müvekkilinin miras hissesi oranında tapu iptali ve tescil isteğinde bulundu. Davalı kız evlat ise babasının kanser hastalığı niçiniyle vefat ettiğini, annesinin de kalp hastası olduğunu ve her ikisine birlikte baktığını, şahsen meskenlerine giderek bu türlü iki yıl baktığını, kimi vakit de kendi konutlarında baktığını, bu biçimdece murise yedi yıl boyunca bakıp ilgilendiğini, bunun üzerine babasının da bizatihi taşınmazı ismine tescil ettirdiğini beyan ederek, davanın reddini savundu. Mahkeme, kız evladın hasta babasına bakmasını Türk örf ve adetlerine bağlayarak davanın kabulüne hükmetti.
Mahkemenin, mal kaçırılma sonucu Yargıtay 1. Hukuk Dairesi tarafınca, “Murisle (miras bırakanla) davalı tarafın ilgilendiği, ölünceye kadar bakma akitlerinin ivazlı akitlerden olup davalının bakım borcunu yerine getirdiği, miras bırakanın mal kaçırma gayesi olsa idi tüm malvarlığını devredebilecekken bunu yapmadığı ötürüsıyla temlikin gerçek bakım karşılığı olduğu mal kaçırmanın amaçlanmadığı anlaşılmaktadır” sebebi öne sürülerek bozuldu. bir daha görülen davada Mahkeme, birinci sonucunda direnince devreye bu defa Yargıtay Hukuk Genel Şurası girdi.
EMSAL KARAR
Güzel ve vefalı evlada verilen bir dairenin miras kaçırmak olmadığına hükmeden Yargıtay Hukuk Genel Heyeti emsal bir karara imza attı.
Kararda şöyleki denildi:
“Miras bırakan 1938 doğumlu olup, 14.06.2011 tarihinde vefat etmiştir. Geride sağ eşi ile kendisindilk evvel vefat eden oğlunun çocukları ve davacı oğlu ile davalı kızı mirasçı olarak kalmıştır. Miras bırakan mesken niteliğindeki dava konusu taşınmazını 12.05.2010 tarihinde ölünceye kadar bakma kontratıyla davalı kızına devretmiş, davacı oğlu tarafınca gerçek emelin bağış olduğu, mirastan mal kaçırma hedefiyle, muvazaalı olarak temlikin yapıldığı ileri sürülerek eldeki dava açılmıştır. Lakin belgedeki kanıtlar incelendiğinde, miras bırakanın ölmedilk evvelki son yedi yılını kanser hastası olarak geçirdiği, davalı kızının kendisi ile ilgilendiği, hem hastanede birebir vakitte meskende kalarak babasına baktığı, bu sırada kalp ameliyatı olan annesine de bakıp ilgilendiği anlaşılmakta olup, miras bırakan tarafınca kızının sağladığı bu bakım ve ileride de kendisine bakıp gözetmesi maksadıyla dava konusu taşınmazın devredildiği açıktır. Gerçekten ölünceye kadar bakma kontratı yapıldıktan daha sonra davalı babasının yanına taşınmış, yaşlı ve hasta olan murise vefatına kadar bakarak kontratla üstlendiği edimini ifa etmiştir. Maddi durumu düzgün olan murisin dava konusu taşınmaz haricinde iki farklı kentte konut niteliğinde dört başka bağımsız kısım ile 300 dönüm kadar arazi sahibi olduğu evrak kapsamından anlaşılmakta olup, mal kaçırma hedefi taşıması hâlinde murisin öbür taşınmazlarını da devredebilecekken bunu yapmadığı da açıktır. Ayrıyeten belirtmek gerekir ki, ölünceye kadar bakıp gözetme şartı ile yapılan temliki sürecin geçerliliği için kontratın düzenlendiği tarihte bakım alacaklısının özel bir bakım ihtiyacı içerisinde bulunması zarurî değildir. Bu gereksinmenin kontrattan daha sonra doğması ya da bu kontratta tarafların hak ve borçları bakım alacaklısının ömrüyle sonlu olduğundan bakım alacaklısının vefatına kadar fazlaca kısa bir süre sürmüş olması da mukavelenin geçerliliğine tesirli değildir. Tüm bu olgular karşısında, murisin taşınmazını yalnızca bir görünüş meydana getirmek için değil de samimi olarak bakım temini için ölünceye kadar bakma kontratıyla devrettiği, öteki mirasçılarından mal kaçırma gayesini taşımadığı, bakım borçlusu olan davalının da babasına bakarak karşı edimini ifa ettiği anlaşılmakta olup, gerçek bakım karşılığı yapılan kontratın muris muvazaası niçiniyle geçersiz olduğundan kelam edilemez. O hâlde; Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma sonucuna uyularak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, mahkemece evvelki kararda direnilmesi yöntem ve yasaya karşıttır. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”