hanımın eşine karşı yönlendirdiği suçlamalar içinde “cinsel beraberlik istemediğini söylemesi” de kusur olarak gösterildi. Erkeğin de karşı dava açtığı evrak, mahallî mahkemede karara bağlanarak çift boşandı. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi’ne gelen dava belgesi burada da onandıktan daha sonra erkeğin itirazı üzerine Yargıtay’a geldi.
“BU KUSUR OLAMAZ”
Erkek, Yargıtay’a yaptığı itirazda, kusurun belirlemesini, tazminatları ve nafaka ölçülerine itiraz etti. Bayan ise tazminatların ölçüsü, yoksulluk nafakasının ölçüsü ve toptan biçimde ödenmesine karar verilmesini istedi. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, bayan tarafınca tazminatların ölçüsünün istinaf edilmediğini ve katılaştığını belirterek buna yönelik temyiz dilekçesini reddetti. Erkeğin kusurlu olduğunu belirterek boşanma davasını onayan Hukuk Dairesi kusur olarak yüklenen hususlardan birine ise şerh düştü. Yargıtay sonucunda dava evraktaki sonucun dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici sebeplere ve bilhassa mahkemece erkeğe kusur olarak yüklenen “Cinsel beraberlik istemediğini söylemiş olduği” vakıasının ispatlanmadığı belirtti. Daire üyeleri, boşanma davasında bu münasebetin erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği belirterek içtihatlara giren şerh düştü. Erkeğin başka kusurlu davranışlara nazaran bir daha de ağır kusurlu olduğunun anlaşıldığı belirtilirken, erkeğin eşine “seninle birlikte olmak istemiyorum” kelamının ağır kusur olarak görülemeyeceğinin altı çizildi.
EŞİ AŞAĞILAMAK BOŞANMA SEBEBİ
Sabah’tan Halit Turan’ın haberine göre bir müddetdir geçimsizlik yaşayan çift, karşılıklı boşanma davası açtı. Aile Mahkemesi, erkeğin davasını kabul etti. Davalı – karşı davacının sonucu temyiz etmesiyle devreye giren Yargıtay 2. Hukuk Dairesi emsal nitelikte bir karara imza attı. Eşi aşağılamanın boşanma niçini olduğuna dikkat çekilen kararda şu tabirlere yer verildi: “Davacı-karşı davalı bayan, evlilik birliğinin sarsılması hukuksal niçinine dayalı olarak boşanma talebinde bulunmuş, davalı-karşı davacı erkek karşı davasıyla zina hukuksal niçinine dayalı boşanma istemiştir. Mahkemece davacı-karşı davalı bayanın davasının reddine, davalı-karşı davacı erkeğin ise boşanma talebinin kabulüyle tarafların boşanmalarına karar vermiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan kanıtlardan, davalı-karşı davacı erkeğin eşini ‘Sen lakin benim paramla varsın, sen ben yoksam hiçsin’ diyerek aşağıladığı ve eşine yönelik süregelen fizikî şiddetinin olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davacı-karşı davalı hanımın evlilik birliğinin temelinden sarsılması türel niçinine dayalı boşanma davasının ispatlandığının kabulü gerekir. bu biçimde davacı-karşı davalı hanımın boşanma davasının kabul edilmesi gerekirken, yetersiz münasebet ile reddine karar verilmesi hakikat olmayıp bozmayı gerektirmiştir. Temyiz edilen kararın üstte gösterilen sebeple bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
“BU KUSUR OLAMAZ”
Erkek, Yargıtay’a yaptığı itirazda, kusurun belirlemesini, tazminatları ve nafaka ölçülerine itiraz etti. Bayan ise tazminatların ölçüsü, yoksulluk nafakasının ölçüsü ve toptan biçimde ödenmesine karar verilmesini istedi. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, bayan tarafınca tazminatların ölçüsünün istinaf edilmediğini ve katılaştığını belirterek buna yönelik temyiz dilekçesini reddetti. Erkeğin kusurlu olduğunu belirterek boşanma davasını onayan Hukuk Dairesi kusur olarak yüklenen hususlardan birine ise şerh düştü. Yargıtay sonucunda dava evraktaki sonucun dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici sebeplere ve bilhassa mahkemece erkeğe kusur olarak yüklenen “Cinsel beraberlik istemediğini söylemiş olduği” vakıasının ispatlanmadığı belirtti. Daire üyeleri, boşanma davasında bu münasebetin erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği belirterek içtihatlara giren şerh düştü. Erkeğin başka kusurlu davranışlara nazaran bir daha de ağır kusurlu olduğunun anlaşıldığı belirtilirken, erkeğin eşine “seninle birlikte olmak istemiyorum” kelamının ağır kusur olarak görülemeyeceğinin altı çizildi.
EŞİ AŞAĞILAMAK BOŞANMA SEBEBİ
Sabah’tan Halit Turan’ın haberine göre bir müddetdir geçimsizlik yaşayan çift, karşılıklı boşanma davası açtı. Aile Mahkemesi, erkeğin davasını kabul etti. Davalı – karşı davacının sonucu temyiz etmesiyle devreye giren Yargıtay 2. Hukuk Dairesi emsal nitelikte bir karara imza attı. Eşi aşağılamanın boşanma niçini olduğuna dikkat çekilen kararda şu tabirlere yer verildi: “Davacı-karşı davalı bayan, evlilik birliğinin sarsılması hukuksal niçinine dayalı olarak boşanma talebinde bulunmuş, davalı-karşı davacı erkek karşı davasıyla zina hukuksal niçinine dayalı boşanma istemiştir. Mahkemece davacı-karşı davalı bayanın davasının reddine, davalı-karşı davacı erkeğin ise boşanma talebinin kabulüyle tarafların boşanmalarına karar vermiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan kanıtlardan, davalı-karşı davacı erkeğin eşini ‘Sen lakin benim paramla varsın, sen ben yoksam hiçsin’ diyerek aşağıladığı ve eşine yönelik süregelen fizikî şiddetinin olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davacı-karşı davalı hanımın evlilik birliğinin temelinden sarsılması türel niçinine dayalı boşanma davasının ispatlandığının kabulü gerekir. bu biçimde davacı-karşı davalı hanımın boşanma davasının kabul edilmesi gerekirken, yetersiz münasebet ile reddine karar verilmesi hakikat olmayıp bozmayı gerektirmiştir. Temyiz edilen kararın üstte gösterilen sebeple bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”