Dünyayı sarsan emisyon skandalında Türkiye’de bahisle alakalı açılan bir davada değerli bir karar çıktı.
Sputnik’in İçtihat Bülteni’nden aktardığına göre T.S. yıllardır hayalini kurduğu 2013 model Passat aracı alınca şoke oldu. 1.6 TDI BMT 105 PS aracın tüm bakımlarını yetkili serviste yaptıran şoför, aracın sık sık arızalanmasıyla mağdur oldu.
Hakkını korumak için Tüketici Mahkemesi’ne başvuran davası T.S., araca, emisyon ölçümlerindeki yanılgı sebebi ile Şubat 2017’de fiyatsız olarak 23r7 aksiyonu ismi verilen bir süreç yapıldığını kaydetti. Kelam konusu kusur durumu sebebi ile Volkswagen’in kimi yabancı ülkelerdeki araçlarını geri çağırdığını, Türkiye’de ise tamirat yolu ile durumu düzeltmeye çalıştığını öne sürdü.
Davacı T.S., aracına 23r7 aksiyonu süreci yapıldıktan daha sonra sarsıntılı çalışması, yakıtının artması, motor ve egzoz gazı uyarısı vermesi, hızlanmaması üzerine yetkili servise onlarca kere başvurmasına karşın arızanın tam olarak giderilmediğini ileri sürdü. Yolda kalan aracı alımlı marifetiyle davalıya ilişkin servise getirdiğini, araçtaki arızaların hala devam ettiğini ileri sürerek evvela aracın ayıpsız misli ile değiştirilmesini, bu durumun mümkün olmaması halinde ise fazlaya ait hakları gizli kalmak kaydıyla, şimdilik 500 TL’nin aracın satış tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle bir arada davalıdan tahsilini istedi.
Davalı şirket ise davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, üretici tarafınca yapıldığı argüman edilen süreçlerden teknik ve tüzel kapsamda bilgi sahibi olmasının imkansız olduğunu lisana getirdi. Davacının kelamı edilen şikayetlerinin servis aksiyonu ile ilgili olmadığını ve bunların ayıp niteliğinde de olmadığını, davaya bahis aracın 4 yıldır 155.000 km’ye kadar kullanıldığını, araç sahibi bilgisinin en az üç defa değiştiğini, aracın emisyon ayarları ile ilgili yapılan test ile araçta meydana gelen arızaların birbirleriyle temaslı olmadığını tez etti.
Mahkeme, alınan eksper raporu doğrultusunda davanın reddine hükmetti. Davacı sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, itirazın reddine karar verdi. Hukuk çabasını sürdüren mağdur şoför, sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi.
Yargıtay sonucunda; davacının 23r7 aksiyonu tabir edilen yazılım güncellemesi kararı aracının ayıplı hale geldiğini ve ayıbın giderilmediğini, her seferinde ayıbın bir daha ortaya çıktığını ileri sürüldüğü hatırlatıldı. Mahkemenin karara temel aldığı eksper raporunda, davacının aracını ayıplı hale getirdiğini ileri sürdüğü 23r7 uygulamasının içeriği açıkça tartışılmadığı vurgulandı.
Kararda şu tabirlere yer verildi: “Dava konusu araca 23r7 uygulaması sürecinin yapılmasına ait kayıtlar evrakta değildir. Rapordan bahse mevzu uygulamanın NOx gazı emisyon bedellerini taahhüt edilen hudutlarda gösteren hileli yazılımı ortadan kaldırarak gerçek bedellerin gösterilmesini sağlamayı mı, yoksa emisyonu taahhüt edilen bedellere çekmeyi mi amaçladığı net değildir. Taahhüt edilen bedellere çekmeyi amaçlıyor ise, yazılımla bir arada 1.6 litrelik dizel motorlar için gerçekleştirilen yazılım güncellenmesine ek olarak bir hava akış düzenleyicisinin de eklenip eklenmediği, araca ayrıyeten bir kesim eği yapılıp yapılmadığı anlaşılamamaktadır. Raporda; kelam konusu uygulamanın, aracın performansını etkilemeyeceği belirtilmekle birlikte bunun münasebetlerine açıkça ve somut bilgilere dayalı olarak yer verilmemiştir. Bu hali ile raporun kontrole elverişli olduğundan bahsedilemez. bu biçimde Tüketici Mahkemesince dava konusu araca 23r7 uygulaması yapılmasına ait kayıtlar getirtilerek, eksper heyetinden davacı savlarını ve itirazlarını karşılar biçimde somut datalara dayalı, gerekçeli, taraf ve Yargıtay kontrolüne elverişli ek rapor alınarak hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmesi yanlışsız görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. Birinci derece mahkemesi sonucunın, üstte açıklanan niçinlerle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, işbu karara karşı yapılan istinaf müracaatının temelden reddine ait bölge adliye mahkemesi sonucunın da kaldırılmasına karar verilmiştir. Temyiz olunan bölge adliye mahkemesi sonucunın kaldırılmasına, birinci derece mahkemesi sonucunın davacı faydasına bozulmasına oy birliğiyle karar verildi.”
FABRİKA KURMAKTAN VAZGEÇMİŞLERDİ
Volkswagen, temmuz ayında Manisa’ya kurulması planlanan fabrika projesinden vazgeçtiğini açıklamıştı. Şirket açıklamasında 1 milyar euro yatırım ile kurulması planlanan projenin iptal edilmesine “koronavirüs salgını niçiniyle yaşanan talep düşüklüğünü” münasebet göstermişti.
Markanın Passat ve platform kardeşi Skoda Superb modellerinin üretilmesini de planladığı Manisa fabrikası, daha fazlaca lojistik ve ucuz işgücü niçinleri ile ön plana çıkmıştı.
Manisa’da kurulması planlanan fabrikanın yıllık 300 bin araç üretim kapasitesine sahip olması ve yaklaşık 4 bin kişilik istihdam yaratması öngörülüyordu. 2020 yılı sonunda üretimine başlanması planlanan fabrikanın 2022’de üretime geçmesi bekleniyordu.
Odatv.com
Sputnik’in İçtihat Bülteni’nden aktardığına göre T.S. yıllardır hayalini kurduğu 2013 model Passat aracı alınca şoke oldu. 1.6 TDI BMT 105 PS aracın tüm bakımlarını yetkili serviste yaptıran şoför, aracın sık sık arızalanmasıyla mağdur oldu.
Hakkını korumak için Tüketici Mahkemesi’ne başvuran davası T.S., araca, emisyon ölçümlerindeki yanılgı sebebi ile Şubat 2017’de fiyatsız olarak 23r7 aksiyonu ismi verilen bir süreç yapıldığını kaydetti. Kelam konusu kusur durumu sebebi ile Volkswagen’in kimi yabancı ülkelerdeki araçlarını geri çağırdığını, Türkiye’de ise tamirat yolu ile durumu düzeltmeye çalıştığını öne sürdü.
Davacı T.S., aracına 23r7 aksiyonu süreci yapıldıktan daha sonra sarsıntılı çalışması, yakıtının artması, motor ve egzoz gazı uyarısı vermesi, hızlanmaması üzerine yetkili servise onlarca kere başvurmasına karşın arızanın tam olarak giderilmediğini ileri sürdü. Yolda kalan aracı alımlı marifetiyle davalıya ilişkin servise getirdiğini, araçtaki arızaların hala devam ettiğini ileri sürerek evvela aracın ayıpsız misli ile değiştirilmesini, bu durumun mümkün olmaması halinde ise fazlaya ait hakları gizli kalmak kaydıyla, şimdilik 500 TL’nin aracın satış tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle bir arada davalıdan tahsilini istedi.
Davalı şirket ise davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, üretici tarafınca yapıldığı argüman edilen süreçlerden teknik ve tüzel kapsamda bilgi sahibi olmasının imkansız olduğunu lisana getirdi. Davacının kelamı edilen şikayetlerinin servis aksiyonu ile ilgili olmadığını ve bunların ayıp niteliğinde de olmadığını, davaya bahis aracın 4 yıldır 155.000 km’ye kadar kullanıldığını, araç sahibi bilgisinin en az üç defa değiştiğini, aracın emisyon ayarları ile ilgili yapılan test ile araçta meydana gelen arızaların birbirleriyle temaslı olmadığını tez etti.
Mahkeme, alınan eksper raporu doğrultusunda davanın reddine hükmetti. Davacı sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, itirazın reddine karar verdi. Hukuk çabasını sürdüren mağdur şoför, sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi.
Yargıtay sonucunda; davacının 23r7 aksiyonu tabir edilen yazılım güncellemesi kararı aracının ayıplı hale geldiğini ve ayıbın giderilmediğini, her seferinde ayıbın bir daha ortaya çıktığını ileri sürüldüğü hatırlatıldı. Mahkemenin karara temel aldığı eksper raporunda, davacının aracını ayıplı hale getirdiğini ileri sürdüğü 23r7 uygulamasının içeriği açıkça tartışılmadığı vurgulandı.
Kararda şu tabirlere yer verildi: “Dava konusu araca 23r7 uygulaması sürecinin yapılmasına ait kayıtlar evrakta değildir. Rapordan bahse mevzu uygulamanın NOx gazı emisyon bedellerini taahhüt edilen hudutlarda gösteren hileli yazılımı ortadan kaldırarak gerçek bedellerin gösterilmesini sağlamayı mı, yoksa emisyonu taahhüt edilen bedellere çekmeyi mi amaçladığı net değildir. Taahhüt edilen bedellere çekmeyi amaçlıyor ise, yazılımla bir arada 1.6 litrelik dizel motorlar için gerçekleştirilen yazılım güncellenmesine ek olarak bir hava akış düzenleyicisinin de eklenip eklenmediği, araca ayrıyeten bir kesim eği yapılıp yapılmadığı anlaşılamamaktadır. Raporda; kelam konusu uygulamanın, aracın performansını etkilemeyeceği belirtilmekle birlikte bunun münasebetlerine açıkça ve somut bilgilere dayalı olarak yer verilmemiştir. Bu hali ile raporun kontrole elverişli olduğundan bahsedilemez. bu biçimde Tüketici Mahkemesince dava konusu araca 23r7 uygulaması yapılmasına ait kayıtlar getirtilerek, eksper heyetinden davacı savlarını ve itirazlarını karşılar biçimde somut datalara dayalı, gerekçeli, taraf ve Yargıtay kontrolüne elverişli ek rapor alınarak hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmesi yanlışsız görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. Birinci derece mahkemesi sonucunın, üstte açıklanan niçinlerle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, işbu karara karşı yapılan istinaf müracaatının temelden reddine ait bölge adliye mahkemesi sonucunın da kaldırılmasına karar verilmiştir. Temyiz olunan bölge adliye mahkemesi sonucunın kaldırılmasına, birinci derece mahkemesi sonucunın davacı faydasına bozulmasına oy birliğiyle karar verildi.”
FABRİKA KURMAKTAN VAZGEÇMİŞLERDİ
Volkswagen, temmuz ayında Manisa’ya kurulması planlanan fabrika projesinden vazgeçtiğini açıklamıştı. Şirket açıklamasında 1 milyar euro yatırım ile kurulması planlanan projenin iptal edilmesine “koronavirüs salgını niçiniyle yaşanan talep düşüklüğünü” münasebet göstermişti.
Markanın Passat ve platform kardeşi Skoda Superb modellerinin üretilmesini de planladığı Manisa fabrikası, daha fazlaca lojistik ve ucuz işgücü niçinleri ile ön plana çıkmıştı.
Manisa’da kurulması planlanan fabrikanın yıllık 300 bin araç üretim kapasitesine sahip olması ve yaklaşık 4 bin kişilik istihdam yaratması öngörülüyordu. 2020 yılı sonunda üretimine başlanması planlanan fabrikanın 2022’de üretime geçmesi bekleniyordu.
Odatv.com