Çok değil hafta başında dünya bir daha bir krizin eşiğinden döndü. Kriz demişken iki kutuplu dünyanın öncü güçlerinin birbirlerine nükleer tehdit yaptığı günlerdeki kriz akla gelmesin. Toplumsal medya devlerinden bir şirketin üç hesabına saatlerce erişim sağlanamadı. Sağlanamadığı an her vakit ki üzere komplo teoricileri ortaya çıktı.
Kimi dünyayı yöneten ailelerin internetsiz ortamı test ettiğinden bahsetti, kimi sızan Pandora dokümanlarındaki şahısların internet üstündeki geçmişlerini temizlemek için bu biçimde bir yola başvurduğunu söylemiş oldu. Perde ardında ne yaşandı, yapılan siber taarruz mıydı yoksa komplo teoricilerinin bahsetmiş olduğu olaylar silsilesinden ünitesiydi olağan olarak bilemeyeceğiz. Ama bildiğimiz ve nazaranrek deneyim sahibi olduğumuz tek gerçek internetin hayat formumuzda kapladığı yerin büyüklüğü.
Birkaç saatlik kesinti bile insanları neredeyse kaosa, kaosa sürükleyecek boyuta ulaştırdı desek abartmış olmayız sanırım. İşin maddi boyutuna, global çapta yarattığı ziyana değinmeyeceğim, beşerler üzerinde yarattığı ruhsal etkiyi görüp tanımlamak istesek en az sârin gazı kadar tesirliydi diyebilirim.
Sesimi toplumsal medya üzerinden duyurmuş ve bu sayede mizah yazmaya çalışan bir birey olarak toplumsal medyayı eleştirmem bir abes kaçabilir ancak gereğinden çoksıyla vaktimizi çalan bir öğütücüye döndü bu mecra. Artık kitap okumayı geçtim birden fazla arkadaşım sinema ve dizi bile izlemiyor. Zira kitap, sinema ve dizi izlemeyi vakit kaybı olarak görüyor. Beşerler bu cins aktivitelere harcamadığı vaktini on beş saniyelik, üst kaydırınca değişen kısa ve küçük görüntülere ayırıyor. olağan olarak bu bir tercih sorunu lakin (bu yanılgıyı ben de birden fazla vakit yapıyordum) beşerler ne yazık ki buluştuklarında sohbet bile etmiyor.
her neyse ki bu sorunu ben kendi yolumla aştım. Yakın ve sevdiğim arkadaşlarımla buluşmaya giderken telefonumu kapatıp meskene bırakıyorum. Arkadaşlarım Birinci olarak bunu biraz saçma bulsa da bir kaçı artık birebir hareketi yapmaya başladı. Bu aslında buluştuğun, görüştüğün beşere sen aslında benim için öbür tarafta sürdürdüğüm işimden değerlisin, bu yüzden seninle vakit geçirirken orayı göz arkası edebiliyorum deme biçimidir lakin esaret altına girenler içinse elbette şovenist bir hareket olarak görünecektir.
her neyse efendim biz bir daha sistem tenkidine dalıp asıl işimizi unutup mizahtan ayrılmayalım, mizahın olmadığı yer altından kaplı safir döşekle de bezeli olsa o yere yurda çağrılmayalım. Bu haftada huzurlarınızdan ayrılırken yaşanmış bir Anadolu öyküsünü sizinle paylaşıp huzurlarınızdan çekiliyorum.
Köylük yerin birinde yeğen dayı tarlaya giderken eski ağalardan birinin ekin biçtiğini görmüşler. Kolay gelsin dileklerini bildirip yürürlerken dayısının küfürlü sinkaflı konuştuğunu goren yeğeni ne söylemiş olduğini anlamayınca
-Hele nedir dayı senin kaygının. Ağanın tarladan uzaklaştık beri söver durursun.
-Ne derdim olacak yeğen efendi. Üç gündür iki seki tarlayı biçemedi, Ağa olacak bir de ben onun eliyle biçemediği tarlayı ardımla biçerim demiş. Kısacası kelam bunlar tarlaya varmışlar, ekini savıp savurmuşlar o orta öğlen yemeği saati gelmiş. Elinde çıkınla genç çocuğun anası görünmüş. Çocuk koşar adım anasının yanına gidip dizlerinin önüne çökmüş.
-Gel ana otur soluklan, sana bi sualim olacak.
-De hele mecnun oğlan ne bu merakta koyan seni
-Ana ağanın tarlanın önünden geçerken dayım ‘Ağanın üç günde eliyle biçemediği tarlayı ben ardımla biçerim’ der. Yanlışsız mu ola biçer mi?
-Dayın eski pelvandır oğlum. Hüneri oyunu oldukçatur, biçerim derse biçer sakın sesini çıkarma diyen anası gülümsemiş.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve saygılarımla…
Erdem Düzyatanlar
Kimi dünyayı yöneten ailelerin internetsiz ortamı test ettiğinden bahsetti, kimi sızan Pandora dokümanlarındaki şahısların internet üstündeki geçmişlerini temizlemek için bu biçimde bir yola başvurduğunu söylemiş oldu. Perde ardında ne yaşandı, yapılan siber taarruz mıydı yoksa komplo teoricilerinin bahsetmiş olduğu olaylar silsilesinden ünitesiydi olağan olarak bilemeyeceğiz. Ama bildiğimiz ve nazaranrek deneyim sahibi olduğumuz tek gerçek internetin hayat formumuzda kapladığı yerin büyüklüğü.
Birkaç saatlik kesinti bile insanları neredeyse kaosa, kaosa sürükleyecek boyuta ulaştırdı desek abartmış olmayız sanırım. İşin maddi boyutuna, global çapta yarattığı ziyana değinmeyeceğim, beşerler üzerinde yarattığı ruhsal etkiyi görüp tanımlamak istesek en az sârin gazı kadar tesirliydi diyebilirim.
Sesimi toplumsal medya üzerinden duyurmuş ve bu sayede mizah yazmaya çalışan bir birey olarak toplumsal medyayı eleştirmem bir abes kaçabilir ancak gereğinden çoksıyla vaktimizi çalan bir öğütücüye döndü bu mecra. Artık kitap okumayı geçtim birden fazla arkadaşım sinema ve dizi bile izlemiyor. Zira kitap, sinema ve dizi izlemeyi vakit kaybı olarak görüyor. Beşerler bu cins aktivitelere harcamadığı vaktini on beş saniyelik, üst kaydırınca değişen kısa ve küçük görüntülere ayırıyor. olağan olarak bu bir tercih sorunu lakin (bu yanılgıyı ben de birden fazla vakit yapıyordum) beşerler ne yazık ki buluştuklarında sohbet bile etmiyor.
her neyse ki bu sorunu ben kendi yolumla aştım. Yakın ve sevdiğim arkadaşlarımla buluşmaya giderken telefonumu kapatıp meskene bırakıyorum. Arkadaşlarım Birinci olarak bunu biraz saçma bulsa da bir kaçı artık birebir hareketi yapmaya başladı. Bu aslında buluştuğun, görüştüğün beşere sen aslında benim için öbür tarafta sürdürdüğüm işimden değerlisin, bu yüzden seninle vakit geçirirken orayı göz arkası edebiliyorum deme biçimidir lakin esaret altına girenler içinse elbette şovenist bir hareket olarak görünecektir.
her neyse efendim biz bir daha sistem tenkidine dalıp asıl işimizi unutup mizahtan ayrılmayalım, mizahın olmadığı yer altından kaplı safir döşekle de bezeli olsa o yere yurda çağrılmayalım. Bu haftada huzurlarınızdan ayrılırken yaşanmış bir Anadolu öyküsünü sizinle paylaşıp huzurlarınızdan çekiliyorum.
Köylük yerin birinde yeğen dayı tarlaya giderken eski ağalardan birinin ekin biçtiğini görmüşler. Kolay gelsin dileklerini bildirip yürürlerken dayısının küfürlü sinkaflı konuştuğunu goren yeğeni ne söylemiş olduğini anlamayınca
-Hele nedir dayı senin kaygının. Ağanın tarladan uzaklaştık beri söver durursun.
-Ne derdim olacak yeğen efendi. Üç gündür iki seki tarlayı biçemedi, Ağa olacak bir de ben onun eliyle biçemediği tarlayı ardımla biçerim demiş. Kısacası kelam bunlar tarlaya varmışlar, ekini savıp savurmuşlar o orta öğlen yemeği saati gelmiş. Elinde çıkınla genç çocuğun anası görünmüş. Çocuk koşar adım anasının yanına gidip dizlerinin önüne çökmüş.
-Gel ana otur soluklan, sana bi sualim olacak.
-De hele mecnun oğlan ne bu merakta koyan seni
-Ana ağanın tarlanın önünden geçerken dayım ‘Ağanın üç günde eliyle biçemediği tarlayı ben ardımla biçerim’ der. Yanlışsız mu ola biçer mi?
-Dayın eski pelvandır oğlum. Hüneri oyunu oldukçatur, biçerim derse biçer sakın sesini çıkarma diyen anası gülümsemiş.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve saygılarımla…
Erdem Düzyatanlar