16 yaşında girdiği sigorta dalına 26’sında veda eden, toplumsal medya fenomenliği için “Çok para kazanmıyorum fakat az da kazanmıyorum” diyen, şimdilerde hamilelik heyecanı yaşayan Ümran Avcu, hakkında tüm merak edilenleri anlattı. İşte Avcu’nun, Milliyet.com.tr’ye verdiği röportaj…
Ümran Avcu kimdir? Senin çabucak hemen görüntülerini izlememiş biri ‘bu kız kim?’ diye sorduğunda senden nasıl bahsetmemiz lazım?
Kedi sever bir mizahşör. Tüm hayvanları seviyorum lakin kediler kırmızı çizgimdir.
“İÇERİK BULAMAZSAM ANNEMLERE GİDİYORUM”
örneğin abla-kardeş görüntülerindeki diyaloglarda, çocukluğumda ablamla yaşadığım şeyleri birebir görüyorum. Bu kadar şeyi yaşayıp gözlemledin mi, yoksa -mış üzere yapıp, içerik mi üretiyorsun?
Biz beş kız kardeşiz. Tüm içerikler de aslında buradan geliyor. kimi vakit haftalık planlama yaparken içerik bulamayınca annemlere gidiyorum orada kesinlikle skeç buluyorum. Çok gözlemciyim. Çok ince noktalara dikkat ederim ve aklımda fiyatım. örneğin bir ortamda espri yaparken kimsenin dikkat etmediği en ince noktayı bulur oradan güldürürüm herkesi.
Belli başlıklar altında planlı biçimde mi içerik üretiyorsun? Yoksa o an bir yerde bir şey duyup ‘ah artık bundan şöyleki bir şey çıkartırım’ deyip paylaşıyor musun?
kimi vakit planlama yapıyorum, kimi vakit de o gün ‘Aa bak bu fazlaca güzel olur’ diye bir görüntü fikri bulduğumda çabucak çekiyorum. Bir gün evdeyken kargom gelmişti, balkondan kuryeye ‘evdeyim’ diye bağırırken bir yeni ileti; ‘Geldik, meskende yoktunuz.’ O gün akşam bunu çekmiştim.
“ÇEKTİĞİM GÖRÜNTÜLER YÜZÜNDEN ABLAMLAR ALINIYOR”
Sence en çok sevilen içeriklerin hangisi? Benim favorilerim ‘müşteri hizmetleri’ serisi.
‘Abla-kardeş’. Zira aynılarını yaşıyorum ve bunları ablamların izlemesi hoşuma gidiyor. Bir de kimi vakit alınıyorlar, ‘Sen burada beni mi çektin? Burada benden mi bahsediyorsun?’ diye. meğer birini çektim lakin hangisiydi ben nereden bileyim. Üçü de tıpkı. Üç ablam, bir kardeşim var bu ortada.
Tüm çekimi, senaryoyu, kurguyu, montajı sen mi yapıyorsun?Evet yalnızca tripotum var. Kuruyorum, yazıyorum, çiziyorum, oynuyorum. En az iki saatimi alıyor. Lakin herkes beğeniyor ya bütün yorgunluğum geçiyor.
“SOSYAL MEDYAYA BİRİNCİ KARDEŞİM BAŞLAMIŞTI”
Evvel TikTok’ta, daha sonra Instagram’da patladın. Birinci ne vakit bir içeriğin dikkat çekti de bu iş buralara kadar geldi?
Aslında bendilk evvel kardeşim başlamıştı toplumsal medyaya. Kendi çapında görüntüler çekiyordu, anneme latifeler yapıyordu. Çok da sevildiler. Ben de mizah haricinde, eğlenmek için öylesine görüntüler çekiyordum. Kare yüz içeriğini birinden gördüm, kendisinden müsaade aldım. Devamında kendi içeriklerimi oluşturmaya başladım.
“TERFİ ALACAĞIMI SANARKEN İŞTEN AYRILMAM İSTENDİ”
Daha evvel kurumsal bir firmada çalışıyormuşsun. Ne iş yapıyordun ve ne kadar mühlet çalıştın?
Yedi yaşımda üçüncü sınıfa gidiyordum; bu biçimde Malatya’da köyde yaşıyorduk, okuma ve yazmayı erken öğrendiğim için köy okuluna erken almışlardı. Bu sebeple yaşıtlarıma bakılırsa okul hayatım iki adım öndeydi. Evvel bankacılık ve sigortacılık ön lisans bitirdim, akabinde kamu idaresini tamamladım. Şu anda da uzaktan eğitim ile bilgisayar programcılığı okuyorum. Sigorta dalına 16 yaşımda girdim, 26’da istifa ettim. 10 yıl kadar sürdü ancak bana sorarsanız bir ömürdü. Çok zorluk çektim. İnsanın gerisinde kimsesi olmayınca eziyeti bitmiyor.
niye ayrıldın pekala, fenomenlikten kazandıktan daha sonra aldığın maaş az mı geldi?
Son çalıştığım şirkette iş yüküm çok fazlaydı. Sabah 4-5’lere kadar çalışır, üç saat uyuyup 9’da yeniden mesaiye başlardım. Üzerimde üç kişinin iş yükü vardı ve ben üstesinden geldikçe daha hayli yükleniyorlardı. Tiktok’ta bu görüntülerim izlenmeye başlayınca, toplumsal medyaya da vakit ayırmaya başlamıştım ve bundan daha sonra olaylar ortasından çıkılamaz bir hal almıştı.
Tam olarak nerede patlak verdi?
Üç gün yıllık müsaade kullanmak istedim. Kendi müdürüm harika bir insandı, o da Malatyalıydı. Beni anlıyordu. Bu sebeple müsaademi onayladı. Müsaademin ikinci gününde şirketin genel müdürü beni aradı ve şirkete çağırdı. Ben de terfi verecekler sanıyorum! Kemal Sunal’ın sineması geliyor aklıma; herkes gerekli/gereksiz terfi aldı üç sene boyunca, ben daima ‘abi ben, pekala ben’ diye yöneticilerime sıkıntı yanıyordum. Kime sorarsanız sorun, mecnun üzere çalışırdım. İnsan kendi işinde o denli çalışmaz.
Genel müdürün ne dedi?
Bana toplumsal medya hesaplarımı fark ettiğini, bu biçimde bir çalışanı burada tutamayacağını iletti ve mutabakatlı olarak ayrılmamı istedi. Canıma minnet! İkiletmedim, evrakları imzaladım ve istifa ettim.
Fenomen olduğun için kovuldun yani!
‘Kimse beni kovmadı, ben istifa ettim’ dermişim. O kadar epey hakkım yendi ki orada, resmen Allah’ım bana ‘Yürü ya kulum’ dedi. Yalnızca şuna üzüldüm; evet artık benim bu şirketten kazandığım maaşa gereksinimim yoktu, hiç kazanmasam bile eşim arkamdaydı. Ya gereksinimi olan birine bunu yapsalardı? Kredi borcu olabilirdi, okuyan çocukları olabilirdi. Vebale bakın!
“KANATLARIM OLSAYDI O AN UÇARDIM”
Geçtiğimiz haftalarda ‘yılın toplumsal medya fenomeni’ olarak birinci mükafatını aldın. Nasıl hissettiriyor kısa bir vakitte omurundaki bu kadar değişim?
hayatımın hiç bir periyodunda berbat bir insan olmadım. Daima yardımseverdim, biri bana kötülük yaptığında empati kurardım ve yanılgıyı kendimde arardım. Aslında ömrümde bunların olacağını daima hissettim, zira ben düzgün bir tanesiydim ve beni hoşluklar bekliyordu. Ödül aldığımı duyar duymaz inanılmaz sevindim, 10 yıllık çalışma ömrümde ardımda kimse olmadığı için bir defa bile ödüllendirilmemiştim. halbuki ardı dolu olanlar hak etmedikleri biçimde çifter çifter ödüllendirilirdi. ömrümde birinci kere bu anı yaşıyordum. Anlatamam sevincimi. Kanatlarım olsaydı o an uçardım.
“ANNEMİ SARAYLARDA YAŞATACAĞIM”
Çalıştığın şirketlerde yoluna taş koymaya çalışanlar, gerinden iş çevirenler oldu mu?
Özel bölümün dedikodusu bitmez. Bir kez her insanın masa masa konuştuğu dedikodu yüzünden ihtar almıştım ve dedikoduyu da ihtar alırken öğrenmiştim (gülüyor). Haberim bile yoktu, satmışlardı beni. Her vakit taş koyanlar oldu; koltuk sevdalısı yöneticiler, birebir masada yemek yediğin çalışma arkadaşların… Kitap yazmam lazım içime sığmıyor yapılan haksızlıklar. Ben buralara hayli güç geldim, annem tek başına büyüttü bizi. Babam maalesef bipolar, daima antidepresan kullanıyor ve uyuyor. Askerde kaza geçirdikten daha sonra teşhis konmuş. Hiç çalışmadı ömründe. Annem, bayan üzere bayandı. Babama da bize de sahip çıktı. Bu hayattaki azmim de her vakit annem için! Onu saraylarda yaşatacağım.
“FAZLA PARADAN KORKUYORUM”
‘Ümran ne kadar kazanıyorsun?’ diye sormayacağım ancak ‘Çok kazanıyor musun?’ diye soracağım sana. Ya da kazanmaya başladın mı?
Kendimi bildim bileli çalıştığım için hayatımın her devri para kazanıyordum. Ortaokul dönemimde her yaz annemin yanında dokumada çalışırdım. Lise vaktimde beş gün okula gidip, hafta sonları Taksim’deki restoranlarda karşılama hostesliği yapardım. Hatta son yılımda iki gün okula, üç gün staja, bir daha hafta sonları Taksim’de çalışmaya giderdim. Yalnızca şunu söylemek istiyorum; birinci sefer toplumsal medyada emeklerimin karşılığını almaya başladım. Çok kazanmıyorum fakat az da kazanmıyorum. Evvelden çalışırken 10 kazanırdım 5’ini dağıtırdım; gereksinimi olan insanlara, sokak hayvanlarına. Hiç değişmedim, hatta fazla elimden çıkarıyorum. Zira fazla para beni ürkütüyor; ortasında bir yetimin, bir öksüzün yahut bir saf hayvanın hakkı vardır her vakit. Ziyadesiyle vermek gerek.
“POPÜLERLEŞİNCE ETRAFIMDAKİ BEŞERLER BİR ANDA BENİ DAHA ÇOK SEVMEYE BAŞLADI”
Tanınmaya başladığın vakit değişen ne oldu? Yani senle fotoğraf çekilmek isteyen beşerler var artık hayatında. Ruh halin birebir kalmış olamaz değil mi?
Pek değişmedim sanırım. Sevenlerim beni gördüklerinde onlardan evvel ben sarılıyorum. Olumlu güce inanıyorum ve yanlarıma gelmeleri beni fazlaca memnun ediyor. Değişen şeyler oldu olağan olarak. Etrafımdaki beşerler değişti örneğin, bir anda beni daha fazlaca sevmeye başladılar.
“TELEVİZYONDA OLMAYI ÇOK İSTİYORUM”
Sence toplumsal medyada bu işlerin ömrü uzun olacak mı, kendi işini kurmak istemez misin?
Kendi işimi kurmak istiyorum olağan olarak. Aslında televizyonda olmayı epeyce istiyorum, bu şayet olmazsa da kendi işimi kurmaya yöneleceğim. Uzun vadeli bir iş planı hazırlamak istiyorum, bugün ekmeğini yiyip yarın kapatacağım bir yer değil. Lakin biraz daha kazanmam lazım. Daha epey bayanlarımız için istihdam sağlamak istiyorum. Devamında işlerim güzel giderse de engelli sokak canları için bakımevleri kurmak istiyorum. Kısmet.
“BUNDAN daha sonra ÜÇ KİŞİYİZ”
Hoş bir müddetçtesin. Gebesin ve bugün burada yakınlarınla ve toplumsal medyadan takipçilerinle bebeğinin cinsiyetinin erkek olduğunu birinci kere paylaştın. Öncelikle sağlıklı bir müddetç olmasını dilerim. Gebe olduğunu öğrendiğin birinci an nasıl hissettin, birinci kime söylemiş oldun?
Eşim konuttan çalışıyor. Testi önüne koydum, ‘bundan daha sonra üç kişiyiz’ dedim. Çok sevindik. esasen planlı bir gebelikti, bekliyorduk yani. Eşimden daha sonra annemi aradım zira annem ‘bu sene de çocuk yapmasaydın hakkını helal etmeyeceğim’ diyordu. Malum toplum baskısından bunalmıştı o da.
“EŞİMİN NE EŞİ VAR, NE BENZERİ”
Eşin Gökhan ile ne vakit tanıştınız?
2015 yılında tanıştık. Tıpkı sigorta şirketinde çalışıyorduk. ‘Sana kahve ısmarlayayım’ dediğimde tuzlu Türk kahvesi ikram etmiştim, niyetimi anlamış demek ki (gülüyor). Eşi de yok, gibisi de. Kaliteli bir adam. Uygun ki karşılaşmışız. Sırtımı o denli bir yaslamışım ki bu dağa; yansa da, yıkılsa da benim burnum dahi kanamaz.
Doğum yaptıktan daha sonra oğlunla da içerik üretir misin?
Gebe olduğumu anlayınca ‘içeriklere devam edemem’ diye düşündüm lakin hala ediyorum. Doğduğunda da akıllı bir bebek olursa devam ederim lakin gecemi gündüzüme katarsa biraz güç.
“HİÇBİRİ BİR MALATYA ETMEDİ”
Bayram tatilinde nereye gideceğini sormuştu takipçilerin. Sen de ‘ben o denli Çeşme, Bodrum falan sevmiyorum. Malatya’ya gideceğim, orada vakit geçirmeyi seviyorum’ demiştin. Herkes kafayı bu kadar tanınan yerlerle kırmışken, seni bu kadar Malatya’ya bağlayan neydi?
Çok Malatyalılık (gülüyor). Annem her yaz köye gidip grup biçiyor, inek de besliyor. Biz gidip yemeyince de içi rahat etmiyor. O yüzden memleketime gitmek istiyorum her yaz. Çeşme’ye de, Bodrum’a da gittiğim oldu ancak hiç biri bir Malatya etmedi.
Ümran Avcu kimdir? Senin çabucak hemen görüntülerini izlememiş biri ‘bu kız kim?’ diye sorduğunda senden nasıl bahsetmemiz lazım?
Kedi sever bir mizahşör. Tüm hayvanları seviyorum lakin kediler kırmızı çizgimdir.
“İÇERİK BULAMAZSAM ANNEMLERE GİDİYORUM”
örneğin abla-kardeş görüntülerindeki diyaloglarda, çocukluğumda ablamla yaşadığım şeyleri birebir görüyorum. Bu kadar şeyi yaşayıp gözlemledin mi, yoksa -mış üzere yapıp, içerik mi üretiyorsun?
Biz beş kız kardeşiz. Tüm içerikler de aslında buradan geliyor. kimi vakit haftalık planlama yaparken içerik bulamayınca annemlere gidiyorum orada kesinlikle skeç buluyorum. Çok gözlemciyim. Çok ince noktalara dikkat ederim ve aklımda fiyatım. örneğin bir ortamda espri yaparken kimsenin dikkat etmediği en ince noktayı bulur oradan güldürürüm herkesi.
Belli başlıklar altında planlı biçimde mi içerik üretiyorsun? Yoksa o an bir yerde bir şey duyup ‘ah artık bundan şöyleki bir şey çıkartırım’ deyip paylaşıyor musun?
kimi vakit planlama yapıyorum, kimi vakit de o gün ‘Aa bak bu fazlaca güzel olur’ diye bir görüntü fikri bulduğumda çabucak çekiyorum. Bir gün evdeyken kargom gelmişti, balkondan kuryeye ‘evdeyim’ diye bağırırken bir yeni ileti; ‘Geldik, meskende yoktunuz.’ O gün akşam bunu çekmiştim.
“ÇEKTİĞİM GÖRÜNTÜLER YÜZÜNDEN ABLAMLAR ALINIYOR”
Sence en çok sevilen içeriklerin hangisi? Benim favorilerim ‘müşteri hizmetleri’ serisi.
‘Abla-kardeş’. Zira aynılarını yaşıyorum ve bunları ablamların izlemesi hoşuma gidiyor. Bir de kimi vakit alınıyorlar, ‘Sen burada beni mi çektin? Burada benden mi bahsediyorsun?’ diye. meğer birini çektim lakin hangisiydi ben nereden bileyim. Üçü de tıpkı. Üç ablam, bir kardeşim var bu ortada.
Tüm çekimi, senaryoyu, kurguyu, montajı sen mi yapıyorsun?Evet yalnızca tripotum var. Kuruyorum, yazıyorum, çiziyorum, oynuyorum. En az iki saatimi alıyor. Lakin herkes beğeniyor ya bütün yorgunluğum geçiyor.
“SOSYAL MEDYAYA BİRİNCİ KARDEŞİM BAŞLAMIŞTI”
Evvel TikTok’ta, daha sonra Instagram’da patladın. Birinci ne vakit bir içeriğin dikkat çekti de bu iş buralara kadar geldi?
Aslında bendilk evvel kardeşim başlamıştı toplumsal medyaya. Kendi çapında görüntüler çekiyordu, anneme latifeler yapıyordu. Çok da sevildiler. Ben de mizah haricinde, eğlenmek için öylesine görüntüler çekiyordum. Kare yüz içeriğini birinden gördüm, kendisinden müsaade aldım. Devamında kendi içeriklerimi oluşturmaya başladım.
“TERFİ ALACAĞIMI SANARKEN İŞTEN AYRILMAM İSTENDİ”
Daha evvel kurumsal bir firmada çalışıyormuşsun. Ne iş yapıyordun ve ne kadar mühlet çalıştın?
Yedi yaşımda üçüncü sınıfa gidiyordum; bu biçimde Malatya’da köyde yaşıyorduk, okuma ve yazmayı erken öğrendiğim için köy okuluna erken almışlardı. Bu sebeple yaşıtlarıma bakılırsa okul hayatım iki adım öndeydi. Evvel bankacılık ve sigortacılık ön lisans bitirdim, akabinde kamu idaresini tamamladım. Şu anda da uzaktan eğitim ile bilgisayar programcılığı okuyorum. Sigorta dalına 16 yaşımda girdim, 26’da istifa ettim. 10 yıl kadar sürdü ancak bana sorarsanız bir ömürdü. Çok zorluk çektim. İnsanın gerisinde kimsesi olmayınca eziyeti bitmiyor.
niye ayrıldın pekala, fenomenlikten kazandıktan daha sonra aldığın maaş az mı geldi?
Son çalıştığım şirkette iş yüküm çok fazlaydı. Sabah 4-5’lere kadar çalışır, üç saat uyuyup 9’da yeniden mesaiye başlardım. Üzerimde üç kişinin iş yükü vardı ve ben üstesinden geldikçe daha hayli yükleniyorlardı. Tiktok’ta bu görüntülerim izlenmeye başlayınca, toplumsal medyaya da vakit ayırmaya başlamıştım ve bundan daha sonra olaylar ortasından çıkılamaz bir hal almıştı.
Tam olarak nerede patlak verdi?
Üç gün yıllık müsaade kullanmak istedim. Kendi müdürüm harika bir insandı, o da Malatyalıydı. Beni anlıyordu. Bu sebeple müsaademi onayladı. Müsaademin ikinci gününde şirketin genel müdürü beni aradı ve şirkete çağırdı. Ben de terfi verecekler sanıyorum! Kemal Sunal’ın sineması geliyor aklıma; herkes gerekli/gereksiz terfi aldı üç sene boyunca, ben daima ‘abi ben, pekala ben’ diye yöneticilerime sıkıntı yanıyordum. Kime sorarsanız sorun, mecnun üzere çalışırdım. İnsan kendi işinde o denli çalışmaz.
Genel müdürün ne dedi?
Bana toplumsal medya hesaplarımı fark ettiğini, bu biçimde bir çalışanı burada tutamayacağını iletti ve mutabakatlı olarak ayrılmamı istedi. Canıma minnet! İkiletmedim, evrakları imzaladım ve istifa ettim.
Fenomen olduğun için kovuldun yani!
‘Kimse beni kovmadı, ben istifa ettim’ dermişim. O kadar epey hakkım yendi ki orada, resmen Allah’ım bana ‘Yürü ya kulum’ dedi. Yalnızca şuna üzüldüm; evet artık benim bu şirketten kazandığım maaşa gereksinimim yoktu, hiç kazanmasam bile eşim arkamdaydı. Ya gereksinimi olan birine bunu yapsalardı? Kredi borcu olabilirdi, okuyan çocukları olabilirdi. Vebale bakın!
“KANATLARIM OLSAYDI O AN UÇARDIM”
Geçtiğimiz haftalarda ‘yılın toplumsal medya fenomeni’ olarak birinci mükafatını aldın. Nasıl hissettiriyor kısa bir vakitte omurundaki bu kadar değişim?
hayatımın hiç bir periyodunda berbat bir insan olmadım. Daima yardımseverdim, biri bana kötülük yaptığında empati kurardım ve yanılgıyı kendimde arardım. Aslında ömrümde bunların olacağını daima hissettim, zira ben düzgün bir tanesiydim ve beni hoşluklar bekliyordu. Ödül aldığımı duyar duymaz inanılmaz sevindim, 10 yıllık çalışma ömrümde ardımda kimse olmadığı için bir defa bile ödüllendirilmemiştim. halbuki ardı dolu olanlar hak etmedikleri biçimde çifter çifter ödüllendirilirdi. ömrümde birinci kere bu anı yaşıyordum. Anlatamam sevincimi. Kanatlarım olsaydı o an uçardım.
“ANNEMİ SARAYLARDA YAŞATACAĞIM”
Çalıştığın şirketlerde yoluna taş koymaya çalışanlar, gerinden iş çevirenler oldu mu?
Özel bölümün dedikodusu bitmez. Bir kez her insanın masa masa konuştuğu dedikodu yüzünden ihtar almıştım ve dedikoduyu da ihtar alırken öğrenmiştim (gülüyor). Haberim bile yoktu, satmışlardı beni. Her vakit taş koyanlar oldu; koltuk sevdalısı yöneticiler, birebir masada yemek yediğin çalışma arkadaşların… Kitap yazmam lazım içime sığmıyor yapılan haksızlıklar. Ben buralara hayli güç geldim, annem tek başına büyüttü bizi. Babam maalesef bipolar, daima antidepresan kullanıyor ve uyuyor. Askerde kaza geçirdikten daha sonra teşhis konmuş. Hiç çalışmadı ömründe. Annem, bayan üzere bayandı. Babama da bize de sahip çıktı. Bu hayattaki azmim de her vakit annem için! Onu saraylarda yaşatacağım.
“FAZLA PARADAN KORKUYORUM”
‘Ümran ne kadar kazanıyorsun?’ diye sormayacağım ancak ‘Çok kazanıyor musun?’ diye soracağım sana. Ya da kazanmaya başladın mı?
Kendimi bildim bileli çalıştığım için hayatımın her devri para kazanıyordum. Ortaokul dönemimde her yaz annemin yanında dokumada çalışırdım. Lise vaktimde beş gün okula gidip, hafta sonları Taksim’deki restoranlarda karşılama hostesliği yapardım. Hatta son yılımda iki gün okula, üç gün staja, bir daha hafta sonları Taksim’de çalışmaya giderdim. Yalnızca şunu söylemek istiyorum; birinci sefer toplumsal medyada emeklerimin karşılığını almaya başladım. Çok kazanmıyorum fakat az da kazanmıyorum. Evvelden çalışırken 10 kazanırdım 5’ini dağıtırdım; gereksinimi olan insanlara, sokak hayvanlarına. Hiç değişmedim, hatta fazla elimden çıkarıyorum. Zira fazla para beni ürkütüyor; ortasında bir yetimin, bir öksüzün yahut bir saf hayvanın hakkı vardır her vakit. Ziyadesiyle vermek gerek.
“POPÜLERLEŞİNCE ETRAFIMDAKİ BEŞERLER BİR ANDA BENİ DAHA ÇOK SEVMEYE BAŞLADI”
Tanınmaya başladığın vakit değişen ne oldu? Yani senle fotoğraf çekilmek isteyen beşerler var artık hayatında. Ruh halin birebir kalmış olamaz değil mi?
Pek değişmedim sanırım. Sevenlerim beni gördüklerinde onlardan evvel ben sarılıyorum. Olumlu güce inanıyorum ve yanlarıma gelmeleri beni fazlaca memnun ediyor. Değişen şeyler oldu olağan olarak. Etrafımdaki beşerler değişti örneğin, bir anda beni daha fazlaca sevmeye başladılar.
“TELEVİZYONDA OLMAYI ÇOK İSTİYORUM”
Sence toplumsal medyada bu işlerin ömrü uzun olacak mı, kendi işini kurmak istemez misin?
Kendi işimi kurmak istiyorum olağan olarak. Aslında televizyonda olmayı epeyce istiyorum, bu şayet olmazsa da kendi işimi kurmaya yöneleceğim. Uzun vadeli bir iş planı hazırlamak istiyorum, bugün ekmeğini yiyip yarın kapatacağım bir yer değil. Lakin biraz daha kazanmam lazım. Daha epey bayanlarımız için istihdam sağlamak istiyorum. Devamında işlerim güzel giderse de engelli sokak canları için bakımevleri kurmak istiyorum. Kısmet.
“BUNDAN daha sonra ÜÇ KİŞİYİZ”
Hoş bir müddetçtesin. Gebesin ve bugün burada yakınlarınla ve toplumsal medyadan takipçilerinle bebeğinin cinsiyetinin erkek olduğunu birinci kere paylaştın. Öncelikle sağlıklı bir müddetç olmasını dilerim. Gebe olduğunu öğrendiğin birinci an nasıl hissettin, birinci kime söylemiş oldun?
Eşim konuttan çalışıyor. Testi önüne koydum, ‘bundan daha sonra üç kişiyiz’ dedim. Çok sevindik. esasen planlı bir gebelikti, bekliyorduk yani. Eşimden daha sonra annemi aradım zira annem ‘bu sene de çocuk yapmasaydın hakkını helal etmeyeceğim’ diyordu. Malum toplum baskısından bunalmıştı o da.
“EŞİMİN NE EŞİ VAR, NE BENZERİ”
Eşin Gökhan ile ne vakit tanıştınız?
2015 yılında tanıştık. Tıpkı sigorta şirketinde çalışıyorduk. ‘Sana kahve ısmarlayayım’ dediğimde tuzlu Türk kahvesi ikram etmiştim, niyetimi anlamış demek ki (gülüyor). Eşi de yok, gibisi de. Kaliteli bir adam. Uygun ki karşılaşmışız. Sırtımı o denli bir yaslamışım ki bu dağa; yansa da, yıkılsa da benim burnum dahi kanamaz.
Doğum yaptıktan daha sonra oğlunla da içerik üretir misin?
Gebe olduğumu anlayınca ‘içeriklere devam edemem’ diye düşündüm lakin hala ediyorum. Doğduğunda da akıllı bir bebek olursa devam ederim lakin gecemi gündüzüme katarsa biraz güç.
“HİÇBİRİ BİR MALATYA ETMEDİ”
Bayram tatilinde nereye gideceğini sormuştu takipçilerin. Sen de ‘ben o denli Çeşme, Bodrum falan sevmiyorum. Malatya’ya gideceğim, orada vakit geçirmeyi seviyorum’ demiştin. Herkes kafayı bu kadar tanınan yerlerle kırmışken, seni bu kadar Malatya’ya bağlayan neydi?
Çok Malatyalılık (gülüyor). Annem her yaz köye gidip grup biçiyor, inek de besliyor. Biz gidip yemeyince de içi rahat etmiyor. O yüzden memleketime gitmek istiyorum her yaz. Çeşme’ye de, Bodrum’a da gittiğim oldu ancak hiç biri bir Malatya etmedi.