Afganistan’daki olaylar tüm dünya tarafınca kaygıyla takip ediliyor.
Ülkedeki ilerleyişi giderek sürat kazanan Taliban’ın ele geçirdiği bölgelerden bilhassa bayanlara, sanatkarlara ve merkezî rejimle temasları olan bireylere yönelik şiddet haberleri gelirken, Afganistan’dan da önemli bir göç dalgası da başlamış durumda.
Dünya Afganistan’ı konuşurken, Dayanışma Meclisi de (DM) “Toplumsal felaketler doğan afetlerle bütünleşirken” başlıklı dikkat çeken bir açıklama yaptı.
Türkiye’de ve dünyada yaşananlara dair bir açıklama yayımlayan Dayanışma Meclisi,“Bayan düşmanı bir cani örgütün resmî bir devlet olarak dünya sahnesine çıkmasının, ülkemizdeki ve dünyadaki başka tüm dinî yobazları cesaretlendirmesinin tehlike boyutu ise sanılandan büyük olabilir” diye belirtti.
DM, emperyalizme karşı çaba daveti yaparken, “Emperyalizmin elinin dokunduğu yerde Afganistan var, Suriye var, Irak ve Türkiye var. Dünyaya vaat ettiği tek şey zifiri karanlık, sınırsız yoksulluk ve sömürü” tabirlerini kullandı.
Dayanışma Meclisi tarafınca yapılan açıklama şöyle:
“Türkiye’nin de ortasında bulunduğu geniş bir coğrafyada her biri kapitalist-emperyalist sistemden kaynaklanan yeni sıkıntılar ortaya çıkıyor ve birbiri gerisine yeni atılımlar yapılıyor. Bu atakların değerli bir kısmının dinî bir kostüme büründürülmesi, emperyalizmin bölgeye ilgisinin ortaya çıkmasından bu yana dinin belirleyici ve kullanışlı bir ideolojik argümana dönüştürülmesi, din temelli bir anti-emperyalizmin ne derece problemli olduğunu bir kere daha gösteriyor.
Ülkemizde ağır salgın kuralları altında ortaya çıkan ve AKP iktidarının yönetmekte zorlandığı yangın ve seller de bir bakıma bölgedeki gelişmelerle ilişkili. Emperyalist hevesler peşinde büyük güçlerin oyununda rol kapmaya çalışan AKP, bir yandan da içeride dini tonu yüksek bir rejim inşa etmeye çalışıyor. Sarayın 11 lüks uçağının olması lakin devletin yangın söndürecek tek uçağının olmaması AKP’nin bu misyonu ile yakından ilgili. Büyük emperyalist hevesleri olan lakin ülkesini yönetmekte kuvvetlik çeken bir iktidarla karşı karşıyayız.
Afganistan’daki gelişmeler de kapitalist-emperyalist sistemin son atılımlarından biri. Bu bahtsız ülke sonunda işgalci güçler tarafınca Taliban’ın insafına terk edilirken, AKP iktidarı da hâlâ havalimanının müdafaasını Taliban üzerinden üstlenerek iktidar değişiminin yarattığı boşlukta rol kapmaya çalışıyor. Bu ortada, ABD yandaşı yahut ABD’ye göç etmek için sırasını bekleyecek Afgan ordusu artığı sığınmacılara kucak açmayı da ihmal etmiyor.
Ortaçağ’dan bölgeye fırlatılmış üzere görünen Taliban, ABD’nin yol açması ve ülke üzerinde hesapları olan bir epey gücün onayıyla ülkenin idaresini bütünüyle ele geçirdi. ABD, geride bıraktığı enkazın üzerinde yükselen “Taliban Emirliği”nin, Çin ve Rusya için yeni bir tehdit ögesi olmasını da umuyordu. Rusya ve Çin ise karşı tedbirlerini epeydir almaya başlamış ve Taliban ile resmi görüşmelere başlamışlardı bile. Bu üç ülkenin de Afganistan’a yönelik hesapları vardı. ABD ülkeyi Taliban’ın denetimine bırakarak yüklerinden kurtulmak istiyordu. Rusya ülkedeki gelişmelerin kendi hududunu aşacak meselelere yol açmasından telaşlıydı. Çin 2016’dan beri bölgeye yatırım yapıyor, bu yatırımlarının güvenliğini sağlayacak bir güce hayır demeyeceğini gösteriyordu. Lagor vilayetinde faaliyette olan yatırımlarını ve teknik işçilerini muhafaza hizmetini Taliban’dan alacak kadar ilgilerini geliştirmişti. Ayrıyeten, ABD’nin Taliban aracılığıyla Sincan’da şeriatçı/ayrılıkçı bir kalkışmayı kışkırtma riskini dert verici bir sorun olarak algılıyordu. Bölgedeki istikrarsızlık bu üç ülkenin bölgedeki siyasi-askeri amaçları ile iktisat ve güç projelerine ziyan verme potansiyeli taşıyordu. Sonunda karşılarında istikrarı sağlamaya ve mutabakata hazır tek bir muhatap bulmuş oldular.
Başka taraftan Taliban yetkilileri de eskisine kıyasla diplomatik temaslara daha fazla değer veriyor, “terör örgütü” olarak değil, yasal siyasi bir güç olarak kabul görmek istiyor. Her ne kadar birinci “icraatlarıyla” uyuşmasa da Kabil’de idaresi devraldıktan daha sonra verdikleri birinci iletiler da bunu doğrular nitelikte. Dış siyasette kaymak istediği “reel politik” eksen, iç siyasetteki şeriatçı aşırılıklarına karışılmamasının bir karşı-ağırlığı olarak da düşünülüyor besbelli. Bayan düşmanı bir cani örgütün resmî bir devlet olarak dünya sahnesine çıkmasının, ülkemizdeki ve dünyadaki öbür tüm dinî yobazları cesaretlendirmesinin tehlike boyutu ise sanılandan büyük olabilir.
ABD çekildi ve ülkedeki misyonunu Taliban’a devretmiş oldu. Bu atağının ardında global güç çabasının merkezinin Ortadoğu alanından Hint-Pasifik alanına kaymasının da rolü var. Emperyalizm çeşitli jeo-stratejik çıkarlar ve kaynak arayışında nüfuz sahibi olma çatışmaları üzerinden, Afganistan’ı bir kere daha bölgesel ve global rekabetlerin içine yerleştiriyor.
Bu ortada emperyalist güçlerin ülkedeki varlığının Afganistan halkının çıkarları ve beklentileriyle hiç bir bağının olmadığını gösteren bir fazlaca işaret ortaya çıktı. Örneğin Afganistan’da ABD’den daha sonra en büyük ikinci askeri güce sahip olan Almanya, ülkeye dönen birinci uçakta sırf 7 kişi taşıdı. İrili ufaklı başkaları uçaklarına bindiler ve çalışma arkadaşlarını Taliban’ın insafına bırakıp ülkelerine döndüler. O sırada Taliban vahşetinden kaçmak isteyen Afganlar uçakların iniş kadrolarına sarılarak kaçmaya çalışıyorlardı.
Bu itiş kakışın Afganistan halkına vadettiği tek şey ise süregiden derin bir yoksulluk, Ortaçağ karanlığı ve Taliban vahşeti.
Emperyalizmin elinin dokunduğu yerde Afganistan var, Suriye var, Irak ve Türkiye var. Elini uzatamadığı her yeri, Küba’yı ve art bahçesi saydığı Latin Amerika ülkeleri başta olmak üzere direkt denetiminden çıkan tüm ülkeleri kuşatıp boğmaya çalışıyor. Dünyaya vaat ettiği tek şey zifiri karanlık, sınırsız yoksulluk ve sömürü.
Dayanışma Meclisi karanlık ve yoksullukla çabanın kapitalizme ve emperyalizme karşı gayretten geçtiğini hatırlatıyor ve ezilen halkları güçlerini birleştirmeye, dayanışmaya, gayrete çağırıyor.”
Ülkedeki ilerleyişi giderek sürat kazanan Taliban’ın ele geçirdiği bölgelerden bilhassa bayanlara, sanatkarlara ve merkezî rejimle temasları olan bireylere yönelik şiddet haberleri gelirken, Afganistan’dan da önemli bir göç dalgası da başlamış durumda.
Dünya Afganistan’ı konuşurken, Dayanışma Meclisi de (DM) “Toplumsal felaketler doğan afetlerle bütünleşirken” başlıklı dikkat çeken bir açıklama yaptı.
Türkiye’de ve dünyada yaşananlara dair bir açıklama yayımlayan Dayanışma Meclisi,“Bayan düşmanı bir cani örgütün resmî bir devlet olarak dünya sahnesine çıkmasının, ülkemizdeki ve dünyadaki başka tüm dinî yobazları cesaretlendirmesinin tehlike boyutu ise sanılandan büyük olabilir” diye belirtti.
DM, emperyalizme karşı çaba daveti yaparken, “Emperyalizmin elinin dokunduğu yerde Afganistan var, Suriye var, Irak ve Türkiye var. Dünyaya vaat ettiği tek şey zifiri karanlık, sınırsız yoksulluk ve sömürü” tabirlerini kullandı.
Dayanışma Meclisi tarafınca yapılan açıklama şöyle:
“Türkiye’nin de ortasında bulunduğu geniş bir coğrafyada her biri kapitalist-emperyalist sistemden kaynaklanan yeni sıkıntılar ortaya çıkıyor ve birbiri gerisine yeni atılımlar yapılıyor. Bu atakların değerli bir kısmının dinî bir kostüme büründürülmesi, emperyalizmin bölgeye ilgisinin ortaya çıkmasından bu yana dinin belirleyici ve kullanışlı bir ideolojik argümana dönüştürülmesi, din temelli bir anti-emperyalizmin ne derece problemli olduğunu bir kere daha gösteriyor.
Ülkemizde ağır salgın kuralları altında ortaya çıkan ve AKP iktidarının yönetmekte zorlandığı yangın ve seller de bir bakıma bölgedeki gelişmelerle ilişkili. Emperyalist hevesler peşinde büyük güçlerin oyununda rol kapmaya çalışan AKP, bir yandan da içeride dini tonu yüksek bir rejim inşa etmeye çalışıyor. Sarayın 11 lüks uçağının olması lakin devletin yangın söndürecek tek uçağının olmaması AKP’nin bu misyonu ile yakından ilgili. Büyük emperyalist hevesleri olan lakin ülkesini yönetmekte kuvvetlik çeken bir iktidarla karşı karşıyayız.
Afganistan’daki gelişmeler de kapitalist-emperyalist sistemin son atılımlarından biri. Bu bahtsız ülke sonunda işgalci güçler tarafınca Taliban’ın insafına terk edilirken, AKP iktidarı da hâlâ havalimanının müdafaasını Taliban üzerinden üstlenerek iktidar değişiminin yarattığı boşlukta rol kapmaya çalışıyor. Bu ortada, ABD yandaşı yahut ABD’ye göç etmek için sırasını bekleyecek Afgan ordusu artığı sığınmacılara kucak açmayı da ihmal etmiyor.
Ortaçağ’dan bölgeye fırlatılmış üzere görünen Taliban, ABD’nin yol açması ve ülke üzerinde hesapları olan bir epey gücün onayıyla ülkenin idaresini bütünüyle ele geçirdi. ABD, geride bıraktığı enkazın üzerinde yükselen “Taliban Emirliği”nin, Çin ve Rusya için yeni bir tehdit ögesi olmasını da umuyordu. Rusya ve Çin ise karşı tedbirlerini epeydir almaya başlamış ve Taliban ile resmi görüşmelere başlamışlardı bile. Bu üç ülkenin de Afganistan’a yönelik hesapları vardı. ABD ülkeyi Taliban’ın denetimine bırakarak yüklerinden kurtulmak istiyordu. Rusya ülkedeki gelişmelerin kendi hududunu aşacak meselelere yol açmasından telaşlıydı. Çin 2016’dan beri bölgeye yatırım yapıyor, bu yatırımlarının güvenliğini sağlayacak bir güce hayır demeyeceğini gösteriyordu. Lagor vilayetinde faaliyette olan yatırımlarını ve teknik işçilerini muhafaza hizmetini Taliban’dan alacak kadar ilgilerini geliştirmişti. Ayrıyeten, ABD’nin Taliban aracılığıyla Sincan’da şeriatçı/ayrılıkçı bir kalkışmayı kışkırtma riskini dert verici bir sorun olarak algılıyordu. Bölgedeki istikrarsızlık bu üç ülkenin bölgedeki siyasi-askeri amaçları ile iktisat ve güç projelerine ziyan verme potansiyeli taşıyordu. Sonunda karşılarında istikrarı sağlamaya ve mutabakata hazır tek bir muhatap bulmuş oldular.
Başka taraftan Taliban yetkilileri de eskisine kıyasla diplomatik temaslara daha fazla değer veriyor, “terör örgütü” olarak değil, yasal siyasi bir güç olarak kabul görmek istiyor. Her ne kadar birinci “icraatlarıyla” uyuşmasa da Kabil’de idaresi devraldıktan daha sonra verdikleri birinci iletiler da bunu doğrular nitelikte. Dış siyasette kaymak istediği “reel politik” eksen, iç siyasetteki şeriatçı aşırılıklarına karışılmamasının bir karşı-ağırlığı olarak da düşünülüyor besbelli. Bayan düşmanı bir cani örgütün resmî bir devlet olarak dünya sahnesine çıkmasının, ülkemizdeki ve dünyadaki öbür tüm dinî yobazları cesaretlendirmesinin tehlike boyutu ise sanılandan büyük olabilir.
ABD çekildi ve ülkedeki misyonunu Taliban’a devretmiş oldu. Bu atağının ardında global güç çabasının merkezinin Ortadoğu alanından Hint-Pasifik alanına kaymasının da rolü var. Emperyalizm çeşitli jeo-stratejik çıkarlar ve kaynak arayışında nüfuz sahibi olma çatışmaları üzerinden, Afganistan’ı bir kere daha bölgesel ve global rekabetlerin içine yerleştiriyor.
Bu ortada emperyalist güçlerin ülkedeki varlığının Afganistan halkının çıkarları ve beklentileriyle hiç bir bağının olmadığını gösteren bir fazlaca işaret ortaya çıktı. Örneğin Afganistan’da ABD’den daha sonra en büyük ikinci askeri güce sahip olan Almanya, ülkeye dönen birinci uçakta sırf 7 kişi taşıdı. İrili ufaklı başkaları uçaklarına bindiler ve çalışma arkadaşlarını Taliban’ın insafına bırakıp ülkelerine döndüler. O sırada Taliban vahşetinden kaçmak isteyen Afganlar uçakların iniş kadrolarına sarılarak kaçmaya çalışıyorlardı.
Bu itiş kakışın Afganistan halkına vadettiği tek şey ise süregiden derin bir yoksulluk, Ortaçağ karanlığı ve Taliban vahşeti.
Emperyalizmin elinin dokunduğu yerde Afganistan var, Suriye var, Irak ve Türkiye var. Elini uzatamadığı her yeri, Küba’yı ve art bahçesi saydığı Latin Amerika ülkeleri başta olmak üzere direkt denetiminden çıkan tüm ülkeleri kuşatıp boğmaya çalışıyor. Dünyaya vaat ettiği tek şey zifiri karanlık, sınırsız yoksulluk ve sömürü.
Dayanışma Meclisi karanlık ve yoksullukla çabanın kapitalizme ve emperyalizme karşı gayretten geçtiğini hatırlatıyor ve ezilen halkları güçlerini birleştirmeye, dayanışmaya, gayrete çağırıyor.”