erkan_623
New member
Taha Mühleti Arapça okunuşu ve Türkçe meali
Taha Mühleti, Kuran-ı Kerim’in 311-320 sayfaları ortasına yer alan, 9 sayfa, 135 ayetten oluşmaktadır. Mekke’de nazil olan Taha Müddeti Hz. Ömer’in Müslüman bulunmasına vesile olan müddettir. Hz. Ömer, çabucak hemen İslam dinini seçmediği devirde İslamiyet’e şiddetle karşı gelenler içinde yer alıyordu. Kız kardeşi ve eniştesinin bâtın bilinmeyen Kuran-ı Kerim okuduğunu görür ve fazlaca sonlanır. Lakin hududu hayli fazla sürmez. Allah Hz. Ömer’in kalbine o anda yumuşaklık verir ve Kelime-i Şehadet getirerek Müslüman olur. Hz. Ömer Müslüman olduktan daha sonra yalnızca Allah kelamı için cihat eder.
Taha Müddeti, apaçık olarak Allah’ın kullarını iman etmesi için uyardığı müddettir. Allah’a secde etmeyi, zikretmeyi, anmayı ve Kuran-ı Kerim’e uygun yaşama konusundan uyaran mühletin 124. Ayetinde şayet yaşamaz iseler başlarına gelecek problemlere da değinir.
Taha Müddeti 124. Ayet: ‘Her kim beni zikrimden yüz çevirirse hakikaten onun için pek külfetli bir yaşantı vardır.’ Halinde buyurmuştur. İnanmayanlar için bu biçimde bir şey kelam konusu değildir. İnanmayanların bu dünya cennetidir. Allah, lakin gaflete düşen inananların yaşadıklarından dersler alarak tekrar O’nu zikretmeleri için musibetler verir.
Allah (c.c) iman eden, günahtan, haramdan korkan kulları için öğüt olarak ve onların terbiye olması için göndermiştir.
Taha Müddeti ayrıyeten, Hz. Musa’nın peygamber olduktan daha sonra kendi kavmi olan İsrailoğullarına ve Firavun’a karşı girdiği çabayı aktarmaktadır. Kıyamet gününün varlığını ve iman etmeyenler için o günün dehşetli bir ceza olduğunu uzun uzun anlatır.
Taha Mühleti 14: ‘Kıyamet kesinlikle kopacaktır. Fakat herkese dünyada yapıp ettiklerinin karşılığı en adil halde verilmesi için onun vaktini saklı tutuyorum.’
Kuran-ı Kerim, mealden okunduğunda Allah’ın kullarına gönderdiği bildirisi, öğretiyi anlamış ve öğrenmiş olmak, hayatımıza sirayet etmesi açısından fazlaca değerlidir. Bunun haricinde bir de manevi doygunluk olarak Kuran-ı Kerim’in Arapça lisanı ile okunması vardır. Peygamber Efendimiz (s.a.s.)’in aktardığına gore
‘Her kim Taha Mühletini okumaya devam ederse, Kıyamet günü muhacir ve ensarın sevabı verilir.’
‘Taha ve Yasin müddetlerini işiten melekler şu biçimde derler: Bunların kendilerine gönderildiği ümmete ne keyifli, bunları taşıyan gönüllere ne keyifli, bunları okuyan lisanlara ne mutlu!’
Formunda buyurmuştur. Bunun haricinde başka faziletleri şu biçimdedir:
– Bekar kimse Taha Suresi’ni 21 sefer okursa Allah’ın müsaadesiyle kısmeti açılır.
– Annenin çocukları için okuması fazlaca yeterlidir.
– Sıkıntı günler geçiren kulların Taha Mühleti 25-28 ayetlerini okuması güçlü süreci güzeliyle atlatmasına vesile olur.
Taha Müddeti 25-28. Ayet: Masa şöyleki yalvardı: ‘Rabbim Göğsüme genişlik ver.’ ‘İşimi kolaylaştır.’ ‘Dilimin düğümünü çöz.’ ‘Ta ki, sözümü uygun anlasınlar.’ Biçiminde nasihat edilir.
TAHA MÜDDETİ
1.Taha
2.Ma enzelna aleykel kur’ane li teşka
3.İlla tezkiratel limey yahşa
4.Tenziylem mimmen halekal erda ves semavatil ula
5.Errahmanü alel arşisteva
6.Lehu ma fis semavati ve ma fil erdı ve ma beynehüma ve ma tahtes sera
7.Ve in techer bil kavli fe innehu ya’lemüs sirra ve ahfa
8.Allahü la ilahe illa huve lehül esmaül husna
9.Ve hel etake hadiysü mus
10.İz raa naran fe kale li ehlihimküsu innı anestü naral leallı atıküm minha bi kabesin konut ecidü alen nari hüd
11.Felemma etaha nudiye ya musa
12.İnnı ene rabbüke fahla’ na’leyk inneke bil vadil mukaddesi tuva
13.Ve enahtertüke festemı’ lima yuha
14.İnnenı enallahü la ilahe illa ene fa’büdnı ve ekımıs salate li zikrı
15.İnnes saate atiyetün ekadü uhfıha li tücza küllü nefsim bi ma tes’a
16.Fe la yesuddenneke anha mel la yü’minü biha vettebea hevahü fe terda
17.Ve ma tilke bi yemınike ya musa
18.Kale hiye asay etevekkeü aleyha ve ehüşşü biha ala ğanemı ve liye fıha mearibü uhra
19.Kale elkıha ya musa
20.Fe elkaha fe iza hiye hayyetün tes’a
21.Kale huzha ve la tehaf se nüıydüha sıratehel ula
22.Vadmün yedeke ila cenahıke tahrüc beydae min ğayri suin ayeten uhra
23.Li nüriyeke min ayatinel kübra
24.İzheb ila fir’avne innehu tağa
25.Kale rabbişrah lı sadrı
26.Ve yessir lı buyruğu
27.Vahlül ukdetem mil lisanı
28.Yefkahu kavlı
29.Vec’al li vezıram min ehlı
30.Harune ehıy
31.Üşdüd bihı ezrı
32.Ve eşrikhü fı buyruğu
33.Key nüsebbihake kesıra
34.Ve nezkürake kesıra
35.İnneke künte bina besıyra
36.Kale kad ütiyte sü’leke ya musa
37.Ve lekad menenna aleyke merratenuhra
38.İz evhayna ila ümmike ma yuha
39.Enıkzi fıhi fit tabuti fakzi fıhi fil yemmi fel yülkıhil yemnü bis kıyısı ye’huzhüadüvvül lı ve adüvvül leh ve elkaytü aleyke mehabbetem minnı ve li tusnea ala tıpkı
40.İz temşı uhtüke fe raca’nake ila ümmike key tekarra aynüha ve la tahzen ve katelte nefsen fe necceynake minel ğammi ve fetennake fütunen fe lebiste sinıne fı ehli medyene sümme ci’te ala kaderiy ya musa
41.Vastana’tüke li nefsı
42.İzheb ente ve ehuke bi ayatı ve la teniya fı zikrı
43.İzheba ila fir’avne innehu tağa
44.Fe kula lehu kevlel leybir dahal leallehu yetezekkeru mesken yahşa
45.Kala rabbena innena nehafü ey yefruta aleyna mesken ey yatğa
46.Kale la tehafa innenı meaküma esmeu ve era
47.Fe’tiyahü fe kula inna rasula rabbike fe ersel meana benı israıle ve la tüazzibhüm kad ci’nake bi ayetim mir rabbik vesselamü ala menittebeal hüda
48.İnna kad uhıye ileyna ennel azabe ala men kezzebe ve tevella
49.Kale fe mer rabbüküma ya musa
50.Kale rabbünellezı a’ta külle şey’in halkahu sümme heda
51.Kale fema balül kurunil ula
52.Kale ılmüha ınde rabbı fı kitab la yedıllü rabbı ve la yensa
53.Ellezı ceale lekümül erda mehdev ve selek leküm fıha sübülev ve enzele mines semai maa fe ahracna bihı ezvacem min nebatin şetta
54.Külu ver’av en’ameküm inne fı zalike le ayatil li ülin nüha
55.Minha halaknaküm ve fıha nüıydüküm ve minha nuhricüküm taraten uhra
56.Ve lekad eraynahü ayatina külleha fe kezzebe ve eba
57.Kale ec’tena li tuhricena min erdına bi sıhrike ya musa
58.Fe le ne’tiyenneke bi sıhrim mislihı fec’al beynena ve belneke mev’ıdel la nuhlifühu nahnü ve la ente mekanen süva
59.Kale mev’ıdüküm yevmüz zınet ve ey yuhşeran nasü duha
60.Fe tevella fir’avnü fe cemea keydehu sümme eta
61.Kale lehüm musa veyleküm la tefteru alellahi keziben fe yüshıteküm bi azab ve kad habe meniftera
62.Fe tenazeu emrahüm beynehüm ve eserrun necva
63.Kalu in hazani le sahırani yürıdani ey yuhricaküm min erdıküm bi sıhrihima ve yezheba bi tarıkatikümül müsla
64.Fe ecmiu keydeküm sümme’tu saffa ve kad eflehal yevme menista’la
65.Kalu ya musa imma en tülkıye ve imma en nekune öncedene men elka
66.Kale bel elku fe iza hıbalühüm ve ısıyyühüm yühayyehü ileyhi min sıhrihim enneha tes’a
67.Fe evcese fı nefsihı hıyfetem musa
68.Kulna la tehaf inneke entel a’la
69.Ve elkı ma fı yemınike telkaf ma saneu innema saneu keydü sahır ve la yüflihus sahırü haysü eta
70.Fe ülkıyes seharatü sücceden kalu amenna bi rabbi harune ve musa
71.Kale amentüm lehu kable en azene leküm innehu le kebırukümüllezıallemekümüs sıhr fe le ükattıanne eydiyeküm ve ercüleküm min hılafiv ve le üsallibenneküm fı cüzuın nahli ve le ta’lemünne eyyüna eşeddü azabev ve ebka
72.Kalu len nü’sirake ala ma caena minel beyyinati vellazı fetarana fakdı ma ente kad innema takdıy hazihil hayated dünya
73.İnna amenna bi rabbina li yağfira lena hatayana ve ma ekrahtena aleyhi mines sıhr vallahü hayruv ve ebka
74.İnnehu mey ye’ti rabbehu mürimen fe inne lehu cehennem la yemutü fıha ve la yahya
75.Ve mey ye’tihı mü’minen kad amiles salihati fe ülaike lehümüd deracatül ula
76.Cennatü adnin tecrı min tahtihel enharu halidıne fıha ve zalyike cezaü men tezekka
77.Ve lekad evhayna ila musa en esri bi ıbadı fadrib lehüm tarıkan fil bahri yebesa la tehafü derakev ve la tahşa
78.Fe etbeahüm fir’avnü bi cünudihı fe ğaşiyehüm minel yemmi ma ğaşiyehüm
79.Ve edalle fir’avnü kavmehu ve ma heda
80.Ya benı israıle kad enceynaküm min adüvviküm ve vaadnaküm canibet turil eymene ve nezzelna aleykümül menne ves selva
81.Külu min tayyibati ma razaknnaküm ve la tatğav fıhi fe yehılle aleyküm ğadabı ve mey yahlil aleyhi ğadabı fe kad heva
82.Ve innı le ğaffarul limen tabe ve amene ve amile salihan sümmehteda
83.Ve am a’celek an kavmike ya musa
84.Kale hüm ülai ala yapıtı ve aciltü ileyke rabbi li terda
85.Kale fe inna kad fetenna kavmeke mim ba’dike ve edallehümüs samiriyy
86.Fe racea musa ila kavmihı ğadbane esifa kale ya kavmi elem yeıdküm rabbüküm va’den hasena e fe tale aleykümül ahdü em eradtüm ey yehılle aleyküm ğadabüm mir rabbiküm fe ahleftüm mev’ıdı
87.Kalu ma ahlefna mev’ıdeke bi melkina velakinna hummilna evzaram min zınetil kavmi fe kazefnaha fe kezalike elkas samiriyy
88.Fe ahrace lehüm ıclen cesedel lehu huvarun fe kalu haza ilahüküm ve ilahü musa fe nesiy
89.E fe la yeravne ella yarciu ileyhim kavlev ve la yemlikü lehüm darrav ve la nef’a
90.Ve le kad kale lehüm harunü min kablü ya kavmi innema fütintüm bih ve inne rabbekümür rahmanü fettebiuni ve etıy’u buyruğu
91.Kalu len nebreha aleyhi akifıne hatta yarcia ileyna musa
92.Kale ya harunü ma meneake iz raeytehüm dallu
93.Ella tettebian e fe esayte buyruğu
94.Kale yebneümme la te’huz bi lıhyetı ve la bi ra’si innı haşıtü en tekule ferrakte beyne benı israıle ve lem terkub kavlı
95.Kale fe ma hatbüke ya samiriyy
96.Kale besurtü bi ma lem yebsuru bihı fe kabadtü kabdatem min eserir rasuli fe nebeztüha ve kezalike söncedenet lı nefsı
97.Kale fezheb fe inne leke fil hayati en tekule la misase ve inne leke mev’ıdel len tuhlefeh venzur ila ilahikellezı zalte aleyhi akifale nüharrıkannehu sümme le nensifennehu fil yemmi nesfa
98.İnnema ilahükümüllahüllezı la ilahe illa hu vesia külle şey’in ılma
99.Kezalike nekussu aleyke min embai ma kad sebak ve kad ateynake mil ledünna zikra
100.Men a’rada anhü fe innehu yahmilü yevmel kıyameti vizra
101.Halidıne fıh ve sae lehüm yevmel kıyameti hımla
102.Yevme yünfehu fis suri ve nahşürul mücrimıne yevmeizin zürka
103.Yetehafetune beynehüm vilayet lebistüm illa aşra
104.Nahnü a’lemü bima yekulune iz yekulü emselühüm tarıkaten vilayet lebistüm illa yevma
105.Ve yes’eluneke anil cibali fe kul yensifüha rabbı nesfa
106.Fe yezeruha kaan safsafa
107.La tera fıha ıvecev ve la emta
108.Yevmeiziy yettebiuned daıye la ıvece leh ve haşeatil asvatü lir rahmani fe la tesmeu illa hemsa
109.Yevmeizil la tenfeuş şefaatü illa men ezine lehür rahmanü ve radıye lehu kavla
110.Ya’lemü ma beyne eydıhim ve ma halfehüm ve la yühıytune bihı ılma
111.Ve anetil vücuhü lil hayyil kayyum ve kad habe men hamele zulma
112.Ve mey ya’mel mines salihüti ve hüve mü’minün fe la yehafü zulmev ve la hadma
113.Ve kezalike enzelnahü kur’anen arabiyyev ve sarrafna fıhi minel veıydi leallehüm yettekune konut yuhdisü lehüm zikra
114.Fe teallellahül melikül hakk ve la ta’cel bil kur’ani min kabli ey yukda ileyke vahyühu ve kur rabbi zidnı ılma
115.Ve lekad ahıdna ila ademe min kablü fe nesiye ve lem necid lehu azma
116.Ve iz kulna lil melaiketiscüdu li ademe fe secedu illa iblıs eba
117.Fe kulna ya ademü inne haza adüvvül leke ve li zevcike fe la yuhricenneküma minel cenneti fe teşka
118.İnne leke ella tecua fıha ve la ta’ra
119.Ve enneke la tazmeü fıha ve la tadha
120.Fe vesvese ileyhiş şeytanü kale ya ademü hel edüllüke ala şeceratil huldi ve mülkil la yebla
121.Fe ekela minha fe bedet lehüma sev’atühüma ve tafika yahsıfani aleyhima miv verakıl cenneti ve asa ademü rabbehu fe ğava
122.Sümmectebahü rabbühu fe tabe aleyhi ve heda
123.Kelehbita minha cemıam ba’duküm li ba’dın adüvv fe imma ye’tiyennekümminnı hüden fe menittebea hüdaye fe la yedıllü ve la yeşka
124.Ve men a’rada an zikrı fe innel lehu meıyşeten dankev ve nahşüruhu yevmel kıyameti a’ma
125.Kale rabbi lime haşertenı a’ma ve kad küntü besıyra
126.Kale kezalike etetke ayatüna fe nesıteha ve kezalikel yevme tünsa
127.Ve kezalike neczı men esrafe ve lem yü’mim bi ayati rabbih ve le azabül ahırati eşeddü ve ebka
128.E fe lem yehdi lehüm kem ehleknü kablehüm minel kuruni yemşune fımesakinihim inne fı zalike le ayatil li ülin nüha
129.Velev la kelimetün sebekat mir rabbike le kane lizamev ve ecelüm müsemma
130.Fasbir ala ma yekulune ve sebbıh bi hamdi rabbike kable tuluış şemsi ve kable ğurubiha ve min anail leyli fe sebbıh ve atrafen nehari lealleke terda
131.Ve la temüddenne aynelke ila ma metta’na bihı ezvacem minhüm zehratel hayatid dünya li neftinehüm fıh ve rizku rabbike hayrun ve beka
132.Ve’mur ehleke bis salati vastabir aleyha la nes’elüke rizka nahnü nerzükuk vel akıbetü lit takva
133.Ve kalu lev la ye’tiyna bi ayetim mir rabbih e ve lem te’tihim beybir dahatü ma fis suhufil ula
134.Ve lev enna ehleknahüm bi azabim min kablihı le kalu rabbena lev la erselte ileyna rasulen fe nettebia ayatike min kabli en nezille ve nahz
135.Kul küllüm müterabbisun fe terabbesu fe se ta’lemune men ashabüs sıratıs seviyyi ve menihteda
1.Tâ Hâ.
2, 3.(Ey Muhammed!) Biz Kur’an’ı sana külfet çekesin diye değil, lakin (Allah’ın azabından) korkacaklara bir öğüt (bir uyarı) olsun diye indirdik.
4.(O) yüksek gökleri yaratanın katından peyderpey indirilmiştir.
5.Rahmân, Arş’a kurulmuştur.
6.Göklerdeki, yerdeki bu ikisi içindeki ve toprağın altındaki her şey, sadece O’nundur.
7.Sen kelamı açığa vursan da, gizlesen de Allah için birdir. Zira O, kapalıyı de bilir, ondan daha bâtın olanı da.
8.Allah, kendisinden öbür hiç bir ilah bulunmayandır. En hoş isimler O’nundur.
9.Mûsâ’nın haberi sana ulaştı mı?
10.Hani bir ateş görmüştü de ailesine, “Siz burada kalın, ben bir ateş gördüm (oraya gidiyorum). Umarım ondan size bir kor ateş getiririm, veyahut ateşin başında, yol gösterecek birini bulurum” demişti.
11.Ateşin yanına varınca, ona şu biçimde seslenildi: “Ey Mûsâ!”
12.”Şüphe yok ki, ben senin Rabbinim. Çabucak ayakkabılarını çıkar. Zira sen kutsal vadi Tuvâ’dasın.”
13.”Ben seni (peygamber olarak) seçtim. Artık vahyolunacak şeyleri dinle.”
14.”Şüphe yok ki ben Allah’ım. Benden diğer hiç bir ilah yoktur. bu biçimde bana ibadet et ve beni anmak için namaz kıl.”
15.”Kıyamet kesinlikle gelecektir. Herkes işlediğinin karşılığını görsün diye,neredeyse onu gizleyecek (geleceğinden hiç kelam etmeyecek)tim.”
16.”Buna inanmayan ve nefsinin isteğine uyan kimseler seni ondan (ona hazırlanmaktan) sakın alıkoymasın, daha sonra helak olursun!”
17.”Şu sağ elindeki nedir ey Mûsâ?”
18.Mûsâ dedi ki: “O benim değneğimdir. Ona dayanırım, onunla koyunlarıma yaprak silkelerim. Onunla öbür işlerimi de görürüm.”
19.Allah, “Onu yere at ey Mûsâ!” dedi.
20.Mûsâ da onu attı. Bir de ne görsün o, süratle akan bir yılan olmuş!
21.Allah şöyleki dedi: “Tut onu. Korkma! Biz onu bir daha eski durumuna döndüreceğiz.”
22, 23.”Sana büyük mucizelerimizden birini daha göstermemiz için elini koynuna sok ki bir öbür mucize olarak, (alaca hastalığı gibi) bir hastalık sebebiyle olmaksızın bembeyaz bir biçimde çıksın.”
24.”Firavun’a git, zira o azmıştır.”
25.Mûsâ dedi ki: “Rabbim! Gönlüme ferahlık ver.”
26.”İşimi bana kolaylaştır.”
27, 28.”Dilimdeki tutukluğu çöz ki sözümü anlasınlar.”
29.”Bana ailemden birini yardımcı yap,”
30.”Kardeşim Hârûn’u.”
31.”Onunla gücümü artır.”
32.”Onu işime ortak et.”
33.”Seni epeyce tespih edelim diye”,
34.”Seni fazlaca zikredelim diye.”
35.”Çünkü sen bizi hakkıyla görmektesin.”
36.Allah şöyleki dedi: “İstediğin sana verildi ey Mûsâ!”
37.”Andolsun, biz sana bir kez daha güzellikte bulunmuştuk.”
38.”Hani annene ilham edilmesi gereken şeyleri ilham etmiştik:”
39.”Onu (bebek Mûsâ’yı) sandığın içine koy ve denize (Nil’e) bırak ki, deniz onu kıyıya atsın da kendisini, hem bana düşman, birebir vakitte ona düşman olan birisi (Firavun) alsın. Sana da, ey Mûsâ, sevilesin ve nezaretimizde yetiştirilesin diye tarafımızdan bir sevgi bırakmıştım.”
40.”Hani kız kardeşin (Firavun ailesine) gidiyor ve “size onun bakımını üstlenecek kimseyi göstereyim mi?” diyordu. Derken, gözü aydın olsun, üzülmesin diye seni annene döndürdük. (Sana baktı, büyüdün) ve (kazara) bir cana kıydın da biz seni üzüntüden kurtardık seni sıkı bir denemeden geçirdik (ve kaçıp Medyen’e gittin). Medyen halkı ortasında senelerca kaldın daha sonra (peygamber olman için) takdir edilmiş bir vakitte (Tûr’a) geldin ey Mûsâ!”
41.”Ben seni kendim için seçtim.”
42.”Sen ve kardeşin mucizelerim ile (desteklenmiş olarak) gidin ve beni anmakta gevşeklik göstermeyin.”
43.”Firavun’a gidin. Zira o azmıştır.”
44.”Ona yumuşak kelam söyleyin. Tahminen öğüt alır, veya korkar.”
45.Mûsâ ve Hârûn şöyleki dediler: “Ey Rabbimiz! Elbet biz, onun bize karşı çok davranmasından veyahut azmasından korkuyoruz.”
46.Allah şu biçimde dedi: “Korkmayın, zira ben sizinle birlikteim. İşitirim ve görürüm.”
47.”Ona gidin ve şu biçimde deyin: Şüphesiz biz Rabbinin elçileriyiz. İsrailoğullarını (serbest bırak ve) bizimle gönder. Onlara azap etme. Sana Rabbinin katından bir mucize getirdik. Selam, yanlışsız yola uyanlara olsun.’ “
48.”Şüphesiz bize, azabın yalanlayan ve yüz çevirenlere olacağı vahyolundu.”
49.Firavun, “Sizin Rabbiniz kim, ey Mûsâ?” dedi.
50.Mûsâ, “Rabbimiz her şeye hilkatini (yaratılış özelliklerini) veren, daha sonra onlara yol gösterendir” dedi.
51.Firavun, “Ya geçmiş kuşakların hali ne olacak?” dedi.
52.Mûsâ şu biçimde dedi: “Onlar hakkındaki bilgi Rabbimin katında bir kitapta (levh-i mahfuzda yazılı)dır. Rabbim yanılmaz ve unutmaz.”
53.”Rabbim, yeryüzünü size beşik yapan, orada size yollar açan ve size gökten yağmur indirendir.” bu biçimdece onunla sizin için yerden türlü türlü bitkileri çift çift çıkardık.
54.Yiyin, hayvanlarınızı yayın. Elbet bunda akıl sahipleri için (Allah’ın varlığını ve birliğini gösteren) kanıtlar vardır.
55.(Ey insanlar!) Sizi topraktan yarattık, (ölümünüzle) sizi oraya döndüreceğiz ve sizi bir kez daha oradan çıkaracağız.
56.Andolsun, biz ona (Firavun’a) bütün mucizelerimizi gösterdik de o bunları yalanladı ve reddetti.
57.Şöyle dedi: “Ey Mûsâ! Sihrin ile bizi yurdumuzdan çıkarmak için mi geldin?”
58.”Biz de kesinlikle sana karşı onun üzere bir sihir yapacağız. Bunun için seninle bizim ortamızda; uygun bir yerde, senin de, bizim de caymayacağımız bir buluşma vakti belirle.”
59.Mûsâ, “Buluşma vaktimiz, bayram günü, insanların toplandığı kuşluk vaktidir” dedi.
60.Bunun üzerine Firavun ayrılıp, hilesini kuracak sihirbazlarını topladı, daha sonra geldi.
61.Mûsâ onlara şöyleki dedi: “Yazıklar olsun size! Allaha karşı palavra uydurmayın, yoksa sizi azap ile yok eder. Allah’a karşı palavra uyduran kesinlikle hüsrana uğramıştır.”
62.Sihirbazlar, işlerini kendi ortalarında tartıştılar ve zımnî kapalı konuştular.
63.Şöyle dediler: “Şüphesiz bu ikisi, sihirleri ile sizi yurdunuzdan çıkarmak ve en üstün olan dininizi ortadan kaldırmak isteyen birer sihirbazdırlar.”
64.”Öyleyse, hilelerinizi toplayın (birbirinize dayanak olun) daha sonra sıra halinde gelin. Bu gün üstün gelen kesinlikle muvaffakiyete ulaşmıştır.”
65.Sihirbazlar: “Ey Mûsâ! Ya evvel atmayı tercih edersin, ya da birinci atan biz oluruz” dediler.
66.Mûsâ: “Yok, (önce) siz atın” dedi. Bir de ne görsün, onların ipleri ve değnekleri yaptıkları sihirden dolayı kendisine süratle sürünür üzere görünüyor.
67.Bunun üzerine Mûsâ ortasında bir kaygı hissetti.
68.Şöyle dedik: “Korkma (ey Mûsâ!). Zira, sensin en üstün olan.”
69.”Sağ elindekini (değneğini) at ki, onların yaptıklarını yutsun. Elbet yaptıkları bir sihirbaz hilesidir. Sihirbaz ise nereye var ise kurtuluşa eremez.”
70.(Mûsâ’nın değneği, sihirbazların ipleriyle değneklerini yutunca) sihirbazlar çabucak secdeye kapandılar ve, “Hârûn ve Mûsâ’nın Rabbine inandık” dediler.
71.Firavun, “Demek, ben size müsaade vermedilk evvel ona (Mûsâ’ya) inandınız ha! Kuşku yok, o size sihiri öğreten büyüğünüzdür. Artık andolsun sizin ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama keseceğim ve kesinlikle sizi hurma kısımlarına asacağım. Hangimizin azabı daha şiddetli ve daha kalıcıymış, kesinlikle nazaranceksiniz.”
72.Sihirbazlar şöyleki dediler: “Bize gelen apaçık kanıtlara ve bizi yaratana seni asla tercih etmeyeceğiz. Artık sen vereceğin kararı ver. Sen lakin bu dünya ömründe karar verirsin.”
73.”Şüphesiz ki biz; günahlarımızı ve bize zorla yaptırdığın sihri affetmesi için, Rabbimize inandık. Allah’ın vereceği mükafat daha iyi ve daha kalıcıdır.”
74.Şüphesiz, kim Rabbine günahkâr olarak varırsa, katiyetle ona cehennem vardır. Orada ne ölür, ne de (güzel bir hayat) yaşar.
75, 76.Her kim de O’na salih ameller işlemiş bir mü’min olarak varırsa, işte onlar için en yüksek dereceler, ortasından ırmaklar akan, ortasında ebediyyen kalacakları Adn cennetleri vardır. İşte bu günahlardan temizlenenlerin mükafatıdır.
77.(Firavun’un imana yanaşmaması üzerine) Mûsâ’ya, “Kullarımı (İsrailoğullarını) geceleyin (Mısır’dan) yürütüp çıkar. Yakalanmaktan korkmaksızın, telaş etmeksizin onlara denizde kuru bir yol aç” diye vahyettik.
78.Bunun üzerine Firavun askerleriyle birlikte onların peşine düştü de, deniz onları görülmedik bir biçimde kuşatıp yuttu.
79.Firavun halkını saptırdı, onlara gerçek yolu göstermedi.
80.(Allah şöyleki dedi
“Ey İsrailoğulları! Sizi düşmanınızdan kurtardık, size Cins’in sağ yanını vadettik ve size kudret helvası ile bıldırcın indirdik.”
81.”Size rızık olarak verdiğimiz şeylerin pak ve helal olanlarından yiyin. Bu hususta çok da gitmeyin, yoksa üzerinize gazabım iner. Gazabım da kimin üzerine inerse o kesinlikle helak olmuş demektir.”
82.”Şüphe yok ki ben, tövbe edip inanan ve salih ameller işleyen, daha sonra da gerçek yol üzere devam eden kimse için son derece affediciyim.”
83.(Mûsâ Tip’e varınca): “Seni, ivedi ile kavminden uzaklaştıran nedir, ey Mûsâ?” (dedik.)
84.Mûsâ şöyleki dedi: “Onlar, işte onlar çabucak arkamdalar. Rabbim! Sen hoşnut olasın diye, ivedi ederek sana geldim.”
85.Allah, “Şüphesiz, biz senden daha sonra halkını sınadık; Sâmirî onları saptırdı” dedi.
86.Bunun üzerine Mûsâ öfke dolu ve üzgün bir biçimde halkına döndü. “Ey kavmim! Rabbiniz size hoş bir vaadde bulunmadı mı? (Ayrılışımdan daha sonra) fazlaca vakit mı geçti, yoksa üzerinize Rabbinizden bir gazap inmesini mi istediniz de bana verdiğiniz kelama uymadınız (ve buzağıya taptınız)?” dedi.
87.Şöyle dediler: “Sana verdiğimiz lafdan kendi isteğimizle caymış değiliz. Ancak biz Mısır halkının mücevheratından yüklü ölçülerde takınmıştık. İşte onları ateşe attık. Samirî de tıpkı biçimde attı.”
88.bu biçimdece (Samirî) onlar için böğürmesi olan bir buzağı heykeli ortaya çıkardı. (Samirî ve adamları) “Bu sizin de ilahınızdır, Mûsâ’nın da ilahıdır. O denli iken Mûsâ, (İlahını burada) unuttu (da onu Tıp’ta aramaya gitti)” dediler.
89.Onlar bu heykelin, kelamlarına karşılık vermediğini, kendilerinden hiç bir ziyanı uzaklaştıramayacağını ve onlara hiç bir yarar sağlayamayacağını görmezler mi?
90.Andolsun, Hârûn onlara daha evvel şu biçimde demişti: “Ey kavmim! Siz bununla sırf imtihan edildiniz. Doğrusu sizin Rabbiniz fakat Rahmân’dır. Öyleyse bana uyun ve buyruğuma itaat edin.”
91.Onlar da, “Mûsâ bize dönünceye kadar buzağıya ibadet etmeye devam edeceğiz” dediler.
92, 93.Mûsâ: (Tûr’dan dönünce) şu biçimde dedi: “Ey Hârûn! Saptıklarını gördüğün vakit bana uymana ne pürüz oldu? Yoksa buyruğuma karşı mı geldin?”
94.Hârûn: “Ey anam oğlu! Saçımı sakalımı çekme. Elbet ben, İsrailoğullarının ortasını açtın, sözüme uymadın demenden korktum” dedi.
95.Mûsâ, “Ya senin sıkıntının neydi ey Samirî?” dedi.
96.Samirî şu biçimde dedi: “Ben onların görmediği şeyi gördüm. Elçinin müsaadeden bir avuç avuçladım da onu attım. bu biçimde yapmayı bana nefsim hoş gösterdi.”
97.Mûsâ, “Çekil git! Artık sen hayatın boyunca (hastalanıp) “Bana dokunmak yok!” diyeceksin.9 Senin için, asla kaçamayacağın bir ceza daha var. Hele şu ibadet edip durduğun ilahına bak! Biz onu olağan olarak yakacağız ve onu kesinlikle denize savuracağız.
98.Sizin ilahınız lakin kendisinden öbür hiç bir ilah bulunmayan Allah’tır. O ilmiyle her şeyi kuşatmıştır
99.(Ey Muhammed!) Sana geçmişin haberlerinden bir kısmını bu biçimdece anlatıyoruz. Kuşku yok ki sana katımızdan bir zikir (Kur’an) verdik.
100.Kim ondan yüz çevirirse elbet ki o, kıyamet günündeağır bir günah yükü yüklenecektir.
101.Onlar o günahın cezası ortasında ebediyen kalacaklardır. Sûra üfürüleceği gün1 bu ağır yük onlar için ne makus bir yüktür!
102.O gün günahkârları, (gözleri kaygıdan donup) gömgök kesilmiş olarak haşredeceğiz.
103, 104.Aralarında birbirlerine “(Dünya’da) yalnızca on (gün) kaldınız” diye bilinmeyen saklı konuşacaklar. Onların, hakkında konuşacakları şeyi biz daha uygun biliriz.- O vakit içlerinden en aklı başında olanları, “Siz yalnızca bir gün kaldınız” diyecektir.
105.(Ey Muhammed!) Sana dağların (kıyamet günündeki) halini soruyorlar. De ki: “Rabbim onları toz edip savuracak.”
106.”Onların yerlerini dümdüz, boş bir alan halinde bırakacaktır.”
107.”Orada hiç bir çukur, hiç bir tümsek nazaranmeyeceksin.”
108.O gün kendisinden yan çizmek mümkün olmayan davetçiye (İsrâfil’e) uyarlar. Sesler, Rahmân’ın azametinden dolayı kısılmıştır. Artık yalnızca fısıltı işitebilirsin.
109.O gün, Rahmân’ın müsaade verdiği ve kelamından razı olduğu kimseden oburunun şefaati yarar vermez.
110.O, önlerindekini ve arkalarındakini (dünyadaki ve ahiretteki durumlarını) bilir. Onların bilgisi ise Rahmân’ı kuşatamaz.
111.Bütün yüzler; canlı, yaratıklarına hakim ve onları koruyup gözeten Allah’a boyun eğmiştir. Zulüm yüklenen kesinlikle hüsrana uğramıştır.
112.Kim de inanmış olarak salih ameller işlerse o, ne zulme uğramaktan korkar, ne mahrum bırakılmaktan.
113.İşte bu biçimdece biz onu Arapça bir Kur’an olarak indirdik ve Allah’a karşı gelmekten sakınsınlar, veyahut onlara bir ihtar versin diye onda tehditleri teker teker sıraladık.
114.Gerçek hükümdar olan Allah uludur. Sana vahyedilmesi tamamlanmadan evvel Kur’an’ı okumakta çabuk etme. “Rabbim! İlmimi arttır” de.
115.Andolsun, bir evvel biz Adem’e (cennetteki ağacın meyvesinden yeme diye) emrettik. O ise bunu unutuverdi. Biz onda bir kararlılık bulmadık.
116.Hani meleklere, “Adem için hürmet ile eğilin” demiştik de, İblis’ten öbür melekler çabucak hürmet ile eğilmişler; İblis bundan kaçınmıştı.
117.Biz de şöyleki dedik: “Ey Adem! Elbet bu (İblis) sen ve eşin için bi düşmandır. Sakın sizi cennetten çıkarmasın; daha sonra mutsuz olursun.”
118.”Şüphesiz senin için orada aç kalmak, çıplak kalmak yoktur.”
119.”Orada ne susuzluk çekersin, ne de güneş altında kalırsın.”
120.Nihayet şeytan ona vesvese verip şöyleki dedi: “Ey Adem! Sana ebedilik ağacını ve yok olmayan bir saltanatı göstereyim mi?”
121.Bunun üzerine onlar (Adem ve eşi Havva) o ağacın meyvesinden yediler. Bu sebeple ayıp yerleri kendilerine göründü ve cennet yaprağından üzerlerine örtmeye başladılar. Adem Rabbine isyan etti ve yolunu şaşırdı.
122.daha sonra Rabbi onu seçti, tövbesini kabul etti ve ona yanlışsız yolu gösterdi.
123.Allah şu biçimde dedi: “Birbirinize düşman olarak hepiniz oradan inin. Şayet tarafımdan size bir yol gösterici (kitap) gelir de, kim benim yol göstericime uyarsa artık o, ne (dünyada) sapar ne de (ahirette) düşünce çeker.”
124.”Her kim de benim zikrimden (Kur’an’dan) yüz çevirirse kesinlikle ona dar bir geçim vardır. Bir de onu kıyamet gününde kör olarak haşrederiz.”
125.O da şu biçimde der: “Rabbim! Dünyada bakılırsan bir kimse olduğum biçimde, neden beni kör olarak haşrettin?”
126.Allah “Evet, o denli. Âyetlerimiz sana geldi de sen onları unuttun. Tıpkı biçimde bugün de sen unutuluyorsun” der.
127.Haddi aşan ve Rabbi’nin âyetlerine inanmayanları işte bu biçimde cezalandırırız. Elbet ahiret azabı daha şiddetli ve daha kalıcıdır.
128.Yurtlarında dolaşıp durdukları, kendilerindilk evvelki kaç kuşakları helak etmiş olmamız, onları gerçek yola iletmedi mi? Elbet bunda akıl sahipleri için ibretler vardır.
129.Rabbin tarafınca daha evvel söylenmiş bir karar ve belirlenmiş bir süre olmasaydı onlar da çabucak cezalandırılırlardı.
130.bu biçimde, onların söylemiş olduklerine sabret ve güneşin doğuşundan ve batışından evvel Rabbini hamd ile tespih et. Gece vakitlerinde ve gündüzün uçlarında da tespih et ki hoşnut olasın
131.Onlardan birtakım bölümlere, kendilerini sınamak için dünya hayatının süsü olarak verdiğimiz şeylere gözünü dikme. Rabbinin rızkı daha güzel ve daha kalıcıdır.
132.Ailene namazı emret ve kendin de ona devam et. Senden rızık istemiyoruz. Sana da biz rızık veriyoruz. Hoş sonuç Allah’a karşı gelmekten sakınanlarındır.
133.İnanmayanlar, “Doğru dediğine dair bize Rabbinden açık bir kanıt (bir mucize) getirse ya!” dediler. Evvelki kitaplarda olanların apaçık kanıtı (olan Kur’an) onlara gelmedi mi?
134.Eğer biz onları o Kur’an’dan evvel bir azap ile helâk etseydik kesinlikle, “Ey Rabbimiz! Keşke bize bir peygamber gönderseydin de alçalıp rezil olmadan evvel âyetlerine uysaydık” derlerdi.
135.Ey Muhammed, de ki: “Herkes beklemektedir, siz de bekleyin. Yakında kimin düz yolun sahipleri olduğunu, kimin yanlışsız yolu bulduğunu bileceksiniz!”
Taha Mühleti, Kuran-ı Kerim’in 311-320 sayfaları ortasına yer alan, 9 sayfa, 135 ayetten oluşmaktadır. Mekke’de nazil olan Taha Müddeti Hz. Ömer’in Müslüman bulunmasına vesile olan müddettir. Hz. Ömer, çabucak hemen İslam dinini seçmediği devirde İslamiyet’e şiddetle karşı gelenler içinde yer alıyordu. Kız kardeşi ve eniştesinin bâtın bilinmeyen Kuran-ı Kerim okuduğunu görür ve fazlaca sonlanır. Lakin hududu hayli fazla sürmez. Allah Hz. Ömer’in kalbine o anda yumuşaklık verir ve Kelime-i Şehadet getirerek Müslüman olur. Hz. Ömer Müslüman olduktan daha sonra yalnızca Allah kelamı için cihat eder.
Taha Müddeti, apaçık olarak Allah’ın kullarını iman etmesi için uyardığı müddettir. Allah’a secde etmeyi, zikretmeyi, anmayı ve Kuran-ı Kerim’e uygun yaşama konusundan uyaran mühletin 124. Ayetinde şayet yaşamaz iseler başlarına gelecek problemlere da değinir.
Taha Müddeti 124. Ayet: ‘Her kim beni zikrimden yüz çevirirse hakikaten onun için pek külfetli bir yaşantı vardır.’ Halinde buyurmuştur. İnanmayanlar için bu biçimde bir şey kelam konusu değildir. İnanmayanların bu dünya cennetidir. Allah, lakin gaflete düşen inananların yaşadıklarından dersler alarak tekrar O’nu zikretmeleri için musibetler verir.
Allah (c.c) iman eden, günahtan, haramdan korkan kulları için öğüt olarak ve onların terbiye olması için göndermiştir.
Taha Müddeti ayrıyeten, Hz. Musa’nın peygamber olduktan daha sonra kendi kavmi olan İsrailoğullarına ve Firavun’a karşı girdiği çabayı aktarmaktadır. Kıyamet gününün varlığını ve iman etmeyenler için o günün dehşetli bir ceza olduğunu uzun uzun anlatır.
Taha Mühleti 14: ‘Kıyamet kesinlikle kopacaktır. Fakat herkese dünyada yapıp ettiklerinin karşılığı en adil halde verilmesi için onun vaktini saklı tutuyorum.’
Kuran-ı Kerim, mealden okunduğunda Allah’ın kullarına gönderdiği bildirisi, öğretiyi anlamış ve öğrenmiş olmak, hayatımıza sirayet etmesi açısından fazlaca değerlidir. Bunun haricinde bir de manevi doygunluk olarak Kuran-ı Kerim’in Arapça lisanı ile okunması vardır. Peygamber Efendimiz (s.a.s.)’in aktardığına gore
‘Her kim Taha Mühletini okumaya devam ederse, Kıyamet günü muhacir ve ensarın sevabı verilir.’
‘Taha ve Yasin müddetlerini işiten melekler şu biçimde derler: Bunların kendilerine gönderildiği ümmete ne keyifli, bunları taşıyan gönüllere ne keyifli, bunları okuyan lisanlara ne mutlu!’
Formunda buyurmuştur. Bunun haricinde başka faziletleri şu biçimdedir:
– Bekar kimse Taha Suresi’ni 21 sefer okursa Allah’ın müsaadesiyle kısmeti açılır.
– Annenin çocukları için okuması fazlaca yeterlidir.
– Sıkıntı günler geçiren kulların Taha Mühleti 25-28 ayetlerini okuması güçlü süreci güzeliyle atlatmasına vesile olur.
Taha Müddeti 25-28. Ayet: Masa şöyleki yalvardı: ‘Rabbim Göğsüme genişlik ver.’ ‘İşimi kolaylaştır.’ ‘Dilimin düğümünü çöz.’ ‘Ta ki, sözümü uygun anlasınlar.’ Biçiminde nasihat edilir.
TAHA MÜDDETİ
1.Taha
2.Ma enzelna aleykel kur’ane li teşka
3.İlla tezkiratel limey yahşa
4.Tenziylem mimmen halekal erda ves semavatil ula
5.Errahmanü alel arşisteva
6.Lehu ma fis semavati ve ma fil erdı ve ma beynehüma ve ma tahtes sera
7.Ve in techer bil kavli fe innehu ya’lemüs sirra ve ahfa
8.Allahü la ilahe illa huve lehül esmaül husna
9.Ve hel etake hadiysü mus
10.İz raa naran fe kale li ehlihimküsu innı anestü naral leallı atıküm minha bi kabesin konut ecidü alen nari hüd
11.Felemma etaha nudiye ya musa
12.İnnı ene rabbüke fahla’ na’leyk inneke bil vadil mukaddesi tuva
13.Ve enahtertüke festemı’ lima yuha
14.İnnenı enallahü la ilahe illa ene fa’büdnı ve ekımıs salate li zikrı
15.İnnes saate atiyetün ekadü uhfıha li tücza küllü nefsim bi ma tes’a
16.Fe la yesuddenneke anha mel la yü’minü biha vettebea hevahü fe terda
17.Ve ma tilke bi yemınike ya musa
18.Kale hiye asay etevekkeü aleyha ve ehüşşü biha ala ğanemı ve liye fıha mearibü uhra
19.Kale elkıha ya musa
20.Fe elkaha fe iza hiye hayyetün tes’a
21.Kale huzha ve la tehaf se nüıydüha sıratehel ula
22.Vadmün yedeke ila cenahıke tahrüc beydae min ğayri suin ayeten uhra
23.Li nüriyeke min ayatinel kübra
24.İzheb ila fir’avne innehu tağa
25.Kale rabbişrah lı sadrı
26.Ve yessir lı buyruğu
27.Vahlül ukdetem mil lisanı
28.Yefkahu kavlı
29.Vec’al li vezıram min ehlı
30.Harune ehıy
31.Üşdüd bihı ezrı
32.Ve eşrikhü fı buyruğu
33.Key nüsebbihake kesıra
34.Ve nezkürake kesıra
35.İnneke künte bina besıyra
36.Kale kad ütiyte sü’leke ya musa
37.Ve lekad menenna aleyke merratenuhra
38.İz evhayna ila ümmike ma yuha
39.Enıkzi fıhi fit tabuti fakzi fıhi fil yemmi fel yülkıhil yemnü bis kıyısı ye’huzhüadüvvül lı ve adüvvül leh ve elkaytü aleyke mehabbetem minnı ve li tusnea ala tıpkı
40.İz temşı uhtüke fe raca’nake ila ümmike key tekarra aynüha ve la tahzen ve katelte nefsen fe necceynake minel ğammi ve fetennake fütunen fe lebiste sinıne fı ehli medyene sümme ci’te ala kaderiy ya musa
41.Vastana’tüke li nefsı
42.İzheb ente ve ehuke bi ayatı ve la teniya fı zikrı
43.İzheba ila fir’avne innehu tağa
44.Fe kula lehu kevlel leybir dahal leallehu yetezekkeru mesken yahşa
45.Kala rabbena innena nehafü ey yefruta aleyna mesken ey yatğa
46.Kale la tehafa innenı meaküma esmeu ve era
47.Fe’tiyahü fe kula inna rasula rabbike fe ersel meana benı israıle ve la tüazzibhüm kad ci’nake bi ayetim mir rabbik vesselamü ala menittebeal hüda
48.İnna kad uhıye ileyna ennel azabe ala men kezzebe ve tevella
49.Kale fe mer rabbüküma ya musa
50.Kale rabbünellezı a’ta külle şey’in halkahu sümme heda
51.Kale fema balül kurunil ula
52.Kale ılmüha ınde rabbı fı kitab la yedıllü rabbı ve la yensa
53.Ellezı ceale lekümül erda mehdev ve selek leküm fıha sübülev ve enzele mines semai maa fe ahracna bihı ezvacem min nebatin şetta
54.Külu ver’av en’ameküm inne fı zalike le ayatil li ülin nüha
55.Minha halaknaküm ve fıha nüıydüküm ve minha nuhricüküm taraten uhra
56.Ve lekad eraynahü ayatina külleha fe kezzebe ve eba
57.Kale ec’tena li tuhricena min erdına bi sıhrike ya musa
58.Fe le ne’tiyenneke bi sıhrim mislihı fec’al beynena ve belneke mev’ıdel la nuhlifühu nahnü ve la ente mekanen süva
59.Kale mev’ıdüküm yevmüz zınet ve ey yuhşeran nasü duha
60.Fe tevella fir’avnü fe cemea keydehu sümme eta
61.Kale lehüm musa veyleküm la tefteru alellahi keziben fe yüshıteküm bi azab ve kad habe meniftera
62.Fe tenazeu emrahüm beynehüm ve eserrun necva
63.Kalu in hazani le sahırani yürıdani ey yuhricaküm min erdıküm bi sıhrihima ve yezheba bi tarıkatikümül müsla
64.Fe ecmiu keydeküm sümme’tu saffa ve kad eflehal yevme menista’la
65.Kalu ya musa imma en tülkıye ve imma en nekune öncedene men elka
66.Kale bel elku fe iza hıbalühüm ve ısıyyühüm yühayyehü ileyhi min sıhrihim enneha tes’a
67.Fe evcese fı nefsihı hıyfetem musa
68.Kulna la tehaf inneke entel a’la
69.Ve elkı ma fı yemınike telkaf ma saneu innema saneu keydü sahır ve la yüflihus sahırü haysü eta
70.Fe ülkıyes seharatü sücceden kalu amenna bi rabbi harune ve musa
71.Kale amentüm lehu kable en azene leküm innehu le kebırukümüllezıallemekümüs sıhr fe le ükattıanne eydiyeküm ve ercüleküm min hılafiv ve le üsallibenneküm fı cüzuın nahli ve le ta’lemünne eyyüna eşeddü azabev ve ebka
72.Kalu len nü’sirake ala ma caena minel beyyinati vellazı fetarana fakdı ma ente kad innema takdıy hazihil hayated dünya
73.İnna amenna bi rabbina li yağfira lena hatayana ve ma ekrahtena aleyhi mines sıhr vallahü hayruv ve ebka
74.İnnehu mey ye’ti rabbehu mürimen fe inne lehu cehennem la yemutü fıha ve la yahya
75.Ve mey ye’tihı mü’minen kad amiles salihati fe ülaike lehümüd deracatül ula
76.Cennatü adnin tecrı min tahtihel enharu halidıne fıha ve zalyike cezaü men tezekka
77.Ve lekad evhayna ila musa en esri bi ıbadı fadrib lehüm tarıkan fil bahri yebesa la tehafü derakev ve la tahşa
78.Fe etbeahüm fir’avnü bi cünudihı fe ğaşiyehüm minel yemmi ma ğaşiyehüm
79.Ve edalle fir’avnü kavmehu ve ma heda
80.Ya benı israıle kad enceynaküm min adüvviküm ve vaadnaküm canibet turil eymene ve nezzelna aleykümül menne ves selva
81.Külu min tayyibati ma razaknnaküm ve la tatğav fıhi fe yehılle aleyküm ğadabı ve mey yahlil aleyhi ğadabı fe kad heva
82.Ve innı le ğaffarul limen tabe ve amene ve amile salihan sümmehteda
83.Ve am a’celek an kavmike ya musa
84.Kale hüm ülai ala yapıtı ve aciltü ileyke rabbi li terda
85.Kale fe inna kad fetenna kavmeke mim ba’dike ve edallehümüs samiriyy
86.Fe racea musa ila kavmihı ğadbane esifa kale ya kavmi elem yeıdküm rabbüküm va’den hasena e fe tale aleykümül ahdü em eradtüm ey yehılle aleyküm ğadabüm mir rabbiküm fe ahleftüm mev’ıdı
87.Kalu ma ahlefna mev’ıdeke bi melkina velakinna hummilna evzaram min zınetil kavmi fe kazefnaha fe kezalike elkas samiriyy
88.Fe ahrace lehüm ıclen cesedel lehu huvarun fe kalu haza ilahüküm ve ilahü musa fe nesiy
89.E fe la yeravne ella yarciu ileyhim kavlev ve la yemlikü lehüm darrav ve la nef’a
90.Ve le kad kale lehüm harunü min kablü ya kavmi innema fütintüm bih ve inne rabbekümür rahmanü fettebiuni ve etıy’u buyruğu
91.Kalu len nebreha aleyhi akifıne hatta yarcia ileyna musa
92.Kale ya harunü ma meneake iz raeytehüm dallu
93.Ella tettebian e fe esayte buyruğu
94.Kale yebneümme la te’huz bi lıhyetı ve la bi ra’si innı haşıtü en tekule ferrakte beyne benı israıle ve lem terkub kavlı
95.Kale fe ma hatbüke ya samiriyy
96.Kale besurtü bi ma lem yebsuru bihı fe kabadtü kabdatem min eserir rasuli fe nebeztüha ve kezalike söncedenet lı nefsı
97.Kale fezheb fe inne leke fil hayati en tekule la misase ve inne leke mev’ıdel len tuhlefeh venzur ila ilahikellezı zalte aleyhi akifale nüharrıkannehu sümme le nensifennehu fil yemmi nesfa
98.İnnema ilahükümüllahüllezı la ilahe illa hu vesia külle şey’in ılma
99.Kezalike nekussu aleyke min embai ma kad sebak ve kad ateynake mil ledünna zikra
100.Men a’rada anhü fe innehu yahmilü yevmel kıyameti vizra
101.Halidıne fıh ve sae lehüm yevmel kıyameti hımla
102.Yevme yünfehu fis suri ve nahşürul mücrimıne yevmeizin zürka
103.Yetehafetune beynehüm vilayet lebistüm illa aşra
104.Nahnü a’lemü bima yekulune iz yekulü emselühüm tarıkaten vilayet lebistüm illa yevma
105.Ve yes’eluneke anil cibali fe kul yensifüha rabbı nesfa
106.Fe yezeruha kaan safsafa
107.La tera fıha ıvecev ve la emta
108.Yevmeiziy yettebiuned daıye la ıvece leh ve haşeatil asvatü lir rahmani fe la tesmeu illa hemsa
109.Yevmeizil la tenfeuş şefaatü illa men ezine lehür rahmanü ve radıye lehu kavla
110.Ya’lemü ma beyne eydıhim ve ma halfehüm ve la yühıytune bihı ılma
111.Ve anetil vücuhü lil hayyil kayyum ve kad habe men hamele zulma
112.Ve mey ya’mel mines salihüti ve hüve mü’minün fe la yehafü zulmev ve la hadma
113.Ve kezalike enzelnahü kur’anen arabiyyev ve sarrafna fıhi minel veıydi leallehüm yettekune konut yuhdisü lehüm zikra
114.Fe teallellahül melikül hakk ve la ta’cel bil kur’ani min kabli ey yukda ileyke vahyühu ve kur rabbi zidnı ılma
115.Ve lekad ahıdna ila ademe min kablü fe nesiye ve lem necid lehu azma
116.Ve iz kulna lil melaiketiscüdu li ademe fe secedu illa iblıs eba
117.Fe kulna ya ademü inne haza adüvvül leke ve li zevcike fe la yuhricenneküma minel cenneti fe teşka
118.İnne leke ella tecua fıha ve la ta’ra
119.Ve enneke la tazmeü fıha ve la tadha
120.Fe vesvese ileyhiş şeytanü kale ya ademü hel edüllüke ala şeceratil huldi ve mülkil la yebla
121.Fe ekela minha fe bedet lehüma sev’atühüma ve tafika yahsıfani aleyhima miv verakıl cenneti ve asa ademü rabbehu fe ğava
122.Sümmectebahü rabbühu fe tabe aleyhi ve heda
123.Kelehbita minha cemıam ba’duküm li ba’dın adüvv fe imma ye’tiyennekümminnı hüden fe menittebea hüdaye fe la yedıllü ve la yeşka
124.Ve men a’rada an zikrı fe innel lehu meıyşeten dankev ve nahşüruhu yevmel kıyameti a’ma
125.Kale rabbi lime haşertenı a’ma ve kad küntü besıyra
126.Kale kezalike etetke ayatüna fe nesıteha ve kezalikel yevme tünsa
127.Ve kezalike neczı men esrafe ve lem yü’mim bi ayati rabbih ve le azabül ahırati eşeddü ve ebka
128.E fe lem yehdi lehüm kem ehleknü kablehüm minel kuruni yemşune fımesakinihim inne fı zalike le ayatil li ülin nüha
129.Velev la kelimetün sebekat mir rabbike le kane lizamev ve ecelüm müsemma
130.Fasbir ala ma yekulune ve sebbıh bi hamdi rabbike kable tuluış şemsi ve kable ğurubiha ve min anail leyli fe sebbıh ve atrafen nehari lealleke terda
131.Ve la temüddenne aynelke ila ma metta’na bihı ezvacem minhüm zehratel hayatid dünya li neftinehüm fıh ve rizku rabbike hayrun ve beka
132.Ve’mur ehleke bis salati vastabir aleyha la nes’elüke rizka nahnü nerzükuk vel akıbetü lit takva
133.Ve kalu lev la ye’tiyna bi ayetim mir rabbih e ve lem te’tihim beybir dahatü ma fis suhufil ula
134.Ve lev enna ehleknahüm bi azabim min kablihı le kalu rabbena lev la erselte ileyna rasulen fe nettebia ayatike min kabli en nezille ve nahz
135.Kul küllüm müterabbisun fe terabbesu fe se ta’lemune men ashabüs sıratıs seviyyi ve menihteda
1.Tâ Hâ.
2, 3.(Ey Muhammed!) Biz Kur’an’ı sana külfet çekesin diye değil, lakin (Allah’ın azabından) korkacaklara bir öğüt (bir uyarı) olsun diye indirdik.
4.(O) yüksek gökleri yaratanın katından peyderpey indirilmiştir.
5.Rahmân, Arş’a kurulmuştur.
6.Göklerdeki, yerdeki bu ikisi içindeki ve toprağın altındaki her şey, sadece O’nundur.
7.Sen kelamı açığa vursan da, gizlesen de Allah için birdir. Zira O, kapalıyı de bilir, ondan daha bâtın olanı da.
8.Allah, kendisinden öbür hiç bir ilah bulunmayandır. En hoş isimler O’nundur.
9.Mûsâ’nın haberi sana ulaştı mı?
10.Hani bir ateş görmüştü de ailesine, “Siz burada kalın, ben bir ateş gördüm (oraya gidiyorum). Umarım ondan size bir kor ateş getiririm, veyahut ateşin başında, yol gösterecek birini bulurum” demişti.
11.Ateşin yanına varınca, ona şu biçimde seslenildi: “Ey Mûsâ!”
12.”Şüphe yok ki, ben senin Rabbinim. Çabucak ayakkabılarını çıkar. Zira sen kutsal vadi Tuvâ’dasın.”
13.”Ben seni (peygamber olarak) seçtim. Artık vahyolunacak şeyleri dinle.”
14.”Şüphe yok ki ben Allah’ım. Benden diğer hiç bir ilah yoktur. bu biçimde bana ibadet et ve beni anmak için namaz kıl.”
15.”Kıyamet kesinlikle gelecektir. Herkes işlediğinin karşılığını görsün diye,neredeyse onu gizleyecek (geleceğinden hiç kelam etmeyecek)tim.”
16.”Buna inanmayan ve nefsinin isteğine uyan kimseler seni ondan (ona hazırlanmaktan) sakın alıkoymasın, daha sonra helak olursun!”
17.”Şu sağ elindeki nedir ey Mûsâ?”
18.Mûsâ dedi ki: “O benim değneğimdir. Ona dayanırım, onunla koyunlarıma yaprak silkelerim. Onunla öbür işlerimi de görürüm.”
19.Allah, “Onu yere at ey Mûsâ!” dedi.
20.Mûsâ da onu attı. Bir de ne görsün o, süratle akan bir yılan olmuş!
21.Allah şöyleki dedi: “Tut onu. Korkma! Biz onu bir daha eski durumuna döndüreceğiz.”
22, 23.”Sana büyük mucizelerimizden birini daha göstermemiz için elini koynuna sok ki bir öbür mucize olarak, (alaca hastalığı gibi) bir hastalık sebebiyle olmaksızın bembeyaz bir biçimde çıksın.”
24.”Firavun’a git, zira o azmıştır.”
25.Mûsâ dedi ki: “Rabbim! Gönlüme ferahlık ver.”
26.”İşimi bana kolaylaştır.”
27, 28.”Dilimdeki tutukluğu çöz ki sözümü anlasınlar.”
29.”Bana ailemden birini yardımcı yap,”
30.”Kardeşim Hârûn’u.”
31.”Onunla gücümü artır.”
32.”Onu işime ortak et.”
33.”Seni epeyce tespih edelim diye”,
34.”Seni fazlaca zikredelim diye.”
35.”Çünkü sen bizi hakkıyla görmektesin.”
36.Allah şöyleki dedi: “İstediğin sana verildi ey Mûsâ!”
37.”Andolsun, biz sana bir kez daha güzellikte bulunmuştuk.”
38.”Hani annene ilham edilmesi gereken şeyleri ilham etmiştik:”
39.”Onu (bebek Mûsâ’yı) sandığın içine koy ve denize (Nil’e) bırak ki, deniz onu kıyıya atsın da kendisini, hem bana düşman, birebir vakitte ona düşman olan birisi (Firavun) alsın. Sana da, ey Mûsâ, sevilesin ve nezaretimizde yetiştirilesin diye tarafımızdan bir sevgi bırakmıştım.”
40.”Hani kız kardeşin (Firavun ailesine) gidiyor ve “size onun bakımını üstlenecek kimseyi göstereyim mi?” diyordu. Derken, gözü aydın olsun, üzülmesin diye seni annene döndürdük. (Sana baktı, büyüdün) ve (kazara) bir cana kıydın da biz seni üzüntüden kurtardık seni sıkı bir denemeden geçirdik (ve kaçıp Medyen’e gittin). Medyen halkı ortasında senelerca kaldın daha sonra (peygamber olman için) takdir edilmiş bir vakitte (Tûr’a) geldin ey Mûsâ!”
41.”Ben seni kendim için seçtim.”
42.”Sen ve kardeşin mucizelerim ile (desteklenmiş olarak) gidin ve beni anmakta gevşeklik göstermeyin.”
43.”Firavun’a gidin. Zira o azmıştır.”
44.”Ona yumuşak kelam söyleyin. Tahminen öğüt alır, veya korkar.”
45.Mûsâ ve Hârûn şöyleki dediler: “Ey Rabbimiz! Elbet biz, onun bize karşı çok davranmasından veyahut azmasından korkuyoruz.”
46.Allah şu biçimde dedi: “Korkmayın, zira ben sizinle birlikteim. İşitirim ve görürüm.”
47.”Ona gidin ve şu biçimde deyin: Şüphesiz biz Rabbinin elçileriyiz. İsrailoğullarını (serbest bırak ve) bizimle gönder. Onlara azap etme. Sana Rabbinin katından bir mucize getirdik. Selam, yanlışsız yola uyanlara olsun.’ “
48.”Şüphesiz bize, azabın yalanlayan ve yüz çevirenlere olacağı vahyolundu.”
49.Firavun, “Sizin Rabbiniz kim, ey Mûsâ?” dedi.
50.Mûsâ, “Rabbimiz her şeye hilkatini (yaratılış özelliklerini) veren, daha sonra onlara yol gösterendir” dedi.
51.Firavun, “Ya geçmiş kuşakların hali ne olacak?” dedi.
52.Mûsâ şu biçimde dedi: “Onlar hakkındaki bilgi Rabbimin katında bir kitapta (levh-i mahfuzda yazılı)dır. Rabbim yanılmaz ve unutmaz.”
53.”Rabbim, yeryüzünü size beşik yapan, orada size yollar açan ve size gökten yağmur indirendir.” bu biçimdece onunla sizin için yerden türlü türlü bitkileri çift çift çıkardık.
54.Yiyin, hayvanlarınızı yayın. Elbet bunda akıl sahipleri için (Allah’ın varlığını ve birliğini gösteren) kanıtlar vardır.
55.(Ey insanlar!) Sizi topraktan yarattık, (ölümünüzle) sizi oraya döndüreceğiz ve sizi bir kez daha oradan çıkaracağız.
56.Andolsun, biz ona (Firavun’a) bütün mucizelerimizi gösterdik de o bunları yalanladı ve reddetti.
57.Şöyle dedi: “Ey Mûsâ! Sihrin ile bizi yurdumuzdan çıkarmak için mi geldin?”
58.”Biz de kesinlikle sana karşı onun üzere bir sihir yapacağız. Bunun için seninle bizim ortamızda; uygun bir yerde, senin de, bizim de caymayacağımız bir buluşma vakti belirle.”
59.Mûsâ, “Buluşma vaktimiz, bayram günü, insanların toplandığı kuşluk vaktidir” dedi.
60.Bunun üzerine Firavun ayrılıp, hilesini kuracak sihirbazlarını topladı, daha sonra geldi.
61.Mûsâ onlara şöyleki dedi: “Yazıklar olsun size! Allaha karşı palavra uydurmayın, yoksa sizi azap ile yok eder. Allah’a karşı palavra uyduran kesinlikle hüsrana uğramıştır.”
62.Sihirbazlar, işlerini kendi ortalarında tartıştılar ve zımnî kapalı konuştular.
63.Şöyle dediler: “Şüphesiz bu ikisi, sihirleri ile sizi yurdunuzdan çıkarmak ve en üstün olan dininizi ortadan kaldırmak isteyen birer sihirbazdırlar.”
64.”Öyleyse, hilelerinizi toplayın (birbirinize dayanak olun) daha sonra sıra halinde gelin. Bu gün üstün gelen kesinlikle muvaffakiyete ulaşmıştır.”
65.Sihirbazlar: “Ey Mûsâ! Ya evvel atmayı tercih edersin, ya da birinci atan biz oluruz” dediler.
66.Mûsâ: “Yok, (önce) siz atın” dedi. Bir de ne görsün, onların ipleri ve değnekleri yaptıkları sihirden dolayı kendisine süratle sürünür üzere görünüyor.
67.Bunun üzerine Mûsâ ortasında bir kaygı hissetti.
68.Şöyle dedik: “Korkma (ey Mûsâ!). Zira, sensin en üstün olan.”
69.”Sağ elindekini (değneğini) at ki, onların yaptıklarını yutsun. Elbet yaptıkları bir sihirbaz hilesidir. Sihirbaz ise nereye var ise kurtuluşa eremez.”
70.(Mûsâ’nın değneği, sihirbazların ipleriyle değneklerini yutunca) sihirbazlar çabucak secdeye kapandılar ve, “Hârûn ve Mûsâ’nın Rabbine inandık” dediler.
71.Firavun, “Demek, ben size müsaade vermedilk evvel ona (Mûsâ’ya) inandınız ha! Kuşku yok, o size sihiri öğreten büyüğünüzdür. Artık andolsun sizin ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama keseceğim ve kesinlikle sizi hurma kısımlarına asacağım. Hangimizin azabı daha şiddetli ve daha kalıcıymış, kesinlikle nazaranceksiniz.”
72.Sihirbazlar şöyleki dediler: “Bize gelen apaçık kanıtlara ve bizi yaratana seni asla tercih etmeyeceğiz. Artık sen vereceğin kararı ver. Sen lakin bu dünya ömründe karar verirsin.”
73.”Şüphesiz ki biz; günahlarımızı ve bize zorla yaptırdığın sihri affetmesi için, Rabbimize inandık. Allah’ın vereceği mükafat daha iyi ve daha kalıcıdır.”
74.Şüphesiz, kim Rabbine günahkâr olarak varırsa, katiyetle ona cehennem vardır. Orada ne ölür, ne de (güzel bir hayat) yaşar.
75, 76.Her kim de O’na salih ameller işlemiş bir mü’min olarak varırsa, işte onlar için en yüksek dereceler, ortasından ırmaklar akan, ortasında ebediyyen kalacakları Adn cennetleri vardır. İşte bu günahlardan temizlenenlerin mükafatıdır.
77.(Firavun’un imana yanaşmaması üzerine) Mûsâ’ya, “Kullarımı (İsrailoğullarını) geceleyin (Mısır’dan) yürütüp çıkar. Yakalanmaktan korkmaksızın, telaş etmeksizin onlara denizde kuru bir yol aç” diye vahyettik.
78.Bunun üzerine Firavun askerleriyle birlikte onların peşine düştü de, deniz onları görülmedik bir biçimde kuşatıp yuttu.
79.Firavun halkını saptırdı, onlara gerçek yolu göstermedi.
80.(Allah şöyleki dedi
“Ey İsrailoğulları! Sizi düşmanınızdan kurtardık, size Cins’in sağ yanını vadettik ve size kudret helvası ile bıldırcın indirdik.”81.”Size rızık olarak verdiğimiz şeylerin pak ve helal olanlarından yiyin. Bu hususta çok da gitmeyin, yoksa üzerinize gazabım iner. Gazabım da kimin üzerine inerse o kesinlikle helak olmuş demektir.”
82.”Şüphe yok ki ben, tövbe edip inanan ve salih ameller işleyen, daha sonra da gerçek yol üzere devam eden kimse için son derece affediciyim.”
83.(Mûsâ Tip’e varınca): “Seni, ivedi ile kavminden uzaklaştıran nedir, ey Mûsâ?” (dedik.)
84.Mûsâ şöyleki dedi: “Onlar, işte onlar çabucak arkamdalar. Rabbim! Sen hoşnut olasın diye, ivedi ederek sana geldim.”
85.Allah, “Şüphesiz, biz senden daha sonra halkını sınadık; Sâmirî onları saptırdı” dedi.
86.Bunun üzerine Mûsâ öfke dolu ve üzgün bir biçimde halkına döndü. “Ey kavmim! Rabbiniz size hoş bir vaadde bulunmadı mı? (Ayrılışımdan daha sonra) fazlaca vakit mı geçti, yoksa üzerinize Rabbinizden bir gazap inmesini mi istediniz de bana verdiğiniz kelama uymadınız (ve buzağıya taptınız)?” dedi.
87.Şöyle dediler: “Sana verdiğimiz lafdan kendi isteğimizle caymış değiliz. Ancak biz Mısır halkının mücevheratından yüklü ölçülerde takınmıştık. İşte onları ateşe attık. Samirî de tıpkı biçimde attı.”
88.bu biçimdece (Samirî) onlar için böğürmesi olan bir buzağı heykeli ortaya çıkardı. (Samirî ve adamları) “Bu sizin de ilahınızdır, Mûsâ’nın da ilahıdır. O denli iken Mûsâ, (İlahını burada) unuttu (da onu Tıp’ta aramaya gitti)” dediler.
89.Onlar bu heykelin, kelamlarına karşılık vermediğini, kendilerinden hiç bir ziyanı uzaklaştıramayacağını ve onlara hiç bir yarar sağlayamayacağını görmezler mi?
90.Andolsun, Hârûn onlara daha evvel şu biçimde demişti: “Ey kavmim! Siz bununla sırf imtihan edildiniz. Doğrusu sizin Rabbiniz fakat Rahmân’dır. Öyleyse bana uyun ve buyruğuma itaat edin.”
91.Onlar da, “Mûsâ bize dönünceye kadar buzağıya ibadet etmeye devam edeceğiz” dediler.
92, 93.Mûsâ: (Tûr’dan dönünce) şu biçimde dedi: “Ey Hârûn! Saptıklarını gördüğün vakit bana uymana ne pürüz oldu? Yoksa buyruğuma karşı mı geldin?”
94.Hârûn: “Ey anam oğlu! Saçımı sakalımı çekme. Elbet ben, İsrailoğullarının ortasını açtın, sözüme uymadın demenden korktum” dedi.
95.Mûsâ, “Ya senin sıkıntının neydi ey Samirî?” dedi.
96.Samirî şu biçimde dedi: “Ben onların görmediği şeyi gördüm. Elçinin müsaadeden bir avuç avuçladım da onu attım. bu biçimde yapmayı bana nefsim hoş gösterdi.”
97.Mûsâ, “Çekil git! Artık sen hayatın boyunca (hastalanıp) “Bana dokunmak yok!” diyeceksin.9 Senin için, asla kaçamayacağın bir ceza daha var. Hele şu ibadet edip durduğun ilahına bak! Biz onu olağan olarak yakacağız ve onu kesinlikle denize savuracağız.
98.Sizin ilahınız lakin kendisinden öbür hiç bir ilah bulunmayan Allah’tır. O ilmiyle her şeyi kuşatmıştır
99.(Ey Muhammed!) Sana geçmişin haberlerinden bir kısmını bu biçimdece anlatıyoruz. Kuşku yok ki sana katımızdan bir zikir (Kur’an) verdik.
100.Kim ondan yüz çevirirse elbet ki o, kıyamet günündeağır bir günah yükü yüklenecektir.
101.Onlar o günahın cezası ortasında ebediyen kalacaklardır. Sûra üfürüleceği gün1 bu ağır yük onlar için ne makus bir yüktür!
102.O gün günahkârları, (gözleri kaygıdan donup) gömgök kesilmiş olarak haşredeceğiz.
103, 104.Aralarında birbirlerine “(Dünya’da) yalnızca on (gün) kaldınız” diye bilinmeyen saklı konuşacaklar. Onların, hakkında konuşacakları şeyi biz daha uygun biliriz.- O vakit içlerinden en aklı başında olanları, “Siz yalnızca bir gün kaldınız” diyecektir.
105.(Ey Muhammed!) Sana dağların (kıyamet günündeki) halini soruyorlar. De ki: “Rabbim onları toz edip savuracak.”
106.”Onların yerlerini dümdüz, boş bir alan halinde bırakacaktır.”
107.”Orada hiç bir çukur, hiç bir tümsek nazaranmeyeceksin.”
108.O gün kendisinden yan çizmek mümkün olmayan davetçiye (İsrâfil’e) uyarlar. Sesler, Rahmân’ın azametinden dolayı kısılmıştır. Artık yalnızca fısıltı işitebilirsin.
109.O gün, Rahmân’ın müsaade verdiği ve kelamından razı olduğu kimseden oburunun şefaati yarar vermez.
110.O, önlerindekini ve arkalarındakini (dünyadaki ve ahiretteki durumlarını) bilir. Onların bilgisi ise Rahmân’ı kuşatamaz.
111.Bütün yüzler; canlı, yaratıklarına hakim ve onları koruyup gözeten Allah’a boyun eğmiştir. Zulüm yüklenen kesinlikle hüsrana uğramıştır.
112.Kim de inanmış olarak salih ameller işlerse o, ne zulme uğramaktan korkar, ne mahrum bırakılmaktan.
113.İşte bu biçimdece biz onu Arapça bir Kur’an olarak indirdik ve Allah’a karşı gelmekten sakınsınlar, veyahut onlara bir ihtar versin diye onda tehditleri teker teker sıraladık.
114.Gerçek hükümdar olan Allah uludur. Sana vahyedilmesi tamamlanmadan evvel Kur’an’ı okumakta çabuk etme. “Rabbim! İlmimi arttır” de.
115.Andolsun, bir evvel biz Adem’e (cennetteki ağacın meyvesinden yeme diye) emrettik. O ise bunu unutuverdi. Biz onda bir kararlılık bulmadık.
116.Hani meleklere, “Adem için hürmet ile eğilin” demiştik de, İblis’ten öbür melekler çabucak hürmet ile eğilmişler; İblis bundan kaçınmıştı.
117.Biz de şöyleki dedik: “Ey Adem! Elbet bu (İblis) sen ve eşin için bi düşmandır. Sakın sizi cennetten çıkarmasın; daha sonra mutsuz olursun.”
118.”Şüphesiz senin için orada aç kalmak, çıplak kalmak yoktur.”
119.”Orada ne susuzluk çekersin, ne de güneş altında kalırsın.”
120.Nihayet şeytan ona vesvese verip şöyleki dedi: “Ey Adem! Sana ebedilik ağacını ve yok olmayan bir saltanatı göstereyim mi?”
121.Bunun üzerine onlar (Adem ve eşi Havva) o ağacın meyvesinden yediler. Bu sebeple ayıp yerleri kendilerine göründü ve cennet yaprağından üzerlerine örtmeye başladılar. Adem Rabbine isyan etti ve yolunu şaşırdı.
122.daha sonra Rabbi onu seçti, tövbesini kabul etti ve ona yanlışsız yolu gösterdi.
123.Allah şu biçimde dedi: “Birbirinize düşman olarak hepiniz oradan inin. Şayet tarafımdan size bir yol gösterici (kitap) gelir de, kim benim yol göstericime uyarsa artık o, ne (dünyada) sapar ne de (ahirette) düşünce çeker.”
124.”Her kim de benim zikrimden (Kur’an’dan) yüz çevirirse kesinlikle ona dar bir geçim vardır. Bir de onu kıyamet gününde kör olarak haşrederiz.”
125.O da şu biçimde der: “Rabbim! Dünyada bakılırsan bir kimse olduğum biçimde, neden beni kör olarak haşrettin?”
126.Allah “Evet, o denli. Âyetlerimiz sana geldi de sen onları unuttun. Tıpkı biçimde bugün de sen unutuluyorsun” der.
127.Haddi aşan ve Rabbi’nin âyetlerine inanmayanları işte bu biçimde cezalandırırız. Elbet ahiret azabı daha şiddetli ve daha kalıcıdır.
128.Yurtlarında dolaşıp durdukları, kendilerindilk evvelki kaç kuşakları helak etmiş olmamız, onları gerçek yola iletmedi mi? Elbet bunda akıl sahipleri için ibretler vardır.
129.Rabbin tarafınca daha evvel söylenmiş bir karar ve belirlenmiş bir süre olmasaydı onlar da çabucak cezalandırılırlardı.
130.bu biçimde, onların söylemiş olduklerine sabret ve güneşin doğuşundan ve batışından evvel Rabbini hamd ile tespih et. Gece vakitlerinde ve gündüzün uçlarında da tespih et ki hoşnut olasın
131.Onlardan birtakım bölümlere, kendilerini sınamak için dünya hayatının süsü olarak verdiğimiz şeylere gözünü dikme. Rabbinin rızkı daha güzel ve daha kalıcıdır.
132.Ailene namazı emret ve kendin de ona devam et. Senden rızık istemiyoruz. Sana da biz rızık veriyoruz. Hoş sonuç Allah’a karşı gelmekten sakınanlarındır.
133.İnanmayanlar, “Doğru dediğine dair bize Rabbinden açık bir kanıt (bir mucize) getirse ya!” dediler. Evvelki kitaplarda olanların apaçık kanıtı (olan Kur’an) onlara gelmedi mi?
134.Eğer biz onları o Kur’an’dan evvel bir azap ile helâk etseydik kesinlikle, “Ey Rabbimiz! Keşke bize bir peygamber gönderseydin de alçalıp rezil olmadan evvel âyetlerine uysaydık” derlerdi.
135.Ey Muhammed, de ki: “Herkes beklemektedir, siz de bekleyin. Yakında kimin düz yolun sahipleri olduğunu, kimin yanlışsız yolu bulduğunu bileceksiniz!”