DOĞAN SELÇUK ÖZTÜRK / ANEKDOT
Feyyaz Beyefendi, sizi özetlemek gerekirse okuyucularımıza tanıtabilir miyiz? İzmir’de doğdum. 1982 doğumluyum. Kuşağım üzere devlet ilkokulunda okudum. daha sonrasında İzmir Amerikan Lisesi’ni kazandım. Annem ve anneannem üzere ben de orada okudum. Ortaokula başladığımda beraberinde yelkene başladım. Öncesinde birfazlaca sporu denemiş fakat sevmemiştim. Benim için fazlaca farklı bir seyahat oldu. Değişen şartlara adaptasyon, tek başınıza ayakta kalma, karakter gelişimi vb. konularda bana hayli etkisinin olduğunu düşünüyorum.
Fen-Matematik okumama karşın işletmeyi tercih ederek Koç Üniversitesi İşletme kısmına girdim. 4 yıllık üniversite ömrümün en değerli yararı eşimle tanışmamdı. Bize eğitimimiz boyunca eş seçmenin hayatımızdaki en değerli karar olduğunu anlatmıyorlar. Size paha katabilecek, sizinle bir arada büyüyebilecek, sizi aşağıya çekmeyecek, birbirinizi geliştirebileceğiniz bir eş insanın hayatını gerçekten epeyce etkiliyor.
İŞ DÜNYASINI ANLAMAK İÇİN BEĞENİLEN BİR DENEYİM OLDU
● Lise döneminize dair bir girişimcilik öykünüz var. Onu dinleyebilir miyiz?
Bizim lisenin en kıymetli özelliği sorgulayan ve öz inancı yüksek bireyler yetiştirmesidir. Liseye başladığımda bir iktisat programına dâhil oldum. Genç Muvaffakiyet Eğitim Vakfı’nın bir aktivitesiydi. Lise boyunca İktisat 101 düzeyinde ders aldık. İş hayatıyla ilgili farklı meslekleri tanıdık. Genç Muvaffakiyet Eğitim Vakfı’nın aktifliği çerçevesinde bir şirket kurduk. Pay senedi sattık öğrencilere. Sermaye topladık. Birinci sene defter, ikinci sene de vücut eğitimi çantası ürettik. Defteri örneğin Mopak’a sıradan sıradan ürettirdik. O defterleri, çantaları sattık okul içerisinde. daha sonrasında temettü dağıtıp şirketi kapattık. Bir şirketin kuruluştan kapanışa kadar yaşayacağı bütün süreçleri hayatış olduk. Bu iş dünyasını anlamak için epey güzel bir deneyim oldu, o yaşlarındaki bizlere.
İlk iş deneyiminiz nasıl gerçekleşti?
Üniversite bitmedilk evvel şirketlere başvurmaya başladım. Son sınıfta mecbur olmamama karşın bir tez yazdım. Hissedarı olduğum şirket, bir aile şirketi olduğu için Türkiye’de aile şirketlerini başarılı kılanın ne olduğunu merak ediyordum, üniversite ömrüm boyunca. Koç Üniversitesi’ndeki hocalarımdan Dr. Yılmaz Argüden ile çalıştık tezimde. Proje biraz biçim değiştirdi onunla tanıştıktan daha sonra. Aile şirketlerinden vazgeçip Türkiye’de başarıyı etkileyen faktörlerin ne olduğunu bulmaya çalıştık. Koyduğumuz kriterlere nazaran İSO 500 şirketlerinden 15 adedini seçtik ve o şirketlerin üst seviye yöneticileriyle röportaj yaparak orada neyin başka şirketlerden farklı yapıldığını anlamaya çalıştık. Çalışmayı bitirdikten daha sonra sundum. Uygun de bir not aldım. daha sonra Yılmaz Beyefendi beni çağırdı. Dedi ki “Feyyaz bizim tezin Amerika’da kitabını yazmışlar. Keşke okusaymışız başlamadan evvel.” Jim Collins’in ‘İyiden Kusursuz Şirkete’ kitabı. Doğal benim o kitabı anlamam bir beş sene sürdü. Üniversiteden çıktıktan daha sonrasında anlaşılmıyor. İşin içine girmek gerekiyor. İş ararken Yılmaz Bey’e de söylemiş oldum ve ARGE Danışmanlık’ta işe başladım. İki sene orada çalıştıktan daha sonra askere gittim.
TAKIM ÇANTAM HAZIRDI
● Batıçim maceranız nasıl başladı?
Bizim şirket 1966 yılında kurulmuş. Dört ana ailenin olduğu bir aile şirketi. Üçüncü nesil nazaranvdeydi. Ben ve kuzenim tıpkı anda başladık 2006 yılında. İdari komite asistanı olarak başladım. daha sonra planlama ve iş geliştirme müdürü oldum. daha sonra yeni girdiğimiz güç bölümündeki şirketin sorumluluğunu üstlendim. ARGE’de öğrendiğim ve tezde oluşturduğumuz metodolojinin birebir birebirini Batıçim’de uyguladım. Şirketin ortasındaki karşılıkları çıkartıp şirketin atması gereken adımları ortaya koymaya çalıştım. O çerçevede üç ana başlık belirledim: Bilgi sistemleri, pazarlama-satış ve insan kaynakları. Bizimki emtia olduğu için genelde rekabet fiyat üzerinden dönüyor. Eseri biraz daha fiyattan kurtarıp müşterinin onu çekmesini sağlamaya çalıştığımız birkaç sene geçirdik. Devamında idare konseyine girdim. Daima üste giden ivme 2016’dan daha sonra dövizin yükselişiyle bir arada bu sefer aşağı döndü. Kur arttıkça borçluluk düzeyimiz arttı. Çok büyük bir yatırıma girmiştik. 2018’de bizim dışımızdaki aileler paylarını satmak istediklerini söylemiş olduler. Üç yıl kadar uygun müşteri arama süreci devam etti. En son geçen sene onlar paylarını devredip çıktılar bölümden. Ben ve ailem devam ediyoruz. Lakin olağan sıkıntı bir periyottu. Aile şirketlerini şu biçimde özetliyorum: “Ya bir sorun vardır ya da söylenmemiştir.” İnsan hastalığı olan biriyse hekim oluyor. Ben de bu alanda oldukça yetiştirdim kendimi. Lakin olanı engelleyemedim. En azından olduktan daha sonra nasıl davranacağımıza, nasıl adımlar atabileceğimize dair grup çantam hazırdı.
● Sivil toplum örgütlerinde epeyce faalsiniz…
Türkiye Yelken Federasyonu, Ege Bölgesi Sanayi Odası, Elektrik Üreticileri Derneği, Yapı Eserleri Üreticileri Federasyonu, Çimento Cam Seramik İhracatçılar Birliği, Türkiye İhracatçılar Meclisi’nde idare heyetlerinde yer aldım. Türkiye Kurumsal İdare Derneği (TKYD)’nde başkanlık bakılırsavimin akabinde şu anda TÜRKONFED ve TAİDER’de lider yardımcısı; TÜSİAD, ESİAD, SEV, Ege Orman Vakfı ve Genç Muvaffakiyet Eğitim Vakfı’nda idare şurası üyesiyim. Bu çalışmaların hepsinin şahsi gelişimime epey katkısı oldu. Yaptığım konuşmalarda ben topluluklara anlatıyorum. Bittikten daha sonra beşerler koluma girip bana anlatıyorlar: “Bizde de şöyleki bir şey oldu. Ne dersiniz? Yorumunuz ne olur?” diye. İnanın her insanın şirketinde misal sorunlar var. Beşerler kimi vakit soruyorlar ve anlamıyorlar: “Ne gerek var? Bu kadar vakit ayrılır mı? Ne işe yarıyor?” Şöyle bir özeti var bunun. İnsan bir arada vakit geçirdiği beş kişinin ortalaması kadardır. ötürüsıyla ne kadar hayata müspet bakan, kendini geliştirmeyi seven, işinde düzgün, hayatında başarılı -başarı natürel şahıstan şahsa nazaran değişir-, şahıslarla vakit geçiriyorsanız siz de onlardan etkileniyorsunuz.
HER VAKİT KENDİNİZİ GELİŞTİRECEK BİR ALAN BULABİLİYORSUNUZ
● Araştırma geliştirme süreci ile ilgili bir anınızı dinleyebilir miyiz?
Hazır beton teknik tarafında olduğum periyottu. Betoncular şikâyet ediyorlardı: “Bizim çimento berbat.” Ben de diyordum ki, “50 yıldır çimento üretiyoruz biz. Nasıl berbat olabilir?” Başkalarıyla karşılaştırma yaptıkları tahlil sonuçları var. Baktık sahiden öbür şirketlerin eserleri bizimkinden daha âlâ. Durumu evvel departmanlar içinde konuştuk. O devir çimento fabrikalarında işletme müdürlüklerinin teknik tarafı fazlaca güçlüydi. Ürettiğiniz malı sattığınız periyotta pazarlama satış epey kıymetli değil. ötürüsıyla genel müdürler de daima üretim kökenli. Onun için orada fevkalade bir ego var. “Biz dünyanın en uygun çimentosunu yapıyoruz.” Beton tarafı da diyor ki “Hayır yapmıyorsunuz.” Onların test sonuçları farklı, zira oradaki test mantığı ve stili farklı. Çimento adedinin bir yüzeyi var. Şayet çimento adedini epeyce öğütürseniz değirmende o yüzey artıyor. O yüzey arttığı vakit da daha fazla su koymak zorunda kalıyorsunuz. bu biçimde dayanım düşüyor betonda. Çimento üretim tarafı dedi ki “Tamam biz bunu çözeceğiz.” Altı ay sürdü çalışmalar. En son uçucu kül kullanarak bizim çimento düzgün sonuç verdi. Beton tarafının memnun olacağı bir eser geliştirebildik. Bütün piyasaya onu satmaya başladık. Bu ortada maliyeti de başladığımızdaki noktadan yüzde 25 daha ucuza denk geldi. ötürüsıyla kârlılığa da epey önemli yararı oldu. “senelerdır yapıyoruz. Dünyadaki en yeterlisi biziz” demeden her vakit kendinizi geliştirecek, iyileştirilebilecek bir alan bulabiliyorsunuz demek ki. Bir de müşteriyi dinlemek lazım. Ortada bir şikâyet var ise onu dinleyip ona bakılırsa konum almak lazım.
Kilitli görünen kapıyı zorladık ve kapı açıldı
Bir kurumsal kimlik çalışması yaptık. Logoyu değiştirdik. Eski logomuz siyah beyazken yeni logomuz renkliydi. Kurumsal kimlik çalışmasının devamı olarak eserin paketleme biçimi olan torbaları da değiştirelim dedik. Yeni, şık bir dizayn yaptık ancak torbaların üzerinde renkler vardı. Farklı mamüllerin, farklı renkleri vardı. Mavi, gri, mor, kırmızı ve kraft torbalar… İçimize epeyce sinmişti dizaynlar. Satın alma müdürüne gittim. Dedim ki “Bunları yapmak istiyoruz.” “Olmaz” dedi. “Niye olmaz?” dedim. “Maliyet artar” dedi. “Niye?” dedim. Anlattı. “Bunlar üç renk değil, dört renk. Öbür makine gerektiriyor vs.” “Üreticilerle ben konuşabilir miyim?” dedim. Kimilerini ben aradım, kimilerini kurumsal kimliği yapan reklam şirketi aradı. Biz al takke ver külah, biraz pazarlık derken fiyatı düşürdük. Yani üç renkten dört renge geçmesine karşın torba maliyeti düştü. Kilitli görünen kapıyı zorladık ve kapı açıldı. Hem torbalarımızın tasarımı güzelleşti hem maliyetimiz düştü. Şu anda da hâlâ birebir torbaları kullanmaya devam ediyoruz.
Ne yapmam gerektiğini bilmemek berbat hissettirdi
● İş hayatında kıymetli gördüğünüz özellikleriniz neler, bunlara dair bir anınızı anlatabilir misiniz? En kıymetli hasletlerim süratli adapte olma ve sabır. Ayrıyeten kendini geliştirmeye de fazlaca kıymet veriyorum. Bununla ilgili bir anımı anlatabilirim. Hazır betonun teknik kısmıyla ilgilenmeye başlamıştım, oradaki yöneticimiz ayrıldığı için. Bir gün görüşmede oturuyoruz. Çalışanlardan biri üretimde kullanmaması gereken bir formülü kullanmış ve üretime ziyan vermiş. Eser bozulmuş ve şirkete de maddi bir ziyan çıkmış. Savunmasını almışlar. Benim önüme uzattılar. Okudum. Yöneticimiz “İhtar yazarsanız gerisini biz hallederiz” dedi. Yazdım verdim. Lakin içime sinmedi. İş çıkışı kitapçılara gittim. İnsan kaynakları kitapları satın aldım. Birkaç iş hukuku bilen dostumla konuştum vakit içerisinde. Disiplin süreçleri, ihtar, uzaklaştırma, tazminatlı çıkış, tazminatsız çıkış vb. bütün temel hususları öğrendim. Zira o gün ne yapmam gerektiğini bilmemek ve yaptığım şeyin kararında ne olacağını bilmemek kendimi fazlaca berbat hissettirmişti.
Okumaya devam et...
Feyyaz Beyefendi, sizi özetlemek gerekirse okuyucularımıza tanıtabilir miyiz? İzmir’de doğdum. 1982 doğumluyum. Kuşağım üzere devlet ilkokulunda okudum. daha sonrasında İzmir Amerikan Lisesi’ni kazandım. Annem ve anneannem üzere ben de orada okudum. Ortaokula başladığımda beraberinde yelkene başladım. Öncesinde birfazlaca sporu denemiş fakat sevmemiştim. Benim için fazlaca farklı bir seyahat oldu. Değişen şartlara adaptasyon, tek başınıza ayakta kalma, karakter gelişimi vb. konularda bana hayli etkisinin olduğunu düşünüyorum.
Fen-Matematik okumama karşın işletmeyi tercih ederek Koç Üniversitesi İşletme kısmına girdim. 4 yıllık üniversite ömrümün en değerli yararı eşimle tanışmamdı. Bize eğitimimiz boyunca eş seçmenin hayatımızdaki en değerli karar olduğunu anlatmıyorlar. Size paha katabilecek, sizinle bir arada büyüyebilecek, sizi aşağıya çekmeyecek, birbirinizi geliştirebileceğiniz bir eş insanın hayatını gerçekten epeyce etkiliyor.
İŞ DÜNYASINI ANLAMAK İÇİN BEĞENİLEN BİR DENEYİM OLDU
● Lise döneminize dair bir girişimcilik öykünüz var. Onu dinleyebilir miyiz?
Bizim lisenin en kıymetli özelliği sorgulayan ve öz inancı yüksek bireyler yetiştirmesidir. Liseye başladığımda bir iktisat programına dâhil oldum. Genç Muvaffakiyet Eğitim Vakfı’nın bir aktivitesiydi. Lise boyunca İktisat 101 düzeyinde ders aldık. İş hayatıyla ilgili farklı meslekleri tanıdık. Genç Muvaffakiyet Eğitim Vakfı’nın aktifliği çerçevesinde bir şirket kurduk. Pay senedi sattık öğrencilere. Sermaye topladık. Birinci sene defter, ikinci sene de vücut eğitimi çantası ürettik. Defteri örneğin Mopak’a sıradan sıradan ürettirdik. O defterleri, çantaları sattık okul içerisinde. daha sonrasında temettü dağıtıp şirketi kapattık. Bir şirketin kuruluştan kapanışa kadar yaşayacağı bütün süreçleri hayatış olduk. Bu iş dünyasını anlamak için epey güzel bir deneyim oldu, o yaşlarındaki bizlere.
İlk iş deneyiminiz nasıl gerçekleşti?
Üniversite bitmedilk evvel şirketlere başvurmaya başladım. Son sınıfta mecbur olmamama karşın bir tez yazdım. Hissedarı olduğum şirket, bir aile şirketi olduğu için Türkiye’de aile şirketlerini başarılı kılanın ne olduğunu merak ediyordum, üniversite ömrüm boyunca. Koç Üniversitesi’ndeki hocalarımdan Dr. Yılmaz Argüden ile çalıştık tezimde. Proje biraz biçim değiştirdi onunla tanıştıktan daha sonra. Aile şirketlerinden vazgeçip Türkiye’de başarıyı etkileyen faktörlerin ne olduğunu bulmaya çalıştık. Koyduğumuz kriterlere nazaran İSO 500 şirketlerinden 15 adedini seçtik ve o şirketlerin üst seviye yöneticileriyle röportaj yaparak orada neyin başka şirketlerden farklı yapıldığını anlamaya çalıştık. Çalışmayı bitirdikten daha sonra sundum. Uygun de bir not aldım. daha sonra Yılmaz Beyefendi beni çağırdı. Dedi ki “Feyyaz bizim tezin Amerika’da kitabını yazmışlar. Keşke okusaymışız başlamadan evvel.” Jim Collins’in ‘İyiden Kusursuz Şirkete’ kitabı. Doğal benim o kitabı anlamam bir beş sene sürdü. Üniversiteden çıktıktan daha sonrasında anlaşılmıyor. İşin içine girmek gerekiyor. İş ararken Yılmaz Bey’e de söylemiş oldum ve ARGE Danışmanlık’ta işe başladım. İki sene orada çalıştıktan daha sonra askere gittim.
TAKIM ÇANTAM HAZIRDI
● Batıçim maceranız nasıl başladı?
Bizim şirket 1966 yılında kurulmuş. Dört ana ailenin olduğu bir aile şirketi. Üçüncü nesil nazaranvdeydi. Ben ve kuzenim tıpkı anda başladık 2006 yılında. İdari komite asistanı olarak başladım. daha sonra planlama ve iş geliştirme müdürü oldum. daha sonra yeni girdiğimiz güç bölümündeki şirketin sorumluluğunu üstlendim. ARGE’de öğrendiğim ve tezde oluşturduğumuz metodolojinin birebir birebirini Batıçim’de uyguladım. Şirketin ortasındaki karşılıkları çıkartıp şirketin atması gereken adımları ortaya koymaya çalıştım. O çerçevede üç ana başlık belirledim: Bilgi sistemleri, pazarlama-satış ve insan kaynakları. Bizimki emtia olduğu için genelde rekabet fiyat üzerinden dönüyor. Eseri biraz daha fiyattan kurtarıp müşterinin onu çekmesini sağlamaya çalıştığımız birkaç sene geçirdik. Devamında idare konseyine girdim. Daima üste giden ivme 2016’dan daha sonra dövizin yükselişiyle bir arada bu sefer aşağı döndü. Kur arttıkça borçluluk düzeyimiz arttı. Çok büyük bir yatırıma girmiştik. 2018’de bizim dışımızdaki aileler paylarını satmak istediklerini söylemiş olduler. Üç yıl kadar uygun müşteri arama süreci devam etti. En son geçen sene onlar paylarını devredip çıktılar bölümden. Ben ve ailem devam ediyoruz. Lakin olağan sıkıntı bir periyottu. Aile şirketlerini şu biçimde özetliyorum: “Ya bir sorun vardır ya da söylenmemiştir.” İnsan hastalığı olan biriyse hekim oluyor. Ben de bu alanda oldukça yetiştirdim kendimi. Lakin olanı engelleyemedim. En azından olduktan daha sonra nasıl davranacağımıza, nasıl adımlar atabileceğimize dair grup çantam hazırdı.
● Sivil toplum örgütlerinde epeyce faalsiniz…
Türkiye Yelken Federasyonu, Ege Bölgesi Sanayi Odası, Elektrik Üreticileri Derneği, Yapı Eserleri Üreticileri Federasyonu, Çimento Cam Seramik İhracatçılar Birliği, Türkiye İhracatçılar Meclisi’nde idare heyetlerinde yer aldım. Türkiye Kurumsal İdare Derneği (TKYD)’nde başkanlık bakılırsavimin akabinde şu anda TÜRKONFED ve TAİDER’de lider yardımcısı; TÜSİAD, ESİAD, SEV, Ege Orman Vakfı ve Genç Muvaffakiyet Eğitim Vakfı’nda idare şurası üyesiyim. Bu çalışmaların hepsinin şahsi gelişimime epey katkısı oldu. Yaptığım konuşmalarda ben topluluklara anlatıyorum. Bittikten daha sonra beşerler koluma girip bana anlatıyorlar: “Bizde de şöyleki bir şey oldu. Ne dersiniz? Yorumunuz ne olur?” diye. İnanın her insanın şirketinde misal sorunlar var. Beşerler kimi vakit soruyorlar ve anlamıyorlar: “Ne gerek var? Bu kadar vakit ayrılır mı? Ne işe yarıyor?” Şöyle bir özeti var bunun. İnsan bir arada vakit geçirdiği beş kişinin ortalaması kadardır. ötürüsıyla ne kadar hayata müspet bakan, kendini geliştirmeyi seven, işinde düzgün, hayatında başarılı -başarı natürel şahıstan şahsa nazaran değişir-, şahıslarla vakit geçiriyorsanız siz de onlardan etkileniyorsunuz.
HER VAKİT KENDİNİZİ GELİŞTİRECEK BİR ALAN BULABİLİYORSUNUZ
● Araştırma geliştirme süreci ile ilgili bir anınızı dinleyebilir miyiz?
Hazır beton teknik tarafında olduğum periyottu. Betoncular şikâyet ediyorlardı: “Bizim çimento berbat.” Ben de diyordum ki, “50 yıldır çimento üretiyoruz biz. Nasıl berbat olabilir?” Başkalarıyla karşılaştırma yaptıkları tahlil sonuçları var. Baktık sahiden öbür şirketlerin eserleri bizimkinden daha âlâ. Durumu evvel departmanlar içinde konuştuk. O devir çimento fabrikalarında işletme müdürlüklerinin teknik tarafı fazlaca güçlüydi. Ürettiğiniz malı sattığınız periyotta pazarlama satış epey kıymetli değil. ötürüsıyla genel müdürler de daima üretim kökenli. Onun için orada fevkalade bir ego var. “Biz dünyanın en uygun çimentosunu yapıyoruz.” Beton tarafı da diyor ki “Hayır yapmıyorsunuz.” Onların test sonuçları farklı, zira oradaki test mantığı ve stili farklı. Çimento adedinin bir yüzeyi var. Şayet çimento adedini epeyce öğütürseniz değirmende o yüzey artıyor. O yüzey arttığı vakit da daha fazla su koymak zorunda kalıyorsunuz. bu biçimde dayanım düşüyor betonda. Çimento üretim tarafı dedi ki “Tamam biz bunu çözeceğiz.” Altı ay sürdü çalışmalar. En son uçucu kül kullanarak bizim çimento düzgün sonuç verdi. Beton tarafının memnun olacağı bir eser geliştirebildik. Bütün piyasaya onu satmaya başladık. Bu ortada maliyeti de başladığımızdaki noktadan yüzde 25 daha ucuza denk geldi. ötürüsıyla kârlılığa da epey önemli yararı oldu. “senelerdır yapıyoruz. Dünyadaki en yeterlisi biziz” demeden her vakit kendinizi geliştirecek, iyileştirilebilecek bir alan bulabiliyorsunuz demek ki. Bir de müşteriyi dinlemek lazım. Ortada bir şikâyet var ise onu dinleyip ona bakılırsa konum almak lazım.
Kilitli görünen kapıyı zorladık ve kapı açıldı
Bir kurumsal kimlik çalışması yaptık. Logoyu değiştirdik. Eski logomuz siyah beyazken yeni logomuz renkliydi. Kurumsal kimlik çalışmasının devamı olarak eserin paketleme biçimi olan torbaları da değiştirelim dedik. Yeni, şık bir dizayn yaptık ancak torbaların üzerinde renkler vardı. Farklı mamüllerin, farklı renkleri vardı. Mavi, gri, mor, kırmızı ve kraft torbalar… İçimize epeyce sinmişti dizaynlar. Satın alma müdürüne gittim. Dedim ki “Bunları yapmak istiyoruz.” “Olmaz” dedi. “Niye olmaz?” dedim. “Maliyet artar” dedi. “Niye?” dedim. Anlattı. “Bunlar üç renk değil, dört renk. Öbür makine gerektiriyor vs.” “Üreticilerle ben konuşabilir miyim?” dedim. Kimilerini ben aradım, kimilerini kurumsal kimliği yapan reklam şirketi aradı. Biz al takke ver külah, biraz pazarlık derken fiyatı düşürdük. Yani üç renkten dört renge geçmesine karşın torba maliyeti düştü. Kilitli görünen kapıyı zorladık ve kapı açıldı. Hem torbalarımızın tasarımı güzelleşti hem maliyetimiz düştü. Şu anda da hâlâ birebir torbaları kullanmaya devam ediyoruz.
Ne yapmam gerektiğini bilmemek berbat hissettirdi
● İş hayatında kıymetli gördüğünüz özellikleriniz neler, bunlara dair bir anınızı anlatabilir misiniz? En kıymetli hasletlerim süratli adapte olma ve sabır. Ayrıyeten kendini geliştirmeye de fazlaca kıymet veriyorum. Bununla ilgili bir anımı anlatabilirim. Hazır betonun teknik kısmıyla ilgilenmeye başlamıştım, oradaki yöneticimiz ayrıldığı için. Bir gün görüşmede oturuyoruz. Çalışanlardan biri üretimde kullanmaması gereken bir formülü kullanmış ve üretime ziyan vermiş. Eser bozulmuş ve şirkete de maddi bir ziyan çıkmış. Savunmasını almışlar. Benim önüme uzattılar. Okudum. Yöneticimiz “İhtar yazarsanız gerisini biz hallederiz” dedi. Yazdım verdim. Lakin içime sinmedi. İş çıkışı kitapçılara gittim. İnsan kaynakları kitapları satın aldım. Birkaç iş hukuku bilen dostumla konuştum vakit içerisinde. Disiplin süreçleri, ihtar, uzaklaştırma, tazminatlı çıkış, tazminatsız çıkış vb. bütün temel hususları öğrendim. Zira o gün ne yapmam gerektiğini bilmemek ve yaptığım şeyin kararında ne olacağını bilmemek kendimi fazlaca berbat hissettirmişti.
Okumaya devam et...