İtalya’da mecmualar ‘Rockstar Ferzan’ başlığı atıyor, arkadaşları ise ‘Tina Turner Ferzan’ diyor. ömrüme en yakın iki sinemadan biri dediği “Şans Tanrıçası” sineması bu hafta vizyona giriyor.
Ferzan Özpetek, hayata, sinemaya, aşka dair Hürriyet’ten Hakan Gence’nin sorularını yanıtladı. İşte, o röportajdan satır başları:
“Aşktan daha üstün bir şey yoktur.” Ben aşksız yaşayamam. Yani aşk dediğim şey de yalnızca bir bireye değil, biroldukça şeye duyduğum bir olay”
“Benim de dostlarım her türlü fakat dostlukları, kalpleri düzgün…
“Çiftlerden birinin oburunun yaşadığı şeyi bilmemesi epeyce makus. Yaşadığınız bir dünyayı sevdiğinizden saklamayı epey yanlış buluyorum.”
“yaşamımda 20 yıldır biri var, Sezen’in dediği fazlaca hoş bir laf oldu: “O senin yol arkadaşın.” Yol dediğimiz de hayat. Yani benim hayattaki annem, babam, kardeşim, sevgilim. Bir sürü şeyi temsil eden biri. Lakin bunun yanında benim tutkuya, flörte gereksinimim var. Birisiyle ortada bu biçimde bir hoş irtibatın olması fazlaca hoşuma gidiyor.”
“Benim filmlerimi hiç bir vakit, bir oyuncu senaryoyu okuyup kabul etmez, senaryoyu okumadan kabul eder, “Ferzan Özpetek’in sinemasıysa tamam” derler.”
“Başka ülkeler beni İtalyan direktör olarak görüyor. Evvel Türk mü İtalyan mı anlayamıyorlardı. Kimileri Türk asıllı İtalyan, İtalyan Türk diyor. Bence değerli olan, bizim içimizde taşıdığımız.”
“İki ülke de birbirinden hoş. Ben de iki ülke içinde gidip geliyorum, büyük bir talih. Doğal iki kişiliğiniz oluyor fakat bunların birleştiği bir nokta da var. Ben de “Ben yönetmenim” diyorum. Şudur budur değil, direktör direktördür.”
“Hakikaten mükafatlar alıyorsunuz, her yerde ilgi görüyorsunuz lakin bunların hepsi süreksiz. Kalıcı olan hisler, dostlarınız, sevgilileriniz…”
“Çöpü dökerken fotoğrafımı çekmişler, “Çöpünü kendi döküyor” yazmışlar; kim dökecek! Meşhursan kimi şeyleri yapmaman gerekiyor üzere…”
“Siz hayatınıza bir sefer giren insanları güya kolay kolay bırakmıyorsunuz…
Hiç. hayatına daima ekleyecek, hiç çıkarmayacaksın. kimi vakit kalabalık bir sofra olur; sofrada 12 kişi var ise sekizi benim eski sevgilimdir; bayanlı erkekli…”
“Şefkatin, hissin olması kıymetli. birlikte olduğunuz kişi bir süre daha sonra arkadaşınız, anneniz, babanız üzere oluyor. Bağ değişik bir şeye dönüşüyor. O apayrı şeye geçiş epey değerli. Orada karşındakini kaybetmemelisin. Bence şayet muahede, sevgi, şefkat var ise ilgi epeyce güzel bir hale geliyor.”
“Şimdiki dünyam daima hayal, mevt, ömür içinde gidip geliyor. Zira son senelerda kaybettiklerim yüzünden sıradan bir zorluk yaşadım.”
“Ölüm beni korkutmuyor, insan yaşı ilerledikçe de alışıyor. Beni korkutan, o kişiyi tekrar gorememek. İki açıdan da: Kendiniz ölürseniz de bakılırsamiyorsunuz, onlar öldüğü vakit da…”
“yaşamıma fazlaca yakın olan iki sinema var: ‘Bir Ömür Yetmez’ ve ‘Şans Tanrıçası’.”
Ferzan Özpetek, hayata, sinemaya, aşka dair Hürriyet’ten Hakan Gence’nin sorularını yanıtladı. İşte, o röportajdan satır başları:
“Aşktan daha üstün bir şey yoktur.” Ben aşksız yaşayamam. Yani aşk dediğim şey de yalnızca bir bireye değil, biroldukça şeye duyduğum bir olay”
“Benim de dostlarım her türlü fakat dostlukları, kalpleri düzgün…
“Çiftlerden birinin oburunun yaşadığı şeyi bilmemesi epeyce makus. Yaşadığınız bir dünyayı sevdiğinizden saklamayı epey yanlış buluyorum.”
“yaşamımda 20 yıldır biri var, Sezen’in dediği fazlaca hoş bir laf oldu: “O senin yol arkadaşın.” Yol dediğimiz de hayat. Yani benim hayattaki annem, babam, kardeşim, sevgilim. Bir sürü şeyi temsil eden biri. Lakin bunun yanında benim tutkuya, flörte gereksinimim var. Birisiyle ortada bu biçimde bir hoş irtibatın olması fazlaca hoşuma gidiyor.”
“Benim filmlerimi hiç bir vakit, bir oyuncu senaryoyu okuyup kabul etmez, senaryoyu okumadan kabul eder, “Ferzan Özpetek’in sinemasıysa tamam” derler.”
“Başka ülkeler beni İtalyan direktör olarak görüyor. Evvel Türk mü İtalyan mı anlayamıyorlardı. Kimileri Türk asıllı İtalyan, İtalyan Türk diyor. Bence değerli olan, bizim içimizde taşıdığımız.”
“İki ülke de birbirinden hoş. Ben de iki ülke içinde gidip geliyorum, büyük bir talih. Doğal iki kişiliğiniz oluyor fakat bunların birleştiği bir nokta da var. Ben de “Ben yönetmenim” diyorum. Şudur budur değil, direktör direktördür.”
“Hakikaten mükafatlar alıyorsunuz, her yerde ilgi görüyorsunuz lakin bunların hepsi süreksiz. Kalıcı olan hisler, dostlarınız, sevgilileriniz…”
“Çöpü dökerken fotoğrafımı çekmişler, “Çöpünü kendi döküyor” yazmışlar; kim dökecek! Meşhursan kimi şeyleri yapmaman gerekiyor üzere…”
“Siz hayatınıza bir sefer giren insanları güya kolay kolay bırakmıyorsunuz…
Hiç. hayatına daima ekleyecek, hiç çıkarmayacaksın. kimi vakit kalabalık bir sofra olur; sofrada 12 kişi var ise sekizi benim eski sevgilimdir; bayanlı erkekli…”
“Şefkatin, hissin olması kıymetli. birlikte olduğunuz kişi bir süre daha sonra arkadaşınız, anneniz, babanız üzere oluyor. Bağ değişik bir şeye dönüşüyor. O apayrı şeye geçiş epey değerli. Orada karşındakini kaybetmemelisin. Bence şayet muahede, sevgi, şefkat var ise ilgi epeyce güzel bir hale geliyor.”
“Şimdiki dünyam daima hayal, mevt, ömür içinde gidip geliyor. Zira son senelerda kaybettiklerim yüzünden sıradan bir zorluk yaşadım.”
“Ölüm beni korkutmuyor, insan yaşı ilerledikçe de alışıyor. Beni korkutan, o kişiyi tekrar gorememek. İki açıdan da: Kendiniz ölürseniz de bakılırsamiyorsunuz, onlar öldüğü vakit da…”
“yaşamıma fazlaca yakın olan iki sinema var: ‘Bir Ömür Yetmez’ ve ‘Şans Tanrıçası’.”