Savaş Özbey, bugün Hürriyet’teki köşesinde Eurovision müzik müsabakasından bahsetti. Özbey, müsabakayı savaş altındaki Ukrayna’nın kazanmasından dolayı siyasetin önde tutulduğunu yazdı.
El Pais gazetesinin hazırladığı “En epey dinlenen Eurovision şarkıları” listesine de değinen Savaş Özbey, 1975 yılında, Semiha Yankı’nın da politik rüzgara kurban gittiğini söylemiş oldu.
Savaş Özbey’in yazısı şu biçimde:
“Eurovision’da Ukrayna’nın sempati oylarıyla birinci olması bir yandan hoş, öteki yandan puanlama sisteminin ne kadar politik olduğunu göstermesi açısından düşündürücü…
Az biraz siyaset okuyabilenler önümüzdeki yılın birincisi için güçlü varsayımlar yapabilir örneğin.
Olaylar bu biçimde seyrederse 2023 için en kuvvetli aday Moldova. Zira Ukrayna’dan daha sonra Rus tehdidini ensesinde en epey hisseden ülke.
NATO’ya girme niyetlerini açıklayan Finlandiya ve İsveç de fazlaca oy alıp doruğa oynayabilir pekâlâ.
Doğalgazsız kalan Avrupa’ya gaz tedarik edecek Azerbaycan da revaçta olur bence.
Rusya müsabakadan dışlandı.
Fakat yalnızca bu değil, uzunca bir vakit Rusça hiç bir müziğin da bahtı olacağını sanmam.
Anlayacağınız, Rusya’yla birlikte Beyaz Rusya da topun ağzında.
Peki ya müzik, müzikalite… Hani yarışın asıl gayesi buydu ya…
Kafalardaki bir diğer soru da bundan evvelki yıl birinciliği alan ülkede düzenlenen yarışın seneye Ukrayna’da nasıl yapılacağı…
Bu ortada değişik bir habere denk geldim, İspanyol El Pais gazetesi hazırlamış.
Spotify’daki datalara dayanarak, 1956’dan bu yana Eurovision’da yarışan 1200 müziğin en epeyce dinlenen müziklerini derlemişler.
Birinci müzik Duncan Laurence’nin 2019’da Hollanda’ya birincilik getiren “Arcade”…
Bravo: Bizden Manga’nın 2010’daki müziği “We Could Be The Same” 7. sırada…
Sertab Erener’in “Everyway That I Can”i 46’ncı…
Kayahan’ın “Gözlerinin Hapsindeyim”i 51’inci…
Semiha Yankı’nın “Seninle Bir Dakika” müziğiyse 63’ncü sıradaymış.
Burada şaşırtan iki şey var: Birincisi, Sertab Erener’in birinciliği göğüsleyen “Everyway That I Can” müziğinin daha üst sıralarda olmasını beklerdim.
En azından müsabakaya birinci katıldığımız 1975’te sonuncu olan “Seninle Bir Dakika”yla içinde daha epey fark olması gerekmez miydi?
Bir öbür enteresanlık de 1975’te sonuncu seçtikleri şarkıyı Eurovision komitesinin 2003’te “Yarışmanın gelmiş geçmiş en güzel 20 parçası” içinde göstermesi…
Arkadaş bu kadar değerli müzikti da niye hiç puan vermeyip sonuncu ettiniz?
Acaba diyorum…
Tıpkı bugün Rusya’nın müsabakadan dışlanması üzere…
“Seninle Bir Dakika” da bir yıl evvel yapılan Kıbrıs Barış Harekatı kararı Avrupa’da esen politik rüzgârların mı kurbanı oldu?”
El Pais gazetesinin hazırladığı “En epey dinlenen Eurovision şarkıları” listesine de değinen Savaş Özbey, 1975 yılında, Semiha Yankı’nın da politik rüzgara kurban gittiğini söylemiş oldu.
Savaş Özbey’in yazısı şu biçimde:
“Eurovision’da Ukrayna’nın sempati oylarıyla birinci olması bir yandan hoş, öteki yandan puanlama sisteminin ne kadar politik olduğunu göstermesi açısından düşündürücü…
Az biraz siyaset okuyabilenler önümüzdeki yılın birincisi için güçlü varsayımlar yapabilir örneğin.
Olaylar bu biçimde seyrederse 2023 için en kuvvetli aday Moldova. Zira Ukrayna’dan daha sonra Rus tehdidini ensesinde en epey hisseden ülke.
NATO’ya girme niyetlerini açıklayan Finlandiya ve İsveç de fazlaca oy alıp doruğa oynayabilir pekâlâ.
Doğalgazsız kalan Avrupa’ya gaz tedarik edecek Azerbaycan da revaçta olur bence.
Rusya müsabakadan dışlandı.
Fakat yalnızca bu değil, uzunca bir vakit Rusça hiç bir müziğin da bahtı olacağını sanmam.
Anlayacağınız, Rusya’yla birlikte Beyaz Rusya da topun ağzında.
Peki ya müzik, müzikalite… Hani yarışın asıl gayesi buydu ya…
Kafalardaki bir diğer soru da bundan evvelki yıl birinciliği alan ülkede düzenlenen yarışın seneye Ukrayna’da nasıl yapılacağı…
Bu ortada değişik bir habere denk geldim, İspanyol El Pais gazetesi hazırlamış.
Spotify’daki datalara dayanarak, 1956’dan bu yana Eurovision’da yarışan 1200 müziğin en epeyce dinlenen müziklerini derlemişler.
Birinci müzik Duncan Laurence’nin 2019’da Hollanda’ya birincilik getiren “Arcade”…
Bravo: Bizden Manga’nın 2010’daki müziği “We Could Be The Same” 7. sırada…
Sertab Erener’in “Everyway That I Can”i 46’ncı…
Kayahan’ın “Gözlerinin Hapsindeyim”i 51’inci…
Semiha Yankı’nın “Seninle Bir Dakika” müziğiyse 63’ncü sıradaymış.
Burada şaşırtan iki şey var: Birincisi, Sertab Erener’in birinciliği göğüsleyen “Everyway That I Can” müziğinin daha üst sıralarda olmasını beklerdim.
En azından müsabakaya birinci katıldığımız 1975’te sonuncu olan “Seninle Bir Dakika”yla içinde daha epey fark olması gerekmez miydi?
Bir öbür enteresanlık de 1975’te sonuncu seçtikleri şarkıyı Eurovision komitesinin 2003’te “Yarışmanın gelmiş geçmiş en güzel 20 parçası” içinde göstermesi…
Arkadaş bu kadar değerli müzikti da niye hiç puan vermeyip sonuncu ettiniz?
Acaba diyorum…
Tıpkı bugün Rusya’nın müsabakadan dışlanması üzere…
“Seninle Bir Dakika” da bir yıl evvel yapılan Kıbrıs Barış Harekatı kararı Avrupa’da esen politik rüzgârların mı kurbanı oldu?”