Denizli’de Furkan Zıbıncı tarafınca öldürülen, Şebnem Tatlı’nın acılı annesi Pervin Tokat konuştu. Tokat, “Kadın cinayetlerinin son bulması için yürüyüşlere, adliye önünde hareketlere katıldım. Lakin kendi kızımı, çiçeğimi kurtaramadım.” dedi. Tokat ayrıyeten, hadiseden bir gün evvel kızına sorduğu soruyu da deklare etti.
Denizli’de Furkan Zıbıncı (25) tarafınca öldürülen, 25 yaşındaki besin mühendisi Şebnem Tatlı’nın acılı annesi Pervin Tokat Sabah’tan Ceyhan Torlak’a konuştu. Bayan cinayetlerinin artık son bulmasını isteyen acılı anne, “Başka Şebnem’ler gitmesin. Benim çiçeğim soldu. Öbür çiçekler solmasın. Bu dilekleri yüzlerce sefer diledim. Bayan cinayetlerinin son bulması için yürüyüşlere, adliye önündeki hareketlere katıldım.” dedi.
Pervin Tokat açıklamalarında şunları söylemiş oldu:
“Ama kendi kızımı, çiçeğimi kurtaramadım. Benim çiçeğim soldu. Diğer çiçekler solmasın. bu biçimde bir şey olacağı aklımın ucundan bile geçmemişti. Kimse ‘bizim başımıza gelmez, biz yanmayız’ demesin. Katil içimizden biri de olabiliyor. Anne-babalar hayli dikkatli olsun. Katilin en ağır cezayı almasını istiyorum. Türk adaletine sonuna kadar güveniyorum. Kızımın kanı yerde kalmasın.”
“vakadaN BİR GÜN EVVEL KIZIMA SORDUM”
“Kızım bu yıl besin mühendisi olmuştu. Hayalleri vardı. Çalışmaya başlayacaktı. olaydan bir gün evvel, ‘erkek arkadaşın var mı?’ diye sordum. ‘Yok anne. Artık işime odaklanacağım. Meslek yapacağım. Uzun bir süre hayatımda kimseyi düşünmüyorum’
“beraber yaşıyoruz. Kızım asla benden bir şey saklamaz. ömründe biri olsaydı kesinlikle bana anlatırdı. Bu şahısın kızımın erkek arkadaşı olduğuna inanmıyorum. Katilin söylemiş olduklerine kargalar bile güler. Kendini aklamaya çalışıyor. Kızım babasının da prensesiydi. Babası ile başkaydık lakin bir aradaydık.”
“NEFESİMİ KESTİLER”
“Kızımla birlikte halk oyunları kursuna yazılmıştık. Misket, roman zeybek öğrenecektik. Lakin kısmet olmadı. Olay günü saat 21.00’a kadar birliktedik. Arkadaş kümesiyle bir yere gidecekti. bir arada salsa kursuna yazılacaklardı. Onu konuşacaklardı. Buluştuğu arkadaşlarının hepsini tanıyordum.”
“Tanımadıklarımla asla göndermem. Zira babasından bana emanet. Kızım lisanslı atletti. Yüzmede 20 madalyası, keman sertifikaları vardı. Çok merhametliydi. Sokak hayvanlarını da epeyce severdi. Maaşımın yarısını mahalledeki kedilere mama almak için harcardı. Konutta polar battaniye bırakmadı. Yolda yürürken karınca görse, basılmasın diye alır yol kenarına koyardı. Nefesimi kestiler. hayatımı soldurdular.”
Denizli’de Furkan Zıbıncı (25) tarafınca öldürülen, 25 yaşındaki besin mühendisi Şebnem Tatlı’nın acılı annesi Pervin Tokat Sabah’tan Ceyhan Torlak’a konuştu. Bayan cinayetlerinin artık son bulmasını isteyen acılı anne, “Başka Şebnem’ler gitmesin. Benim çiçeğim soldu. Öbür çiçekler solmasın. Bu dilekleri yüzlerce sefer diledim. Bayan cinayetlerinin son bulması için yürüyüşlere, adliye önündeki hareketlere katıldım.” dedi.
Pervin Tokat açıklamalarında şunları söylemiş oldu:
“Ama kendi kızımı, çiçeğimi kurtaramadım. Benim çiçeğim soldu. Diğer çiçekler solmasın. bu biçimde bir şey olacağı aklımın ucundan bile geçmemişti. Kimse ‘bizim başımıza gelmez, biz yanmayız’ demesin. Katil içimizden biri de olabiliyor. Anne-babalar hayli dikkatli olsun. Katilin en ağır cezayı almasını istiyorum. Türk adaletine sonuna kadar güveniyorum. Kızımın kanı yerde kalmasın.”
“vakadaN BİR GÜN EVVEL KIZIMA SORDUM”
“Kızım bu yıl besin mühendisi olmuştu. Hayalleri vardı. Çalışmaya başlayacaktı. olaydan bir gün evvel, ‘erkek arkadaşın var mı?’ diye sordum. ‘Yok anne. Artık işime odaklanacağım. Meslek yapacağım. Uzun bir süre hayatımda kimseyi düşünmüyorum’
“beraber yaşıyoruz. Kızım asla benden bir şey saklamaz. ömründe biri olsaydı kesinlikle bana anlatırdı. Bu şahısın kızımın erkek arkadaşı olduğuna inanmıyorum. Katilin söylemiş olduklerine kargalar bile güler. Kendini aklamaya çalışıyor. Kızım babasının da prensesiydi. Babası ile başkaydık lakin bir aradaydık.”
“NEFESİMİ KESTİLER”
“Kızımla birlikte halk oyunları kursuna yazılmıştık. Misket, roman zeybek öğrenecektik. Lakin kısmet olmadı. Olay günü saat 21.00’a kadar birliktedik. Arkadaş kümesiyle bir yere gidecekti. bir arada salsa kursuna yazılacaklardı. Onu konuşacaklardı. Buluştuğu arkadaşlarının hepsini tanıyordum.”
“Tanımadıklarımla asla göndermem. Zira babasından bana emanet. Kızım lisanslı atletti. Yüzmede 20 madalyası, keman sertifikaları vardı. Çok merhametliydi. Sokak hayvanlarını da epeyce severdi. Maaşımın yarısını mahalledeki kedilere mama almak için harcardı. Konutta polar battaniye bırakmadı. Yolda yürürken karınca görse, basılmasın diye alır yol kenarına koyardı. Nefesimi kestiler. hayatımı soldurdular.”