semaver
Active member
SB’nin son müsteşarı Alzheimer’ın dermanını buldu! Gazetemiz muharriri Barış Terkoğlu, eski Sıhhat Bakanlığı Müsteşarı Eyyüp Gümüş’ün, Alzheimer’ın tahlilini nasıl bulduğunu yazdı.
Gümüş, Alzheimer teşhisi konan babasının mirasına konmak tabip raporlarına karşın, babasıyla yaptığı mukavelede mal varlığını ele geçirdi.
Alzheimer teşhisi konan babasıyla yapılan mukavelede: “Ben İsmet Gümüş, bakılacak kişi olarak bana ölünceye kadar bakması, gereksinimlerimi oturduğu meskende veya benim oturduğum farklı bir konutta karşılaması koşulu ile bana ilişkin olan … adresindeki mesken üstündeki bütün hak ve paylarımın mülkiyetinin bana bakacak olan Eyyüp Gümüş isimli bireye ilişkin olmasını kabul ediyor, Eyyüp Gümüş isimli kişinin dilediği vakit ilgili tapu müdürlüğüne müracaat ederek kelam konusu taşınmazı kendi ismine kayıt ve tescil ettirmesini, tapu evraklarını almasını kabul ve beyan ediyorum” sözleri kullandı.
ŞİKÂYETLER BÜYÜDÜ
Terkoğlu, yöntemsiz bir biçimde babasının mal varlığını ele geçiren Eyyüp Gümüş hakkında hayli sayıda şikayet bulunmasına karşın Sıhhat Bakanı Fahrettin Koca’nın ‘soruşturma izni’ vermediğini belirtti.
Terkoğlu’nun yazısının tamamı şöyleki:
Cumhurbaşkanı yerli aşının muştusunu veriyor. Sıhhat Bakanı günden güne pandeminin denetim altına alındığını anlatıyor. Benim aklımda ise bir tabibin görülmemiş “başarı” kıssası var.
İçimden geçiriyorum: Bir Türk tabip Alzheimer’ın tahlilini buldu, herbiçimde farkında değiller! Yoksa gerekeni yaparlardı!
“Nereden bilsinler” demeyin… Kendilerine mektuplar mı yazılmadı, dilekçeler mi gönderilmedi! Hepsini geçtim; Sıhhat Bakanı, Covid açıklaması yaptığı binanın önünde bekleyen gözü yaşlı bayanı beş dakika dinleseydi, her şeyi birinci ağızdan öğrenmiş olacaktı.
Başınız mı karıştı? Durun her şeyi baştan anlatayım…
Bilinen ismi Eyüp Gümüş, resmi kayıtlarda ise Eyyüp Gümüş. 2014 yılında Sıhhat Bakanlığı Müsteşarlığı bakılırsavine getirildi. 2018 yılına kadar bu nazaranvde kaldı. Sistem değiştiği için tabiri caizse “son müsteşar”dı. Müsteşarlık misyonunun çabucak akabinde isminin anıldığı ünlü bir hastanenin idare heyeti başkanlığı bakılırsavine geldi. Yani artık bir hastane işvereni.
Gümüş, aslen Malatya Darendeli. 8 kardeşin ikincisi. “Allah’a şükür” derler ya, ailesi o denli varlıklı. Babası İsmet Gümüş Tahtakale’de hac materyalleri satıyordu. Uzun yıllar yaptığı ticaret yardımıyla helal yoldan birikim edinmişti. Biriktirdiğini de olduğu kadar gayrimenkule dönüştürmüştü. Gerçekten, Müsteşar Eyüp Gümüş, babasının bir vakit içinder satın aldığı, İstanbul’un değerli sitelerinden birindeki meskeninde, 22 yıldır oturuyordu.
Fakat…
Ailenin üstünde 10 yıl evvel karabulutlar dolaşmaya başladı. Çünkü anne demans, baba Alzheimer olmuştu. Bakımı, tedavisi, yaşaması güç hastalıklardı. Baba kendisini, çocuklarını bile artık tanıyamıyordu.
Hususumuz, Eyüp Gümüş’ün anne-babasına bakıp bakmadığı, ne kadar ilgilendiği değil. O aile içi özel hayat. Sorunumuz Gümüş, şahsen müsteşarken yaşanan olağan dışı olaylar. Yargıya da yansıyan sorun, Türkiye’nin son periyodunda olan bitenin özeti üzere.
BABAYA ALZHEİMER RAPORLARI
Önümde kalın bir belge duruyor. Yani her şeyin dokümanı var.
Örneğin 12 Aralık 2013 tarihinde girip iki hafta kaldığı hastanenin hekim raporunu okuyorum. İsmet Gümüş’ün 4 yıldır yol bulmakta zorlandığı, konutunun odalarını karıştırdığı, tıpkı soruları tekrar yeniden sorduğu yazıyor. 23 Aralık’ta kendisini muayene eden psikiyatr “orta-ileri demans mevcut” teşhisi koymuş.
28 Ocak 2014 tarihindeki raporu açıyorum. Sıhhat Bilimleri Üniversitesi’nin hekimlerinin teşhisleri var. Şöyle söylüyor: “Alzheimer hastalığında bunama”.
İki ay daha sonra, 31 Mart 2014 tarihinde tıpkı hastaniçin verilen raporu inceliyorum. Şu yazıyor: “Alzheimer hastalığında bunama.”
22 Temmuz 2014 tarihinde Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin raporunda da birebir şey: “İleri derecede Alzheimer”. Raporun detaylarında baba Gümüş’ün yol bile bulamadığı, sokakta kaybolduğu anlatılıyor.
Uzatmayayım…
2015 ve 2016 yılındaki raporlarda da baba Gümüş için daima Alzheimer teşhisinin konduğu yazıyor. Bulunduğu kentten bile habersiz olduğu, hastaneye niye geldiğini bile bilmediği görülüyor.
ALZHEİMER’I YENDİ, KONUTUNU VERDİ
Fakat, 2015 yılı eylül ayında baba Gümüş’ün bahtı bir anda değişiyor. Müsteşar Eyüp Gümüş, kardeşler içinde sırayla bakılan babası için bir karar alıyor. “Bundan daha sonra babama ben bakacağım” diyor. “Ne hoş insanın babasına bakması” diyorsanız, “erken davranmayın” derim.
Konuttaki fotoğraflarını inceliyorum. Konutun depo üzere kullanılan odasında kalan baba Gümüş’ün “hangi şartlarda” yaşadığına girmiyorum.
Bahsimiz şu ki baba İsmet Gümüş bir anda Alzheimer’ı yendi!
“Nasıl yani” diyeceksiniz!
Önümde Beyoğlu 13. Noterliği’nde 26 Ağustos 2016 tarihinde imzalanmış bir “bakım sözleşmesi” bulunuyor. Bir cuma günü imzalanan kontratın bir tarafı baba İsmet Gümüş, öbür tarafı oğul Eyüp Gümüş. Bir anda aklı yerine gelen baba, oğluyla “ölünceye kadar bakım sözleşmesi” yapmaya karar vermiş.
Mukavelede şu yazıyor: “Ben İsmet Gümüş, bakılacak kişi olarak bana ölünceye kadar bakması, gereksinimlerimi oturduğu meskende veya benim oturduğum farklı bir konutta karşılaması kuralı ile bana ilişkin olan … adresindeki mesken üstündeki bütün hak ve paylarımın mülkiyetinin bana bakacak olan Eyyüp Gümüş isimli şahsa ilişkin olmasını kabul ediyor, Eyyüp Gümüş isimli kişinin dilediği vakit ilgili tapu müdürlüğüne müracaat ederek kelam konusu taşınmazı kendi ismine kayıt ve tescil ettirmesini, tapu dokümanlarını almasını kabul ve beyan ediyorum.”
SAĞLAM RAPORU ALMIŞ
Diyeceksiniz ki nasıl olur da Alzheimer hastası biri bu biçimde kompleks bir karar verebilir? Çünkü Alzheimer biriyle, bu biçimde bir kontrat hata. Bir de ne bakılırsalim Sıhhat Bakanı Müsteşarı Eyüp Gümüş, “iyi ilişkileri”nin olduğu bir hastaniçin babası için birebir gün (26 Ağustos 2016) bir sıhhat raporu almış. Raporda şu yazıyor: “Bugünkü haliyle fiili ve kavli tasarrufa ehil olduğunu bildirir doktor kanaat raporudur.”
Oysaki yıllardır Alzheimer olan, yakın vakitte da raporu bulunan baba, bir sabah uyanmış. Kendisine bakmaya karar veren Sıhhat Bakanlığı Müsteşarı oğlunun yardımıyla bir anda iyileşmiş! Yetmemiş, o gün kendisine bakması karşılığında değerli konutunu oğluna vermiş! Alışılmış oğul Gümüş de babasının sonucuna “saygı duyarak” meskeni kısa müddette üstüne geçirmiş.
Birkaç sefer daha babası için “normal” raporu alabilen ve kendisini mahkemede bunlarla savunan oğul Gümüş ne kadar dürüst? Baba Gümüş hakkında, İsimli Tıp Kurumu’nun 23 Ekim 2019 tarihinde verdiği rapor, bu soruya cevap veriyor: “Çoğunlukla gözlerinin kapalı olduğu, geviş getirme hareketi yaptığı ve vakit zaman el çırptığı, sorulan sorulara karşılık vermediği yahut uygunsuz yanıtlar verdiği (mesela doğum tarihi sorulduğunda ‘ben de fazla bilmem, bilirler, bilirler’ dediği, yaşı sorulduğunda ‘yok’ dediği, hangi ayda olduğumuz sorulduğunda ‘şuralarda’ dediği, mevsim sorulduğunda ‘biz karışmayız’ dediği, haftanın günleri sorulduğunda ‘fazla iş yapmayız, bilen var, bilmeyen de var’ dediği)…”
ALZHEİMER TEDAVİSİ BULUNDU MU?
olağan olarak buradan daha sonrası kardeşler içinde bir aile trajedisi içeriyor. Mahkemeye düşen hadisede, ağır suçlamalar var. “Aile içi özel hayat” diyerek girmiyorum.
Beni ilgilendiren kısmı şu: Ortada iki ihtimal var. Ya eski Sıhhat Bakanlığı Müsteşarı, elinin altında bulunan kamu gücü yardımıyla, Alzheimer teşhisi konan babasına “sağlıklı” raporu alıp konutunu üstüne geçirdi! Ya da konutunda yaptığı “mükemmel” tedaviyle babasının Alzheimer hastalığını kısa müddette yendi!
Devletin en doruğuna kadar iletilen şikâyetlerle büyüyen evrak Sıhhat Bakanı Fahrettin Koca’nın önüne kadar geldi. Sonunda Sıhhat Bakanı, Eyüp Gümüş’le ilgili “soruşturma müsaadesi yoktur” yazısının altına imza attı. Bakan Koca, bu biçimdece ikinci ihtimale daha yakın olduğunu ortaya koymuş oldu!
Keşke yerli Covid aşısı kadar, Alzheimer tedavisinin nasıl bulunduğunu da tüm dünyaya anlatsak. Milyonlarca insanı bu elim hastalıktan kurtarsak. Eminim bunu açıklayan kişi, bir konuttan epeyce daha büyük servet kazanacaktır!
Gümüş, Alzheimer teşhisi konan babasının mirasına konmak tabip raporlarına karşın, babasıyla yaptığı mukavelede mal varlığını ele geçirdi.
Alzheimer teşhisi konan babasıyla yapılan mukavelede: “Ben İsmet Gümüş, bakılacak kişi olarak bana ölünceye kadar bakması, gereksinimlerimi oturduğu meskende veya benim oturduğum farklı bir konutta karşılaması koşulu ile bana ilişkin olan … adresindeki mesken üstündeki bütün hak ve paylarımın mülkiyetinin bana bakacak olan Eyyüp Gümüş isimli bireye ilişkin olmasını kabul ediyor, Eyyüp Gümüş isimli kişinin dilediği vakit ilgili tapu müdürlüğüne müracaat ederek kelam konusu taşınmazı kendi ismine kayıt ve tescil ettirmesini, tapu evraklarını almasını kabul ve beyan ediyorum” sözleri kullandı.
ŞİKÂYETLER BÜYÜDÜ
Terkoğlu, yöntemsiz bir biçimde babasının mal varlığını ele geçiren Eyyüp Gümüş hakkında hayli sayıda şikayet bulunmasına karşın Sıhhat Bakanı Fahrettin Koca’nın ‘soruşturma izni’ vermediğini belirtti.
Terkoğlu’nun yazısının tamamı şöyleki:
Cumhurbaşkanı yerli aşının muştusunu veriyor. Sıhhat Bakanı günden güne pandeminin denetim altına alındığını anlatıyor. Benim aklımda ise bir tabibin görülmemiş “başarı” kıssası var.
İçimden geçiriyorum: Bir Türk tabip Alzheimer’ın tahlilini buldu, herbiçimde farkında değiller! Yoksa gerekeni yaparlardı!
“Nereden bilsinler” demeyin… Kendilerine mektuplar mı yazılmadı, dilekçeler mi gönderilmedi! Hepsini geçtim; Sıhhat Bakanı, Covid açıklaması yaptığı binanın önünde bekleyen gözü yaşlı bayanı beş dakika dinleseydi, her şeyi birinci ağızdan öğrenmiş olacaktı.
Başınız mı karıştı? Durun her şeyi baştan anlatayım…
Bilinen ismi Eyüp Gümüş, resmi kayıtlarda ise Eyyüp Gümüş. 2014 yılında Sıhhat Bakanlığı Müsteşarlığı bakılırsavine getirildi. 2018 yılına kadar bu nazaranvde kaldı. Sistem değiştiği için tabiri caizse “son müsteşar”dı. Müsteşarlık misyonunun çabucak akabinde isminin anıldığı ünlü bir hastanenin idare heyeti başkanlığı bakılırsavine geldi. Yani artık bir hastane işvereni.
Gümüş, aslen Malatya Darendeli. 8 kardeşin ikincisi. “Allah’a şükür” derler ya, ailesi o denli varlıklı. Babası İsmet Gümüş Tahtakale’de hac materyalleri satıyordu. Uzun yıllar yaptığı ticaret yardımıyla helal yoldan birikim edinmişti. Biriktirdiğini de olduğu kadar gayrimenkule dönüştürmüştü. Gerçekten, Müsteşar Eyüp Gümüş, babasının bir vakit içinder satın aldığı, İstanbul’un değerli sitelerinden birindeki meskeninde, 22 yıldır oturuyordu.
Fakat…
Ailenin üstünde 10 yıl evvel karabulutlar dolaşmaya başladı. Çünkü anne demans, baba Alzheimer olmuştu. Bakımı, tedavisi, yaşaması güç hastalıklardı. Baba kendisini, çocuklarını bile artık tanıyamıyordu.
Hususumuz, Eyüp Gümüş’ün anne-babasına bakıp bakmadığı, ne kadar ilgilendiği değil. O aile içi özel hayat. Sorunumuz Gümüş, şahsen müsteşarken yaşanan olağan dışı olaylar. Yargıya da yansıyan sorun, Türkiye’nin son periyodunda olan bitenin özeti üzere.
BABAYA ALZHEİMER RAPORLARI
Önümde kalın bir belge duruyor. Yani her şeyin dokümanı var.
Örneğin 12 Aralık 2013 tarihinde girip iki hafta kaldığı hastanenin hekim raporunu okuyorum. İsmet Gümüş’ün 4 yıldır yol bulmakta zorlandığı, konutunun odalarını karıştırdığı, tıpkı soruları tekrar yeniden sorduğu yazıyor. 23 Aralık’ta kendisini muayene eden psikiyatr “orta-ileri demans mevcut” teşhisi koymuş.
28 Ocak 2014 tarihindeki raporu açıyorum. Sıhhat Bilimleri Üniversitesi’nin hekimlerinin teşhisleri var. Şöyle söylüyor: “Alzheimer hastalığında bunama”.
İki ay daha sonra, 31 Mart 2014 tarihinde tıpkı hastaniçin verilen raporu inceliyorum. Şu yazıyor: “Alzheimer hastalığında bunama.”
22 Temmuz 2014 tarihinde Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin raporunda da birebir şey: “İleri derecede Alzheimer”. Raporun detaylarında baba Gümüş’ün yol bile bulamadığı, sokakta kaybolduğu anlatılıyor.
Uzatmayayım…
2015 ve 2016 yılındaki raporlarda da baba Gümüş için daima Alzheimer teşhisinin konduğu yazıyor. Bulunduğu kentten bile habersiz olduğu, hastaneye niye geldiğini bile bilmediği görülüyor.
ALZHEİMER’I YENDİ, KONUTUNU VERDİ
Fakat, 2015 yılı eylül ayında baba Gümüş’ün bahtı bir anda değişiyor. Müsteşar Eyüp Gümüş, kardeşler içinde sırayla bakılan babası için bir karar alıyor. “Bundan daha sonra babama ben bakacağım” diyor. “Ne hoş insanın babasına bakması” diyorsanız, “erken davranmayın” derim.
Konuttaki fotoğraflarını inceliyorum. Konutun depo üzere kullanılan odasında kalan baba Gümüş’ün “hangi şartlarda” yaşadığına girmiyorum.
Bahsimiz şu ki baba İsmet Gümüş bir anda Alzheimer’ı yendi!
“Nasıl yani” diyeceksiniz!
Önümde Beyoğlu 13. Noterliği’nde 26 Ağustos 2016 tarihinde imzalanmış bir “bakım sözleşmesi” bulunuyor. Bir cuma günü imzalanan kontratın bir tarafı baba İsmet Gümüş, öbür tarafı oğul Eyüp Gümüş. Bir anda aklı yerine gelen baba, oğluyla “ölünceye kadar bakım sözleşmesi” yapmaya karar vermiş.
Mukavelede şu yazıyor: “Ben İsmet Gümüş, bakılacak kişi olarak bana ölünceye kadar bakması, gereksinimlerimi oturduğu meskende veya benim oturduğum farklı bir konutta karşılaması kuralı ile bana ilişkin olan … adresindeki mesken üstündeki bütün hak ve paylarımın mülkiyetinin bana bakacak olan Eyyüp Gümüş isimli şahsa ilişkin olmasını kabul ediyor, Eyyüp Gümüş isimli kişinin dilediği vakit ilgili tapu müdürlüğüne müracaat ederek kelam konusu taşınmazı kendi ismine kayıt ve tescil ettirmesini, tapu dokümanlarını almasını kabul ve beyan ediyorum.”
SAĞLAM RAPORU ALMIŞ
Diyeceksiniz ki nasıl olur da Alzheimer hastası biri bu biçimde kompleks bir karar verebilir? Çünkü Alzheimer biriyle, bu biçimde bir kontrat hata. Bir de ne bakılırsalim Sıhhat Bakanı Müsteşarı Eyüp Gümüş, “iyi ilişkileri”nin olduğu bir hastaniçin babası için birebir gün (26 Ağustos 2016) bir sıhhat raporu almış. Raporda şu yazıyor: “Bugünkü haliyle fiili ve kavli tasarrufa ehil olduğunu bildirir doktor kanaat raporudur.”
Oysaki yıllardır Alzheimer olan, yakın vakitte da raporu bulunan baba, bir sabah uyanmış. Kendisine bakmaya karar veren Sıhhat Bakanlığı Müsteşarı oğlunun yardımıyla bir anda iyileşmiş! Yetmemiş, o gün kendisine bakması karşılığında değerli konutunu oğluna vermiş! Alışılmış oğul Gümüş de babasının sonucuna “saygı duyarak” meskeni kısa müddette üstüne geçirmiş.
Birkaç sefer daha babası için “normal” raporu alabilen ve kendisini mahkemede bunlarla savunan oğul Gümüş ne kadar dürüst? Baba Gümüş hakkında, İsimli Tıp Kurumu’nun 23 Ekim 2019 tarihinde verdiği rapor, bu soruya cevap veriyor: “Çoğunlukla gözlerinin kapalı olduğu, geviş getirme hareketi yaptığı ve vakit zaman el çırptığı, sorulan sorulara karşılık vermediği yahut uygunsuz yanıtlar verdiği (mesela doğum tarihi sorulduğunda ‘ben de fazla bilmem, bilirler, bilirler’ dediği, yaşı sorulduğunda ‘yok’ dediği, hangi ayda olduğumuz sorulduğunda ‘şuralarda’ dediği, mevsim sorulduğunda ‘biz karışmayız’ dediği, haftanın günleri sorulduğunda ‘fazla iş yapmayız, bilen var, bilmeyen de var’ dediği)…”
ALZHEİMER TEDAVİSİ BULUNDU MU?
olağan olarak buradan daha sonrası kardeşler içinde bir aile trajedisi içeriyor. Mahkemeye düşen hadisede, ağır suçlamalar var. “Aile içi özel hayat” diyerek girmiyorum.
Beni ilgilendiren kısmı şu: Ortada iki ihtimal var. Ya eski Sıhhat Bakanlığı Müsteşarı, elinin altında bulunan kamu gücü yardımıyla, Alzheimer teşhisi konan babasına “sağlıklı” raporu alıp konutunu üstüne geçirdi! Ya da konutunda yaptığı “mükemmel” tedaviyle babasının Alzheimer hastalığını kısa müddette yendi!
Devletin en doruğuna kadar iletilen şikâyetlerle büyüyen evrak Sıhhat Bakanı Fahrettin Koca’nın önüne kadar geldi. Sonunda Sıhhat Bakanı, Eyüp Gümüş’le ilgili “soruşturma müsaadesi yoktur” yazısının altına imza attı. Bakan Koca, bu biçimdece ikinci ihtimale daha yakın olduğunu ortaya koymuş oldu!
Keşke yerli Covid aşısı kadar, Alzheimer tedavisinin nasıl bulunduğunu da tüm dünyaya anlatsak. Milyonlarca insanı bu elim hastalıktan kurtarsak. Eminim bunu açıklayan kişi, bir konuttan epeyce daha büyük servet kazanacaktır!