Birinci albümünü 1992 yılında çıkaran halk müziğinin sevilen seslerinden Seher Dilovan’ın, Posta gazetesinden Alev Gürsoy Cimin’e verdiği röportajın bir kısmı şöyleki:
Hiç magazine bulaşmadan ününüzü sürdürmeyi nasıl başardınız?
Medyada insanların gözüne sokulan bir figür haline getirmedim kendimi. Bu size yarar olarak dönebilir lakin bir de bunun sosyolojik dönüşümleri var. Geçmiş peşinizi bırakmaz. Bir vakit daha sonra, ‘Ben anne oldum, ağır başlı oldum’ deseniz de toplum, ‘Ya sen şunları yapamamış mıydın?’ der, yüzüne vurur. Bu ağır bir sorumluluk. Doğal ki beşerler birileriyle görüşebilir, sevgili olabilir lakin göz önündeysen ileride her şey önüne geliyor. Ben bunu göze alamazdım. Aile geleneklerim de buna müsait değil.
İsviçre üzere kıymetli bir ülkede nasıl yaşıyorsunuz?
15 yaşından beri sahneye çıkıyorum. Maksim’den Çakıl Gazinosu’na kadar birfazlaca değerli sahnede yer aldım. Bülent Ersoy, Muazzez Abacı, Hülya Avşar, Adnan Şenses üzere isimlerle tıpkı sahneyi paylaştım. Bu kadar epey çalıştıktan daha sonra diğer bir ülkeye yaşayabilecek durumum da olsun artık.
Türkiye’ye ne çoğunlukla geliyorsunuz?
22 yıldır İsviçre’de yaşıyorum ancak daima Türkiye’ye geldim. Zira çocuklarımın Türkiye’nin havasında büyümesini istedim. Ayrıyeten İstanbul’da konutum var ve bir ayağım daima ülkemde. İki ülke yaşıyorum. Çocuklarım da Türkiye’yi fazlaca seviyor. aslına bakarsan artık farklı ülkede olmamızın da mahsuru yok.
“Beylikdüzü’nden akşam saatlerinde çıkıp Tuzla’ya gitmeye kalksanız dört saattilk evvel gidemezsiniz. Ben Cenevre’den uçağa binsem iki saat 45 dakika daha sonra İstanbul’dayım. ötürüsıyla artık araların de bir manası yok. “
19 yaşında çocuğu olan bir anne üzere durmuyorsunuz. Kendinize nasıl bakıyorsunuz?
Gece hayatının ortasındayım lakin alkol ve sigara içmem. Birinci sınıf gazinolarda sahne aldıktan daha sonra bile kesinlikle uykumu düzgün alırım. Tek lüksüm çaydır. Sade yaşarım, gösterişten kaçarım.
Marka ve lüks takıntınız var mı?
Asla! Hiç haz etmem. Beşerler açken lüks yaşamak vicdansızlıktır. Dünyada yaşanan haksızlıkların, savaşların, tabiat katliamlarının en büyük niçini insanın doyumsuzluğu ve daima daha fazlasını istemesi. Dünya hal bu türlü oluncayken lüks yaşayanlar insanlıktan nasibini almamıştır.
Sahnede de çok sadesiniz. Sizi hiç dekolte kostümlerle görmedim.
Kendime dikkat ederim. Sahne kostümü, sanatın görsel gösterisi olarak algılanabilir lakin dekolte giyip vücudunu teşhir edenler ruhsal bir hadisedir. Çok dekolte giyenler sağlıklı bir ruh halinde değiller. Beşerler kendine çekidüzen vermeli. İş pornografiye girmemeli.
Selda Bağcan da, ‘Ben sol muhafazakarım açık giyinmeyi ayıp bulurum’ demişti.
Kendisini epey severim. Selda Bağcan’a hürmet duyarım fakat ben kimseyi ayıplayamam. Ben kendi kıyafetimden sorumluyum. Şu periyotta bebeklere, çocuklara, hayvanlara yapılan şiddeti ve tacizi ayıplarım. Tabiata yapılan tahribatı tartışırım. İnsani şeyleri ayıplamam. İnsanlık dışı şeyleri ayıplarım.
Hiç magazine bulaşmadan ününüzü sürdürmeyi nasıl başardınız?
Medyada insanların gözüne sokulan bir figür haline getirmedim kendimi. Bu size yarar olarak dönebilir lakin bir de bunun sosyolojik dönüşümleri var. Geçmiş peşinizi bırakmaz. Bir vakit daha sonra, ‘Ben anne oldum, ağır başlı oldum’ deseniz de toplum, ‘Ya sen şunları yapamamış mıydın?’ der, yüzüne vurur. Bu ağır bir sorumluluk. Doğal ki beşerler birileriyle görüşebilir, sevgili olabilir lakin göz önündeysen ileride her şey önüne geliyor. Ben bunu göze alamazdım. Aile geleneklerim de buna müsait değil.
İsviçre üzere kıymetli bir ülkede nasıl yaşıyorsunuz?
15 yaşından beri sahneye çıkıyorum. Maksim’den Çakıl Gazinosu’na kadar birfazlaca değerli sahnede yer aldım. Bülent Ersoy, Muazzez Abacı, Hülya Avşar, Adnan Şenses üzere isimlerle tıpkı sahneyi paylaştım. Bu kadar epey çalıştıktan daha sonra diğer bir ülkeye yaşayabilecek durumum da olsun artık.
Türkiye’ye ne çoğunlukla geliyorsunuz?
22 yıldır İsviçre’de yaşıyorum ancak daima Türkiye’ye geldim. Zira çocuklarımın Türkiye’nin havasında büyümesini istedim. Ayrıyeten İstanbul’da konutum var ve bir ayağım daima ülkemde. İki ülke yaşıyorum. Çocuklarım da Türkiye’yi fazlaca seviyor. aslına bakarsan artık farklı ülkede olmamızın da mahsuru yok.
“Beylikdüzü’nden akşam saatlerinde çıkıp Tuzla’ya gitmeye kalksanız dört saattilk evvel gidemezsiniz. Ben Cenevre’den uçağa binsem iki saat 45 dakika daha sonra İstanbul’dayım. ötürüsıyla artık araların de bir manası yok. “
19 yaşında çocuğu olan bir anne üzere durmuyorsunuz. Kendinize nasıl bakıyorsunuz?
Gece hayatının ortasındayım lakin alkol ve sigara içmem. Birinci sınıf gazinolarda sahne aldıktan daha sonra bile kesinlikle uykumu düzgün alırım. Tek lüksüm çaydır. Sade yaşarım, gösterişten kaçarım.
Marka ve lüks takıntınız var mı?
Asla! Hiç haz etmem. Beşerler açken lüks yaşamak vicdansızlıktır. Dünyada yaşanan haksızlıkların, savaşların, tabiat katliamlarının en büyük niçini insanın doyumsuzluğu ve daima daha fazlasını istemesi. Dünya hal bu türlü oluncayken lüks yaşayanlar insanlıktan nasibini almamıştır.
Sahnede de çok sadesiniz. Sizi hiç dekolte kostümlerle görmedim.
Kendime dikkat ederim. Sahne kostümü, sanatın görsel gösterisi olarak algılanabilir lakin dekolte giyip vücudunu teşhir edenler ruhsal bir hadisedir. Çok dekolte giyenler sağlıklı bir ruh halinde değiller. Beşerler kendine çekidüzen vermeli. İş pornografiye girmemeli.
Selda Bağcan da, ‘Ben sol muhafazakarım açık giyinmeyi ayıp bulurum’ demişti.
Kendisini epey severim. Selda Bağcan’a hürmet duyarım fakat ben kimseyi ayıplayamam. Ben kendi kıyafetimden sorumluyum. Şu periyotta bebeklere, çocuklara, hayvanlara yapılan şiddeti ve tacizi ayıplarım. Tabiata yapılan tahribatı tartışırım. İnsani şeyleri ayıplamam. İnsanlık dışı şeyleri ayıplarım.