Rüzgar Erkoçlar’ın cinsiyet ve ismi da dahil olmak üzere hayatındaki her şeyi değiştirmeye karar vermesinin üzerinden sekiz yıl geçti. Çalıştığı fırında yerleri paspaslarken görüntülenen ve o günden daha sonra magazin gündeminden düşmeyen Erkoçlar, merak edilenlerini anlattı.
Tuğba Beyazoğlu ile memnun bir beraberlik sürdüren Erkoçlar, yıllar daha sonra hislerini şu sözlerle lisana getirdi: Bütün yaşadığım süreç strateji üzerine konseyi değildi. Şu an yaşadığım devir de birebir biçimde…
“2020 dünyaca koronayı yaşadık. Sinema sineması ve DJ’lik yapıyordum yerler kapalı olduğu için epeyce çıkmıyorum. Avrupa yakasındaydım, Anadolu yakasına taşındım.”
“Ameliyat daha sonrası bir sabah bir sürü telefonla uyandığım bir güne başladım. Sudan çıkmış balığa döndüm. Ne yapacağımı bilemedim, epeyce fazla üzerime gelindiğini düşünüyorum.”
“Onların tarafınca bakarsak da epeyce hoş magazin gereci olarak gözüküyorsun. daha sonradan ortalarından epey yakın dostlarım oldu. Benim haberimi yapmak istemeyip işi bırakanlar olmuş bunları duydum.”
“Ben o an o denli bir şeyin içerisindeydim ki… Kendimle ilgili hayli radikal karar almıştım. Ameliyatlarım sürüyordu bir yandan da hayata tutunmaya çalışıyordum. İş yerini ilanda gördüm, müracaat yaptım, dükkan sahibi de beni tanımadı.”
“GÜNDE 15 SAAT ÇALIŞTIM”
“Bana ayrıcalık yapılmasını istemiyordum, günde 15 saat çalıştım. Üç dört ay çalıştım orada, bir magazinci abimiz makûs niyetinden değil ‘helal olsun ekmeğini taştan çıkarıyor’ üzere bir açıklama yaptı. Bulunduğum bölgeyi de söylemiş oldu bu biçimde beşerler gidip gelmeye başladı dükkana lakin ben anlamadım Birinci olarak…”
“RAHAT BIRAKMADILAR”
“Patronum ‘buralar fazlaca kirlendi, siler misin’ dedi. Tam da paspas yapıyordum, karşıda magazin ordusunu gördüm. Ne yapacağımı şaşırdım, ‘içeri mi kaçsam’ diye düşündüm. Beni o devir rahat bırakmadılar.”
“Bana ‘niçin Cihangir’e gidiyorsun’ diyorlardı. Orada bir kız arkadaşım vardı, ben de orada çalışıyordum. Ne yapacaktım meskenimi mi taşıyacaktım?”
“İnsanlar birçok bu söyleyeceklerimi bilmiyor, ismini vermek istemediğim iki kişi tarafınca duyuruldu bu olaylar. Davalık olduk o kişilerle… Öbür insanların da canı yanmasın istedim. Ameliyattan çıkarken sol tarafımda bir kitle üzere bir şey vardı. Ben üç ay o biçimde geçirdim. Davalarla uğraşırken… Çok büyük badireler anlattım.”
“10 yaşımdan beri ben bu kesimin içerisindeyim, bütün çocukluğumu verdim. 15 sene bu mesleği devam ettirdim ta ki 26 yaşına kadar… “
“Oyunculuk yapmak istiyorum lakin bu ifşa olayından evvel başımda bu biçimde bir niyet yoktu. Sessiz sakin bir hayat yaşamak istiyordum. Beni tanımayacakları biçimde çalışmak istiyordum. Lakin şu an baktığımda her şeyin magazine gereç olduğunu gördüm.”
“Bugün baktığım vakit hoş giden bir evliliğim var, bir tane köpeğimiz var… Sevdiklerim ailem sağlıklılar bunlar hayli değerli şeyler. Ben dört sene evvel babamı kaybettim, şiddetli bir müddetçti.”
“Bu karar; gidip saçını boyatmak, estetik yaptırmak üzere bir şey değil. Şöyle düşünün kolun kangren oldu. Kolunu kestirmeyi mi düşünürsün, ölmeyi mi? Artık bıçak kemiğe dayanmıştı. Bir şeyler yapmak zorundaydım, ben yaşamayı seçtim. Kendimi bildim bile bu türlü hissediyordum. Bu devir yorucu oldu doğal ki fazlaca güç.”
“Evlilik hoş bir şey, eşimle evlenmek için evlenmedim. Biz birlikte yaşamak için evlendik. Güzel ki de yapmışsız… Ben daima evlilik adamı olarak gördüm kendimi, bağlantılarım daima uzun vadeliydi.”
“Bu süreç herkes için epeyce zordu. 19 yaşımda oyunculuk yaptığım için kendim başka konuta çıktım. Müsaade günlerimi de ailemle geçiriyordum. O devir bana sorulduğunda ‘aileniz yanında mıydı’ yanımda desem kime göre neye nazaran… Onları da kırmak istemiyorum lakin ameliyatların birçoklarında yakın arkadaşlarım vardı.”
Tuğba Beyazoğlu ile memnun bir beraberlik sürdüren Erkoçlar, yıllar daha sonra hislerini şu sözlerle lisana getirdi: Bütün yaşadığım süreç strateji üzerine konseyi değildi. Şu an yaşadığım devir de birebir biçimde…
“2020 dünyaca koronayı yaşadık. Sinema sineması ve DJ’lik yapıyordum yerler kapalı olduğu için epeyce çıkmıyorum. Avrupa yakasındaydım, Anadolu yakasına taşındım.”
“Ameliyat daha sonrası bir sabah bir sürü telefonla uyandığım bir güne başladım. Sudan çıkmış balığa döndüm. Ne yapacağımı bilemedim, epeyce fazla üzerime gelindiğini düşünüyorum.”
“Onların tarafınca bakarsak da epeyce hoş magazin gereci olarak gözüküyorsun. daha sonradan ortalarından epey yakın dostlarım oldu. Benim haberimi yapmak istemeyip işi bırakanlar olmuş bunları duydum.”
“Ben o an o denli bir şeyin içerisindeydim ki… Kendimle ilgili hayli radikal karar almıştım. Ameliyatlarım sürüyordu bir yandan da hayata tutunmaya çalışıyordum. İş yerini ilanda gördüm, müracaat yaptım, dükkan sahibi de beni tanımadı.”
“GÜNDE 15 SAAT ÇALIŞTIM”
“Bana ayrıcalık yapılmasını istemiyordum, günde 15 saat çalıştım. Üç dört ay çalıştım orada, bir magazinci abimiz makûs niyetinden değil ‘helal olsun ekmeğini taştan çıkarıyor’ üzere bir açıklama yaptı. Bulunduğum bölgeyi de söylemiş oldu bu biçimde beşerler gidip gelmeye başladı dükkana lakin ben anlamadım Birinci olarak…”
“RAHAT BIRAKMADILAR”
“Patronum ‘buralar fazlaca kirlendi, siler misin’ dedi. Tam da paspas yapıyordum, karşıda magazin ordusunu gördüm. Ne yapacağımı şaşırdım, ‘içeri mi kaçsam’ diye düşündüm. Beni o devir rahat bırakmadılar.”
“Bana ‘niçin Cihangir’e gidiyorsun’ diyorlardı. Orada bir kız arkadaşım vardı, ben de orada çalışıyordum. Ne yapacaktım meskenimi mi taşıyacaktım?”
“İnsanlar birçok bu söyleyeceklerimi bilmiyor, ismini vermek istemediğim iki kişi tarafınca duyuruldu bu olaylar. Davalık olduk o kişilerle… Öbür insanların da canı yanmasın istedim. Ameliyattan çıkarken sol tarafımda bir kitle üzere bir şey vardı. Ben üç ay o biçimde geçirdim. Davalarla uğraşırken… Çok büyük badireler anlattım.”
“10 yaşımdan beri ben bu kesimin içerisindeyim, bütün çocukluğumu verdim. 15 sene bu mesleği devam ettirdim ta ki 26 yaşına kadar… “
“Oyunculuk yapmak istiyorum lakin bu ifşa olayından evvel başımda bu biçimde bir niyet yoktu. Sessiz sakin bir hayat yaşamak istiyordum. Beni tanımayacakları biçimde çalışmak istiyordum. Lakin şu an baktığımda her şeyin magazine gereç olduğunu gördüm.”
“Bugün baktığım vakit hoş giden bir evliliğim var, bir tane köpeğimiz var… Sevdiklerim ailem sağlıklılar bunlar hayli değerli şeyler. Ben dört sene evvel babamı kaybettim, şiddetli bir müddetçti.”
“Bu karar; gidip saçını boyatmak, estetik yaptırmak üzere bir şey değil. Şöyle düşünün kolun kangren oldu. Kolunu kestirmeyi mi düşünürsün, ölmeyi mi? Artık bıçak kemiğe dayanmıştı. Bir şeyler yapmak zorundaydım, ben yaşamayı seçtim. Kendimi bildim bile bu türlü hissediyordum. Bu devir yorucu oldu doğal ki fazlaca güç.”
“Evlilik hoş bir şey, eşimle evlenmek için evlenmedim. Biz birlikte yaşamak için evlendik. Güzel ki de yapmışsız… Ben daima evlilik adamı olarak gördüm kendimi, bağlantılarım daima uzun vadeliydi.”
“Bu süreç herkes için epeyce zordu. 19 yaşımda oyunculuk yaptığım için kendim başka konuta çıktım. Müsaade günlerimi de ailemle geçiriyordum. O devir bana sorulduğunda ‘aileniz yanında mıydı’ yanımda desem kime göre neye nazaran… Onları da kırmak istemiyorum lakin ameliyatların birçoklarında yakın arkadaşlarım vardı.”