Rüzgar Erkoçlar’ın cinsiyet ve ismi da dahil olmak üzere omurundaki her şeyi değiştirmeye karar vermesinin üzerinden sekiz yıl geçti. Çalıştığı fırında yerleri paspaslarken görüntülenen ve o günden daha sonra magazin gündeminden düşmeyen Erkoçlar, merak edilenlerini anlattı.
Tuğba Beyazoğlu ile keyifli bir beraberlik sürdüren Erkoçlar, yıllar daha sonra hislerini şu sözlerle lisana getirdi: Bütün yaşadığım süreç strateji üzerine heyeti değildi. Şu an yaşadığım periyot de birebir biçimde… 2020 dünyaca koronayı yaşadık. Sinema sineması ve DJ’lik yapıyordum yerler kapalı olduğu için fazlaca çıkmıyorum. Avrupa yakasındaydım, Anadolu yakasına taşındım.
“Ameliyat daha sonrası bir sabah bir sürü telefonla uyandığım bir güne başladım. Sudan çıkmış balığa döndüm. Ne yapacağımı bilemedim, epey fazla üzerime gelindiğini düşünüyorum. Onların tarafınca bakarsak da fazlaca hoş magazin materyali olarak gözüküyorsun. daha sonradan ortalarından epey yakın dostlarım oldu. Benim haberimi yapmak istemeyip işi bırakanlar olmuş bunları duydum.”
“Ben o an o denli bir şeyin içerisindeydim ki… Kendimle ilgili hayli radikal karar almıştım. Ameliyatlarım sürüyordu bir yandan da hayata tutunmaya çalışıyordum. İş yerini ilanda gördüm, müracaat yaptım, dükkan sahibi de beni tanımadı.”
“Bana ayrıcalık yapılmasını istemiyordum, günde 15 saat çalıştım. Üç dört ay çalıştım orada, bir magazinci abimiz berbat niyetinden değil ‘helal olsun ekmeğini taştan çıkarıyor’ üzere bir açıklama yaptı. Bulunduğum bölgeyi de söylemiş oldu bu biçimde beşerler gidip gelmeye başladı dükkana lakin ben anlamadım evvela…”
“RAHAT BIRAKMADILAR”
“Patronum ‘buralar epeyce kirlendi, siler misin’ dedi. Tam da paspas yapıyordum, karşıda magazin ordusunu gördüm. Ne yapacağımı şaşırdım, ‘içeri mi kaçsam’ diye düşündüm. Beni o periyot rahat bırakmadılar.”
“Bana ‘niçin Cihangir’e gidiyorsun’ diyorlardı. Orada bir kız arkadaşım vardı, ben de orada çalışıyordum. Ne yapacaktım meskenimi mi taşıyacaktım?”
“İnsanlar birçok bu söyleyeceklerimi bilmiyor, ismini vermek istemediğim iki kişi tarafınca duyuruldu bu olaylar. Davalık olduk o kişilerle… Öbür insanların da canı yanmasın istedim. Ameliyattan çıkarken sol tarafımda bir kitle üzere bir şey vardı. Ben üç ay o biçimde geçirdim. Davalarla uğraşırken… Çok büyük badireler anlattım.”
“10 yaşımdan beri ben bu bölümün içerisindeyim, bütün çocukluğumu verdim. 15 sene bu mesleği devam ettirdim ta ki 26 yaşına kadar… Oyunculuk yapmak istiyorum lakin bu ifşa hadisesinden evvel başımda bu biçimde bir fikir yoktu. Sessiz sakin bir hayat yaşamak istiyordum. Beni tanımayacakları biçimde çalışmak istiyordum. Lakin şu an baktığımda her şeyin magazine gereç olduğunu gördüm.”
“Bugün baktığım vakit hoş giden bir evliliğim var, bir tane köpeğimiz var… Sevdiklerim ailem sağlıklılar bunlar fazlaca değerli şeyler. Ben dört sene evvel babamı kaybettim, kuvvetli bir müddetçti.”
“Bu karar; gidip saçını boyatmak, estetik yaptırmak üzere bir şey değil. Şöyle düşünün kolun kangren oldu. Kolunu kestirmeyi mi düşünürsün, ölmeyi mi? Artık bıçak kemiğe dayanmıştı. Bir şeyler yapmak zorundaydım, ben yaşamayı seçtim. Kendimi bildim bile bu türlü hissediyordum. Bu devir yorucu oldu olağan ki fazlaca sıkıntı.”
“Evlilik hoş bir şey, eşimle evlenmek için evlenmedim. Biz birlikte yaşamak için evlendik. Düzgün ki de yapmışsız… Ben daima evlilik adamı olarak gördüm kendimi, münasebetlerim daima uzun vadeliydi.”
“Bu süreç herkes için epeyce zordu. 19 yaşımda oyunculuk yaptığım için kendim başka meskene çıktım. Müsaade günlerimi de ailemle geçiriyordum. O devir bana sorulduğunda ‘aileniz yanında mıydı’ yanımda desem kime göre neye gore… Onları da kırmak istemiyorum lakin ameliyatların birçoklarında yakın arkadaşlarım vardı.”
Tuğba Beyazoğlu ile keyifli bir beraberlik sürdüren Erkoçlar, yıllar daha sonra hislerini şu sözlerle lisana getirdi: Bütün yaşadığım süreç strateji üzerine heyeti değildi. Şu an yaşadığım periyot de birebir biçimde… 2020 dünyaca koronayı yaşadık. Sinema sineması ve DJ’lik yapıyordum yerler kapalı olduğu için fazlaca çıkmıyorum. Avrupa yakasındaydım, Anadolu yakasına taşındım.
“Ameliyat daha sonrası bir sabah bir sürü telefonla uyandığım bir güne başladım. Sudan çıkmış balığa döndüm. Ne yapacağımı bilemedim, epey fazla üzerime gelindiğini düşünüyorum. Onların tarafınca bakarsak da fazlaca hoş magazin materyali olarak gözüküyorsun. daha sonradan ortalarından epey yakın dostlarım oldu. Benim haberimi yapmak istemeyip işi bırakanlar olmuş bunları duydum.”
“Ben o an o denli bir şeyin içerisindeydim ki… Kendimle ilgili hayli radikal karar almıştım. Ameliyatlarım sürüyordu bir yandan da hayata tutunmaya çalışıyordum. İş yerini ilanda gördüm, müracaat yaptım, dükkan sahibi de beni tanımadı.”
“Bana ayrıcalık yapılmasını istemiyordum, günde 15 saat çalıştım. Üç dört ay çalıştım orada, bir magazinci abimiz berbat niyetinden değil ‘helal olsun ekmeğini taştan çıkarıyor’ üzere bir açıklama yaptı. Bulunduğum bölgeyi de söylemiş oldu bu biçimde beşerler gidip gelmeye başladı dükkana lakin ben anlamadım evvela…”
“RAHAT BIRAKMADILAR”
“Patronum ‘buralar epeyce kirlendi, siler misin’ dedi. Tam da paspas yapıyordum, karşıda magazin ordusunu gördüm. Ne yapacağımı şaşırdım, ‘içeri mi kaçsam’ diye düşündüm. Beni o periyot rahat bırakmadılar.”
“Bana ‘niçin Cihangir’e gidiyorsun’ diyorlardı. Orada bir kız arkadaşım vardı, ben de orada çalışıyordum. Ne yapacaktım meskenimi mi taşıyacaktım?”
“İnsanlar birçok bu söyleyeceklerimi bilmiyor, ismini vermek istemediğim iki kişi tarafınca duyuruldu bu olaylar. Davalık olduk o kişilerle… Öbür insanların da canı yanmasın istedim. Ameliyattan çıkarken sol tarafımda bir kitle üzere bir şey vardı. Ben üç ay o biçimde geçirdim. Davalarla uğraşırken… Çok büyük badireler anlattım.”
“10 yaşımdan beri ben bu bölümün içerisindeyim, bütün çocukluğumu verdim. 15 sene bu mesleği devam ettirdim ta ki 26 yaşına kadar… Oyunculuk yapmak istiyorum lakin bu ifşa hadisesinden evvel başımda bu biçimde bir fikir yoktu. Sessiz sakin bir hayat yaşamak istiyordum. Beni tanımayacakları biçimde çalışmak istiyordum. Lakin şu an baktığımda her şeyin magazine gereç olduğunu gördüm.”
“Bugün baktığım vakit hoş giden bir evliliğim var, bir tane köpeğimiz var… Sevdiklerim ailem sağlıklılar bunlar fazlaca değerli şeyler. Ben dört sene evvel babamı kaybettim, kuvvetli bir müddetçti.”
“Bu karar; gidip saçını boyatmak, estetik yaptırmak üzere bir şey değil. Şöyle düşünün kolun kangren oldu. Kolunu kestirmeyi mi düşünürsün, ölmeyi mi? Artık bıçak kemiğe dayanmıştı. Bir şeyler yapmak zorundaydım, ben yaşamayı seçtim. Kendimi bildim bile bu türlü hissediyordum. Bu devir yorucu oldu olağan ki fazlaca sıkıntı.”
“Evlilik hoş bir şey, eşimle evlenmek için evlenmedim. Biz birlikte yaşamak için evlendik. Düzgün ki de yapmışsız… Ben daima evlilik adamı olarak gördüm kendimi, münasebetlerim daima uzun vadeliydi.”
“Bu süreç herkes için epeyce zordu. 19 yaşımda oyunculuk yaptığım için kendim başka meskene çıktım. Müsaade günlerimi de ailemle geçiriyordum. O devir bana sorulduğunda ‘aileniz yanında mıydı’ yanımda desem kime göre neye gore… Onları da kırmak istemiyorum lakin ameliyatların birçoklarında yakın arkadaşlarım vardı.”