İnşallah bu sefer masraf de kapımıza bacamıza uğramaz bu meret. Yaklaşık iki yıldır askerdeki nişanlısını bekleyen kızlar üzere burnumuzu kapının önüne çıkaramayacak duruma getirdi. Getirdi, getirdi de ömrümüzden neler götürdü. İki sene evvel biri çıkıp bugünleri anlatsa ne kimse inanır ne de kimse anlatana dönüp bakardı. Ancak iki sene evvel bugünleri anlatacak olan facianın bu kadarını bile varsayım etmezdi.
Esnafı başka bitirdi, öğrenciyi farklı harap etti. Ya konuttan karısı paklık yapacağım çık diye kahveye kovulan emekli amcalar, onlar da yaş haddinden bir yere gidemedi. her neyse ki Temmuz itibariyle büsbütün özgürleşmiş sayılıyoruz. Yasakların çabucak hepsi kalkmış durumda. Normalleşiyoruz ancak ne kadar olağan olmayan hareket var çabucak hepsini bizim millet sergiledi.
Kimi ramazan davulcusu kılığına girip alışverişe giderken polise yakalandı, kimi otel rezervasyonu yapıp yasağı delmeye çalışırken yakalandı. Hastanede tedavi görürken camdan atlayıp kaçan da oldu, yerleştirildiği devlet yurdunu konut edinen gençlerin yataklarını beğenmeyenleri de gördü bu gözler. Bir orta fazlaca umutlandık aşıyı biz bulacağız diye fakat onunda akıbeti hala muamma.
Dua edelim de inşallah o günler geride kalsın. Dedim ya hepimizi perişan etti bu meret. Geçim düşüncesinden canına kıyanlar, elindekini avucundakini satıp geçinmeye çalışanlar, herkesi yaraladı. Sade bizi değil dünyanın çabucak her ülkesi telafisi sıkıntı yaralar aldı. Fakat bu durumda bile sevindiğimiz şeylerin en büyüğü dayanışma ruhu ile biroldukça insanımız hayatta kaldı.
Artık madem normalleştik en azından imkânımız el verdiğince bir öğünü olsun dışarıda yiyelim. Bu sürecin en çok yaralananı lokantacı ve servis çalışanı kardeşlerimize eski günlerde olduğu üzere yine biz geldik diyelim. Diyelim ki talep fazlaca olsun ki istihdam artsın ve yaklaşık iki yıldır işinden gücünden başka olan servis çalışanı hemencecik işine başlasın.
Bu hafta da bana ayrılan müddetin sonuna geldim ve huzurlarınızdan çekilmeden komik bir kıssayı size anlatıp haftaya görüşüne kadar müsaade isteyim.
Rivayet o ya, adamın biri bir gün yürürken yolun ortasında duran kurbağayı görüyor, o da Allahın yarattığı mahlûkat kimse ezmesin diye eline alıp kıyıya koyuyor. Adam kurbağayı kaldırıp kıyıya koyunca kurbağa cin olduğundan birden beşere dönüşüyor. Adam şaşırıp kaçmak isterken cin elinden tutarak:
-Korkup kaçma hemşerim. Sen güzel bir beşere benziyorsun, beni ezip geçmedin lisana benden ne dilersen, diyor.
Adam köylü anlayışı dar, düşünüp taşınıyor en sonunda istediği şeyi cine söylüyor.
-Valla haftaya ilçede eşeklerin hoşluk yarışı var, armağanları de fazlaca hoş benim eşeği güzelleştirsen keşke diyor.
Cin eşeğe bir bakıyor kulakları kesik, tüyleri dökük, her yeri yara bere…
-Kardeşim ben bu eşeği güzelleştiremem. Haşatı çıkmış bunun, öteki isteğin var ise söyle yerine getireyim deyince bizimki düşünmeden:
-İyi madem beni güzelleştirsen, nahoş geldik nahoş gideceğiz en azından bu yaştan daha sonrasını hoş yaşayayım deyince Cin adamın ardına dolanıp:
-Ben şu eşeğe güzelce bir bakayım hele, gözümden kaçan bir şey var mı, diyor.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve hürmetlerimle.
Onur Düzyatanlar
Esnafı başka bitirdi, öğrenciyi farklı harap etti. Ya konuttan karısı paklık yapacağım çık diye kahveye kovulan emekli amcalar, onlar da yaş haddinden bir yere gidemedi. her neyse ki Temmuz itibariyle büsbütün özgürleşmiş sayılıyoruz. Yasakların çabucak hepsi kalkmış durumda. Normalleşiyoruz ancak ne kadar olağan olmayan hareket var çabucak hepsini bizim millet sergiledi.
Kimi ramazan davulcusu kılığına girip alışverişe giderken polise yakalandı, kimi otel rezervasyonu yapıp yasağı delmeye çalışırken yakalandı. Hastanede tedavi görürken camdan atlayıp kaçan da oldu, yerleştirildiği devlet yurdunu konut edinen gençlerin yataklarını beğenmeyenleri de gördü bu gözler. Bir orta fazlaca umutlandık aşıyı biz bulacağız diye fakat onunda akıbeti hala muamma.
Dua edelim de inşallah o günler geride kalsın. Dedim ya hepimizi perişan etti bu meret. Geçim düşüncesinden canına kıyanlar, elindekini avucundakini satıp geçinmeye çalışanlar, herkesi yaraladı. Sade bizi değil dünyanın çabucak her ülkesi telafisi sıkıntı yaralar aldı. Fakat bu durumda bile sevindiğimiz şeylerin en büyüğü dayanışma ruhu ile biroldukça insanımız hayatta kaldı.
Artık madem normalleştik en azından imkânımız el verdiğince bir öğünü olsun dışarıda yiyelim. Bu sürecin en çok yaralananı lokantacı ve servis çalışanı kardeşlerimize eski günlerde olduğu üzere yine biz geldik diyelim. Diyelim ki talep fazlaca olsun ki istihdam artsın ve yaklaşık iki yıldır işinden gücünden başka olan servis çalışanı hemencecik işine başlasın.
Bu hafta da bana ayrılan müddetin sonuna geldim ve huzurlarınızdan çekilmeden komik bir kıssayı size anlatıp haftaya görüşüne kadar müsaade isteyim.
Rivayet o ya, adamın biri bir gün yürürken yolun ortasında duran kurbağayı görüyor, o da Allahın yarattığı mahlûkat kimse ezmesin diye eline alıp kıyıya koyuyor. Adam kurbağayı kaldırıp kıyıya koyunca kurbağa cin olduğundan birden beşere dönüşüyor. Adam şaşırıp kaçmak isterken cin elinden tutarak:
-Korkup kaçma hemşerim. Sen güzel bir beşere benziyorsun, beni ezip geçmedin lisana benden ne dilersen, diyor.
Adam köylü anlayışı dar, düşünüp taşınıyor en sonunda istediği şeyi cine söylüyor.
-Valla haftaya ilçede eşeklerin hoşluk yarışı var, armağanları de fazlaca hoş benim eşeği güzelleştirsen keşke diyor.
Cin eşeğe bir bakıyor kulakları kesik, tüyleri dökük, her yeri yara bere…
-Kardeşim ben bu eşeği güzelleştiremem. Haşatı çıkmış bunun, öteki isteğin var ise söyle yerine getireyim deyince bizimki düşünmeden:
-İyi madem beni güzelleştirsen, nahoş geldik nahoş gideceğiz en azından bu yaştan daha sonrasını hoş yaşayayım deyince Cin adamın ardına dolanıp:
-Ben şu eşeğe güzelce bir bakayım hele, gözümden kaçan bir şey var mı, diyor.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve hürmetlerimle.
Onur Düzyatanlar