Habertürk muharriri Oray Eğin Hürriyet Gazetesi muharriri Abdülkadir Selvi’nin CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun başındaki Cumhurbaşkanı adayının Özgür Demirtaş olduğu tezini köşesine taşıdı. Eğin’in yazısı şu biçimde:
“Her yazdığı yanlış çıkan kulis muharriri Abdülkadir Selvi dün de Kemal Kılıçdaroğlu’nun başındaki Cumhurbaşkanı adayının Özgür Demirtaş olduğunu yazdı. Sabancı Üniversitesi’nde ders veren Demirtaş daha fazlaca toplumsal medyadaki çıkışlarıyla biliniyor; YouTube kanalı ve epeyce takipçili bir twitter hesabı var. Akademik üretimi hudutlu ancak son senelerda oldukça ünlü oldu. Selvi’nin kulisiyse yeni değil, daha evvel de konuşulan bir senaryonun yeni bir seçim atmosferine girilirken ısıtılıp bir daha önümüze sunulması.”
2018 yılında bu köşede “Birileri onu hazırlıyor,” başlığıyla yazmıştım Demirtaş’ın Cumhurbaşkanı adayı olarak muhalefete önerildiğini. Öneren kişi Kemal Derviş’ti, iddiayı da ortaya gazeteci Metin Uca toplumsal medya hesabından atmıştı. O günden daha sonra da taraflar yalanlamadı. Benim o periyotta dikkatimi çeken ismi bu biçimdelar az bilinen Demirtaş’ın dolanıma sokulmasıydı. Bu düpedüz geleceğe yönelik bir hazırlıktı. O denli anlaşılıyor ki 2018’de Derviş gibileri tarafınca ekilen tohumlar bugün yavaş yavaş kök salmaya başlamış. Demirtaş’ın adaylığa fazlaca istekli olduğu da “Ailece siyaset konusunda konuşmayacağız,” demesinden belirli. bu biçimde bir isteği olmasa reddeder, en azından güler geçer. Fakat kapıyı açık bırakıyor. Zira aslında bu hazırlığı 10 yıldır yapıyor, gerisindeki en büyük dayanak de 10 sene evvel olduğu üzere Hürriyet gazetesi.
EKONOMİK ÖNGÖRÜLERİ YANLIŞ ÇIKTI
İşvereni ve yöneticileri değişse de Hürriyet’in “devlet gazetesi” olma sevdası hala sürüyor. Selvi’nin kulisinden tam 10 sene evvel, 19 Ekim 2011’de Hürriyet’te upuzun bir Özgür Demirtaş söyleşisi yayımlanıyor. Gazetelerin akademisyenlerle toplumsal gidişat üzerine uzun mülakatlar yapmaları yaygın, fakat Demirtaş o sırada çabucak hemen kendisini kanıtlamış bir isim değil. Tek başarısı ortalama bir üniversite olan CUNY’de ömür uzunluğu iş garantisi manasına gelecek “tenure” statüsü kazanmak o sıralar. Gazete bunu önemli bir statü olarak sunuyor, Demirtaş’ın “tenure”ü elinin karşıtıyla itip memleketine dönmesinden adeta bir kahramanlık yaratıyor.
Bir Amerikan üniversitesinde ömür uzunluğu iş garantisi alıp Türkiye’ye dönen birinci ve tek akademisyen Demirtaş değil şüphesiz. Haluk Şahin de vaktinde University of Maryland’da bu biçimde bir işi Ercan Arıklı’nın teklifi üzerine bırakıp Türkiye’ye dönmüştü. Bu tercihinden dolayı onunla söyleşi yapıldı mı, hatırlamıyorum. Lakin Demirtaş’ın Sabancı’yı seçmesinde epeyce pragmatik bir niye var. Birincisi ömür uzunluğu çalışma hakkı kazandığı üniversite MIT ya da Harvard düzeyinde değil, o da ABD’de kalsa bir Daron Acemoğlu ya da Dani Rodrik olmayacak. Bunu bildiği için küçük havuzda büyük balık olmayı tercih etti. Liberal akademisyenlerin üniversitesi Sabancı’da Halil Berktay üzere isimlerle yan yana gelmesi de bu biçimdeki siyasi duruşu hakkında fikir veriyor.
O denli ya da bu biçimde, hesabı tuttu. Türkiye’de süperstar düzeyine ulaştı. Doğu Ergil’den Nilüfer Göle’ye Türkiye’de medyatik olmayı önemseyen epeyce akademisyen var, lakin Demirtaş kısa müddette neredeyse İlber Ortaylı düzeyinde bir şöhrete ulaştı. Deniz Gökçe, Asaf Savaş Akat üzere vaktinde Serdar Turgut’un “Televoleci ekonomistler” dediği nesle kıyasla ekonomiyi hayli sıradan anlatabilmesi yıldızını parlattı. Başka akademisyenlerden daha genç olduğu için – doktorasını 27 yaşında tamamladı – toplumsal medyayı kullanımını, gençlerle bağlantı kurmasını bilmesinin faydalarını gördü. Oldukça bir vakittir ne dese doğrudur muamelesi yapılıyor ona.
“Her dediği gerçek çıkan” Demirtaş’ın 2011’deki öngörülerini bugün gülümseyerek okuyorum. “Türkiye’nin gelir-gider istikrarı ve borç yapısına bakıldığında Avrupa ve ABD ile kıyaslanmayacak oranda yeterli durumdayız,” diyor örneğin. Akademisyenlerin yanılma hakları mevcut, 2011’de de bütün dünyada bir Türk iktisadı rüzgarı esiyordu. Temkinli bir epey akademisyense sıcak para akışına dayalı bir iktisadın balon olduğunu, üretimden büsbütün vazgeçip, tarım ülkesi bulunmasına karşın tohumu bile ithal etmeyi yeğleyen yeni iktisadın sürdürülebilir olmadığı tarafında ikazlarını lisana getiriyordu. Bugün iktidar da üretim iktisadının değerini fark etti, lakin bu biçimdelar “eski başlı,” “devletçi,” “dinozor,” ve öteki gibisi hakaretler ediliyordu uyaranlara.
Demirtaş ise devrin liberalleri üzere “Türkiye mali açıdan pek büyüdü,” diyordu Hürriyet’e. “Türkiye’nin yatırım yapılabilir düzeye çıkması ve emeklilik fonlarının gelmesiyle yatırım ölçüsü da artacak ve refah daha fazla artacaktır.” Dün Bloomberg HT’de bir haberin başlığı: “Yoksulluk hududu 10 bin TL’nin üstüne çıktı.” Bitmedi, bir bugünkü dolar kurunu aklınızda tutun bir de Demirtaş’ın Türk Lirası hakkındaki 10 sene evvelki tespitlerini okuyun: “Orta ve uzun periyotta TL’nin paha kazanacağını düşünüyorum.” Tmm cnm.
KENDİSİ PR YAPIYOR
CHP’nin potansiyel Cumhurbaşkanı adayı bu yanlış öngörülerle mi ülke yönetmeye talip oluyor? Talip oluyor demem boşuna değil, çünkü benim de aldığım bilgilere bakılırsa Demirtaş şahsen Kemal Kılıçdaroğlu’na Cumhurbaşkanı adayının nasıl olması gerektiğine dair sunum yapmış. Herbiçimde “Cumhurbaşkanı adayının YouTube kanalı olmalı, Twitter’da faal olmalı,” üzere tekliflerle gitti. Kılıçdaroğlu’nun bildiğimiz kibarlığıyla dinlediği, epeyce da aklına yatmadığı ortada. esasen kendisi Cumhurbaşkanı olmanın yollarını arıyor, bu yüzden giderek tonunu sertleştirdi ve çıkışlar yapmaya başladı. Kaldı ki muhalefetin elinde İlhan Kesici ve Durmuş Yılmaz üzere iktisattan anlayan birkaç tane güçlü isim aslına bakarsan var, lakin YouTube kanalları yok. Demirtaş da kendi adaylığının bir fantezi olduğunu fark edince, CHP’den bu istikamette sinyal gelmeyince devreye Hürriyet’i ve kullanışlı kulis müellifi Selvi’yi soktu.
Kendi kendimden alıntı yapmanın tuzağına düşüyorum lakin 2018’de şöyleki yazmıştım:
“Bir abartı ki sormayın… Daima bu biçimde başlar esasen, medya da sürecin işletilmesinde âlâ bir aracıdır. Geçenlerde Özgür Demirtaş’ın iktisadın başına geçmesi için kampanya bile yapıldı… niye? Birkaç sefer televizyonda epeyce yeterli konuşup uygun ‘like’ topladığı için. Şimdilik yalnızca buraya not düşmüş olayım… İlerleyen senelerda ismini daha hayli duyacağız. Birileri onu hazırlıyor ancak kim bilir nereye ve ne için…”Adını duyuyoruz ve birileri onu hazırlıyor işte.
“Her yazdığı yanlış çıkan kulis muharriri Abdülkadir Selvi dün de Kemal Kılıçdaroğlu’nun başındaki Cumhurbaşkanı adayının Özgür Demirtaş olduğunu yazdı. Sabancı Üniversitesi’nde ders veren Demirtaş daha fazlaca toplumsal medyadaki çıkışlarıyla biliniyor; YouTube kanalı ve epeyce takipçili bir twitter hesabı var. Akademik üretimi hudutlu ancak son senelerda oldukça ünlü oldu. Selvi’nin kulisiyse yeni değil, daha evvel de konuşulan bir senaryonun yeni bir seçim atmosferine girilirken ısıtılıp bir daha önümüze sunulması.”
2018 yılında bu köşede “Birileri onu hazırlıyor,” başlığıyla yazmıştım Demirtaş’ın Cumhurbaşkanı adayı olarak muhalefete önerildiğini. Öneren kişi Kemal Derviş’ti, iddiayı da ortaya gazeteci Metin Uca toplumsal medya hesabından atmıştı. O günden daha sonra da taraflar yalanlamadı. Benim o periyotta dikkatimi çeken ismi bu biçimdelar az bilinen Demirtaş’ın dolanıma sokulmasıydı. Bu düpedüz geleceğe yönelik bir hazırlıktı. O denli anlaşılıyor ki 2018’de Derviş gibileri tarafınca ekilen tohumlar bugün yavaş yavaş kök salmaya başlamış. Demirtaş’ın adaylığa fazlaca istekli olduğu da “Ailece siyaset konusunda konuşmayacağız,” demesinden belirli. bu biçimde bir isteği olmasa reddeder, en azından güler geçer. Fakat kapıyı açık bırakıyor. Zira aslında bu hazırlığı 10 yıldır yapıyor, gerisindeki en büyük dayanak de 10 sene evvel olduğu üzere Hürriyet gazetesi.
EKONOMİK ÖNGÖRÜLERİ YANLIŞ ÇIKTI
İşvereni ve yöneticileri değişse de Hürriyet’in “devlet gazetesi” olma sevdası hala sürüyor. Selvi’nin kulisinden tam 10 sene evvel, 19 Ekim 2011’de Hürriyet’te upuzun bir Özgür Demirtaş söyleşisi yayımlanıyor. Gazetelerin akademisyenlerle toplumsal gidişat üzerine uzun mülakatlar yapmaları yaygın, fakat Demirtaş o sırada çabucak hemen kendisini kanıtlamış bir isim değil. Tek başarısı ortalama bir üniversite olan CUNY’de ömür uzunluğu iş garantisi manasına gelecek “tenure” statüsü kazanmak o sıralar. Gazete bunu önemli bir statü olarak sunuyor, Demirtaş’ın “tenure”ü elinin karşıtıyla itip memleketine dönmesinden adeta bir kahramanlık yaratıyor.
Bir Amerikan üniversitesinde ömür uzunluğu iş garantisi alıp Türkiye’ye dönen birinci ve tek akademisyen Demirtaş değil şüphesiz. Haluk Şahin de vaktinde University of Maryland’da bu biçimde bir işi Ercan Arıklı’nın teklifi üzerine bırakıp Türkiye’ye dönmüştü. Bu tercihinden dolayı onunla söyleşi yapıldı mı, hatırlamıyorum. Lakin Demirtaş’ın Sabancı’yı seçmesinde epeyce pragmatik bir niye var. Birincisi ömür uzunluğu çalışma hakkı kazandığı üniversite MIT ya da Harvard düzeyinde değil, o da ABD’de kalsa bir Daron Acemoğlu ya da Dani Rodrik olmayacak. Bunu bildiği için küçük havuzda büyük balık olmayı tercih etti. Liberal akademisyenlerin üniversitesi Sabancı’da Halil Berktay üzere isimlerle yan yana gelmesi de bu biçimdeki siyasi duruşu hakkında fikir veriyor.
O denli ya da bu biçimde, hesabı tuttu. Türkiye’de süperstar düzeyine ulaştı. Doğu Ergil’den Nilüfer Göle’ye Türkiye’de medyatik olmayı önemseyen epeyce akademisyen var, lakin Demirtaş kısa müddette neredeyse İlber Ortaylı düzeyinde bir şöhrete ulaştı. Deniz Gökçe, Asaf Savaş Akat üzere vaktinde Serdar Turgut’un “Televoleci ekonomistler” dediği nesle kıyasla ekonomiyi hayli sıradan anlatabilmesi yıldızını parlattı. Başka akademisyenlerden daha genç olduğu için – doktorasını 27 yaşında tamamladı – toplumsal medyayı kullanımını, gençlerle bağlantı kurmasını bilmesinin faydalarını gördü. Oldukça bir vakittir ne dese doğrudur muamelesi yapılıyor ona.
“Her dediği gerçek çıkan” Demirtaş’ın 2011’deki öngörülerini bugün gülümseyerek okuyorum. “Türkiye’nin gelir-gider istikrarı ve borç yapısına bakıldığında Avrupa ve ABD ile kıyaslanmayacak oranda yeterli durumdayız,” diyor örneğin. Akademisyenlerin yanılma hakları mevcut, 2011’de de bütün dünyada bir Türk iktisadı rüzgarı esiyordu. Temkinli bir epey akademisyense sıcak para akışına dayalı bir iktisadın balon olduğunu, üretimden büsbütün vazgeçip, tarım ülkesi bulunmasına karşın tohumu bile ithal etmeyi yeğleyen yeni iktisadın sürdürülebilir olmadığı tarafında ikazlarını lisana getiriyordu. Bugün iktidar da üretim iktisadının değerini fark etti, lakin bu biçimdelar “eski başlı,” “devletçi,” “dinozor,” ve öteki gibisi hakaretler ediliyordu uyaranlara.
Demirtaş ise devrin liberalleri üzere “Türkiye mali açıdan pek büyüdü,” diyordu Hürriyet’e. “Türkiye’nin yatırım yapılabilir düzeye çıkması ve emeklilik fonlarının gelmesiyle yatırım ölçüsü da artacak ve refah daha fazla artacaktır.” Dün Bloomberg HT’de bir haberin başlığı: “Yoksulluk hududu 10 bin TL’nin üstüne çıktı.” Bitmedi, bir bugünkü dolar kurunu aklınızda tutun bir de Demirtaş’ın Türk Lirası hakkındaki 10 sene evvelki tespitlerini okuyun: “Orta ve uzun periyotta TL’nin paha kazanacağını düşünüyorum.” Tmm cnm.
KENDİSİ PR YAPIYOR
CHP’nin potansiyel Cumhurbaşkanı adayı bu yanlış öngörülerle mi ülke yönetmeye talip oluyor? Talip oluyor demem boşuna değil, çünkü benim de aldığım bilgilere bakılırsa Demirtaş şahsen Kemal Kılıçdaroğlu’na Cumhurbaşkanı adayının nasıl olması gerektiğine dair sunum yapmış. Herbiçimde “Cumhurbaşkanı adayının YouTube kanalı olmalı, Twitter’da faal olmalı,” üzere tekliflerle gitti. Kılıçdaroğlu’nun bildiğimiz kibarlığıyla dinlediği, epeyce da aklına yatmadığı ortada. esasen kendisi Cumhurbaşkanı olmanın yollarını arıyor, bu yüzden giderek tonunu sertleştirdi ve çıkışlar yapmaya başladı. Kaldı ki muhalefetin elinde İlhan Kesici ve Durmuş Yılmaz üzere iktisattan anlayan birkaç tane güçlü isim aslına bakarsan var, lakin YouTube kanalları yok. Demirtaş da kendi adaylığının bir fantezi olduğunu fark edince, CHP’den bu istikamette sinyal gelmeyince devreye Hürriyet’i ve kullanışlı kulis müellifi Selvi’yi soktu.
Kendi kendimden alıntı yapmanın tuzağına düşüyorum lakin 2018’de şöyleki yazmıştım:
“Bir abartı ki sormayın… Daima bu biçimde başlar esasen, medya da sürecin işletilmesinde âlâ bir aracıdır. Geçenlerde Özgür Demirtaş’ın iktisadın başına geçmesi için kampanya bile yapıldı… niye? Birkaç sefer televizyonda epeyce yeterli konuşup uygun ‘like’ topladığı için. Şimdilik yalnızca buraya not düşmüş olayım… İlerleyen senelerda ismini daha hayli duyacağız. Birileri onu hazırlıyor ancak kim bilir nereye ve ne için…”Adını duyuyoruz ve birileri onu hazırlıyor işte.