İnsanı hayat yormuyor.
İnsanı, beşerler yoruyor.
35 yıldır gazeteciyim…
Polis görmekten, karakola, savcıya, duruşmaya gitmekten, haksızlık görmekten yorgun düştüm.
Mesleğim yüzünden başıma gelmeyen kalmadı; akla hayale gelmeyecek cezalarla karşılaştım, azap gördüm, mahpus yattım, işsiz bırakıldım, vefat tehditleri aldım, işitmediğim küfür hakaret kalmadı. Konutuma barkıma-özel hayatıma girdiler. Yetmedi. Sahibi olduğum Odatv kapatıldı…
Söyler misiniz; ben ne yaptım?
Hırsızlık yapmadım. Ahlâksızlık yapmadım…
Yalnızca haber yaptım. Ne yazdım ise, hayat daima doğruladı. 15 kitabım, binlerce makalem, belgesellerim var…
Namusumla onurumla yaşadım. Şöhrete yenik düşmedim. Mesleğime, ülkeme aşkla bağlı kaldım.
Pekala: Bu kadar kin niçin? Bu derece düşmanlık niçin? Bitmez tükenmez tehditler niçin? Bu katmerli cezalar niçin?
Geçen sabah bunları düşündüm: Bu derece zorluklar ile hayatı kaç kişi yaşadı/yaşıyor? Vefat dışında sınanmadığım ne kaldı?
Pes etmek gayesiyle yazmıyorum bu satırları. Merhamet dilenecek de değilim. Bilirim, ıstırap hakikatin yolu…
Lakin istiyorum ki; on yıl, yüz yıl daha sonra yaşadıklarım/hangi zorluklar altında gazetecilik yaptığım bilinsin…
Bilinsin: Adalet yok ülkemizde. Hukuk yok. Mahkeme yok. Siyasi çıkarların celladı yapıldı yargı…
Namuslu gazeteciliğin tek mükafatı var: Yalnızca acı.
Bunları şundan yazdım:
DÜNKÜ KARAR
Yaklaşık iki yıl önceydi: Libya’da MİT bakılırsavlisi şehit oldu.
Şehit olduğunu Cumhurbaşkanı Erdoğan deklare etti.
Şehit olduğunu TBMM’de basın toplantısı yapan milletvekili açıkladı.
Şehidin arkadaşları, akrabaları, hemşehrileri fotoğrafını koyarak deklare etti.
Şehidin kentinde, ilçesinde, köyünde cenazeye iştirak için tüm siyasi partilere davet yapıldı. hiç bir şey zımnî gizli değildi; MİT Müsteşarı çelenk bile gönderdi.
Şehidin toprağa verildiğini Odatv haber yaptı. Bunun üzerine toplumsal medyada hakkımızda linç kampanyası başlatıldı.
Gece yarısı Odatv sorumlu yazı işleri müdürü Barış Terkoğlu konutu basılarak gözaltına alındı. Tutuklandı.
Haberi yapan lokal muhabir Hülya Kılınç gözaltına alınarak İstanbul’a getirildi. Tutuklandı.
Odatv genel yayın yönetmeni Barış Pehlivan gözaltına alındı. Tutuklandı.
Odatv kapatıldı.
Kelamda münasebet, MİT nazaranvlilerini ve ailelerini amaç haline getirmek! halbuki… Haberde, şehidin ismi ve ailesinin kimliğinden hiç bahsedilmedi, nazaranvi aşikâr edilmedi. Şehit haberi yapıldı sadece…
Yayının niyeti açıkça aşikâr bulunmasına karşın yargı, arkadaşlarımızın mahpusa atılmasına, 19 yıl cezayla yargılanmasına ve salt ilgili haberin kaldırılması değil, Odatv’nin büsbütün kapatılmasına karar verdi…
Bitmedi:
BUGÜNKÜ KARAR
Geçen hafta…
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Necip Hablemitoğlu‘nun katil zanlısının yakalandığını deklare etti.
Sabah gazetesi, katil zanlısıyla yaptığı röportajı manşetinden yayınladı. Haberde kıymetli detay vardı:
MİT nazaranvlisi A.T.M.’nin ismi açık yazıldı. Üstelik, üst seviye MİT vazifelisi A.T.M.’nin ismi ve soyadı on sefer yinelandı.
Pekala: İki yıl evvel Odatv’yi kapatan yasa nerede?
Odatv’yi kapatan, şehit haberini yazan muhabiri, sorumlu yazı işleri müdürünü ve genel yayın direktörünü mahpusa atan yasa nerede? Hala mevcut…
Kanun; MİT nazaranvlisinin ismini açıkça yazan Sabah gazetesine, haberi yapan muhabire, sorumlu yazı işleri müdürüne ve genel yayın direktörüne neden uygulanmıyor?
Ki bu yeni değil; Sabah gazetesi kimi MİT nazaranvlilerinin ismini daha evvel de yazdı. bir daha yargının kılı kıpırdamadı!
Evet: Bir yasa var ve ikili standart uygulanıyor. Adaletin/hukukun geldiği taban burası maalesef, ötesi yok!
Sabah gazetesinin ya da haberi yapan gazetecilerin başlarına bir şey gelmesini istemem. Yalnızca sorguladığım, bu ikili standart neden var? Odatv, iki yıldır niye ısrarla kapalı tutuluyor?
Mahkemenin sonucunı lakin Anayasa Mahkemesi’ne götürebiliyorsunuz. Ne yazık ki bu yüksek mahkeme de iki yıldır belgeyi gündemine almıyor; bize yapılan hak ihlalini seyrediyor.
Tüm bunlar türel mi, siyasi mi? Kâinatın vicdanı tarih karar verecek elbette buna!
Sevgili okur… İşte bu bitip tükenmez ikiyüzlü adaletsizlik yoruyor insanı.
Gün geliyor yorgunluklar geçip gidiyor; geride kırgınlık ve kızgınlık baki kalıyor.
Soner Yalçın
İnsanı, beşerler yoruyor.
35 yıldır gazeteciyim…
Polis görmekten, karakola, savcıya, duruşmaya gitmekten, haksızlık görmekten yorgun düştüm.
Mesleğim yüzünden başıma gelmeyen kalmadı; akla hayale gelmeyecek cezalarla karşılaştım, azap gördüm, mahpus yattım, işsiz bırakıldım, vefat tehditleri aldım, işitmediğim küfür hakaret kalmadı. Konutuma barkıma-özel hayatıma girdiler. Yetmedi. Sahibi olduğum Odatv kapatıldı…
Söyler misiniz; ben ne yaptım?
Hırsızlık yapmadım. Ahlâksızlık yapmadım…
Yalnızca haber yaptım. Ne yazdım ise, hayat daima doğruladı. 15 kitabım, binlerce makalem, belgesellerim var…
Namusumla onurumla yaşadım. Şöhrete yenik düşmedim. Mesleğime, ülkeme aşkla bağlı kaldım.
Pekala: Bu kadar kin niçin? Bu derece düşmanlık niçin? Bitmez tükenmez tehditler niçin? Bu katmerli cezalar niçin?
Geçen sabah bunları düşündüm: Bu derece zorluklar ile hayatı kaç kişi yaşadı/yaşıyor? Vefat dışında sınanmadığım ne kaldı?
Pes etmek gayesiyle yazmıyorum bu satırları. Merhamet dilenecek de değilim. Bilirim, ıstırap hakikatin yolu…
Lakin istiyorum ki; on yıl, yüz yıl daha sonra yaşadıklarım/hangi zorluklar altında gazetecilik yaptığım bilinsin…
Bilinsin: Adalet yok ülkemizde. Hukuk yok. Mahkeme yok. Siyasi çıkarların celladı yapıldı yargı…
Namuslu gazeteciliğin tek mükafatı var: Yalnızca acı.
Bunları şundan yazdım:
DÜNKÜ KARAR
Yaklaşık iki yıl önceydi: Libya’da MİT bakılırsavlisi şehit oldu.
Şehit olduğunu Cumhurbaşkanı Erdoğan deklare etti.
Şehit olduğunu TBMM’de basın toplantısı yapan milletvekili açıkladı.
Şehidin arkadaşları, akrabaları, hemşehrileri fotoğrafını koyarak deklare etti.
Şehidin kentinde, ilçesinde, köyünde cenazeye iştirak için tüm siyasi partilere davet yapıldı. hiç bir şey zımnî gizli değildi; MİT Müsteşarı çelenk bile gönderdi.
Şehidin toprağa verildiğini Odatv haber yaptı. Bunun üzerine toplumsal medyada hakkımızda linç kampanyası başlatıldı.
Gece yarısı Odatv sorumlu yazı işleri müdürü Barış Terkoğlu konutu basılarak gözaltına alındı. Tutuklandı.
Haberi yapan lokal muhabir Hülya Kılınç gözaltına alınarak İstanbul’a getirildi. Tutuklandı.
Odatv genel yayın yönetmeni Barış Pehlivan gözaltına alındı. Tutuklandı.
Odatv kapatıldı.
Kelamda münasebet, MİT nazaranvlilerini ve ailelerini amaç haline getirmek! halbuki… Haberde, şehidin ismi ve ailesinin kimliğinden hiç bahsedilmedi, nazaranvi aşikâr edilmedi. Şehit haberi yapıldı sadece…
Yayının niyeti açıkça aşikâr bulunmasına karşın yargı, arkadaşlarımızın mahpusa atılmasına, 19 yıl cezayla yargılanmasına ve salt ilgili haberin kaldırılması değil, Odatv’nin büsbütün kapatılmasına karar verdi…
Bitmedi:
BUGÜNKÜ KARAR
Geçen hafta…
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Necip Hablemitoğlu‘nun katil zanlısının yakalandığını deklare etti.
Sabah gazetesi, katil zanlısıyla yaptığı röportajı manşetinden yayınladı. Haberde kıymetli detay vardı:
MİT nazaranvlisi A.T.M.’nin ismi açık yazıldı. Üstelik, üst seviye MİT vazifelisi A.T.M.’nin ismi ve soyadı on sefer yinelandı.
Pekala: İki yıl evvel Odatv’yi kapatan yasa nerede?
Odatv’yi kapatan, şehit haberini yazan muhabiri, sorumlu yazı işleri müdürünü ve genel yayın direktörünü mahpusa atan yasa nerede? Hala mevcut…
Kanun; MİT nazaranvlisinin ismini açıkça yazan Sabah gazetesine, haberi yapan muhabire, sorumlu yazı işleri müdürüne ve genel yayın direktörüne neden uygulanmıyor?
Ki bu yeni değil; Sabah gazetesi kimi MİT nazaranvlilerinin ismini daha evvel de yazdı. bir daha yargının kılı kıpırdamadı!
Evet: Bir yasa var ve ikili standart uygulanıyor. Adaletin/hukukun geldiği taban burası maalesef, ötesi yok!
Sabah gazetesinin ya da haberi yapan gazetecilerin başlarına bir şey gelmesini istemem. Yalnızca sorguladığım, bu ikili standart neden var? Odatv, iki yıldır niye ısrarla kapalı tutuluyor?
Mahkemenin sonucunı lakin Anayasa Mahkemesi’ne götürebiliyorsunuz. Ne yazık ki bu yüksek mahkeme de iki yıldır belgeyi gündemine almıyor; bize yapılan hak ihlalini seyrediyor.
Tüm bunlar türel mi, siyasi mi? Kâinatın vicdanı tarih karar verecek elbette buna!
Sevgili okur… İşte bu bitip tükenmez ikiyüzlü adaletsizlik yoruyor insanı.
Gün geliyor yorgunluklar geçip gidiyor; geride kırgınlık ve kızgınlık baki kalıyor.
Soner Yalçın