DOĞAN SELÇUK ÖZTÜRK / ANEKDOT
Daha 16 yaşında, babasının yanında iş ömrüne atılan Nafi Güral, “ufku geniş, hamasetli, adil bir tanesiydi” dediği babasından fazlaca şey öğrenmiş. Ancak öğrendiği yerde kalmamış; üstüne katarak, geliştirerek büyütmüş babadan kalan işleri. “Bugün eski ve esaslı olmak muvaffakiyet için tek başına kâfi olmuyor. Teknolojiyi ve yatırım gücünü, Ar-Ge ve yenilikçi fikirlerle birleştiren markalar günü artıda kapatıyor” diyen Güral, Kütahya Porselen ve NG Kütahya Seramik’i, “benim ateşte açan çiçeklerim” diye tanımlıyor.
• İş hayatına atıldığınız birinci devirlere dair unutamadığınız bir anınızı paylaşabilir misiniz?
İş ömründe 60’ıncı yılı geride bırakıyorum ve bugün bilhassa porselen ile seramik tarafında dünyanın kıymetli markaları içinde kuvvetli bir Türk markası olarak yer alıyoruz. Bu uzun seyahatte hatırlamaktan en keyif aldığım anlardan biri merhum babam Ali Güral’a ait ve bütün bunların başlangıç noktası olan o tarihi konuşma… Babam, ben çabucak hemen 16 yaşındayken Erkek Sanat Enstitüsü’nü bitirip de üniversiteye başladığım vakit içinder bana şunu söylemiş oldu: “Oğlum ben ortağımdan yeni ayrıldım ve bana adam lazım. Seni üniversiteye gönderemeyeceğim, benimle birlikte çalışmanı istek ediyorum. Kabul eder misin?” bu biçimdelikle babamla, 1961 yılında çabucak hemen 16 yaşındayken çalışmaya başladım.
SONUNDA KAYBEDENİ OLMAYACAK BİR KARARDI
• Babanızın iş hayatında aldığı en değerli kararlar nelerdi?
Babam Ali Güral, ufku geniş, hamasetli, adil bir tanesiydi ve 1965 yılına kadar yanında dört yıl boyunca çıraklık yaptım. O devrin en epey kazandıran beğenilen işi kerestecilikti. Babam o devir için sahip olduğu ufuk ve hamasetle bu alanda büyük muvaffakiyet yakaladı ve Türkiye’nin değerli kereste tüccarlarından biri haline geldi. Ben alım satım tertiplerinden muhasebe kayıtlarına, kasa defterinden para akışına kadar bu işin her kademesinde çalıştım.
Çalışma hayatına askerlik ve evlilik ötürüsıyla kısa bir orta verdim.
1971 yılında babam ve ağabeyimle bir arada madencilik işine girdik. Madencilik güç ve enteresan bir iş kolu. Yaptığınız şey toprak kazmak ve o toprağı bir yerde biriktirmek. Kerestecilik fabrikasının bütün imkanlarını madenciliğe aktardık. Ancak o denli derin bir kuyu ki ne atarsanız gidiyor. Bütün zorlukları pratik tahlillerle aşmayı başardık; fakat 1978’de madenlerin devletleştirilmesi gündeme bomba üzere düştü. Türkiye’deki bütün maden sahipleri madenlerindeki makinelerini diğer işlerine kaydırmaya yani o işletmenin içini boşaltmaya çalıştılar. Zira devletleşirse ellerinden gidecekti o makineler.
Merhum babam bize bunun aksini önerdi. O konuşma hala dün üzere aklımda. Dedi ki: “Çocuklar öbür işletmelerin satılığa çıkardığı makineleri biz alalım, her insanın piyasadan çekildiği bir ortamda biz piyasada yeterli iş yapan pozisyona gelelim.” Babam şuna inanıyordu; madenler devletleşirse devlete en âlâ çalışan işletmeyi devredecektik. Devlet kazanacaktı. Devletleşmezse de hem biz tıpkı vakitte ülke iktisadı kazanacaktı. Makineleri satın aldık. Bu, sonunda kaybedeni olmayacak bir karardı. 12 Eylül olunca da bu husus rafa kalktı ve biz Türkiye’nin en büyük maden şirketi durumuna geldik.
YANILGI YAPMANIN DA BEDELİ OLDUĞUNU BABAMDAN ÖĞRENDİM
• Babanızdan aldığınız kulağınıza küpe olan öğretiler, dersler neler?
Büyük ilim ve din alımı Mevlana’nın fazlaca sevdiğim bir şiiri var: “Her gün bir yerden göçmek ne uygun. Her gün bir yere konmak ne hoş. Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş! Dünle birlikte gitti cancağızım. Ne kadar kelam var ise düne ilişkin. Artık yeni şeyler söylemek lazım.”
Kütahya Porselen ve NG Kütahya Seramik bugün Türkiye’nin önder markaları. NG Hotels, turizm işletmeciliği alanında yatırımlarını ve hizmet kalitesini daima artırıyor. Lakin bu üç markanın yanı sıra iş ömrümde ben kerestecilik, madencilik ve kiremit işi de yaptım. Kiremit kesimine girişimiz devrin getirdiği zorluklara karşı durmak için geliştirilen akılcı bir tahlildi. 1970’li yıllar enflasyonist baskının ağır olduğu bir periyottu. Sabit yatırımı fazla ancak işletme sermayesi az bir kesim ile bu olumsuz durum ile uğraş edebileceğimizi düşündük. bu biçimdece kendimizi enflasyonun olumsuz tesirlerinden bir ölçü da olsa koruyabildik.
Bu üç yatırım da başarılı yatırımlardı. birebir vakitte statik işlerdi; lakin porselen ve seramik ortasında sanatın, yaratıcılığın ve inovasyonun olduğu uçsuz bucaksız bir alan. Oradaki oyun alanınız daha büyük ve sanırım bu durum Güral Ailesinin ortasındaki “yeni şeyler söylemek lazım” coşkusuyla birleşti ve sonuç olarak ismi sonları aştı.
olağan olarak bu duruş temelde bir daha dönüp dolaşıp en değerli öğretmenim sevgili babama geliyor. Oradan besleniyor. Babamız bize hem arkadaş oldu hem ortak oldu birebir vakitte bizi yetiştiren bir öğretmen oldu. Yanlış yaptığınızda o yanlışı düzelten, kapris yaptığınızda onu tolere eden bir güç. Aile dayanışmasına hayli değer veren bir güç. hiç bir vakit yaptığım kusur sebebiyle beni cezalandırmadı, yalnızca şunu söylemiştir: “Bir yanılgıyı ikinci kere yapma, şayet iş yapmak istiyorsan da kusur yapmaktan korkma.” Özetlemek lazım gelirse; çalışma hayatının püf noktalarını, beşerlerle bağın ehemmiyetini, cüreti, kusur yapmanın kıymetini ve en kıymetlisi birbirine kenetlenmiş bir ailenin neler tabir ettiğini öğretti.
1985 yılına kadar biroldukça bölüme girme sonucunı bir arada aldık. Vefat ettiğinde ise yapayalnız kaldık. Sorumluluğum arttı.
İDARE MANTIĞINI DEĞİŞTİRDİK
• Uykularınızı kaçıran mesleksel bir sorun yaşadınız mı? Bunun üstesinden nasıl geldiniz?
Olmaz mı? Yeniliklerin ve daha güzelini yaratmanın peşinde koşan bir iş insanıysanız, yaşadığınız meseleler, karşılaştığınız pürüzler birden teğe fazlalaşıyor. Ancak en değerli ve öğreticisi hiç kuşkusuz Kütahya Porselen’in bahtını belirleyen o “Tamam mı, devam mı?” anıydı.
Kütahya Besin Ticaret Anonim Şirketi, 500 bin Türk Lirası yatırım sermayesi ile 25 Ocak 1965 yılında kuruldu ve 1971 yılında ismine porselen sözü de eklendi. 1973 yılında 30 bin metrekare arsa alınarak porselen fabrikasının inşaatına başlandı. Çok ortaklı bir yapı kelam konusuydu. Sümerbank, Kütahya Belediyesi, Toprak Sanayi A.Ş., Çinigar İşletmeleri Birliği Başkanlığı, Türkiye Vakıflar Bankası vs. biroldukca yapı şirketin ortağıydı. Lakin bir türlü büyüyen gelişen bir işletme haline gelemedi. Başta bankalar olmak üzere herkes paydaşlıktan çıkmak, kurtulmak istiyordu. Çalışanların maaşları ödenemez duruma gelmişti, kimse sermaye artırımına yanaşmıyordu. Herkes kapısına kilit vurulmasını beklerken, biz yüzde 33 olan hissemizden vazgeçmemeye, hatta oburlarının paylarını de almaya karar verdik. Bu büyük bir riskti. Bankalar paylarını bize sattılar ve 1984 yılında biz şirkette hâkim sermayedar durumuna geldik. İdare mantığını değiştirdik. Yatırım yapmadan var olan alt yapı ile yıllık 5 milyon olan üretim kapasitesini 9 milyon modüle çıkardık. Merhum babamızın işimiz konusundaki son onayı bu oldu.
• Porselen ve seramik haricindeki açılımlarınız nasıl gerçekleşti?
Porselenin yanı sıra yeni bir alana daha yatırım yapmak isteğimde birinci vakit içinderda cam işine girmeyi düşünmüştüm. Ancak Türkiye’de esasen o işi epeyce güzel yapan, kuvvetli bir marka vardı. Bu niçinle bundan vazgeçerek yer ve duvar seramiği üretimine karar verdim ve 1989 yılında birinci üretimlerimizi vermeye başladık. Bugün baktığımda âlâ ki bu biçimde bir karar almışız diyorum.
İş ömründe bütün yatırımları önemli bir planlama ve çalışmanın akabinde hayata geçirdim. Gereksinimi belirlemek, ona uygun tahliller sunmak ve bunu yaparken de bir donanım ve alt yapınızın olmasını son derece kıymetli buluyorum. Porselen tecrübesini, sanatsal duruşunu ve Kütahya’nın kuvvetli geçmişini en düzgün ve en yaratıcı biçimde seramikte hayata geçirebilirdim. O niçinle cam değil, seramik oldu. Bugün için hayli az kişi bilir ancak Kütahya Porselen A.Ş olarak üretim tesislerimizdeki makinelerimizi kendimiz üretiyoruz. Şayet ateşte açan çiçekleriniz var ise, işin her basamağının tıpkı kalitede olmasını istersiniz. Bu işin kalitesini artırdığı üzere aslında maliyet açısından da daha avantajlıdır.
Keşke daha erken yapsaydık dediklerim var
• Yapmaktan pişmanlık yahut hüzün duyduğunuz bir projeniz oldu mu?
İş hayatım boyunca inandığım işlerin altına imza attım, projelendirdim ve yatırıma dönüştürdüm. ötürüsıyla keşke yapmasaydım dediğim bir durum yok lakin daha erken yatırım yapsaydık dediğim durumlar var. örneğin Kütahya’nın porselen üretimine son derece uygun bir vilayet olduğu tespiti 1930’lu senelera kadar gidiyor. Buna ait olarak Ulu Lider Ata’mıza bir de rapor sunuluyor. Lakin 1970’li senelerda pratiğe döküldü. O süreçte de kimse bunun olacağına bir daha inanmadı ve epeyce ortaklı işletme batma noktasına geldi. O kadar epeyce inanmıştık ki buna, herkes paylarını satıp gemiyi terk ederken biz 31 Temmuz 1984’te büyük bir risk üstlendik. O epey ortaklı yapıda daha erken inisiyatif alabilirmişiz. O denli bir şey olsaydı bugün Kütahya Porselen daha ileri bir noktada mı olurdu? Açıkçası karşılık olarak ‘kesinlikle evet’ diyemiyorum zira bugün eski ve esaslı olmak muvaffakiyet için tek başına kâfi olmuyor. Teknolojiyi ve yatırım gücünü, Ar-Ge ve yenilikçi fikirlerle birleştiren markalar günü artıda kapatıyor.
HER YENİ KOLEKSİYON VE ÜZERİNE İNŞA EDİLDİĞİ ÖYKÜ BENİ HEYECANLANDIRIYOR
Kütahya Porselen ve NG Kütahya Seramik, benim “ateşte açan çiçeklerim”… Frig, Roma, Bizans, Selçuklu ve Osmanlı medeniyetlerine konut sahipliği yapmış Kütahya’nın 7 bin yıllık kuvvetli bir çini ve seramik geçmişi bulunuyor. Biz topraklarımızın bu zenginliğini, rengini, desenini, o desenlerdeki bilinmeyen ve açık manaları yeni dünyanın trendleriyle birleştiriyoruz. İnovasyon ve ergonomik yeni formlarla tekrar yaratıyoruz ve bu lakin kuvvetli bir takım ile var olabilir. ötürüsıyla buradaki her yaratım, her yeni koleksiyon ve üzerine inşa edildiği öykü beni heyecanlandırıyor.
Okumaya devam et...
Daha 16 yaşında, babasının yanında iş ömrüne atılan Nafi Güral, “ufku geniş, hamasetli, adil bir tanesiydi” dediği babasından fazlaca şey öğrenmiş. Ancak öğrendiği yerde kalmamış; üstüne katarak, geliştirerek büyütmüş babadan kalan işleri. “Bugün eski ve esaslı olmak muvaffakiyet için tek başına kâfi olmuyor. Teknolojiyi ve yatırım gücünü, Ar-Ge ve yenilikçi fikirlerle birleştiren markalar günü artıda kapatıyor” diyen Güral, Kütahya Porselen ve NG Kütahya Seramik’i, “benim ateşte açan çiçeklerim” diye tanımlıyor.
• İş hayatına atıldığınız birinci devirlere dair unutamadığınız bir anınızı paylaşabilir misiniz?
İş ömründe 60’ıncı yılı geride bırakıyorum ve bugün bilhassa porselen ile seramik tarafında dünyanın kıymetli markaları içinde kuvvetli bir Türk markası olarak yer alıyoruz. Bu uzun seyahatte hatırlamaktan en keyif aldığım anlardan biri merhum babam Ali Güral’a ait ve bütün bunların başlangıç noktası olan o tarihi konuşma… Babam, ben çabucak hemen 16 yaşındayken Erkek Sanat Enstitüsü’nü bitirip de üniversiteye başladığım vakit içinder bana şunu söylemiş oldu: “Oğlum ben ortağımdan yeni ayrıldım ve bana adam lazım. Seni üniversiteye gönderemeyeceğim, benimle birlikte çalışmanı istek ediyorum. Kabul eder misin?” bu biçimdelikle babamla, 1961 yılında çabucak hemen 16 yaşındayken çalışmaya başladım.
SONUNDA KAYBEDENİ OLMAYACAK BİR KARARDI
• Babanızın iş hayatında aldığı en değerli kararlar nelerdi?
Babam Ali Güral, ufku geniş, hamasetli, adil bir tanesiydi ve 1965 yılına kadar yanında dört yıl boyunca çıraklık yaptım. O devrin en epey kazandıran beğenilen işi kerestecilikti. Babam o devir için sahip olduğu ufuk ve hamasetle bu alanda büyük muvaffakiyet yakaladı ve Türkiye’nin değerli kereste tüccarlarından biri haline geldi. Ben alım satım tertiplerinden muhasebe kayıtlarına, kasa defterinden para akışına kadar bu işin her kademesinde çalıştım.
Çalışma hayatına askerlik ve evlilik ötürüsıyla kısa bir orta verdim.
1971 yılında babam ve ağabeyimle bir arada madencilik işine girdik. Madencilik güç ve enteresan bir iş kolu. Yaptığınız şey toprak kazmak ve o toprağı bir yerde biriktirmek. Kerestecilik fabrikasının bütün imkanlarını madenciliğe aktardık. Ancak o denli derin bir kuyu ki ne atarsanız gidiyor. Bütün zorlukları pratik tahlillerle aşmayı başardık; fakat 1978’de madenlerin devletleştirilmesi gündeme bomba üzere düştü. Türkiye’deki bütün maden sahipleri madenlerindeki makinelerini diğer işlerine kaydırmaya yani o işletmenin içini boşaltmaya çalıştılar. Zira devletleşirse ellerinden gidecekti o makineler.
Merhum babam bize bunun aksini önerdi. O konuşma hala dün üzere aklımda. Dedi ki: “Çocuklar öbür işletmelerin satılığa çıkardığı makineleri biz alalım, her insanın piyasadan çekildiği bir ortamda biz piyasada yeterli iş yapan pozisyona gelelim.” Babam şuna inanıyordu; madenler devletleşirse devlete en âlâ çalışan işletmeyi devredecektik. Devlet kazanacaktı. Devletleşmezse de hem biz tıpkı vakitte ülke iktisadı kazanacaktı. Makineleri satın aldık. Bu, sonunda kaybedeni olmayacak bir karardı. 12 Eylül olunca da bu husus rafa kalktı ve biz Türkiye’nin en büyük maden şirketi durumuna geldik.
YANILGI YAPMANIN DA BEDELİ OLDUĞUNU BABAMDAN ÖĞRENDİM
• Babanızdan aldığınız kulağınıza küpe olan öğretiler, dersler neler?
Büyük ilim ve din alımı Mevlana’nın fazlaca sevdiğim bir şiiri var: “Her gün bir yerden göçmek ne uygun. Her gün bir yere konmak ne hoş. Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş! Dünle birlikte gitti cancağızım. Ne kadar kelam var ise düne ilişkin. Artık yeni şeyler söylemek lazım.”
Kütahya Porselen ve NG Kütahya Seramik bugün Türkiye’nin önder markaları. NG Hotels, turizm işletmeciliği alanında yatırımlarını ve hizmet kalitesini daima artırıyor. Lakin bu üç markanın yanı sıra iş ömrümde ben kerestecilik, madencilik ve kiremit işi de yaptım. Kiremit kesimine girişimiz devrin getirdiği zorluklara karşı durmak için geliştirilen akılcı bir tahlildi. 1970’li yıllar enflasyonist baskının ağır olduğu bir periyottu. Sabit yatırımı fazla ancak işletme sermayesi az bir kesim ile bu olumsuz durum ile uğraş edebileceğimizi düşündük. bu biçimdece kendimizi enflasyonun olumsuz tesirlerinden bir ölçü da olsa koruyabildik.
Bu üç yatırım da başarılı yatırımlardı. birebir vakitte statik işlerdi; lakin porselen ve seramik ortasında sanatın, yaratıcılığın ve inovasyonun olduğu uçsuz bucaksız bir alan. Oradaki oyun alanınız daha büyük ve sanırım bu durum Güral Ailesinin ortasındaki “yeni şeyler söylemek lazım” coşkusuyla birleşti ve sonuç olarak ismi sonları aştı.
olağan olarak bu duruş temelde bir daha dönüp dolaşıp en değerli öğretmenim sevgili babama geliyor. Oradan besleniyor. Babamız bize hem arkadaş oldu hem ortak oldu birebir vakitte bizi yetiştiren bir öğretmen oldu. Yanlış yaptığınızda o yanlışı düzelten, kapris yaptığınızda onu tolere eden bir güç. Aile dayanışmasına hayli değer veren bir güç. hiç bir vakit yaptığım kusur sebebiyle beni cezalandırmadı, yalnızca şunu söylemiştir: “Bir yanılgıyı ikinci kere yapma, şayet iş yapmak istiyorsan da kusur yapmaktan korkma.” Özetlemek lazım gelirse; çalışma hayatının püf noktalarını, beşerlerle bağın ehemmiyetini, cüreti, kusur yapmanın kıymetini ve en kıymetlisi birbirine kenetlenmiş bir ailenin neler tabir ettiğini öğretti.
1985 yılına kadar biroldukça bölüme girme sonucunı bir arada aldık. Vefat ettiğinde ise yapayalnız kaldık. Sorumluluğum arttı.
İDARE MANTIĞINI DEĞİŞTİRDİK
• Uykularınızı kaçıran mesleksel bir sorun yaşadınız mı? Bunun üstesinden nasıl geldiniz?
Olmaz mı? Yeniliklerin ve daha güzelini yaratmanın peşinde koşan bir iş insanıysanız, yaşadığınız meseleler, karşılaştığınız pürüzler birden teğe fazlalaşıyor. Ancak en değerli ve öğreticisi hiç kuşkusuz Kütahya Porselen’in bahtını belirleyen o “Tamam mı, devam mı?” anıydı.
Kütahya Besin Ticaret Anonim Şirketi, 500 bin Türk Lirası yatırım sermayesi ile 25 Ocak 1965 yılında kuruldu ve 1971 yılında ismine porselen sözü de eklendi. 1973 yılında 30 bin metrekare arsa alınarak porselen fabrikasının inşaatına başlandı. Çok ortaklı bir yapı kelam konusuydu. Sümerbank, Kütahya Belediyesi, Toprak Sanayi A.Ş., Çinigar İşletmeleri Birliği Başkanlığı, Türkiye Vakıflar Bankası vs. biroldukca yapı şirketin ortağıydı. Lakin bir türlü büyüyen gelişen bir işletme haline gelemedi. Başta bankalar olmak üzere herkes paydaşlıktan çıkmak, kurtulmak istiyordu. Çalışanların maaşları ödenemez duruma gelmişti, kimse sermaye artırımına yanaşmıyordu. Herkes kapısına kilit vurulmasını beklerken, biz yüzde 33 olan hissemizden vazgeçmemeye, hatta oburlarının paylarını de almaya karar verdik. Bu büyük bir riskti. Bankalar paylarını bize sattılar ve 1984 yılında biz şirkette hâkim sermayedar durumuna geldik. İdare mantığını değiştirdik. Yatırım yapmadan var olan alt yapı ile yıllık 5 milyon olan üretim kapasitesini 9 milyon modüle çıkardık. Merhum babamızın işimiz konusundaki son onayı bu oldu.
• Porselen ve seramik haricindeki açılımlarınız nasıl gerçekleşti?
Porselenin yanı sıra yeni bir alana daha yatırım yapmak isteğimde birinci vakit içinderda cam işine girmeyi düşünmüştüm. Ancak Türkiye’de esasen o işi epeyce güzel yapan, kuvvetli bir marka vardı. Bu niçinle bundan vazgeçerek yer ve duvar seramiği üretimine karar verdim ve 1989 yılında birinci üretimlerimizi vermeye başladık. Bugün baktığımda âlâ ki bu biçimde bir karar almışız diyorum.
İş ömründe bütün yatırımları önemli bir planlama ve çalışmanın akabinde hayata geçirdim. Gereksinimi belirlemek, ona uygun tahliller sunmak ve bunu yaparken de bir donanım ve alt yapınızın olmasını son derece kıymetli buluyorum. Porselen tecrübesini, sanatsal duruşunu ve Kütahya’nın kuvvetli geçmişini en düzgün ve en yaratıcı biçimde seramikte hayata geçirebilirdim. O niçinle cam değil, seramik oldu. Bugün için hayli az kişi bilir ancak Kütahya Porselen A.Ş olarak üretim tesislerimizdeki makinelerimizi kendimiz üretiyoruz. Şayet ateşte açan çiçekleriniz var ise, işin her basamağının tıpkı kalitede olmasını istersiniz. Bu işin kalitesini artırdığı üzere aslında maliyet açısından da daha avantajlıdır.
Keşke daha erken yapsaydık dediklerim var
• Yapmaktan pişmanlık yahut hüzün duyduğunuz bir projeniz oldu mu?
İş hayatım boyunca inandığım işlerin altına imza attım, projelendirdim ve yatırıma dönüştürdüm. ötürüsıyla keşke yapmasaydım dediğim bir durum yok lakin daha erken yatırım yapsaydık dediğim durumlar var. örneğin Kütahya’nın porselen üretimine son derece uygun bir vilayet olduğu tespiti 1930’lu senelera kadar gidiyor. Buna ait olarak Ulu Lider Ata’mıza bir de rapor sunuluyor. Lakin 1970’li senelerda pratiğe döküldü. O süreçte de kimse bunun olacağına bir daha inanmadı ve epeyce ortaklı işletme batma noktasına geldi. O kadar epeyce inanmıştık ki buna, herkes paylarını satıp gemiyi terk ederken biz 31 Temmuz 1984’te büyük bir risk üstlendik. O epey ortaklı yapıda daha erken inisiyatif alabilirmişiz. O denli bir şey olsaydı bugün Kütahya Porselen daha ileri bir noktada mı olurdu? Açıkçası karşılık olarak ‘kesinlikle evet’ diyemiyorum zira bugün eski ve esaslı olmak muvaffakiyet için tek başına kâfi olmuyor. Teknolojiyi ve yatırım gücünü, Ar-Ge ve yenilikçi fikirlerle birleştiren markalar günü artıda kapatıyor.
HER YENİ KOLEKSİYON VE ÜZERİNE İNŞA EDİLDİĞİ ÖYKÜ BENİ HEYECANLANDIRIYOR
Kütahya Porselen ve NG Kütahya Seramik, benim “ateşte açan çiçeklerim”… Frig, Roma, Bizans, Selçuklu ve Osmanlı medeniyetlerine konut sahipliği yapmış Kütahya’nın 7 bin yıllık kuvvetli bir çini ve seramik geçmişi bulunuyor. Biz topraklarımızın bu zenginliğini, rengini, desenini, o desenlerdeki bilinmeyen ve açık manaları yeni dünyanın trendleriyle birleştiriyoruz. İnovasyon ve ergonomik yeni formlarla tekrar yaratıyoruz ve bu lakin kuvvetli bir takım ile var olabilir. ötürüsıyla buradaki her yaratım, her yeni koleksiyon ve üzerine inşa edildiği öykü beni heyecanlandırıyor.
Okumaya devam et...