celikci
New member
Kendi Özümüzden Duyduğumuz Utanç
Yaşamlarımızı hayaller üzerine değil, yalanlar üzerine kurduğumuz için mi yaşam karşısında erken zafer çığlıkları atıp, sonrada büyük bir mağlubiyete uğradık? Hayatı yaşarken kendimize o kadar çok güvendik ki kendi gerçeğimizi dahi gözümüzden kaçırdık. Bizler, yalanlar üzerine kurduğumuz hayatlarımızla yaşama meydan okurken, vicdanımız söylediğimiz yalanlara kandığı için değil, bizlere acıdığı için sustu. Bizlere acıdı vicdanımız. Çünkü onun gördüğü büyük mağlubiyet gününü, bizler bir türlü göremedik. Yalan bulutlarıyla yaşamlarımıza yağdırdığımız yağmurlar insanlığımızı çürüttüğü için bugün dünyada sadece kendisini düşünen bencil insanlar çoğunlukta. Her yağmur toprağa can vermez. Bazı yağmurlar diriltirken, bazı yağmurlar çürütür. İnsanlığımızı diriltecek olan hakikat bulutlarından yağacak yağmur, maalesef yaşamlarımıza yağmadı. Şeytanın, bütün gücünü insandan aldığının farkında olmadığı gibi bizlerde bütün gücümüzü hakikatlerden alacağımızın farkında olmadık. Yaşamlarımızın hiçbir döneminde ayrılmamız gereken hakikatin peşine biz hiç düşmedik bile. Sadece kendi gücümüze güvendik. Kendi gücümüzle yaşama anıtlar dikebileceğimizi sandık. Yaşama anıtlar diken insanların esas güçlerinin hakikatten geldiğini görmezden gelerek. Şeytanın insana karşı direnmesi gibi bizlerde hakikatlere ve kendimize karşı direndik. Yalan bulutlarının yaşamlarımıza yağdırdığı yağmura aldanarak. O yağmurların insanlığımızı çürüttüğünün farkına varmayarak. Hakikatleri bizlere anlatanları ve insanlığımızın çürüdüğünü yüzümüze vuranları dışlayarak. Tüm bunların sonucunda yenildik. Yaşama yenildiğimizi anladığımız gün anlayacağız insan olsak da insanca yaşayamadığımızı. Zengin olsak da fakiri gözetmediğimizi, fakir olsak da halimize şükretmediğimizi. Hakikatin peşine düşmediğimiz için kaybettiğimizi. Asıl kaybettiğimizin insanlığımız olduğunu. Her şeyi anlayacağız. Ama iş işten geçmiş olacak. Ve yaşamlarımız, kendi özümüzden duyduğumuz utançtan ibaret olacak.
ALINTIDIR
Yaşamlarımızı hayaller üzerine değil, yalanlar üzerine kurduğumuz için mi yaşam karşısında erken zafer çığlıkları atıp, sonrada büyük bir mağlubiyete uğradık? Hayatı yaşarken kendimize o kadar çok güvendik ki kendi gerçeğimizi dahi gözümüzden kaçırdık. Bizler, yalanlar üzerine kurduğumuz hayatlarımızla yaşama meydan okurken, vicdanımız söylediğimiz yalanlara kandığı için değil, bizlere acıdığı için sustu. Bizlere acıdı vicdanımız. Çünkü onun gördüğü büyük mağlubiyet gününü, bizler bir türlü göremedik. Yalan bulutlarıyla yaşamlarımıza yağdırdığımız yağmurlar insanlığımızı çürüttüğü için bugün dünyada sadece kendisini düşünen bencil insanlar çoğunlukta. Her yağmur toprağa can vermez. Bazı yağmurlar diriltirken, bazı yağmurlar çürütür. İnsanlığımızı diriltecek olan hakikat bulutlarından yağacak yağmur, maalesef yaşamlarımıza yağmadı. Şeytanın, bütün gücünü insandan aldığının farkında olmadığı gibi bizlerde bütün gücümüzü hakikatlerden alacağımızın farkında olmadık. Yaşamlarımızın hiçbir döneminde ayrılmamız gereken hakikatin peşine biz hiç düşmedik bile. Sadece kendi gücümüze güvendik. Kendi gücümüzle yaşama anıtlar dikebileceğimizi sandık. Yaşama anıtlar diken insanların esas güçlerinin hakikatten geldiğini görmezden gelerek. Şeytanın insana karşı direnmesi gibi bizlerde hakikatlere ve kendimize karşı direndik. Yalan bulutlarının yaşamlarımıza yağdırdığı yağmura aldanarak. O yağmurların insanlığımızı çürüttüğünün farkına varmayarak. Hakikatleri bizlere anlatanları ve insanlığımızın çürüdüğünü yüzümüze vuranları dışlayarak. Tüm bunların sonucunda yenildik. Yaşama yenildiğimizi anladığımız gün anlayacağız insan olsak da insanca yaşayamadığımızı. Zengin olsak da fakiri gözetmediğimizi, fakir olsak da halimize şükretmediğimizi. Hakikatin peşine düşmediğimiz için kaybettiğimizi. Asıl kaybettiğimizin insanlığımız olduğunu. Her şeyi anlayacağız. Ama iş işten geçmiş olacak. Ve yaşamlarımız, kendi özümüzden duyduğumuz utançtan ibaret olacak.
ALINTIDIR