İsmailağa cemaatine bağlı Ahde Vefa İlim ve Hizmet Derneği vakıflaştırıldı

semaver

Active member
İsmailağa cemaatine bağlı Ahde Vefa İlim ve Hizmet Derneği vakıflaştırıldı İstanbul 17. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 26 Ekim tarihinde katılaşan vakıflaşma sonucu 16 Kasım’da Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdi. Vakfın kuruluş senedinde Mahmut Eren, Halil Kaya, Muhammet Fatih Ustaosmanoğlu, İsmail Kaya ve Mustafa Meral üzere cemaatin önde gelen isimleri yer aldı. İstanbul’da 25 bin TL sermaye ile kurulan vakfın maksadı ise “Milli ve manevi kıymetlere bağlı kültürlü insan yetiştirmek, fertler içinde sevgi ve kardeşliği artırıcı, birlik ve birlikteliği temin edici her türlü faaliyette bulunmak ve fertlerin legal olan her türlü hayati, iktisadi ve içtimai muhtaçlıklarını karşılamak” olarak gösteriliyor.

VERGİ MUAFİYETİ

İsmailağa cemaatine bağlı vakıflar bunlarla da sonlu değil. Tarikata bağlı Yeşil Camii İlme Hizmet Vakfı ve İsmailağa Camii İlim ve Hizmet Vakfı, AKP devrinde vergiden muaf tutulan vakıfların ortasına girdi.

Tarikatların vakıflaşmasının “resmileşmek” manasına geldiğini söyleyen sosyolog Doç. Dr. Yavuz Çobanoğlu, bu resmileşmenin para ve gelirlerin toplanması üzere bir tanınmanın da ötesine geçtiğini söz ederek şunları söylemiş oldu:

“Sadece ‘dini bir yapı’ halinde görülmenin ötesine geçme, 12 Eylül daha sonrası hayatın gerçek sıkıntılarını bir kenara bırakıp dinselleşen politik alanın kalıcı bir düzenleyicisi olma isteği seziliyor. ötürüsıyla ‘sivillik’ göz alıcı bir etiket ve vakıflaşma da bu bakımlardan kıymetli. Bu yüzden tarikatların vakıflaşmasına, bir yandan gelir ve mülk edinerek ekonomik devamlılığın garanti altına alınması, öbür taraftan da geniş bir topluluğu temsil ettiği savıyla bir ‘sivil’ yapıymışçasına kabul gorerek gelecekte gerçekleşmesi kelam konusu olabilecek siyasetlere müdahil olma maksadı ve fikrinin bir kararı olarak bakılmalı.”

‘AYRIMCILIKLARI ÇOĞALTIYOR’

Daha evvel de FETÖ örgütlenmesi üzerine çalışan Doç. Dr. Yavuz Çobanoğlu, tarikatların vakıflaşmasındaki tehlikelere de dikkat çekerek şunları söylemiş oldu: “İslamcılığın yegâne toplumsallaşma hali tarikat ve cemaatlerdir. İslamcılar bu yapılar aracılığıyla topluluğa nüfuz etmeye çalışırlar. ötürüsıyla AKP’nin bu yapılardan vazgeçmesi, onları devlet imkânlarından uzaklaştırması dün de mümkün değildi, bugün hiç değil. Buradaki tehlikeye gelecek olursak, devlet içerisine hem insan potansiyeli tıpkı vakitte siyasetleriyle kabul edilen bu kümeler, evvela devlet içerisinde bir güç olarak yer alıyorlar. Bir bireymişçesine devletin bir ‘dininin’ olması ortak yaşama ismine en büyük tehlike olarak ele alınabilir. bu biçimdelikle işçi siyasetlerinden ihalelere kadar bir hayli süreç bu yapıların elinden dağıtılıyor. ‘Mensubiyetlik’ haricinde bir niteliği olmayan insanların devlet takımlarına girmesi hem niteliği düşürüyor tıpkı vakitte kayırmacılık ve ayrımcılıkları çoğaltıyor. Bu yapılar kendileriyle çatışıp çıkar kavgalarına giriyorlar. Daha kuvvetli olanın ötekinin zirvesine binmesinin önü işte bu yollarla açılıyor. Dini bir hayat hasretiyle siyaset belirlemeye, günlük hayata müdahalelerde bulunmaya çalışıyorlar. Sonuçta bunlar her şeyden epeyce bir arada ve ortak bir gelecek kurma mefkuresini zedeliyor, alışılmış bu durum umursanıyorsa.”