celikci
New member
İnsan Kendisinin Katilidir
Kavgamız büyük, yaramız büyük, ama kendimiz küçüğüz. Aslında büyük olan biziz. Ama büyüklerin küçültüldüğü, küçüklerin büyütüldüğü bir dünyada yaşıyoruz. Umutların tükendiği değil, tüketildiği, hayallerin bittiği değil, bitirildiği bir dünyada yaşıyoruz. Güneşsiz yarınlarda üşüyecek ruhumuz. Bir bebeğin gözlerindeki masumiyeti silen hayatın acımasızlığında eriyecek insanlığımız. Bugünümüzü yarınlarımızda elde edeceğimiz menfaatlerimiz için harcarken, günahlarımızı birbirine öğreten günahkarlara dönmüşüz. Hayatlarımız ise bir günah çukurunda menfaatlerimiz için birbirimizle çatışmaktan ibaret. Oysa bizler, kendi irademizle yaşamadığımız ayrı ayrı hayatların kölesiyiz. Çünkü bir insanın özgürlüğü iradesidir. İradesi doğrultusunda yaşayamayan hiçbir insan, kendisi değildir. Kendisi olamayan bir insanın elinden de hayat öyle bir duygusunu alır ki insanda merhamet namına bir şey kalmaz. Hayat insanın elinden insani duygusunu alır. İnsani duygusunu yitiren insan ise vicdan azabı çekmez. İnsan, kendisine dönmedikçe kendi serüvenini yaşayamayacak, yaşamının sırrını hiçbir zaman çözemeyecek ve kendi hakiki yüzünü göremeyecektir. Kendi gerçeğini yaşayamayan insanın acımasız hayat karşısında kaybedeceği en değerli varlık ise kendisidir. Kendisini kaybeden insanın ise yaşamdaki bütün gayreti kendisini değersizleştirmeye yöneliktir. Sonuçta her insan, kendisinin katilidir. Kendi gözleriyle kendisini göremediği, kendi kulaklarıyla içindeki bağrışları, çığlıkları duyamadığı için bunun farkında değildir. Bunun bedelini ise sandığından çok daha ağır ödemektedir. Bu, kendi gönlüne misafir olamamanın bedelidir.
ALINTIDIR
Kavgamız büyük, yaramız büyük, ama kendimiz küçüğüz. Aslında büyük olan biziz. Ama büyüklerin küçültüldüğü, küçüklerin büyütüldüğü bir dünyada yaşıyoruz. Umutların tükendiği değil, tüketildiği, hayallerin bittiği değil, bitirildiği bir dünyada yaşıyoruz. Güneşsiz yarınlarda üşüyecek ruhumuz. Bir bebeğin gözlerindeki masumiyeti silen hayatın acımasızlığında eriyecek insanlığımız. Bugünümüzü yarınlarımızda elde edeceğimiz menfaatlerimiz için harcarken, günahlarımızı birbirine öğreten günahkarlara dönmüşüz. Hayatlarımız ise bir günah çukurunda menfaatlerimiz için birbirimizle çatışmaktan ibaret. Oysa bizler, kendi irademizle yaşamadığımız ayrı ayrı hayatların kölesiyiz. Çünkü bir insanın özgürlüğü iradesidir. İradesi doğrultusunda yaşayamayan hiçbir insan, kendisi değildir. Kendisi olamayan bir insanın elinden de hayat öyle bir duygusunu alır ki insanda merhamet namına bir şey kalmaz. Hayat insanın elinden insani duygusunu alır. İnsani duygusunu yitiren insan ise vicdan azabı çekmez. İnsan, kendisine dönmedikçe kendi serüvenini yaşayamayacak, yaşamının sırrını hiçbir zaman çözemeyecek ve kendi hakiki yüzünü göremeyecektir. Kendi gerçeğini yaşayamayan insanın acımasız hayat karşısında kaybedeceği en değerli varlık ise kendisidir. Kendisini kaybeden insanın ise yaşamdaki bütün gayreti kendisini değersizleştirmeye yöneliktir. Sonuçta her insan, kendisinin katilidir. Kendi gözleriyle kendisini göremediği, kendi kulaklarıyla içindeki bağrışları, çığlıkları duyamadığı için bunun farkında değildir. Bunun bedelini ise sandığından çok daha ağır ödemektedir. Bu, kendi gönlüne misafir olamamanın bedelidir.
ALINTIDIR