semaver
Active member
Münasebetlerde ortaya çıkan yalnızlık hissinin yeterli yönetilmesi gerektiğini belirten uzmanlar, “Her altı çiftten bir adedinde yalnızlık hissi olduğu istatistiklerde görülmektedir. Bu his yönetilmediği vakit da münasebete ziyan verecek hale gelebiliyor.” ikazında bulunuyor. Kadınların, yalnızlığa erkeklerden daha hassas olduğunu belirten uzmanlar, günde iki saatten çok toplumsal medya kullanmasının da ilgideki yalnızlığı artırabildiğine dikkat çekiyor. Uzmanlar, çocukluk çağında sağlıklı bir bağlanma gerçekleşiyorsa erişkinlikte de bu bağlanmanın görüldüğünü ve yalnızlık hissedilmediğini vurguluyor.
Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Beyin Hastanesi Psikiyatri Uzmanı Prof. Dr. Gül Eryılmaz,
Prof. Dr. Gül Eryılmaz, bağlantılardaki yalnızlığa ait değerlendirmede bulundu.
İçerisinde bulunduğumuz bilgi çağında dijital ortamlara ve haber kaynaklarına ulaşımın ziyadesiyle artmasına rağmen ironik bir biçimde yalnızlığın da artmış durumda olduğunu kaydeden Prof. Dr. Gül Eryılmaz, yalnızlığın geniş bir yelpazeye sahip olduğunu söylemiş oldu.
Yalnızlığın bir fazlaca çeşidi bulunuyor
Ruhsal çalışmaların, bilhassa son vakit içinderda yalnızlığın sebebi ile ilgilendiğini kaydeden Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Yalnızlık, birinci vakit içinderda beğenilen olmayan, öznel ruhsal bir durum olarak belirtildi. Ama çabucak sonrasındasında kişinin muhtaçlık duyduğu toplumsal ilgilerinin yetersiz bulunmasına yahut var olan toplumsal bağlantılarında kişinin istek ettiği yakınlığın, duygusallığın ya da samimiyetin olmamasına gösterilen bir reaksiyon olarak özetleniyor. Bu açıdan bakıldığında kişilerarası yalnızlık, toplumsal yalnızlık, kültürel yalnızlık, ruhsal yalnızlık, kişinin kendi içerisinde kurmuş olduğu dinamikler açısından yalnızlık üzere çeşitleri de var. kimi vakit duruma bağlı olabiliyor, kimi vakit yalnızlık kronikleşebiliyor ya da toplumsal bir kesimin yansıması olarak da gelişebiliyor.” diye konuştu.
Yalnızlık ve tek başına olmak farklı şeyler
Yalnızlığın manasının içerisinde bulunulan duruma göre değişebileceğini kaydeden Prof. Dr. Gül Eryılmaz , “Kocaman bir kalabalık ortasında tek başına olmak öbür bir şey, kalabalık ortasında nahoş, istenmeyen, sizin canınızı yakan, keyifsiz bir his vermesi öteki bir şey. Tek başına olup da ruhsal olarak düzgün hissedebilirsiniz, bunun ismi yalnızlık değil. Makûs hissettiğiniz noktada yalnızlık olabilir.” dedi.
6 çiftten bir tanesi yalnızlık hissi yaşıyor
Bağlantılarda yalnızlığa bayanların daha hassas olduğunu söz eden Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Her altı çiftten bir adedinde yalnızlık hissi olduğu istatistiklerde görülmektedir. Bu his yönetilmediği vakit da münasebete ziyan verecek hale gelebiliyor. bu biçimdelikle kişinin psikolojisine âlâ gelmeyen bir durum ortaya çıkıyor. Bilhassa bayanların buna daha yatkın olduğu çalışmalarda gözükmektedir. Yani, bayanlar yalnızlığa erkeklerden daha hassaslar.” dedi.
Bağlanmaya gereksinimimiz var
Bireylerin bir ilgi yaşarken niye yalnız hissettiklerini de pahalandıran Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Bu durum ferdî niçinlerden, çevresel niçinlerden ve bağlantıdan kaynaklanıyor. Hem biyolojik olarak birebir vakitte ruhsal yapılanmamız için yalnızlığa değil, bağlanmaya muhtaçlığımız var. Bunun ortasında şefkat, görülme, ilgilenilme var. Tüm bunlar çocukluk çağından itibaren oluyor. Şayet ki çocukluk çağında sağlıklı bir bağlanma gerçekleşiyorsa erişkinlikte de bu bağlanmayı görüyor ve yalnızlık hissetmiyoruz.” diye konuştu.
Yalnızlık bulaşıcıdır
Yalnızlığın bulaşıcı bir his olduğunu belirten Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “İlişkide karşı tarafla kurduğumuz duygusallığın gereğince konuşulmaması, yansıtılmaması, toplumsal sıkıntılar, ekonomik sıkıntılar üzere süreksiz ya da kalıcı olarak bireyin psikolojisini etkileyen etmenler de ilgiye yansıyabilir. Yalnızlığın bulaşıcı olduğu da söylenebilir. Çok yakın ilişkinizdeki bireyden sizlere de yalnızlık bulaşabilir. Bir öteki faktör de bireylerin sorun çözme düzeneği. Yakın bağlardaki sorun çözme mahareti de yalnızlığı artıran yahut azaltabilen bir tesir yaratabiliyor. Sorun olduğu vakit kaçmak da yalnızlığı artırıyor.” diye konuştu.
İki saatten çok kullanım yalnızlığı artırıyor
Yapılan çalışmalara göre günde iki saatten çok toplumsal medya kullanmasının da münasebetteki yalnızlığı artırabildiğine dikkat çeken Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Özellikle toplumsal medyanın bu kadar faal kullanıldığı bir periyotta yalnızlığın da bu kadar ortaya çıkması insanı şaşırtmıyor. Toplumsal medyada kurulan bağlantılar ‘mış’ üzere alakalar ve bu alakalar, gerçekte olan bağlantıdan daha farklı tesir ediyor. Beyin buna alışırsa, hakikaten çıkma, fanteziye kayma, ötürüsıyla da yalnızlık ortaya çıkabiliyor. bu biçimdelikle de gerçek bağları kaybetmeye sebep olabiliyor.” ihtarında bulundu.
Sanal gerçeklik üzerinden bağ gerçek değildir
Arkadaş bulma sitelerinin bireylerin yalnızlığını gidermesinin bilimsel bir desteği olmadığını kaydeden Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Çalışmalara bakmak gerekiyor. şahsi olarak toplumsal medya üzerinden kurulan münasebetlerde bir başlangıç yani tanışma açısından bakıyorsanız burada bir sorun yok lakin orta ve uzun vadede bağlantıların nasıl gelişeceğini toplumsal medya belirliyorsa orada bir sorun olabilir. Yani her vakit bir sanal gerçeklik üzerinden bağ kuruyor, bunu devam ettiriyorsak bu gerçek bir bağ olmayacaktır. ötürüsıyla alakalara ziyan verecektir.” ihtarında bulundu.
Sağlıklı bağlantı her tarafıyla düzenleyici oluyor
Sağlıklı bir ilginin biyolojik olarak da kişiyi düzenlediğine dikkat çeken Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Çiftler birbirinden uzaklaştıkça mide – bağırsak sistemiyle ilgili şikayetlerin arttığını görürüz. Yakın münasebetteki çiftler fizikî olarak uzaklaşıldığında bedensel olarak bir reaksiyon veriyor çiftler. Bu durum da ayna nöronlarla alakalı bir durum. Daha etkin olan ayna nöronlar yardımıyla gönderilen ihtarlarla bir arada karşılıklı düzenleme sağlanıyor ve gelen ihtarlarla bir arada bedensel olarak da ruhsal olarak da rahatlama sağlanıyor. Bu, sanal ortamda mümkün olmuyor.” dedi.
Bağlantılardaki yalnızlığı önlemek için bu tekliflere kulak verin
Çiftlerin münasebetlerindeki yalnızlığı ortadan kaldırabilmesi için tekliflerini de sıralayan Prof. Dr. Gül Eryılmaz, şunları söylemiş oldu:
Farkında olun: ilk vakit içinderda farkındalık. Farkında olmak gerekiyor. Bunun kozmik bir şey olduğunu bilmek gerekiyor. Bu yalnızca o şahısların başına gelmiyor ve yaşanılabilmesi beklenen bir şey. Ancak sonrasındasındasında bunu çözmek için araştırmaya girmek gerekiyor. Bu mevzuda yalnızca düşünmek bile yeterlilik katıyor, bir farkındalık sağlıyor.
Hisleri konuşmayı öğrenin: Bir başka teklifim ise hisleri konuşmayı öğrenmek. Ailelerde de anne babalar hislerini göstermiyor, küsüyorlarsa, bir sorun çözme düzeneği uzaklaşma üzerinde oluyorsa ergenler de bunun üzerinden dünyayı bu biçimde yorumluyor ve küsmeye, hislerini konuşmamaya başlıyorlar. Yapılan şeyler, bir daha sonraki nesli da etkiliyor. Hem genetik hem davranışı öğrenmeyle ilgili transfer oluyor. Bunu değiştirmek sizin elinizde. Hisleri konuşmak sıkıntı lakin öğrenilen bir şey. Yalnız başınıza yapamıyor iseniz takviye de alabilirsiniz.
Kolektif ortamlara geçilmeli: 2014’te değerli bir hayvan deneyi yapılıyor. Fareyi bir süre izole, yani yalnız bırakıyorlar. bir süre daha sonra beynindeki hücrelerde bir değişimi mikroskobik olarak görüyorlar. sonrasındasındasında fareyi toplumsal ortamına geri gönderiyorlar. bir müddet daha sonra nörona yeniden bakıyorlar ve radyolojik bulgularda nöronda bu değişimin gittiğini görüyorlar. Yani nöron hücresi bile değişebiliyor, yalnızlığa biyolojik bir karşılık veriyor. O fare izole ortamında kalsa ve orada üreseydi bir daha sonraki jenerasyona de yalnızlığı geçecekti. Beyin kendini değiştirebiliyor. İzole ortamdan ağların olduğu, kolektif ortama geçmek gerekiyor.
Hibya Haber Ajansı
Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Beyin Hastanesi Psikiyatri Uzmanı Prof. Dr. Gül Eryılmaz,
Prof. Dr. Gül Eryılmaz, bağlantılardaki yalnızlığa ait değerlendirmede bulundu.
İçerisinde bulunduğumuz bilgi çağında dijital ortamlara ve haber kaynaklarına ulaşımın ziyadesiyle artmasına rağmen ironik bir biçimde yalnızlığın da artmış durumda olduğunu kaydeden Prof. Dr. Gül Eryılmaz, yalnızlığın geniş bir yelpazeye sahip olduğunu söylemiş oldu.
Yalnızlığın bir fazlaca çeşidi bulunuyor
Ruhsal çalışmaların, bilhassa son vakit içinderda yalnızlığın sebebi ile ilgilendiğini kaydeden Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Yalnızlık, birinci vakit içinderda beğenilen olmayan, öznel ruhsal bir durum olarak belirtildi. Ama çabucak sonrasındasında kişinin muhtaçlık duyduğu toplumsal ilgilerinin yetersiz bulunmasına yahut var olan toplumsal bağlantılarında kişinin istek ettiği yakınlığın, duygusallığın ya da samimiyetin olmamasına gösterilen bir reaksiyon olarak özetleniyor. Bu açıdan bakıldığında kişilerarası yalnızlık, toplumsal yalnızlık, kültürel yalnızlık, ruhsal yalnızlık, kişinin kendi içerisinde kurmuş olduğu dinamikler açısından yalnızlık üzere çeşitleri de var. kimi vakit duruma bağlı olabiliyor, kimi vakit yalnızlık kronikleşebiliyor ya da toplumsal bir kesimin yansıması olarak da gelişebiliyor.” diye konuştu.
Yalnızlık ve tek başına olmak farklı şeyler
Yalnızlığın manasının içerisinde bulunulan duruma göre değişebileceğini kaydeden Prof. Dr. Gül Eryılmaz , “Kocaman bir kalabalık ortasında tek başına olmak öbür bir şey, kalabalık ortasında nahoş, istenmeyen, sizin canınızı yakan, keyifsiz bir his vermesi öteki bir şey. Tek başına olup da ruhsal olarak düzgün hissedebilirsiniz, bunun ismi yalnızlık değil. Makûs hissettiğiniz noktada yalnızlık olabilir.” dedi.
6 çiftten bir tanesi yalnızlık hissi yaşıyor
Bağlantılarda yalnızlığa bayanların daha hassas olduğunu söz eden Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Her altı çiftten bir adedinde yalnızlık hissi olduğu istatistiklerde görülmektedir. Bu his yönetilmediği vakit da münasebete ziyan verecek hale gelebiliyor. bu biçimdelikle kişinin psikolojisine âlâ gelmeyen bir durum ortaya çıkıyor. Bilhassa bayanların buna daha yatkın olduğu çalışmalarda gözükmektedir. Yani, bayanlar yalnızlığa erkeklerden daha hassaslar.” dedi.
Bağlanmaya gereksinimimiz var
Bireylerin bir ilgi yaşarken niye yalnız hissettiklerini de pahalandıran Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Bu durum ferdî niçinlerden, çevresel niçinlerden ve bağlantıdan kaynaklanıyor. Hem biyolojik olarak birebir vakitte ruhsal yapılanmamız için yalnızlığa değil, bağlanmaya muhtaçlığımız var. Bunun ortasında şefkat, görülme, ilgilenilme var. Tüm bunlar çocukluk çağından itibaren oluyor. Şayet ki çocukluk çağında sağlıklı bir bağlanma gerçekleşiyorsa erişkinlikte de bu bağlanmayı görüyor ve yalnızlık hissetmiyoruz.” diye konuştu.
Yalnızlık bulaşıcıdır
Yalnızlığın bulaşıcı bir his olduğunu belirten Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “İlişkide karşı tarafla kurduğumuz duygusallığın gereğince konuşulmaması, yansıtılmaması, toplumsal sıkıntılar, ekonomik sıkıntılar üzere süreksiz ya da kalıcı olarak bireyin psikolojisini etkileyen etmenler de ilgiye yansıyabilir. Yalnızlığın bulaşıcı olduğu da söylenebilir. Çok yakın ilişkinizdeki bireyden sizlere de yalnızlık bulaşabilir. Bir öteki faktör de bireylerin sorun çözme düzeneği. Yakın bağlardaki sorun çözme mahareti de yalnızlığı artıran yahut azaltabilen bir tesir yaratabiliyor. Sorun olduğu vakit kaçmak da yalnızlığı artırıyor.” diye konuştu.
İki saatten çok kullanım yalnızlığı artırıyor
Yapılan çalışmalara göre günde iki saatten çok toplumsal medya kullanmasının da münasebetteki yalnızlığı artırabildiğine dikkat çeken Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Özellikle toplumsal medyanın bu kadar faal kullanıldığı bir periyotta yalnızlığın da bu kadar ortaya çıkması insanı şaşırtmıyor. Toplumsal medyada kurulan bağlantılar ‘mış’ üzere alakalar ve bu alakalar, gerçekte olan bağlantıdan daha farklı tesir ediyor. Beyin buna alışırsa, hakikaten çıkma, fanteziye kayma, ötürüsıyla da yalnızlık ortaya çıkabiliyor. bu biçimdelikle de gerçek bağları kaybetmeye sebep olabiliyor.” ihtarında bulundu.
Sanal gerçeklik üzerinden bağ gerçek değildir
Arkadaş bulma sitelerinin bireylerin yalnızlığını gidermesinin bilimsel bir desteği olmadığını kaydeden Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Çalışmalara bakmak gerekiyor. şahsi olarak toplumsal medya üzerinden kurulan münasebetlerde bir başlangıç yani tanışma açısından bakıyorsanız burada bir sorun yok lakin orta ve uzun vadede bağlantıların nasıl gelişeceğini toplumsal medya belirliyorsa orada bir sorun olabilir. Yani her vakit bir sanal gerçeklik üzerinden bağ kuruyor, bunu devam ettiriyorsak bu gerçek bir bağ olmayacaktır. ötürüsıyla alakalara ziyan verecektir.” ihtarında bulundu.
Sağlıklı bağlantı her tarafıyla düzenleyici oluyor
Sağlıklı bir ilginin biyolojik olarak da kişiyi düzenlediğine dikkat çeken Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Çiftler birbirinden uzaklaştıkça mide – bağırsak sistemiyle ilgili şikayetlerin arttığını görürüz. Yakın münasebetteki çiftler fizikî olarak uzaklaşıldığında bedensel olarak bir reaksiyon veriyor çiftler. Bu durum da ayna nöronlarla alakalı bir durum. Daha etkin olan ayna nöronlar yardımıyla gönderilen ihtarlarla bir arada karşılıklı düzenleme sağlanıyor ve gelen ihtarlarla bir arada bedensel olarak da ruhsal olarak da rahatlama sağlanıyor. Bu, sanal ortamda mümkün olmuyor.” dedi.
Bağlantılardaki yalnızlığı önlemek için bu tekliflere kulak verin
Çiftlerin münasebetlerindeki yalnızlığı ortadan kaldırabilmesi için tekliflerini de sıralayan Prof. Dr. Gül Eryılmaz, şunları söylemiş oldu:
Farkında olun: ilk vakit içinderda farkındalık. Farkında olmak gerekiyor. Bunun kozmik bir şey olduğunu bilmek gerekiyor. Bu yalnızca o şahısların başına gelmiyor ve yaşanılabilmesi beklenen bir şey. Ancak sonrasındasındasında bunu çözmek için araştırmaya girmek gerekiyor. Bu mevzuda yalnızca düşünmek bile yeterlilik katıyor, bir farkındalık sağlıyor.
Hisleri konuşmayı öğrenin: Bir başka teklifim ise hisleri konuşmayı öğrenmek. Ailelerde de anne babalar hislerini göstermiyor, küsüyorlarsa, bir sorun çözme düzeneği uzaklaşma üzerinde oluyorsa ergenler de bunun üzerinden dünyayı bu biçimde yorumluyor ve küsmeye, hislerini konuşmamaya başlıyorlar. Yapılan şeyler, bir daha sonraki nesli da etkiliyor. Hem genetik hem davranışı öğrenmeyle ilgili transfer oluyor. Bunu değiştirmek sizin elinizde. Hisleri konuşmak sıkıntı lakin öğrenilen bir şey. Yalnız başınıza yapamıyor iseniz takviye de alabilirsiniz.
Kolektif ortamlara geçilmeli: 2014’te değerli bir hayvan deneyi yapılıyor. Fareyi bir süre izole, yani yalnız bırakıyorlar. bir süre daha sonra beynindeki hücrelerde bir değişimi mikroskobik olarak görüyorlar. sonrasındasındasında fareyi toplumsal ortamına geri gönderiyorlar. bir müddet daha sonra nörona yeniden bakıyorlar ve radyolojik bulgularda nöronda bu değişimin gittiğini görüyorlar. Yani nöron hücresi bile değişebiliyor, yalnızlığa biyolojik bir karşılık veriyor. O fare izole ortamında kalsa ve orada üreseydi bir daha sonraki jenerasyona de yalnızlığı geçecekti. Beyin kendini değiştirebiliyor. İzole ortamdan ağların olduğu, kolektif ortama geçmek gerekiyor.
Hibya Haber Ajansı