Ah çocuklar ah…
Mustafa Cengiz’i de kaybettik…
Vallahi pek üzüldüm.
Çokça yazılır çizilir artık de ben size onun bilinmeyen, pek de konuşulmayan taraflarını yazayım isterim.
Gaziantep Nizip’te doğdu malum; 1976 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler fakültesinden mezun oldu.
Mülkiyeli yani.
68 jenerasyonundan, eski solculardan…
12 EYLÜL DARBESİ’YLE KAMUDAN AYRILDI
Büyük hayalleri vardı…
Fakülte biter bitmez hiç orta vermeden çabucak çalışmaya başladı…
Türkiye’nin ziraî modernizasyonunda kilit faktör olması hedefiyle kurulan 40 bin Ziraî Köy Kalkınma Kooperatifi Merkez Birliği (Köy-Koop) kuruluşunda ve bilhassa dış ticaret oluşumunda da kurucu uzmandı.
“TANSA” KURUCULARINDANDI
daha sonra… 670 belediyenin merkez iktisadi kuruluşu TANSA’nın (Tanzim Satışlar) birinci ve son “Genel Müdürü” olarak çalıştı…
O periyot 3 hükümet değişti bir daha de işin başında oydu.
Ayol 28 yaşındaydı, gencecik delikanlı daha…
E, devir de malum kuzum…
1980 Darbesiyle birlikte kamudan ayrılmak zorunda kaldı tabi…
Ne beter yıllardı; her neyse açmayayım artık…
ARAPÇA ÖĞRENDİ
ömrün rüzgarları onu apayrı bir tarafa savurdu.
Akaryakıt işine girdi; Arapça öğrendi…
Ortadoğu da çalıştı…
Daima başkandı, öncüydü…
Galatasaray Spor Kulübü, Mülkiyeliler Birliği, İstanbul Mülkiyeliler Vakfı, İTO, Büyük Klüp, TÜYAK kurucu üyelerindendi…
Kaliteli beyefendiydi vesselam. Bilgili kültürlü; olağan dışı bir adam ve liderdi anlayacağınız.
Tatsız şeyler konuşmayayım canım artık üzdüler epeyce son vakit içinderda, fakat sonunda bir patladı ki o da…
Velakin… Kalitesinden, nezaketinden, beyefendiliğinden hiç ödün vermeden…
E, nesil farkı mı diyeyim kalite farkı mı bilemedim artık…
O birikim, o zeka, o haksızlığa karşı direnişi bir diğerdi.
Hatta bir TV programında bir soruya o denli bir yanıt verdi ki şaştım kaldım.
KUROSAWA SİNEMASIYLA GÖNDERME YAPTI
Gençler bilmez tahminen Akira Kurosawa’nın sinemasıyla gönderme yapmıştı birilerine… “Rashomon” sinemasının öyküsünü anlattı ya.
Kült sinemadır çocuklar izleyin derim; insanların zaaflarını, bencilliklerini, palavra dolanlarını işleyen bir başyapıt…
Birden fazla kimse anlamadı tabi, aslına bakarsan incelik de buradaydı kuzum.
Zeka, birikim, kültür farkı işte.
Bu sinemanın iletisi şu çocuklar: Sinema gerçeğin bakılırsaceli olduğu ve insanların kıymet yargılarına nazaran şekillenebileceği üzerineydi. Bu yüzden de bir öyküyü dört kişi farklı anlatır.
Biraz karmaşık tabi; e, direktör yardımcıları bile vaktinde senaryoyu anlamamış da “tekrar okuyun” demiş Kurosawa o derece…Artık kimlere neler dedi de anlamadılar ya da anlamazdan geldiler ben bilmem!
Ah, ah…
Hegel’den, Spinoza’dan alıntılar yapmasına hiç girmiyorum.
DEV-GENÇ’Lİ DEVRİMCİLERLE SURİYE’DE
Bu fotoğrafı birinci Odatv’de görmüştüm geçen yıl, vallahi bu kadarını bilmiyordum ne palavra söyleyeyim.
Gözlerim doldu.
Ersen Olgaç paylaşmış birinci, not düşmüş üstelik: “Bir Suriye Anısı. Mayıs 1974 Şam. Ersen Olgaç, Nurettin Öztürk (1983’de azapta öldürüldü), Hüseyin Onur (Dev-Genç M. Yürütme K. Üyesi), Mustafa Cengiz (şimdiki Galatasaray Kulübü Bşk.)”
Devamında da…
“Nurettin ve Hüseyin’in kravatlı olmalarının sebebi birkaç saat daha sonra Afgan pasaportlarıyla Şam’ı terk edeceklerindendi”
Ne diyeyim ki çocuklar…
Ülkülerinden, hayallerinden, karakterinden ödün vermeyen bir adam geldi geçti işte.
Daha kıymetlisi, değerlisi var mı şu palavra dünyada…
Ailesine, sevenlerine, Galatasaray Topluluğuna başsağlığı dilerim; Rabbim yerini cennet eylesin…
Hürrem Elmasçı
Mustafa Cengiz’i de kaybettik…
Vallahi pek üzüldüm.
Çokça yazılır çizilir artık de ben size onun bilinmeyen, pek de konuşulmayan taraflarını yazayım isterim.
Gaziantep Nizip’te doğdu malum; 1976 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler fakültesinden mezun oldu.
Mülkiyeli yani.
68 jenerasyonundan, eski solculardan…
12 EYLÜL DARBESİ’YLE KAMUDAN AYRILDI
Büyük hayalleri vardı…
Fakülte biter bitmez hiç orta vermeden çabucak çalışmaya başladı…
Türkiye’nin ziraî modernizasyonunda kilit faktör olması hedefiyle kurulan 40 bin Ziraî Köy Kalkınma Kooperatifi Merkez Birliği (Köy-Koop) kuruluşunda ve bilhassa dış ticaret oluşumunda da kurucu uzmandı.
“TANSA” KURUCULARINDANDI
daha sonra… 670 belediyenin merkez iktisadi kuruluşu TANSA’nın (Tanzim Satışlar) birinci ve son “Genel Müdürü” olarak çalıştı…
O periyot 3 hükümet değişti bir daha de işin başında oydu.
Ayol 28 yaşındaydı, gencecik delikanlı daha…
E, devir de malum kuzum…
1980 Darbesiyle birlikte kamudan ayrılmak zorunda kaldı tabi…
Ne beter yıllardı; her neyse açmayayım artık…
ARAPÇA ÖĞRENDİ
ömrün rüzgarları onu apayrı bir tarafa savurdu.
Akaryakıt işine girdi; Arapça öğrendi…
Ortadoğu da çalıştı…
Daima başkandı, öncüydü…
Galatasaray Spor Kulübü, Mülkiyeliler Birliği, İstanbul Mülkiyeliler Vakfı, İTO, Büyük Klüp, TÜYAK kurucu üyelerindendi…
Kaliteli beyefendiydi vesselam. Bilgili kültürlü; olağan dışı bir adam ve liderdi anlayacağınız.
Tatsız şeyler konuşmayayım canım artık üzdüler epeyce son vakit içinderda, fakat sonunda bir patladı ki o da…
Velakin… Kalitesinden, nezaketinden, beyefendiliğinden hiç ödün vermeden…
E, nesil farkı mı diyeyim kalite farkı mı bilemedim artık…
O birikim, o zeka, o haksızlığa karşı direnişi bir diğerdi.
Hatta bir TV programında bir soruya o denli bir yanıt verdi ki şaştım kaldım.
KUROSAWA SİNEMASIYLA GÖNDERME YAPTI
Gençler bilmez tahminen Akira Kurosawa’nın sinemasıyla gönderme yapmıştı birilerine… “Rashomon” sinemasının öyküsünü anlattı ya.
Kült sinemadır çocuklar izleyin derim; insanların zaaflarını, bencilliklerini, palavra dolanlarını işleyen bir başyapıt…
Birden fazla kimse anlamadı tabi, aslına bakarsan incelik de buradaydı kuzum.
Zeka, birikim, kültür farkı işte.
Bu sinemanın iletisi şu çocuklar: Sinema gerçeğin bakılırsaceli olduğu ve insanların kıymet yargılarına nazaran şekillenebileceği üzerineydi. Bu yüzden de bir öyküyü dört kişi farklı anlatır.
Biraz karmaşık tabi; e, direktör yardımcıları bile vaktinde senaryoyu anlamamış da “tekrar okuyun” demiş Kurosawa o derece…Artık kimlere neler dedi de anlamadılar ya da anlamazdan geldiler ben bilmem!
Ah, ah…
Hegel’den, Spinoza’dan alıntılar yapmasına hiç girmiyorum.
DEV-GENÇ’Lİ DEVRİMCİLERLE SURİYE’DE
Bu fotoğrafı birinci Odatv’de görmüştüm geçen yıl, vallahi bu kadarını bilmiyordum ne palavra söyleyeyim.
Gözlerim doldu.
Ersen Olgaç paylaşmış birinci, not düşmüş üstelik: “Bir Suriye Anısı. Mayıs 1974 Şam. Ersen Olgaç, Nurettin Öztürk (1983’de azapta öldürüldü), Hüseyin Onur (Dev-Genç M. Yürütme K. Üyesi), Mustafa Cengiz (şimdiki Galatasaray Kulübü Bşk.)”
Devamında da…
“Nurettin ve Hüseyin’in kravatlı olmalarının sebebi birkaç saat daha sonra Afgan pasaportlarıyla Şam’ı terk edeceklerindendi”
Ne diyeyim ki çocuklar…
Ülkülerinden, hayallerinden, karakterinden ödün vermeyen bir adam geldi geçti işte.
Daha kıymetlisi, değerlisi var mı şu palavra dünyada…
Ailesine, sevenlerine, Galatasaray Topluluğuna başsağlığı dilerim; Rabbim yerini cennet eylesin…
Hürrem Elmasçı