Öncelikle bu ziyaretin ne işe yaradığını yahut yaramadığını net bir biçimde bakılırsabilmek için toplantının mimarı olan Rav Mendy Chitrik ve bağlı olduğu HABAD tarikatını tanımak lazım.
Evet, döndük dolaştık bir daha tarikatlara geldik.
Şayet dini bağlamda bir faaliyet yapılacaksa ortasında kesinlikle tarikatlar olacaktır.
Aslında laik ve demokratik bir sistemin ortasında tarikatların ve dini faaliyetlerin temel olduğu süreçler pek de kabul edilir bir şey değildir.
Değil de şayet laik ve demokratik sistemin gereği olan diplomatik yollar tıkanıyorsa barış için her yol mubahtır ve dost ülkenin dini bağlamından da olumlu biçimde yararlanmak gerekmektedir. Beğenilen, İsrail de aslında laik olmadığından bu dini yakınlaşmaya itici bakmamak lazımdır.
Kaldı ki HABAD tarikatı İsrail devletinin bir kesimi yahut ögesi da değildir.
TOPLANTI niye YAPILDI
Türk Müsevi (Yahudi) cemaatinin bu tarikat ile ilgisi yoktur ve yalnızca Ashkenaz Sinagogu’nun hahamı olan Bay Mendy bu tarikat mürididir.
HABAD tarikatı bütün dünyada mevcut şubeleri olan ve muhtaçlık sahibi Musevilere gerek dini gerekse insanı yardımlar yapan bir kurumdur. Benim bildiğim kadarı ile Uzak Doğu’daki her kentte ücretsiz “kosher” yemek dağıtan meskenleri vardır. Muhakkak zorlayıcı bir tavır sergilemezler fakat bu yardımlardan etkilenenleri de bünyelerine almaktan eksik kalmazlar.
Gelelim bu toplantı niye yapıldı ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti nasıl bir tavır ortasında bu ziyareti kabullendi…
Bilinmektedir ki, AKP hükümeti epeyce da İsrail sempatizanı olmayıp, hatta komşu Filistin yüzünden de İsrail ile kapışmaktadır, neredeyse son 15 yıldır. Bu vesile ile İsrail’e de fırsat buldukça “katil İsrail”, “bebek katili İsrail” ve “terör devleti” yakıştırmaları son 15 senede eksik olmamıştır.
Bu ziyaretin ardından gerek Türk Yahudi toplumundan gerekse İsrail vatandaşlarından “şimdi bu ne bu biçimde” sesleri eksik olmamıştır.
İsrail demokrasisi bu seslere alışık olduğundan kimseyi fazla ırgalamamıştır. Olağan reaksiyonlardır. Lakin gerçek şudur ki, bu eleştirisel sesler ne hükümet kanadından ne de İsrail muhalefetinden gelmemiştir.
İsrail’in en büyük düşmanı Arafat ile bile barış yapan bir ülke olan İsrail, barışmak isteyen herkesle barışmaya, uzlaşmaya hazır olduğunu bu hareketi ile ortaya koymaktadır.
Türkiye’nin bu toplantı ve görüşmede 7 dakikalık bir konuşma yapan Türkiye Cumhurbaşkanı Sayın Erdoğan’ın uzlaşma bildirileri çok yaralı olmakla birlikte, Filistin konusundaki savlarından da taviz vermediğini dikkate almak gerekir.
İsrail devleti bu konuşma daha sonrası bile sessizliğini korumuş ve bu bahiste olumlu yahut olumsuz bir beyanatta bulunmamıştır.
Kuşkusuz, sayın Erdoğan’ın en değerli bildirisi “Antisemitizm” ile çaba edeceğinin altını çizmesi idi. Ki, bunu İsrail’i ziyaret ettiği 2005 yılında kendi el yazısı ile yazıp altını da imzaladığını “Yad Vashem” soykırım müzesi anı defterinden kendim resimleyip saklamıştım.
İçtenlikle diyebilirim ki, İsrail ve Yahudilik tıpkı şeydir. Bunu anlamamak ve farklı şeyler saymak yalnızca takiyyedir.
“KURTARMA OPERASYONU”
Türkiye’nin son aylarda ekonomik ve de siyasi açıdan bir yalnızlık ortasında olduğu ve nerdeyse etrafında pek tost kalmadığı gerçeği, ne yazık ki bilinen bir durumdur. Bu davet ile gerek ABD Musevileri gerekse dünya devletleri nezdinde az da olsa bir zevahiri kurtarma operasyonu olabileceğini var iseyabiliriz.
Kaldı ki, Türkiye İsrail ile yakınlaşmak ve tahminen de öncedenki senelerda İsrail’in denemiş olduğu doğal gaz nakliyeciliği iştirakini bir daha gündeme getirmek olduğunu da var iseyabiliriz. Alışılmış ki, yalnızca var iseyımdır. Hem Libya MEB mutabakatı ve yeni Libya seçimleri sonuçları ile mevcut MEB mutabakatının ne olacağı kaygısı de çabucak hemen belirli değildir.
İsrail BAE aracılığı ile İran’la birtakım ilgiler arayışı ortasındadır. İran ve İsrail’in “ben seni vururum, sen beni vurursun” kayıkçı hengamesine inanmıyorum. İsrail mümkün bir savaş için kendini hazırlamak durumunda olsa da temel maksadı savaşsızlıktır. Eh işin Yahudiliği bunu gerektirir. Savaş epeyce değerlidir. Savaşmamak daha ucuz. İranlılar da Musevilerden daha hovarda değillerdir. özetlemek gerekirse hepimizin tek gayesi olmalıdır: Savaşsızlık ve toplumlara daha hoş bir hayat temin etmek, daha mükellef bir refah düzeyi verebilmek.
Yani hem İsrail’in birebir vakitte Türkiye’nin birbirleri ile uzlaşmalarının menfaati müşterektir. Türkiye çok düzgün bilmektedir ki, Filistin’e yardım etmenin en sıradan yolu İsrail ile düzgün geçinmektir. Bunu temin edebilmek için de iki ülkem yöneticileri de lafla peynir gemisi yürümeyeceğini anlamaları ve konuşmaktan ötesine adımlar atmaları ve Ankara’ya ve Tel-Aviv’e birer Büyükelçi atamalarının gerekli ve ön kaide olduğunu idrak etmeleri gerekir. Bu uzlaşma prosedürün birinci adımı olacaktır. Onlar da, yani Büyükelçiler, geri kalan süreçleri diplomasi kuralları içerisinde yürüteceklerdir. Bu elçilerin de iki ülkem içindeki bağları kale almaları gerekir. Filistin önyargısı ile işin içine girerlerse sonunda hengame çıkar ve bütün uğraş boşa masraf. Gaye İsrail ve Türkiye ilgilerini daha gerçek bir yola sokmaktır. Filistin konusu ve Filisin meseleleri İsrail ile Filistin içindeki bir sıkıntıdır ve Türkiye bu bahiste taraf değildir fakat dost ülke olarak yardımcı olabilir kuşkusuz.
Bol barışlı günler…
Rafael Sadi
Evet, döndük dolaştık bir daha tarikatlara geldik.
Şayet dini bağlamda bir faaliyet yapılacaksa ortasında kesinlikle tarikatlar olacaktır.
Aslında laik ve demokratik bir sistemin ortasında tarikatların ve dini faaliyetlerin temel olduğu süreçler pek de kabul edilir bir şey değildir.
Değil de şayet laik ve demokratik sistemin gereği olan diplomatik yollar tıkanıyorsa barış için her yol mubahtır ve dost ülkenin dini bağlamından da olumlu biçimde yararlanmak gerekmektedir. Beğenilen, İsrail de aslında laik olmadığından bu dini yakınlaşmaya itici bakmamak lazımdır.
Kaldı ki HABAD tarikatı İsrail devletinin bir kesimi yahut ögesi da değildir.
TOPLANTI niye YAPILDI
Türk Müsevi (Yahudi) cemaatinin bu tarikat ile ilgisi yoktur ve yalnızca Ashkenaz Sinagogu’nun hahamı olan Bay Mendy bu tarikat mürididir.
HABAD tarikatı bütün dünyada mevcut şubeleri olan ve muhtaçlık sahibi Musevilere gerek dini gerekse insanı yardımlar yapan bir kurumdur. Benim bildiğim kadarı ile Uzak Doğu’daki her kentte ücretsiz “kosher” yemek dağıtan meskenleri vardır. Muhakkak zorlayıcı bir tavır sergilemezler fakat bu yardımlardan etkilenenleri de bünyelerine almaktan eksik kalmazlar.
Gelelim bu toplantı niye yapıldı ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti nasıl bir tavır ortasında bu ziyareti kabullendi…
Bilinmektedir ki, AKP hükümeti epeyce da İsrail sempatizanı olmayıp, hatta komşu Filistin yüzünden de İsrail ile kapışmaktadır, neredeyse son 15 yıldır. Bu vesile ile İsrail’e de fırsat buldukça “katil İsrail”, “bebek katili İsrail” ve “terör devleti” yakıştırmaları son 15 senede eksik olmamıştır.
Bu ziyaretin ardından gerek Türk Yahudi toplumundan gerekse İsrail vatandaşlarından “şimdi bu ne bu biçimde” sesleri eksik olmamıştır.
İsrail demokrasisi bu seslere alışık olduğundan kimseyi fazla ırgalamamıştır. Olağan reaksiyonlardır. Lakin gerçek şudur ki, bu eleştirisel sesler ne hükümet kanadından ne de İsrail muhalefetinden gelmemiştir.
İsrail’in en büyük düşmanı Arafat ile bile barış yapan bir ülke olan İsrail, barışmak isteyen herkesle barışmaya, uzlaşmaya hazır olduğunu bu hareketi ile ortaya koymaktadır.
Türkiye’nin bu toplantı ve görüşmede 7 dakikalık bir konuşma yapan Türkiye Cumhurbaşkanı Sayın Erdoğan’ın uzlaşma bildirileri çok yaralı olmakla birlikte, Filistin konusundaki savlarından da taviz vermediğini dikkate almak gerekir.
İsrail devleti bu konuşma daha sonrası bile sessizliğini korumuş ve bu bahiste olumlu yahut olumsuz bir beyanatta bulunmamıştır.
Kuşkusuz, sayın Erdoğan’ın en değerli bildirisi “Antisemitizm” ile çaba edeceğinin altını çizmesi idi. Ki, bunu İsrail’i ziyaret ettiği 2005 yılında kendi el yazısı ile yazıp altını da imzaladığını “Yad Vashem” soykırım müzesi anı defterinden kendim resimleyip saklamıştım.
İçtenlikle diyebilirim ki, İsrail ve Yahudilik tıpkı şeydir. Bunu anlamamak ve farklı şeyler saymak yalnızca takiyyedir.
“KURTARMA OPERASYONU”
Türkiye’nin son aylarda ekonomik ve de siyasi açıdan bir yalnızlık ortasında olduğu ve nerdeyse etrafında pek tost kalmadığı gerçeği, ne yazık ki bilinen bir durumdur. Bu davet ile gerek ABD Musevileri gerekse dünya devletleri nezdinde az da olsa bir zevahiri kurtarma operasyonu olabileceğini var iseyabiliriz.
Kaldı ki, Türkiye İsrail ile yakınlaşmak ve tahminen de öncedenki senelerda İsrail’in denemiş olduğu doğal gaz nakliyeciliği iştirakini bir daha gündeme getirmek olduğunu da var iseyabiliriz. Alışılmış ki, yalnızca var iseyımdır. Hem Libya MEB mutabakatı ve yeni Libya seçimleri sonuçları ile mevcut MEB mutabakatının ne olacağı kaygısı de çabucak hemen belirli değildir.
İsrail BAE aracılığı ile İran’la birtakım ilgiler arayışı ortasındadır. İran ve İsrail’in “ben seni vururum, sen beni vurursun” kayıkçı hengamesine inanmıyorum. İsrail mümkün bir savaş için kendini hazırlamak durumunda olsa da temel maksadı savaşsızlıktır. Eh işin Yahudiliği bunu gerektirir. Savaş epeyce değerlidir. Savaşmamak daha ucuz. İranlılar da Musevilerden daha hovarda değillerdir. özetlemek gerekirse hepimizin tek gayesi olmalıdır: Savaşsızlık ve toplumlara daha hoş bir hayat temin etmek, daha mükellef bir refah düzeyi verebilmek.
Yani hem İsrail’in birebir vakitte Türkiye’nin birbirleri ile uzlaşmalarının menfaati müşterektir. Türkiye çok düzgün bilmektedir ki, Filistin’e yardım etmenin en sıradan yolu İsrail ile düzgün geçinmektir. Bunu temin edebilmek için de iki ülkem yöneticileri de lafla peynir gemisi yürümeyeceğini anlamaları ve konuşmaktan ötesine adımlar atmaları ve Ankara’ya ve Tel-Aviv’e birer Büyükelçi atamalarının gerekli ve ön kaide olduğunu idrak etmeleri gerekir. Bu uzlaşma prosedürün birinci adımı olacaktır. Onlar da, yani Büyükelçiler, geri kalan süreçleri diplomasi kuralları içerisinde yürüteceklerdir. Bu elçilerin de iki ülkem içindeki bağları kale almaları gerekir. Filistin önyargısı ile işin içine girerlerse sonunda hengame çıkar ve bütün uğraş boşa masraf. Gaye İsrail ve Türkiye ilgilerini daha gerçek bir yola sokmaktır. Filistin konusu ve Filisin meseleleri İsrail ile Filistin içindeki bir sıkıntıdır ve Türkiye bu bahiste taraf değildir fakat dost ülke olarak yardımcı olabilir kuşkusuz.
Bol barışlı günler…
Rafael Sadi