Abner Amca…
1930’lar-1940’larda ABD’nin tesirli tanınan çizgi sinema karakteriydi.
Politikti.
– “Siyasetçiler kalabalık etmeyi bıraksalar iş dünyası kendi ayakları üzerinde epeyce daha uygun durabilir…”
-“Amerikan sistemi, dünyanın en güzelidir, ah şu siyasetçiler bozmasa…”
Abner Amca…
1929 buhranını aşmak isteyen Roosevelt hükümetinin, iş erkeklerina yönelik vergiler üzere yeni ekonomik düzenlemelerine karşı çıkıyordu.
Safı belirliydi; iktidardaki halkçı lider Roosevelt‘e karşıydı. Ki aslında bu çizgi sinema karakterini yaratan, iş erkeklerinın örgütü Roosevelt karşısı Ulusal Üreticiler Birliği/ NAM idi.
Kamu niyetinin büyük ölçüde ülke gazeteleri-radyoları tarafınca şekillendirildiğinin farkına varan NAM, “Halkı Bilgilendirme Programı” ismi altında propaganda faaliyetine başladı. Abner Amca bu biçimde doğdu…
Fakat Abner Amca, NAM kampanyasının “tek silahı” değildi; gazete-radyo editörlerine bülten gönderdiler, radyolara-gazetelere haber yapıp yayınlanmasını sağladılar. Vs.
Amerikan Kongresi Eğitim ve Çalışma Senato Komitesi, bu NAM basın faaliyetlerini rapor haline getirdi. Yalnızca, Abner Amca’dan 2 milyon adet dağıtılmıştı.
Kuşkusuz NAM’ın faaliyetlerine karşı hiç bir cezai müeyyide uygulanmadı. Kampanya söz özgürlüğü olarak değerlendirildi. Lakin:
Bu manipülasyon kampanyası, ahlak/etik açıdan sorgulandı.
Manipülatif Abner Amca karakterini yazmamın niçini var:
DİKKAT DAĞITMA STRATEJİSİ
Toplumu etkilemek-halkı yönlendirmek için medya, her daim kullanılan kıymetli manipülasyon aracı oldu.
Bilgi teknolojisi geliştikçe “medyanın kullanması” arttı; beşerler daha fazlaca manipüle edilmeye başlandı.
Asıl bakılırsavi halkı gerçek biçimde bilgilendirmek olan medya, artık ticari meta haline geldi/getirildi. bu biçimdece haber, satış ve pazarlama için yapılan “fabrika” üretimine dönüştürüldü!
Doğruluk, nesnellik üzere haberciliğin temel bedelleri unutuldu. Tüm bilgiler rahatlıkla değiştirildi; ne palavra, ne gerçek anlaşılmaz hale getirildi.
Haber, kurgulanarak-biçimlendirilerek çarpıtılarak hakikat ötesi hale dönüştürüldü.
Haber, propaganda yapmak oldu.
Haber, siyasi emel için zihni yönlendirme aracı oldu.
Haber, aldatıcı ve hatta provokasyona bile başvurmaktan kaçınılmayan taciz edici suçlayıcı stratejilerin kurbanı oldu.
Haber, kamuoyunun algısını yahut davranışlarını değiştirmeyi amaçlayan ruhsal ve toplumsal tesir çeşidi artık…
Gaye, kelamda haber yoluyla insanları palavraya ikna etmek.
Ülkemiz son senelerda çabucak her gün ve hatta her an manipülasyon haberciliği ile karşılaşıyor. En son ülkeyi esir alan kar yağışında bunu yaşadık/yaşıyoruz. Bu doğal felaket de salt siyasi propaganda objesi üzerinden haber yapıldı:
– O yaptı…
– Bu yapamadı…
Aslında bu bir dikkat dağıtma stratejisi idi.
Açayım:
PEK BİLMİŞ MUHALİFLER
Sanırsınız Türkiye ve İstanbul birinci kere kar felâketi yaşıyor.
Örneğin, en son 2015 ve 2017 yılında da İstanbul’da gibisi yaşandı. Bu senelerda tedbirleri öne çıkaran iktidar medyası, İstanbul’u CHP/İmamoğlu yönettiği için bu kere farklı “habercilik” yaptı!
Bu tipik manipülasyon haberciliği: Şuurlu olarak zihinler, siyasi propaganda ile karıştırıldı. Şunu belirtmeliyim; bunu bizim mahalle de yapmıyor değil.
Yaz ayında yangın felaketi ve bugün kar felaketi yaşadı ülke. Her seferinde siyasi menfaat için yapılan propagandaya esir düşürüldü koca ülke! Ve, kimin daha kuvvetli manipülasyon aracı var ise gündemi o saptırır oldu.
Pek bilmiş kimi muhalifler de bu yapay gündem peşinden gitmeyi gazetecilik sanıyor: “İmamoğlu’na sordum öğrendim!” Neyi öğrendin, iktidar medyasının gündemi saptırma oyununa alet oldun!
Gerçek şu:
İktidar medyasının yalnızca kuvvetli Cumhurbaşkanı adayı olma ihtimali yüzünden İmamoğlu’na yönelik her türlü dikkat dağıtma manipülasyonu yaptığı aşikar…
Pekala, iktidarıyla-muhalefetiyle ülke seçime bu başla mı gidecek?
Söyler misiniz; bizi hangi felaket birleştirecek?
Söyler misiniz; asıl problemler ile ne vakit yüzleşeceksiniz?
Köhnemiş siyaset anlayışının-manipülatif gazeteciliğin ülkeye ziyanını goren yok mu?
Tüm felaketzedeler devletinden yardım bekliyor. Yalnızca kar değil:
Halk, doğalgaz-elektrik pahalılığı yüzünden ısınamıyor…
Halk, ucuz ekmek için karda soğukta kuyrukta bekliyor…
Deva ne? Deva yalnızca manipülasyon!
Gazeteciliğiniz batsın…
Siyasetiniz batsın…
Yazık bu ülkeye, bu halka…
Soner Yalçın
1930’lar-1940’larda ABD’nin tesirli tanınan çizgi sinema karakteriydi.
Politikti.
– “Siyasetçiler kalabalık etmeyi bıraksalar iş dünyası kendi ayakları üzerinde epeyce daha uygun durabilir…”
-“Amerikan sistemi, dünyanın en güzelidir, ah şu siyasetçiler bozmasa…”
Abner Amca…
1929 buhranını aşmak isteyen Roosevelt hükümetinin, iş erkeklerina yönelik vergiler üzere yeni ekonomik düzenlemelerine karşı çıkıyordu.
Safı belirliydi; iktidardaki halkçı lider Roosevelt‘e karşıydı. Ki aslında bu çizgi sinema karakterini yaratan, iş erkeklerinın örgütü Roosevelt karşısı Ulusal Üreticiler Birliği/ NAM idi.
Kamu niyetinin büyük ölçüde ülke gazeteleri-radyoları tarafınca şekillendirildiğinin farkına varan NAM, “Halkı Bilgilendirme Programı” ismi altında propaganda faaliyetine başladı. Abner Amca bu biçimde doğdu…
Fakat Abner Amca, NAM kampanyasının “tek silahı” değildi; gazete-radyo editörlerine bülten gönderdiler, radyolara-gazetelere haber yapıp yayınlanmasını sağladılar. Vs.
Amerikan Kongresi Eğitim ve Çalışma Senato Komitesi, bu NAM basın faaliyetlerini rapor haline getirdi. Yalnızca, Abner Amca’dan 2 milyon adet dağıtılmıştı.
Kuşkusuz NAM’ın faaliyetlerine karşı hiç bir cezai müeyyide uygulanmadı. Kampanya söz özgürlüğü olarak değerlendirildi. Lakin:
Bu manipülasyon kampanyası, ahlak/etik açıdan sorgulandı.
Manipülatif Abner Amca karakterini yazmamın niçini var:
DİKKAT DAĞITMA STRATEJİSİ
Toplumu etkilemek-halkı yönlendirmek için medya, her daim kullanılan kıymetli manipülasyon aracı oldu.
Bilgi teknolojisi geliştikçe “medyanın kullanması” arttı; beşerler daha fazlaca manipüle edilmeye başlandı.
Asıl bakılırsavi halkı gerçek biçimde bilgilendirmek olan medya, artık ticari meta haline geldi/getirildi. bu biçimdece haber, satış ve pazarlama için yapılan “fabrika” üretimine dönüştürüldü!
Doğruluk, nesnellik üzere haberciliğin temel bedelleri unutuldu. Tüm bilgiler rahatlıkla değiştirildi; ne palavra, ne gerçek anlaşılmaz hale getirildi.
Haber, kurgulanarak-biçimlendirilerek çarpıtılarak hakikat ötesi hale dönüştürüldü.
Haber, propaganda yapmak oldu.
Haber, siyasi emel için zihni yönlendirme aracı oldu.
Haber, aldatıcı ve hatta provokasyona bile başvurmaktan kaçınılmayan taciz edici suçlayıcı stratejilerin kurbanı oldu.
Haber, kamuoyunun algısını yahut davranışlarını değiştirmeyi amaçlayan ruhsal ve toplumsal tesir çeşidi artık…
Gaye, kelamda haber yoluyla insanları palavraya ikna etmek.
Ülkemiz son senelerda çabucak her gün ve hatta her an manipülasyon haberciliği ile karşılaşıyor. En son ülkeyi esir alan kar yağışında bunu yaşadık/yaşıyoruz. Bu doğal felaket de salt siyasi propaganda objesi üzerinden haber yapıldı:
– O yaptı…
– Bu yapamadı…
Aslında bu bir dikkat dağıtma stratejisi idi.
Açayım:
PEK BİLMİŞ MUHALİFLER
Sanırsınız Türkiye ve İstanbul birinci kere kar felâketi yaşıyor.
Örneğin, en son 2015 ve 2017 yılında da İstanbul’da gibisi yaşandı. Bu senelerda tedbirleri öne çıkaran iktidar medyası, İstanbul’u CHP/İmamoğlu yönettiği için bu kere farklı “habercilik” yaptı!
Bu tipik manipülasyon haberciliği: Şuurlu olarak zihinler, siyasi propaganda ile karıştırıldı. Şunu belirtmeliyim; bunu bizim mahalle de yapmıyor değil.
Yaz ayında yangın felaketi ve bugün kar felaketi yaşadı ülke. Her seferinde siyasi menfaat için yapılan propagandaya esir düşürüldü koca ülke! Ve, kimin daha kuvvetli manipülasyon aracı var ise gündemi o saptırır oldu.
Pek bilmiş kimi muhalifler de bu yapay gündem peşinden gitmeyi gazetecilik sanıyor: “İmamoğlu’na sordum öğrendim!” Neyi öğrendin, iktidar medyasının gündemi saptırma oyununa alet oldun!
Gerçek şu:
İktidar medyasının yalnızca kuvvetli Cumhurbaşkanı adayı olma ihtimali yüzünden İmamoğlu’na yönelik her türlü dikkat dağıtma manipülasyonu yaptığı aşikar…
Pekala, iktidarıyla-muhalefetiyle ülke seçime bu başla mı gidecek?
Söyler misiniz; bizi hangi felaket birleştirecek?
Söyler misiniz; asıl problemler ile ne vakit yüzleşeceksiniz?
Köhnemiş siyaset anlayışının-manipülatif gazeteciliğin ülkeye ziyanını goren yok mu?
Tüm felaketzedeler devletinden yardım bekliyor. Yalnızca kar değil:
Halk, doğalgaz-elektrik pahalılığı yüzünden ısınamıyor…
Halk, ucuz ekmek için karda soğukta kuyrukta bekliyor…
Deva ne? Deva yalnızca manipülasyon!
Gazeteciliğiniz batsın…
Siyasetiniz batsın…
Yazık bu ülkeye, bu halka…
Soner Yalçın