semaver
Active member
Eski CHP Genel Lideri Deniz Baykal, kendisine yönelik suçlamalara karşılık verdi Eski CHP Genel Lideri, Antalya milletvekili Deniz Baykal, “pazarlık yaparak Erdoğan’ın milletvekili bulunmasına müsaade verdi” halinde kendisine yönelen suçlamalara sert cevap verdi. Baykal, yasakların kaldırılmasını kimilerinin anlamadığını belirterek “Siyasi fırsatçılık yapamazdık. Kapkaççı siyaset anlayışı ortasında olmadık, olamazdık. Rakibimizin siyasal haklarının tam olması temel inancımız. ‘Vardır bir dümen’ anlayışı fazlaca sıhhatsiz, epey tehlikeli, aşılması gereken bir durum” görüşlerini lisana getirdi. Baykal, hakkındaki savlara ait Cumhuriyet’in sorularını yanıtladı.
– Sedat Peker’in hakkınızdaki açıklamaları ile ilgili olarak ne düşünüyorsunuz?
O hususta gerekli açıklamayı avukatım yaptı, benimle ilgili tezler katiyen hakikat değildir.
– Sayın Erdoğan ile yaptığınız görüşmelerde çeşitli pazarlıklar yapıldığı konusunda savlar var, bu bahislere açıklık getirebilir misiniz?
Demokrasi, hukukun üstünlüğü, insan hakları diyen aydınlarımız; ben de CHP de insan hakları, hukukun üstünlüğü ve demokrasi doğrultusunda bir adım attığımız vakit bunun bir pazarlığı vardır diye bakıyorlar. bu biçimde bir alışkanlık arasındaler. Zira siyasi kültür bu. Bunun gerisinde bir hesap, bir çıkar, bir pazarlık vardır diyen bir siyasi ortamımız var. Bu epey sıhhatsiz, hayli yanlış, epey büyük haksızlık.
Biz 12 Mart’ta da 12 Mart muhtırasının CHP’nin önünü açtığı niyetini reddettik ve bunu hiç bir kurnazlık falan yapmadan yalnızca demokrasi ismine, insan hakları ismine, Ecevit’le bir arada yaptık. Ben bu biçimde onun yanında siyasete başlamış bir genç insandım. Ülkenin aydınları, demokratları, herkes, “Bunun gerisinde bir hesap vardır. Ecevit herbiçimde kendisi değil Nihat Erim başbakan oldu diye buna karşı çıkıyor” dediler, bu büsbütün yanlıştır. Bunun teğe bir şahidiyim. Ya “fırsat açıldı CHP’nin önüne, ne karşı çıkıyorsunuz, kısmın buradan” diye düşünüyordu bir sürü insan… Biz buna “’insan haklarına, demokrasiye karşıttır, hukuk üstünlüğüne karşıttır, bu biçimde demokrasi olmaz” diye karşı çıktık; o bir kırılma noktasıdır ve o andan itibaren CHP de, ben de, bulunduğum her noktada çabucak sonrasındaki buna misal olaylar karşısında daima tıpkı çizgide yürüdük. Yani ne örneğin, 12 Mart muhtırası, ondan sonrasında 12 Eylül, 1 Mart, Ergenekon, Balyoz, FETÖ krizi. Ergenekon, Balyoz olaylarında hiç kimse çabucak hemen olayın farkına varamamışken ben epey sert ve kararlı bir reaksiyon vererek karşı çıktım. Erdoğan “Ben Ergenekon davasının savcısıyım” deyince; ben de “Bu haksızlığa maruz kalan insanların, bu davanın mağdurlarının avukatıyım” dedim. Bu olaylar bize yarayabilir falan üzere bir hesabın içine mutlaka girmedik. Bu olaylar bize iktidar yolunu açar mı, diye bakmadık.
– Bu yaklaşım nereden çıkıyor sizce?
Bunu her vakit periyodun aydınları anlamakta zorlanmıştır. Bunun temelinde Cumhuriyet Halk Partisi’nin, daha doğrusu toplumsal demokrat hareketin kendi başına iktidar olamayacağı ve kesinlikle ordu artı CHP işbirliği ile Türkiye’de ilerleme sağlanacağı anlayışı yatar. Buna karşı ben büyük çaba verdim. 12 Mart daha sonrasından başladı bu işler. Biz bunu reddettik Sayın Ecevit’le birlikte. Bize karşı diyorlardı ki işte iktidar silahın namlusundan çıkar. Askerle, devrimci güçlerle işbirliği yapacaksın. Biz “Hayır, iktidar ve devrimci hareketler sandıktan çıkar” dedik. Ve bu doğrultuda ben, üniversite gençliği içinde toplumsal demokrasi hareketleri tertibinde etkin bir çalışma yaptım. Üniversitelerde, Ankara’da, ODTÜ’de, İstanbul’da toplumsal demokrasi dernekleri kurduk, daha sonra onları bir federasyon haline getirdik. Ve orada bir hayli genci “iktidar silahın namlusundan değil, sandıktan çıkar” anlayışı etrafında eğittik ve örgütledik. Oradan bir sürü önemli siyasetçi de çıktı. Onların genç başkanları vardı. örneğin Ankara’da Nail Gürman, Ali Dinçer, Semih Eryıldız da onların içindeydı. sonrasındasında Ankara belediye lideri olan Ali Dinçer de o gençlerle belediye lideri iken işbirliği yaptı. Hatta biz CHP genel merkezinin binası için bir proje yarışı açtığımızda bir baktım ben, o proje yarışını kazanan çocuk ODTÜ’de toplumsal demokrasi derneklerinde bizim yetiştirdiğimiz ergenlerden birisi. Meğerse orada mimari okumuş. çabucak sonrasında Murat Karayalçın başkanlığında onunla işbirliği yapan belediye grubu yeniden bizim o çocuklardı. Ankara Batıkent’i kuran, orada Sayın Karayalçın’a yardımcı olan çocuklar da onlardı. Biz bu biçimde dedik, iktidar silahın namlusundan değil, yalnızca iktidar da değil, ilerici hareket yani toplumsal demokrat iktidar sandıktan çıkar. Zira silahla işbaşına gelen bir takım istediği kadar ilerici olsun, gerisinde halk yoksa, toplum yoksa o inandırılmış ve örgütlenmiş bir biçimde iktidara gelen takımın, takımın yanında durmuyorsa, o gelen takım içerideki ve dışarıdaki hâkim güçlerin oyuncağı olur, gerçek bir ilerici hareketi muhakkak gerçekleştiremez diyorduk ve bunu gençlere eğitim olarak veriyorduk. Bugün bile Türkiye’nin her yerinde toplumsal demokrasi derneklerinde yetişmiş, bu hareketin ortasında yer almış bir sürü örgütte ve belediyelerde bakılırsav yapan insan vardır.
‘BU BİZİM KARAKTERİMİZ’
– Erdoğan’la görüşme konusunda ne dersiniz?
Şunu anlaması lazım insanların, biz hiç bir pazarlık yapmadan da “ya işte bak yeni fırsatlar doğuyor, kullan kardeşim bunu, yürü iktidara” havasına bütün tarihimiz boyunca direnmişizdir. Tıpkı biçimde, Sayın Erdoğan’ın yasaklarının kaldırılmasını anlayamıyor birtakım beşerler, üstelik onlar da insan hakları, hukukun üstünlüğü, demokrasi telaffuzunu ağızlarından düşürmeyen beşerler. Bu hakikat değil, biz CHP olarak ordu artı CHP iktidar formülünü şuurlu olarak 1971, 12 Mart’tan itibaren Ecevit hareketi ile birlikte reddetmiş bir hareketin kesimiyiz. Yani siyasette karşımdaki genel lider olacak, parlamentoda neredeyse üçte iki çoğunluğa sahip olacak, seçime girecek lakin milletvekili olamayacak, yaptırtmayacağım ben de ve çabayı bu biçimde götüreceğim. Bunu anlamam mümkün değil. Bu bizim için bir siyasi fırsatçılık değil, bu bizim karakterimizdir kardeşim. Bunu anlamanız lazım. CHP bu biçimdedir, ben o kırılma noktasında Ecevit’le birlikte “iktidar, ihtilal, ilericilik silahın namlusundan çıkar”ı reddeden hareketin bir parçasıyım. Bilmem eşit olmayan, karşımdakinin elinin kolunun bağlandığı bir yarışa girerek bunu bir fırsat üzere kıymetlendirmek bizim siyaset anlayışımızın temellerine ve karakterimize alışılmamıştır. Biz bu biçimde fırsatçı, kapkaççı bir anlayış ortasında hiç olmadık, değiliz. Bu davranışımızı da bir çıkar, bir pazarlık kararı bir davranış olarak anlamak kendisi bizatihi bir büyük siyasi sorunudur Türkiye’nin. bu biçimde bakanlar, akılları almıyor, ya adam karşısındaki rakibinin siyasi haklarını nasıl verir ücretsiz; halbuki bu bizim temel bir inancımız. Gayret edeceksek bir şaibe ile çaba edemeyiz yani O, külüstür bir şiir okudu diye Trakya’da, bilmem işte iki ay cezaevinde kaldı diye milletvekili olamaz dediğin sürece onunla çaba edemezsin. Bunu halka kabul ettirmen mümkün değildir esasen.
Geçmişte nasıl ki CHP generallerle işbirliği yapmadı diye suçlandı; Türkiye’nin kimi ilerici muharrirleri, bunu bir fırsat diye sayıyorlardı, biz karşı çıktık, şuurlu olarak, birebir biçimde bugün de ben Sayın Erdoğan’la anlaşmışımdır diye düşünülüyor. Zira Türkiye’de hâkim siyasi kültür bizim anlayışımız doğrultusunda değil, siyaseti bir fırsatçılık üzere algılayan bir anlayış. Bizde bu biçimde bir şey yok. Hakikaten eşitliğe, hukukun üstünlüğüne, insan haklarına, demokrasiye, siyasi uğraşta eşitliğe içtenlikle inanıyoruz. Buna aklı basmıyor Türkiye’de birtakım çevrelerin. “Enayilik bu, olur mu ya, o bir şey aldı, ne alacak, cumhurbaşkanı olma garantisi aldı falan diye” bakıyorlar, olağan akılları almıyor bunu. Yani bu bizim siyasi hayatımızın bir zafiyetidir.
‘YASAK esasen KALKMIŞTI’
– Pazarlığı reddediyorsunuz…
bu biçimde demokrasi doğrultusunda atılan adımların gerisinde bir al gülüm ver gülüm pazarlığı yatıyor niyeti, bu yanlıştır. Ben hiç bir bağlantımda Sayın Erdoğan ile, ne o müsabakalarımda o denli bir özel muahedeyi yansıtacak hiç bir şeyi ne ben konuştum, ne o konuştu. ondan sonrasında İstanbul’da Sayın Erdoğan’ın talebi üzerine bir ortaya geldiğimizde, siyasi yasağı esasen kaldırılmıştı. Sayın Erdoğan 1 Mart tezkeresi telaşı içerisindeydi, “Tezkere kabul edilirse ülkemize kaç kişi gireceğini” sordum, “65 bin kişi” dedi. “Ne vakit çıkacak” dedim, “Ben de bilmiyorum” dedi. Sayın Erdoğan, “ABD ile işbirliği yapmazsak ambargo uygularlar, bizi sıkıştırırlar, ek mali kaynak kullanmamız gerekir, yaratmamız gerekir, yardımcı olur musunuz” dedi. “normal olarak, bu sonucun sorumluluğunu alırım ve bütün Türkiye’de bunun için çalışma yaparım, istersen bir arada dolaşırım istersen ben tek başıma dolaşırım” dedim. Bu konularda benim samimi olabileceğimi düşünemiyorlar. İlla pazarlık yaptı diyorlar. Buluşma aslına bakarsan 1 Mart öncesi idi, tezkere öncesi, 22 Şubat 2003’te. Yani hakların iadesinden daha sonra yapılmış bir buluşmadır o. Haklarını vermişiz, neyin pazarlığını yapacaksın?
TEZKERE KONUSUNDA ÖNEMLİ BİR UĞRAŞ OLDU
“1 Mart konusunda Meclis’te fazlaca asıllı gayret verdik, hâlâ yayınlatmıyorlar o konuşmaları. Türkiye’nin en hassas bölgesine bir yabancı ordunun 10 binlerce askeriyle yerleşmesini hayli sakıncalı buldum, “Bizim Irak’a, Suriye’ye karşı bu biçimde bir düşmanlık içerisine girmemize hiç niye yoktur” dedim. Bunu da Cumhuriyetin dış siyaset anlayışına inanmış biri olarak hiç tereddüt etmeden söylemiş oldum. ondan sonrasında Suriye Devlet Lideri Esad Türkiye’ye geldiği vakit benimle görüşmek istedi; Çankaya’da Camlı Köşk’te buluştuk, bana “1 Mart tezkeresine karşı çıkarak sırf Türkiye’yi değil bizi de kurtardınız” dedi.
Onun haricinde bir de seçimden daha sonra Erdoğan’ın talebi üstüne gittim, seçim sonuçlarını kıymetlendirmek üzere istişare gereksinimi hissettiğini düşünüyorum. Beni çağırdı ve gittim. Orada kim bilir ne konuştu, ne yaptı! Gidilir mi falan diye kıyameti kopardılar. Orada hükümet kurulsun dedim, koalisyon kurulsun. Ya MHP ile ya da CHP ile kurun işte bırakın Türkiye’nin buna gereksinimi var dedim. Hepsi bundan ibarettir.
Bunu anlatmak lazım, bizim siyasi ömrümüzün “vardır bir pazarlık, bir çıkar, bir dümen olmuştur” anlayışı epey sıhhatsiz, epey yanlış, epey tehlikeli, aşılması gereken bir durum. Kimi beşerler hakikaten insan haklarına, hukukun üstünlüğüne, demokratik pahalara inanıyordurlar ve o doğrultuda adım atıyordurlar; bunu içinize sindirin, anlayın kardeşim. Biz de onlardan birisiyiz işte.”
– Sedat Peker’in hakkınızdaki açıklamaları ile ilgili olarak ne düşünüyorsunuz?
O hususta gerekli açıklamayı avukatım yaptı, benimle ilgili tezler katiyen hakikat değildir.
– Sayın Erdoğan ile yaptığınız görüşmelerde çeşitli pazarlıklar yapıldığı konusunda savlar var, bu bahislere açıklık getirebilir misiniz?
Demokrasi, hukukun üstünlüğü, insan hakları diyen aydınlarımız; ben de CHP de insan hakları, hukukun üstünlüğü ve demokrasi doğrultusunda bir adım attığımız vakit bunun bir pazarlığı vardır diye bakıyorlar. bu biçimde bir alışkanlık arasındaler. Zira siyasi kültür bu. Bunun gerisinde bir hesap, bir çıkar, bir pazarlık vardır diyen bir siyasi ortamımız var. Bu epey sıhhatsiz, hayli yanlış, epey büyük haksızlık.
Biz 12 Mart’ta da 12 Mart muhtırasının CHP’nin önünü açtığı niyetini reddettik ve bunu hiç bir kurnazlık falan yapmadan yalnızca demokrasi ismine, insan hakları ismine, Ecevit’le bir arada yaptık. Ben bu biçimde onun yanında siyasete başlamış bir genç insandım. Ülkenin aydınları, demokratları, herkes, “Bunun gerisinde bir hesap vardır. Ecevit herbiçimde kendisi değil Nihat Erim başbakan oldu diye buna karşı çıkıyor” dediler, bu büsbütün yanlıştır. Bunun teğe bir şahidiyim. Ya “fırsat açıldı CHP’nin önüne, ne karşı çıkıyorsunuz, kısmın buradan” diye düşünüyordu bir sürü insan… Biz buna “’insan haklarına, demokrasiye karşıttır, hukuk üstünlüğüne karşıttır, bu biçimde demokrasi olmaz” diye karşı çıktık; o bir kırılma noktasıdır ve o andan itibaren CHP de, ben de, bulunduğum her noktada çabucak sonrasındaki buna misal olaylar karşısında daima tıpkı çizgide yürüdük. Yani ne örneğin, 12 Mart muhtırası, ondan sonrasında 12 Eylül, 1 Mart, Ergenekon, Balyoz, FETÖ krizi. Ergenekon, Balyoz olaylarında hiç kimse çabucak hemen olayın farkına varamamışken ben epey sert ve kararlı bir reaksiyon vererek karşı çıktım. Erdoğan “Ben Ergenekon davasının savcısıyım” deyince; ben de “Bu haksızlığa maruz kalan insanların, bu davanın mağdurlarının avukatıyım” dedim. Bu olaylar bize yarayabilir falan üzere bir hesabın içine mutlaka girmedik. Bu olaylar bize iktidar yolunu açar mı, diye bakmadık.
– Bu yaklaşım nereden çıkıyor sizce?
Bunu her vakit periyodun aydınları anlamakta zorlanmıştır. Bunun temelinde Cumhuriyet Halk Partisi’nin, daha doğrusu toplumsal demokrat hareketin kendi başına iktidar olamayacağı ve kesinlikle ordu artı CHP işbirliği ile Türkiye’de ilerleme sağlanacağı anlayışı yatar. Buna karşı ben büyük çaba verdim. 12 Mart daha sonrasından başladı bu işler. Biz bunu reddettik Sayın Ecevit’le birlikte. Bize karşı diyorlardı ki işte iktidar silahın namlusundan çıkar. Askerle, devrimci güçlerle işbirliği yapacaksın. Biz “Hayır, iktidar ve devrimci hareketler sandıktan çıkar” dedik. Ve bu doğrultuda ben, üniversite gençliği içinde toplumsal demokrasi hareketleri tertibinde etkin bir çalışma yaptım. Üniversitelerde, Ankara’da, ODTÜ’de, İstanbul’da toplumsal demokrasi dernekleri kurduk, daha sonra onları bir federasyon haline getirdik. Ve orada bir hayli genci “iktidar silahın namlusundan değil, sandıktan çıkar” anlayışı etrafında eğittik ve örgütledik. Oradan bir sürü önemli siyasetçi de çıktı. Onların genç başkanları vardı. örneğin Ankara’da Nail Gürman, Ali Dinçer, Semih Eryıldız da onların içindeydı. sonrasındasında Ankara belediye lideri olan Ali Dinçer de o gençlerle belediye lideri iken işbirliği yaptı. Hatta biz CHP genel merkezinin binası için bir proje yarışı açtığımızda bir baktım ben, o proje yarışını kazanan çocuk ODTÜ’de toplumsal demokrasi derneklerinde bizim yetiştirdiğimiz ergenlerden birisi. Meğerse orada mimari okumuş. çabucak sonrasında Murat Karayalçın başkanlığında onunla işbirliği yapan belediye grubu yeniden bizim o çocuklardı. Ankara Batıkent’i kuran, orada Sayın Karayalçın’a yardımcı olan çocuklar da onlardı. Biz bu biçimde dedik, iktidar silahın namlusundan değil, yalnızca iktidar da değil, ilerici hareket yani toplumsal demokrat iktidar sandıktan çıkar. Zira silahla işbaşına gelen bir takım istediği kadar ilerici olsun, gerisinde halk yoksa, toplum yoksa o inandırılmış ve örgütlenmiş bir biçimde iktidara gelen takımın, takımın yanında durmuyorsa, o gelen takım içerideki ve dışarıdaki hâkim güçlerin oyuncağı olur, gerçek bir ilerici hareketi muhakkak gerçekleştiremez diyorduk ve bunu gençlere eğitim olarak veriyorduk. Bugün bile Türkiye’nin her yerinde toplumsal demokrasi derneklerinde yetişmiş, bu hareketin ortasında yer almış bir sürü örgütte ve belediyelerde bakılırsav yapan insan vardır.
‘BU BİZİM KARAKTERİMİZ’
– Erdoğan’la görüşme konusunda ne dersiniz?
Şunu anlaması lazım insanların, biz hiç bir pazarlık yapmadan da “ya işte bak yeni fırsatlar doğuyor, kullan kardeşim bunu, yürü iktidara” havasına bütün tarihimiz boyunca direnmişizdir. Tıpkı biçimde, Sayın Erdoğan’ın yasaklarının kaldırılmasını anlayamıyor birtakım beşerler, üstelik onlar da insan hakları, hukukun üstünlüğü, demokrasi telaffuzunu ağızlarından düşürmeyen beşerler. Bu hakikat değil, biz CHP olarak ordu artı CHP iktidar formülünü şuurlu olarak 1971, 12 Mart’tan itibaren Ecevit hareketi ile birlikte reddetmiş bir hareketin kesimiyiz. Yani siyasette karşımdaki genel lider olacak, parlamentoda neredeyse üçte iki çoğunluğa sahip olacak, seçime girecek lakin milletvekili olamayacak, yaptırtmayacağım ben de ve çabayı bu biçimde götüreceğim. Bunu anlamam mümkün değil. Bu bizim için bir siyasi fırsatçılık değil, bu bizim karakterimizdir kardeşim. Bunu anlamanız lazım. CHP bu biçimdedir, ben o kırılma noktasında Ecevit’le birlikte “iktidar, ihtilal, ilericilik silahın namlusundan çıkar”ı reddeden hareketin bir parçasıyım. Bilmem eşit olmayan, karşımdakinin elinin kolunun bağlandığı bir yarışa girerek bunu bir fırsat üzere kıymetlendirmek bizim siyaset anlayışımızın temellerine ve karakterimize alışılmamıştır. Biz bu biçimde fırsatçı, kapkaççı bir anlayış ortasında hiç olmadık, değiliz. Bu davranışımızı da bir çıkar, bir pazarlık kararı bir davranış olarak anlamak kendisi bizatihi bir büyük siyasi sorunudur Türkiye’nin. bu biçimde bakanlar, akılları almıyor, ya adam karşısındaki rakibinin siyasi haklarını nasıl verir ücretsiz; halbuki bu bizim temel bir inancımız. Gayret edeceksek bir şaibe ile çaba edemeyiz yani O, külüstür bir şiir okudu diye Trakya’da, bilmem işte iki ay cezaevinde kaldı diye milletvekili olamaz dediğin sürece onunla çaba edemezsin. Bunu halka kabul ettirmen mümkün değildir esasen.
Geçmişte nasıl ki CHP generallerle işbirliği yapmadı diye suçlandı; Türkiye’nin kimi ilerici muharrirleri, bunu bir fırsat diye sayıyorlardı, biz karşı çıktık, şuurlu olarak, birebir biçimde bugün de ben Sayın Erdoğan’la anlaşmışımdır diye düşünülüyor. Zira Türkiye’de hâkim siyasi kültür bizim anlayışımız doğrultusunda değil, siyaseti bir fırsatçılık üzere algılayan bir anlayış. Bizde bu biçimde bir şey yok. Hakikaten eşitliğe, hukukun üstünlüğüne, insan haklarına, demokrasiye, siyasi uğraşta eşitliğe içtenlikle inanıyoruz. Buna aklı basmıyor Türkiye’de birtakım çevrelerin. “Enayilik bu, olur mu ya, o bir şey aldı, ne alacak, cumhurbaşkanı olma garantisi aldı falan diye” bakıyorlar, olağan akılları almıyor bunu. Yani bu bizim siyasi hayatımızın bir zafiyetidir.
‘YASAK esasen KALKMIŞTI’
– Pazarlığı reddediyorsunuz…
bu biçimde demokrasi doğrultusunda atılan adımların gerisinde bir al gülüm ver gülüm pazarlığı yatıyor niyeti, bu yanlıştır. Ben hiç bir bağlantımda Sayın Erdoğan ile, ne o müsabakalarımda o denli bir özel muahedeyi yansıtacak hiç bir şeyi ne ben konuştum, ne o konuştu. ondan sonrasında İstanbul’da Sayın Erdoğan’ın talebi üzerine bir ortaya geldiğimizde, siyasi yasağı esasen kaldırılmıştı. Sayın Erdoğan 1 Mart tezkeresi telaşı içerisindeydi, “Tezkere kabul edilirse ülkemize kaç kişi gireceğini” sordum, “65 bin kişi” dedi. “Ne vakit çıkacak” dedim, “Ben de bilmiyorum” dedi. Sayın Erdoğan, “ABD ile işbirliği yapmazsak ambargo uygularlar, bizi sıkıştırırlar, ek mali kaynak kullanmamız gerekir, yaratmamız gerekir, yardımcı olur musunuz” dedi. “normal olarak, bu sonucun sorumluluğunu alırım ve bütün Türkiye’de bunun için çalışma yaparım, istersen bir arada dolaşırım istersen ben tek başıma dolaşırım” dedim. Bu konularda benim samimi olabileceğimi düşünemiyorlar. İlla pazarlık yaptı diyorlar. Buluşma aslına bakarsan 1 Mart öncesi idi, tezkere öncesi, 22 Şubat 2003’te. Yani hakların iadesinden daha sonra yapılmış bir buluşmadır o. Haklarını vermişiz, neyin pazarlığını yapacaksın?
TEZKERE KONUSUNDA ÖNEMLİ BİR UĞRAŞ OLDU
“1 Mart konusunda Meclis’te fazlaca asıllı gayret verdik, hâlâ yayınlatmıyorlar o konuşmaları. Türkiye’nin en hassas bölgesine bir yabancı ordunun 10 binlerce askeriyle yerleşmesini hayli sakıncalı buldum, “Bizim Irak’a, Suriye’ye karşı bu biçimde bir düşmanlık içerisine girmemize hiç niye yoktur” dedim. Bunu da Cumhuriyetin dış siyaset anlayışına inanmış biri olarak hiç tereddüt etmeden söylemiş oldum. ondan sonrasında Suriye Devlet Lideri Esad Türkiye’ye geldiği vakit benimle görüşmek istedi; Çankaya’da Camlı Köşk’te buluştuk, bana “1 Mart tezkeresine karşı çıkarak sırf Türkiye’yi değil bizi de kurtardınız” dedi.
Onun haricinde bir de seçimden daha sonra Erdoğan’ın talebi üstüne gittim, seçim sonuçlarını kıymetlendirmek üzere istişare gereksinimi hissettiğini düşünüyorum. Beni çağırdı ve gittim. Orada kim bilir ne konuştu, ne yaptı! Gidilir mi falan diye kıyameti kopardılar. Orada hükümet kurulsun dedim, koalisyon kurulsun. Ya MHP ile ya da CHP ile kurun işte bırakın Türkiye’nin buna gereksinimi var dedim. Hepsi bundan ibarettir.
Bunu anlatmak lazım, bizim siyasi ömrümüzün “vardır bir pazarlık, bir çıkar, bir dümen olmuştur” anlayışı epey sıhhatsiz, epey yanlış, epey tehlikeli, aşılması gereken bir durum. Kimi beşerler hakikaten insan haklarına, hukukun üstünlüğüne, demokratik pahalara inanıyordurlar ve o doğrultuda adım atıyordurlar; bunu içinize sindirin, anlayın kardeşim. Biz de onlardan birisiyiz işte.”