erkan_623
New member
Aktaş, Esenler’i mevzu alan “Rüzgârla Güzel Geçinmek” isimli yapıtının ikincisini de tamamladığını belirterek “Bu ilçe insanı beni fazlaca besledi. Esenler’de fazlaca varlıklı bir hazine var ve bu benim edebiyatıma da katkıda bulundu” dedi. “Edebiyat Durağı”nın bu ayki konuğu gazeteci, mimar ve muharrir Cihan Aktaş oldu. Edebiyatseverlerle buluşan Aktaş, “Şair ve Gecekuşu” ile Esenler’i mevzu alan “Rüzgârla Uygun Geçinmek” isimli yapıtıyla ilgili soruları yanıtladı, kitaplarını imzaladı. Aktaş, Esenler’in tarihine ve bilinmeyenlerine ışık tuttuğu “Rüzgârla Düzgün Geçinmek” isimli yapıtının ikincisini de tamamladığının muştusunu vererek yapıtın ortaya çıkış sürecinde yaşadıklarını anlattı.
KISSALAR BENİ ÇOK ETKİLİYOR
Müellif Aktaş, “İlk kitabımız ‘Rüzgârla Âlâ Geçinmek’, Esenler’in kuruluşlunu anlatan bir kitap. Bu kitabın devamı niteliğinde ikinci bir çalışma da bitti. Esenler, sık sık geldiğim ve kendimi güzel hissettiğim bir semt. Neredeyse bir Esenlerliden daha fazla bilgi sahibi oldum. Çok faydalandığım ve beni hayli zenginleştiren bir yer. Benim için büyük bir manası var Esenler’in. 5 yıldır Esenler üzerine çalışmaktayım. Salgın niçiniyle Esenler’e daha az gelmeye başladım. Zira yapacağım daha diğer çalışmalar da var. Ben bir edebiyatçıyım ve öykülerden besleniyorum. İnsan öyküleri, göç kıssaları, yerleşme kıssaları ve insanların kendilerini geliştirme öyküleri beni hayli etkiliyor. Bu Esenler’de hayli fazla. Esenler, epeyce fazla göç almış bir yer. Mimarlıktan gelen bir müellifim. Bu çeşit çalışmalar yapan beşerlerle konuştuğumda İstanbul’un bu kadar yakınında Esenler diye bir yerin, tarihi derinliği olan bir yerin olduğunu bilmiyorlar. İçinde yaşayanlar bile bilmiyor. Esenler’in 1939’a kadar ismi Litros’muş. Bilmemenin bir niçini de çarpık yapılaşma. Olağan hoşluklar süratle ortadan kalktığı, yırtıcı bir yapılaşma. 1970’lerin başlarında burada Çinçin Deresi’nin üzerinde bir Mimar Sinan Köprüsü varmış. Bu köprünün varlığını da mübadillerden öğrendim. O köprüyle ilgili bir kayıt yok. Mimar Sinan’ın bir hayli yapıtı var. Esenler’deki köprü, Haramidere’deki köprünün aynısıymış. Beşerler salgın hastalıkla uğraş ettikleri sırada köprüyü yıkmışlar” halinde konuştu.
BAYANLARDAN BİLGİ ALMAYA ÇALIŞTIM
Esenler’de çalışma yaptığı sırada bayanlardan bilgi almaya çalıştığını lisana getiren Aktaş, “Ağırlıklı olarak erkeklerle çalışmak zorunda kaldım lakin bayanlar daha uygun öykü anlatıcısıdır. Bayanların da epeyce peşinden koşuyorum. Bizde kelamlı tarih epeyce zayıf. Esenler’e 70’lerde, 80’lerde ve 90’larda gelmiş şahıslar İstanbul’da yaşadıklarının farkında değillerdi. Esenler, tarihi bir Yunan köyü, ismi Litros. Kültür taşıyıcısı bir köy. Bu nerede yitirildi? Bu fazlaca değerli. Yapıtta, halktan dinlediklerimi yazdım. Bu ilçe insanı beni hayli besledi. Çok güçlü bir hazine var Esenler’de. Göç her vakit rahmettir. Esenler’e mübadeleyle, ekonomik sebeplerle, savaş niçiniyle gelinmiş. Devir dönem nüfusu daima çalkalanmış. Bu güçlü bir deneyim birikimi manasına geliyor. Burada bir sürü tarihi yerin varlığını öğrendim. Bu da benim edebiyatımı besledi” sözlerini kullandı.
KISSALAR BENİ ÇOK ETKİLİYOR
Müellif Aktaş, “İlk kitabımız ‘Rüzgârla Âlâ Geçinmek’, Esenler’in kuruluşlunu anlatan bir kitap. Bu kitabın devamı niteliğinde ikinci bir çalışma da bitti. Esenler, sık sık geldiğim ve kendimi güzel hissettiğim bir semt. Neredeyse bir Esenlerliden daha fazla bilgi sahibi oldum. Çok faydalandığım ve beni hayli zenginleştiren bir yer. Benim için büyük bir manası var Esenler’in. 5 yıldır Esenler üzerine çalışmaktayım. Salgın niçiniyle Esenler’e daha az gelmeye başladım. Zira yapacağım daha diğer çalışmalar da var. Ben bir edebiyatçıyım ve öykülerden besleniyorum. İnsan öyküleri, göç kıssaları, yerleşme kıssaları ve insanların kendilerini geliştirme öyküleri beni hayli etkiliyor. Bu Esenler’de hayli fazla. Esenler, epeyce fazla göç almış bir yer. Mimarlıktan gelen bir müellifim. Bu çeşit çalışmalar yapan beşerlerle konuştuğumda İstanbul’un bu kadar yakınında Esenler diye bir yerin, tarihi derinliği olan bir yerin olduğunu bilmiyorlar. İçinde yaşayanlar bile bilmiyor. Esenler’in 1939’a kadar ismi Litros’muş. Bilmemenin bir niçini de çarpık yapılaşma. Olağan hoşluklar süratle ortadan kalktığı, yırtıcı bir yapılaşma. 1970’lerin başlarında burada Çinçin Deresi’nin üzerinde bir Mimar Sinan Köprüsü varmış. Bu köprünün varlığını da mübadillerden öğrendim. O köprüyle ilgili bir kayıt yok. Mimar Sinan’ın bir hayli yapıtı var. Esenler’deki köprü, Haramidere’deki köprünün aynısıymış. Beşerler salgın hastalıkla uğraş ettikleri sırada köprüyü yıkmışlar” halinde konuştu.
BAYANLARDAN BİLGİ ALMAYA ÇALIŞTIM
Esenler’de çalışma yaptığı sırada bayanlardan bilgi almaya çalıştığını lisana getiren Aktaş, “Ağırlıklı olarak erkeklerle çalışmak zorunda kaldım lakin bayanlar daha uygun öykü anlatıcısıdır. Bayanların da epeyce peşinden koşuyorum. Bizde kelamlı tarih epeyce zayıf. Esenler’e 70’lerde, 80’lerde ve 90’larda gelmiş şahıslar İstanbul’da yaşadıklarının farkında değillerdi. Esenler, tarihi bir Yunan köyü, ismi Litros. Kültür taşıyıcısı bir köy. Bu nerede yitirildi? Bu fazlaca değerli. Yapıtta, halktan dinlediklerimi yazdım. Bu ilçe insanı beni hayli besledi. Çok güçlü bir hazine var Esenler’de. Göç her vakit rahmettir. Esenler’e mübadeleyle, ekonomik sebeplerle, savaş niçiniyle gelinmiş. Devir dönem nüfusu daima çalkalanmış. Bu güçlü bir deneyim birikimi manasına geliyor. Burada bir sürü tarihi yerin varlığını öğrendim. Bu da benim edebiyatımı besledi” sözlerini kullandı.