erkan_623
New member
Kentin 10’uncu coğrafik işaretli eseri olarak kayıt altına alınan güveç, çorbadan sarmaya, etten zerzevat yemeklerine birfazlaca yiyeceğe farklı lezzet katan otantik pişirme kabı olarak öne çıkıyor. Köylerde hala klâsik tekniklerle üretilen güveçler, köye gelen esnaf tarafınca alınarak civar vilayetlerde de satışa sunuluyor. Dölek köyünde 65 yaşındaki Şengül Çolak, çocukluğundan beri güveç üretimiyle uğraştığını söylemiş oldu.
YEMEĞİN LEZZETİNE LEZZET KATIYOR
Güveç kabının yemeğin lezzetine lezzet kattığına dikkati çeken Çolak, şu biçimde devam etti: “Yapımı epeyce zahmetli. Dağın gerisinden, yolu olmayan noktalardan çamur alıyoruz. Her çamurdan da yapamıyoruz. Çamuru karıştırıp daha sonrasında ayaklarımızla ezerek ıslatıyor, elimizle hal veriyoruz. Taşla düzleştirip kurutuyor, tandırda yakıyoruz. Biroldukça süreçten geçiriyoruz. Artık kullanması güç diye çelik tencereler tercih ediliyor. Evvelden yemekler bu kaplarda yapılırdı. Bu eseri yapıp köy olarak satardık. Güveç kabı verip arpa, buğday, un üzere materyaller alarak geçimimizi sağlardık.”
TOPRAĞI SIRTIMIZDA TAŞIYORUZ
Emekli öğretmen Kenti Çolak da Dölek güvecinin en ayırt edici özelliğinin bölgenin toprak karışımından üretilmesi olduğunu aktardı. Güveç kaplarının topraktan üretilmiş bir cins organik yemek kabı olduğunu belirten Çolak, “Bu güveç kaplarının yapıldığı toprağı sırtımızda dağlardan taşıyoruz. Yeni yerler bulduk lakin oralara da yol açılması gerekiyor. Yoksa inanılmaz zahmetli bir taşıma süreci var. Yetkililerden de bu noktada dayanak bekliyoruz.” dedi. Eşi Şengül Çolak’ın güveç üretimi konusunda maharetli olduğunu, kendisinin de yardım ettiğini lisana getiren Çolak, kapların kalite ve büyüklüğüne göre fiyatlarının 25 ile 80 lira içinde değiştiğini söz etti. Çolak, 20 kişinin yemek yiyeceği büyüklükte güveçler yapabildiklerini de kaydederek, bu kaplarda yapılan yemeğin lezzetinin arttığını ve bir hafta bozulmadan saklanabildiğini vurguladı.
ESERE TALEP ÇOK YAPAN YOK
Köy sakinlerinden Naci Balaban ise güveç imalinin jenerasyondan nesle aktarılan ve bilhassa bayanların başrolde olduğu bir sanat olduğuna işaret etti. Bir vakit içinder köyde her insanın güveç yapıp satarak geçimini sağladığını, kıtlık vakit içinderında dahi köyde problem yaşanmadığını anlatan Balaban, “Bölge vilayetlerine kamyon kamyon güveç satardık. Hanlar güveçlerimizle dolardı. Erzurum’dan Ağrı’ya her yere Dölek güveci giderdi.” tabirlerini kullandı. Balaban, esere talebin epeyce olduğunu lakin eskisi kadar yapanın kalmadığını, gençlerin epey ilgi göstermediğini belirterek, bilhassa ramazanlarda epeyce ilgi gördüğünü kelamlarına ekledi.
KAYNAK: AA
YEMEĞİN LEZZETİNE LEZZET KATIYOR
Güveç kabının yemeğin lezzetine lezzet kattığına dikkati çeken Çolak, şu biçimde devam etti: “Yapımı epeyce zahmetli. Dağın gerisinden, yolu olmayan noktalardan çamur alıyoruz. Her çamurdan da yapamıyoruz. Çamuru karıştırıp daha sonrasında ayaklarımızla ezerek ıslatıyor, elimizle hal veriyoruz. Taşla düzleştirip kurutuyor, tandırda yakıyoruz. Biroldukça süreçten geçiriyoruz. Artık kullanması güç diye çelik tencereler tercih ediliyor. Evvelden yemekler bu kaplarda yapılırdı. Bu eseri yapıp köy olarak satardık. Güveç kabı verip arpa, buğday, un üzere materyaller alarak geçimimizi sağlardık.”
TOPRAĞI SIRTIMIZDA TAŞIYORUZ
Emekli öğretmen Kenti Çolak da Dölek güvecinin en ayırt edici özelliğinin bölgenin toprak karışımından üretilmesi olduğunu aktardı. Güveç kaplarının topraktan üretilmiş bir cins organik yemek kabı olduğunu belirten Çolak, “Bu güveç kaplarının yapıldığı toprağı sırtımızda dağlardan taşıyoruz. Yeni yerler bulduk lakin oralara da yol açılması gerekiyor. Yoksa inanılmaz zahmetli bir taşıma süreci var. Yetkililerden de bu noktada dayanak bekliyoruz.” dedi. Eşi Şengül Çolak’ın güveç üretimi konusunda maharetli olduğunu, kendisinin de yardım ettiğini lisana getiren Çolak, kapların kalite ve büyüklüğüne göre fiyatlarının 25 ile 80 lira içinde değiştiğini söz etti. Çolak, 20 kişinin yemek yiyeceği büyüklükte güveçler yapabildiklerini de kaydederek, bu kaplarda yapılan yemeğin lezzetinin arttığını ve bir hafta bozulmadan saklanabildiğini vurguladı.
ESERE TALEP ÇOK YAPAN YOK
Köy sakinlerinden Naci Balaban ise güveç imalinin jenerasyondan nesle aktarılan ve bilhassa bayanların başrolde olduğu bir sanat olduğuna işaret etti. Bir vakit içinder köyde her insanın güveç yapıp satarak geçimini sağladığını, kıtlık vakit içinderında dahi köyde problem yaşanmadığını anlatan Balaban, “Bölge vilayetlerine kamyon kamyon güveç satardık. Hanlar güveçlerimizle dolardı. Erzurum’dan Ağrı’ya her yere Dölek güveci giderdi.” tabirlerini kullandı. Balaban, esere talebin epeyce olduğunu lakin eskisi kadar yapanın kalmadığını, gençlerin epey ilgi göstermediğini belirterek, bilhassa ramazanlarda epeyce ilgi gördüğünü kelamlarına ekledi.
KAYNAK: AA