semaver
Active member
Bugün 3 Kasım: AKP’li senelerda en az 28 bin 380 emekçi ömrünü kaybetti Emekçi Sıhhati ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi, AKP iktidarının 19. yılında bu vakitte yaşanan iş cinayetlerine ve emekçilerin yaşadığı hak kayıplarına dair tabloyu ortaya koydu.
İSİG Meclisi’nden yapılan açıklamada, AKP’li senelera ait “19 yıllık süreçte AKP’li kurmayların lisanından “ekonomik kalkınma”, “büyüme”, “İleri Türkiye”, “yeni Türkiye” ve “yerli-milli” kelamları eksik olmadı. Lakin Türkiye personel sınıfı ve halkımız açısından değişen birşey yok. Tersine her geçen yıl işçilerin aleyhine çıkarılan yasalar, giderek azalan alım gücü, hak ve özgürlük çabalarına karşı süreklileşen bir baskı ve garantisiz çalışma şartlarının yaşama geçirildiği bir iş cinayetleri rejimi. İşte 19 yılın özeti bu…” denildi.
AKP’nin iktidara geldiği Kasım 2002’den beri iş cinayetlerinde en az 28 bin 380 emekçi hayatını kaybettiği bilgisi verilen açıklamada, kara tablo yıl yıl şu biçimde belirtildi:
2002 yılının son iki ayında en az 146 personel, 2003 yılında en az 811 emekçi, 2004 yılında en az 843 emekçi, 2005 yılında en az 1096 emekçi, 2006 yılında en az 1601 personel, 2007 yılında en az 1044 personel, 2008 yılında en az 866 personel, 2009 yılında en az 1171 emekçi, 2010 yılında en az 1454 emekçi, 2011 yılında en az 1710 emekçi, 2012 yılında en az 878 emekçi, 2013 yılında en az 1235 emekçi, 2014 yılında en az 1886 personel, 2015 yılında en az 1730 personel, 2016 yılında en az 1970 personel, 2017 yılında en az 2006 personel, 2018 yılında en az 1923 personel, 2019 yılında en az 1736 personel, 2020 yılında en az 2427 emekçi, 2021 yılının birinci on ayında ise en az 1847 personel hayatını kaybetmiştir…
Açıklamada, 19 yıllık periyot personeller açısından 8 hususta şöyleki özetlendi:
1- Ülkemizde karar süren durum bir iş cinayetleri rejiminin varlığıdır. Soma, Davutpaşa, Ostim, Torunlar, Isparta, Düzce, Ermenek, Esenyurt, Erzurum, Samsun, Güllük, Elbistan, Şırnak, Dursunbey, Hendek, 3.Havalimanı, Tuzla Tersaneleri, Kot Kumlama üzere biroldukca personel katliamı bu vakitte meydana gelmiştir.
2- Her bin personel için yılda 4 ila 12 yeni meslek hastalığı olgusu beklenmektedir. Yani Türkiye’de her yıl yaklaşık 120 bin ila 360 bin içinde emekçi meslek hastalığına yakalanmaktadır. bir daha meslek hastalıklarına bağlı vefatlar, iş cinayetlerine bağlı ölümlerin yaklaşık 5-6 katı seviyesindedir. Fakat SGK ise her yıl 500 civarı meslek hastalığı tespit etmiş ve her yıl 5 ila 20 civarı meslek hastalığına bağlı vefat açıklamıştır. halbuki bu periyot üstte deklare ettiğımız sayının 5-6 katı meslek hastalığına bağlı vefat meydana gelmiştir. Devlet meslek hastalıklarını gizlemiştir.
3- İş cinayetleri daha sonrası adaletsizlik, cezasızlık bir kural haline gelmiştir. Davalarda asıl sorumlular mahkemeye çıkartılamadığı üzere tali sorumlular kısa vadeli mahpus cezalarına çarptırılmış, bu cezalar para cezasına çevrilmiş ve 24 ay taksitlendirilmiştir.
4- Sendikal hareket baskı altına alınmış, sendikalaşan çalışanlar işten atılmış ve iktidara bağlı sendikalar hâkim hale getirilmiştir. Grevler “milli güvenlik” sebebi öne sürülerek yasaklanmış, 1 Mayıslarda alanlar kapatılmıştır.
5- Devlet kendi maddelerine dahi uymamış, çalışan çocuklar korunmamıştır. Çocuklar çalışması yasak olan işkollarında çalışmanın yanında 15 yaşın altında da çalıştırılmaktadır. Yoksulluk, 4+4+4 eğitim sistemi, çırak ve stajyerlik uygulamaları, mevsimlik tarım işçiliğinin omurgasının çocuklardan oluşturulması üzere niçinlerle üçte biri 14 yaş ve altında olmak üzere her yıl 60-70 çocuk çalışırken hayatını kaybetmiştir.
6- SSGSS yasası ile emeklilik yaşı 65’e çıkarılmıştır. Emekli olduğu biçimde çalışan, emeklilik yaşını beklediği için çalışmak zorunda kalan ve emekli olma hakkını sigortasız çalıştığı ya da sigortası sistemli yatırılmadığı için kazanamayan milyonlarca emekli/yaşlı emekçi kitlesi oluşmuştur. bir daha her yıl iş cinayetlerinde ömrünü kaybedenlerin yüzde 20-25’ini bu çalışanların oluşturması, emekli/yaşlı emekçilerin garantisiz emek haline getirilmesinin bir kararıdur.
7- Tarımda, endüstride, hizmet bölümünde bayanlar en teminatsız şartlarda çalıştırılmıştır. Bu çalışma şartlarının öteki yanını ise işyerinde şiddet ve taciz oluşturmuştur. Bayanların konut içi emeği de –temizlik, yemek, çocuk ve yaşlı bakımı– görünmez kılınmıştır. Her yıl 120-150 civarında bayan çalışırken hayatını kaybetmiştir.
8- Yanlış dış ve iç siyasetler kararı Türkiye milyonlarca mültecinin akınına uğramıştır. Nüfusun yaklaşık yüzde 10’una yaklaşan göçmenler sigortasız, ucuz, dışlayıcı yani büsbütün korunmasız şartlarda çalıştırılmıştır. Son periyotta her yıl 100 civarında göçmen emekçi hayatını kaybetmiştir.
Özetle 19 yılda iş cinayetleri gündelik hayatın bir kesimi haline gelmiş ve bu durum olağanlaştırılmıştır. Fakat biz emekçilerin de gayreti her alanda devam etmektedir. İş cinayetlerine, teminatsız çalıştırmaya, sendikal örgütlenme üstündeki baskılara karşı direneceğiz… Artık Yeter!
İSİG Meclisi’nden yapılan açıklamada, AKP’li senelera ait “19 yıllık süreçte AKP’li kurmayların lisanından “ekonomik kalkınma”, “büyüme”, “İleri Türkiye”, “yeni Türkiye” ve “yerli-milli” kelamları eksik olmadı. Lakin Türkiye personel sınıfı ve halkımız açısından değişen birşey yok. Tersine her geçen yıl işçilerin aleyhine çıkarılan yasalar, giderek azalan alım gücü, hak ve özgürlük çabalarına karşı süreklileşen bir baskı ve garantisiz çalışma şartlarının yaşama geçirildiği bir iş cinayetleri rejimi. İşte 19 yılın özeti bu…” denildi.
AKP’nin iktidara geldiği Kasım 2002’den beri iş cinayetlerinde en az 28 bin 380 emekçi hayatını kaybettiği bilgisi verilen açıklamada, kara tablo yıl yıl şu biçimde belirtildi:
2002 yılının son iki ayında en az 146 personel, 2003 yılında en az 811 emekçi, 2004 yılında en az 843 emekçi, 2005 yılında en az 1096 emekçi, 2006 yılında en az 1601 personel, 2007 yılında en az 1044 personel, 2008 yılında en az 866 personel, 2009 yılında en az 1171 emekçi, 2010 yılında en az 1454 emekçi, 2011 yılında en az 1710 emekçi, 2012 yılında en az 878 emekçi, 2013 yılında en az 1235 emekçi, 2014 yılında en az 1886 personel, 2015 yılında en az 1730 personel, 2016 yılında en az 1970 personel, 2017 yılında en az 2006 personel, 2018 yılında en az 1923 personel, 2019 yılında en az 1736 personel, 2020 yılında en az 2427 emekçi, 2021 yılının birinci on ayında ise en az 1847 personel hayatını kaybetmiştir…
Açıklamada, 19 yıllık periyot personeller açısından 8 hususta şöyleki özetlendi:
1- Ülkemizde karar süren durum bir iş cinayetleri rejiminin varlığıdır. Soma, Davutpaşa, Ostim, Torunlar, Isparta, Düzce, Ermenek, Esenyurt, Erzurum, Samsun, Güllük, Elbistan, Şırnak, Dursunbey, Hendek, 3.Havalimanı, Tuzla Tersaneleri, Kot Kumlama üzere biroldukca personel katliamı bu vakitte meydana gelmiştir.
2- Her bin personel için yılda 4 ila 12 yeni meslek hastalığı olgusu beklenmektedir. Yani Türkiye’de her yıl yaklaşık 120 bin ila 360 bin içinde emekçi meslek hastalığına yakalanmaktadır. bir daha meslek hastalıklarına bağlı vefatlar, iş cinayetlerine bağlı ölümlerin yaklaşık 5-6 katı seviyesindedir. Fakat SGK ise her yıl 500 civarı meslek hastalığı tespit etmiş ve her yıl 5 ila 20 civarı meslek hastalığına bağlı vefat açıklamıştır. halbuki bu periyot üstte deklare ettiğımız sayının 5-6 katı meslek hastalığına bağlı vefat meydana gelmiştir. Devlet meslek hastalıklarını gizlemiştir.
3- İş cinayetleri daha sonrası adaletsizlik, cezasızlık bir kural haline gelmiştir. Davalarda asıl sorumlular mahkemeye çıkartılamadığı üzere tali sorumlular kısa vadeli mahpus cezalarına çarptırılmış, bu cezalar para cezasına çevrilmiş ve 24 ay taksitlendirilmiştir.
4- Sendikal hareket baskı altına alınmış, sendikalaşan çalışanlar işten atılmış ve iktidara bağlı sendikalar hâkim hale getirilmiştir. Grevler “milli güvenlik” sebebi öne sürülerek yasaklanmış, 1 Mayıslarda alanlar kapatılmıştır.
5- Devlet kendi maddelerine dahi uymamış, çalışan çocuklar korunmamıştır. Çocuklar çalışması yasak olan işkollarında çalışmanın yanında 15 yaşın altında da çalıştırılmaktadır. Yoksulluk, 4+4+4 eğitim sistemi, çırak ve stajyerlik uygulamaları, mevsimlik tarım işçiliğinin omurgasının çocuklardan oluşturulması üzere niçinlerle üçte biri 14 yaş ve altında olmak üzere her yıl 60-70 çocuk çalışırken hayatını kaybetmiştir.
6- SSGSS yasası ile emeklilik yaşı 65’e çıkarılmıştır. Emekli olduğu biçimde çalışan, emeklilik yaşını beklediği için çalışmak zorunda kalan ve emekli olma hakkını sigortasız çalıştığı ya da sigortası sistemli yatırılmadığı için kazanamayan milyonlarca emekli/yaşlı emekçi kitlesi oluşmuştur. bir daha her yıl iş cinayetlerinde ömrünü kaybedenlerin yüzde 20-25’ini bu çalışanların oluşturması, emekli/yaşlı emekçilerin garantisiz emek haline getirilmesinin bir kararıdur.
7- Tarımda, endüstride, hizmet bölümünde bayanlar en teminatsız şartlarda çalıştırılmıştır. Bu çalışma şartlarının öteki yanını ise işyerinde şiddet ve taciz oluşturmuştur. Bayanların konut içi emeği de –temizlik, yemek, çocuk ve yaşlı bakımı– görünmez kılınmıştır. Her yıl 120-150 civarında bayan çalışırken hayatını kaybetmiştir.
8- Yanlış dış ve iç siyasetler kararı Türkiye milyonlarca mültecinin akınına uğramıştır. Nüfusun yaklaşık yüzde 10’una yaklaşan göçmenler sigortasız, ucuz, dışlayıcı yani büsbütün korunmasız şartlarda çalıştırılmıştır. Son periyotta her yıl 100 civarında göçmen emekçi hayatını kaybetmiştir.
Özetle 19 yılda iş cinayetleri gündelik hayatın bir kesimi haline gelmiş ve bu durum olağanlaştırılmıştır. Fakat biz emekçilerin de gayreti her alanda devam etmektedir. İş cinayetlerine, teminatsız çalıştırmaya, sendikal örgütlenme üstündeki baskılara karşı direneceğiz… Artık Yeter!