kimi vakit sizin de yaşadığımız ülkenin bir simülasyon olduğu, her an birinin kaldırarak simülasyondan çıkarıp gerçek hayata tekrar sizi yerleştireceği fikri zihninizde beliriyor mu? Epey gerçeklikle ilişkisi olmayan olayların lakin düşlerde olabileceği fikri sizi ele geçirmiyor mu? Beni yaşanan biroldukca olay bu kanıya sevk ediyor.
Örneğin geçen günlerde yaşanan iki komik olay bu kanıların başında geliyor diyebilirim. Birinci olay İnegöl’ün Çayyaka mahallesinde yaşayan hoş yürekli abimiz Beyhan Mutlu’nun başından geçiyor. Beyhan abi o gün arkadaşlarıyla ormanlık alanda pikniğe gidiyor. Yemeler, içmeler, gırgır, şamata gırla tabi. daha sonra Beyhan abi alkolünde tesiriyle arkadaşlarından ayrılıp ormanın ortasında gözden kayboluyor. Beyhan abinin peşinden giden arkadaşları hava da sonucunca bulamayacaklarını var iseyıp durumu kolluk kuvvetlerine bildiriyor.
Dört bir yandan Beyhan abiyi arayan kolluk kuvvetleri bir süre daha sonra aradıkları kayıp kişinin ismini seslenince Beyhan abi buradayım diye el kaldırıyor. Kolluk kuvvetlerinin arama çalışmalarına katılan Beyhan abi ismini duyar duymaz aradığı kişinin kendisi olduğunun o an farkına varıyor. daha sonra tutanak tutulup Beyhan abi meskenine bırakılıyor. Bu haberle öğreniyoruz ki hoş yürekli Beyhan abimiz başı hoş bulunmasına karşın ormanda kaybolan şahsı aramaktan vazgeçmiyor.
Bir başka olay bir daha İnegöl’de yaşanıyor. Trafik gruplarınca rutin yapılan uygulamalara takılan Soner D. İsimli vatandaşın ehliyetsiz olduğunu polis memurları fark ediyor. daha sonrasında yapılan alkol muayenesinde şahıs 4.25 alkollü çıkıyor. Ve polisin uğraşısı burada başlıyor. Polislere yalvar yakar ceza yazdırmamak için uğraşan Soner D. en sonunda polis memurlarının birine ‘Komiserim sen benim arkadaşım ol. Beni sen konuta götür’ teklifi yapıyor. Teklifinin geçerli olmadığını polisin cezai süreç yapmasından anlayan şahıs alkol metreye yanaşıp cebinden çıkardığı kredi kartını uzatarak cezayı ödemeye çalışıyor. Tabi bu komik durum onun kurtulmasına pürüz olmuyor ve tabir verdirmek üzere polisler tarafınca karakola gdolayılüyor. Görüleceği üzere lakin sinemalarda yaşanması mümkün olan bu iki olay bizleri hakikaten simülasyonda mıyız sanki kanısına atmaya yetip de artıyor.
Efendim bu haftada bana ayrılan müddetin sonuna geldim. Bu iki olay bile başlı başına ateş başı öyküsü ancak ben bir dahade sizlerle yaşanmış bir Anadolu öyküsü paylaşıp o denli müsaade isteyeyim.
Köylük yerde yaşamanın onda dokuzu paylaşmak eski tabirle üleşmektir. Kaygıda üleşilir, sevinçte, dertte. Konut yaparsın yükünün yarısına komşuların omuz verir. Düğün yaparsın konukların yatacak yerinden, düğünde yıkanacak bulaşığına hepsinde komşuların emeği vardır. birebir vakitte bunu sen istemeden, yüzünü yere düşürmeden yaparlar. Tuzun biter, şekerin biter kapısını çalıp tabağı uzatıp isteyeceğin komşun vardır. Bilirsin ve o yüzden bakkal olmayan birden fazla yerde eksiğin olursa şayet bakkaldan ileri komşum var dersin.
Günlerden bir gün konutunda ekmeği biten Satı teyze oğlu Satılmış’ı komşusu Halime bacıya ekmek almaya gönderiyor. Satılmış, Halime bacının konutunda ekmeği var ise ikilemeden vereceğini bildiği için gönülsüzlük yapmadan ekmek istemek için komşusunun kapısını çalıyor. Kapıya koşar adım gelen Halime Bacı eşarbını toplayıp ense tarafınca düğüm attıktan daha sonra kapıyı açıyor. Açıyor ki karşısında komşusunun oğlu Satılmış var.
-Hoş geldin oğlum.
-Hoş bulduk Halime ana.
-Buyur hele ne kaygının. İçeri niye girmezsin amcan da yeni geldi.
-Sağ ol ana girmeyim. Annem Halime teyzene git meskende ekmek yok, ekmek iste dedi.
-Vallaha kırığım (ekmek kırığı) yok evladım.
-Sus kız yere gelesi. Ben senden ekmek soruyom, kırığını (gizli sevgili) ne diye karıştırıyon
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve saygılarımla…
Gurur Düzyatanlar
Örneğin geçen günlerde yaşanan iki komik olay bu kanıların başında geliyor diyebilirim. Birinci olay İnegöl’ün Çayyaka mahallesinde yaşayan hoş yürekli abimiz Beyhan Mutlu’nun başından geçiyor. Beyhan abi o gün arkadaşlarıyla ormanlık alanda pikniğe gidiyor. Yemeler, içmeler, gırgır, şamata gırla tabi. daha sonra Beyhan abi alkolünde tesiriyle arkadaşlarından ayrılıp ormanın ortasında gözden kayboluyor. Beyhan abinin peşinden giden arkadaşları hava da sonucunca bulamayacaklarını var iseyıp durumu kolluk kuvvetlerine bildiriyor.
Dört bir yandan Beyhan abiyi arayan kolluk kuvvetleri bir süre daha sonra aradıkları kayıp kişinin ismini seslenince Beyhan abi buradayım diye el kaldırıyor. Kolluk kuvvetlerinin arama çalışmalarına katılan Beyhan abi ismini duyar duymaz aradığı kişinin kendisi olduğunun o an farkına varıyor. daha sonra tutanak tutulup Beyhan abi meskenine bırakılıyor. Bu haberle öğreniyoruz ki hoş yürekli Beyhan abimiz başı hoş bulunmasına karşın ormanda kaybolan şahsı aramaktan vazgeçmiyor.
Bir başka olay bir daha İnegöl’de yaşanıyor. Trafik gruplarınca rutin yapılan uygulamalara takılan Soner D. İsimli vatandaşın ehliyetsiz olduğunu polis memurları fark ediyor. daha sonrasında yapılan alkol muayenesinde şahıs 4.25 alkollü çıkıyor. Ve polisin uğraşısı burada başlıyor. Polislere yalvar yakar ceza yazdırmamak için uğraşan Soner D. en sonunda polis memurlarının birine ‘Komiserim sen benim arkadaşım ol. Beni sen konuta götür’ teklifi yapıyor. Teklifinin geçerli olmadığını polisin cezai süreç yapmasından anlayan şahıs alkol metreye yanaşıp cebinden çıkardığı kredi kartını uzatarak cezayı ödemeye çalışıyor. Tabi bu komik durum onun kurtulmasına pürüz olmuyor ve tabir verdirmek üzere polisler tarafınca karakola gdolayılüyor. Görüleceği üzere lakin sinemalarda yaşanması mümkün olan bu iki olay bizleri hakikaten simülasyonda mıyız sanki kanısına atmaya yetip de artıyor.
Efendim bu haftada bana ayrılan müddetin sonuna geldim. Bu iki olay bile başlı başına ateş başı öyküsü ancak ben bir dahade sizlerle yaşanmış bir Anadolu öyküsü paylaşıp o denli müsaade isteyeyim.
Köylük yerde yaşamanın onda dokuzu paylaşmak eski tabirle üleşmektir. Kaygıda üleşilir, sevinçte, dertte. Konut yaparsın yükünün yarısına komşuların omuz verir. Düğün yaparsın konukların yatacak yerinden, düğünde yıkanacak bulaşığına hepsinde komşuların emeği vardır. birebir vakitte bunu sen istemeden, yüzünü yere düşürmeden yaparlar. Tuzun biter, şekerin biter kapısını çalıp tabağı uzatıp isteyeceğin komşun vardır. Bilirsin ve o yüzden bakkal olmayan birden fazla yerde eksiğin olursa şayet bakkaldan ileri komşum var dersin.
Günlerden bir gün konutunda ekmeği biten Satı teyze oğlu Satılmış’ı komşusu Halime bacıya ekmek almaya gönderiyor. Satılmış, Halime bacının konutunda ekmeği var ise ikilemeden vereceğini bildiği için gönülsüzlük yapmadan ekmek istemek için komşusunun kapısını çalıyor. Kapıya koşar adım gelen Halime Bacı eşarbını toplayıp ense tarafınca düğüm attıktan daha sonra kapıyı açıyor. Açıyor ki karşısında komşusunun oğlu Satılmış var.
-Hoş geldin oğlum.
-Hoş bulduk Halime ana.
-Buyur hele ne kaygının. İçeri niye girmezsin amcan da yeni geldi.
-Sağ ol ana girmeyim. Annem Halime teyzene git meskende ekmek yok, ekmek iste dedi.
-Vallaha kırığım (ekmek kırığı) yok evladım.
-Sus kız yere gelesi. Ben senden ekmek soruyom, kırığını (gizli sevgili) ne diye karıştırıyon
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve saygılarımla…
Gurur Düzyatanlar