20. yüzyıl Alman şiirinin ve tiyatrosunun en değerli isimleri içinde kabul edilir. Yapıtları memleketler arası alanda da hürmet ile kabul görmüş ve ödüllendirilmiştir. Daha evvel Erwin Piscator tarafınca ismi konulan “epik tiyatro”, öbür bir sözle “diyalektik tiyatro”’ fikrini geliştirdi ve yapıtlarıyla sahneye koydu. Brecht, kendisini “komünist” olarak tanımlıyordu.
Berthold Brecht, 10 Şubat 1898’de Augsburg’da dünyaya geldi. Achern doğumlu olan babası Berthold Friedrich Brecht, Haindl’sch Kağıt Fabrikası’nda yönetici olarak çalışıyordu. Annesi Sophie Brecht, Brezing doğumluydu. Gençliğinde “Eugen” olarak çağrılan Brecht, çabucak sonrasında “Berthold” yahut “Bert” ismini kullandı. İlkokuldan daha sonra, 1908 – 1917 yılları içinde liseyi Peutinger’de tamamladı. Liseyi, savaş sebebi ile uygulamaya konulan, kolaylaştırılmış imtihan kararı bitirdi.
Savaş çığlıklarının atılmaya başladığı vakit, daha okulda iken Horatius’un “Dulce et decorum est pro patria mori” (Anavatan için ölmek beğenilen ve onurludur) kelamı üzerine yazdığı bir kompozisyonda “Anavatan için ölmek beğenilen ve onurludur kelamı sadece boş kafalıların istek ettiği bir propaganda sloganıdır.” cümlesi ile savaşa karşı halini net bir biçimde koymuştur. Bu niçinle okuldan atılmakla cezalandırılması gündeme gelmişti. Babasının hatırı ve din dersi öğretmeninin ortaya girmesi ile bu cezadan kurtuldu
1917’den 1918’e kadar Münih’teki Ludwig Maximilian Üniversitesi’nde tabiat bilimi, tıp ve edebiyat okudu. 1918 yılında Augsburg askeri hastanesinde sıhhiye askeri olarak nazaranvlendirilmesinden dolayı tahsilini yarıda bırakmak zorunda kaldı. 1919 yılında derslere girmemek için bir müracaat yaptı ve kabul edildi. ondan sonrasında da okul aktifliklerine fazlaca ender olarak katıldı. 29 Kasım 1921 yılında okuldan kaydı silindi. 1921-22 senelerında Berlin’de bir ideoloji fakültesine kaydoldu, lakin tahsile başlamadı.
1916 yılında, Paula Banholzer’le tanıştı. Bu bağdan 3 Nisan 1919 yılında oğlu Frank Banholzer, Kimratshofen’da dünyaya geldi. Çocuğa, Brecht’in fazlaca kıymet verdiği şair Frank Wedekind’in ismini verdiler.
Arnolt Bronnen’le tanıştı ve ismini “Bertolt” olarak değiştirdi. 1924 yılında Berlin’e yerleşti. ABD’de komünist parti üyesi olmakla suçlandı ve 30 Ekim 1947 tarihinde “Amerika’ya Karşı Aktiflikleri Soruşturma Komisyonu” tarafınca sorgulandı Hala komünist partiye üye olup olmadığı sorusuna Brecht “hayır” yanıtını verdi ve Almanya’da da komünist parti üyesi olmadığını beyan etti. Bir gün daha sonra, New York’ta Galilei’nin hayatı oyununun galası oynarken, Paris üzerinden Zürih’e geçti. Kendisini kabul eden tek ülke olması sebebi ile İsviçre’de bir yıl kaldı. Batı Almanya’ya girmesine müsaade verilmedi. Şubat 1948 tarihinde “Sofokles’in Antigonu” oyunu İsviçre’de Chur Devlet Tiyatrosu’nda birinci kere sahnelendi. 12 Ekim 1950 tarihinde Brecht ve Weigel Avusturya vatandaşlığına kabul edildiler.
18 Aralık 1954 tarihinde Halklararası Barış ve Mutabakat Stalin Ödülü’nü aldı. 1955 yılında, art planda yükselen doğu batı yüzleşmelerinin yapıldığı, batı Berlin’deki tartışma akşamlarına katılıyor, Savaş Alfabesi’ni yayınlamakla uğraşıyor ve bunlara paralel olarak tiyatrosunun yöneticilerine yeni oyunlar için fikirler veriyor, planlar yaptırıyordu. Her yıl iki oyun sahneye koyuyor, tiyatronun öbür direktörlerinin sahneye koyduğu oyunların şimdi tümünde bakılırsav alıyor, onlara yardımcı oluyor ve müelliflik işinin her türlüsünde eser veriyordu. 1954 ve 1955 senelerında Paris’te iki oyun oynadılar ve memleketler arası bir tiyatro haline geldiler. 1955 yılında katıldıkları Paris Festivali’nde Kafkas Tebeşir Dairesi oyunu ile ödül kazandılar.
1956 yılının Mayıs ayında Brecht grip oldu ve Berlin’deki Charité hastanesine yatırıldı. Dinlenmek için 1956 yazını Berlin’e 50 km uzaklıktaki Schermützelsee gölünde geçirdi. 12 Ağustos 1956 günü kalp krizi geçirdi. 14 Ağustos 1956 günü saat 23:30 da Berlin’de, bugün Brecht Meskeni olan Chausseestraße 125 numarada öldü.
Oyunlar
“İncil sahnelik bir oyun” (1913)
Gecede Trampet Sesleri (1919)
Düğün.(1919)
Şeytan Kovma(1919)
Karanlıkta Işık (1919)
Dilenci yahut Meyyit Köpek(1919)
Balık Avı (1919)
“Ova” (1919)
Kentlerin Yırtıcı Ormanında (1921)
İngiltere’li İkinci Eduard’ın hayatı (1923)
Anibal (Hannibal) (1922)
Egoist Johann Fatzer’in Çöküşü (1926-1930)
Jae Chicago Kasabı (1924-1929)
Mahagonny (1927)
Mahagonny Kentinin Yükselişi ve Düşüşü (1927-1929)
Üç Kuruşluk Opera (1928)
Lindberg’in Uçuşu (1928)
Kabullenmenin Baden Öğretisi( 1929)
Evet diyenle Hayır diyen (1929-1930)
Önlem (1930)
Mezbahaların Kutsal Johanna’sı (1929)
Ekmekçi Dükkanı(1929-1930)
Kural Dışı Kural (1931)
Ana (1931)
Yuvarlak Başlar Sivri Kafalar(1932-1936)
Küçük Burjuvanın Yedi Ölümcül Günahı (1933)
Jakob Gehherda’nın Gerçek hayatı (1935)
Horasyalılar Kuriasyalılar (1935)
Carrar Ananın Silahları (1936-1937)
Goliath (1937)
III.Reich’in Dehşet ve Sefaleti (1937-1938)
Galilei’nin hayatı (1938-1939)
Dansen (1939)
Demirler Kaç Para? (1939)
Cüret Ana ve Çocukları (1939)
Lukullus’un Sorgulaması (1939)
Sezuan’ın Yeterli İnsanı (1939)
Puntila Ağa ve Uşağı Matti (1940)
Arturo Ui’nin Önlenebilir Yükselişi (1941)
Simone Machard’ın Yüzleri (1941)
Şvayk İkinci Dünya Savaşında (1943)
The Duchess of Malfi (1943)
Kafkas Tebeşir Dairesi (1944)
Uyarlama Sophokles – Antigone (1947)
Komün Günleri (1949)
Uyarlama Jakob Michael Reinhold Lenz – Lala (1949)
Uyarlama Gerhart Hauptmann – Kunduz Kürkü ve Kızıl Horoz (1950)
Uyarlama William Shakespeare (1951-1955)
Uyarlama Anna Seghers – Jan Darc Davası Rouen 1431 (1952)
Turandot yahut Aklayıcılar Kongresi (1953)
Uyarlama Moliere – Don Juan (1952)
Davullar ve Trompetler (1954)
Berthold Brecht, 10 Şubat 1898’de Augsburg’da dünyaya geldi. Achern doğumlu olan babası Berthold Friedrich Brecht, Haindl’sch Kağıt Fabrikası’nda yönetici olarak çalışıyordu. Annesi Sophie Brecht, Brezing doğumluydu. Gençliğinde “Eugen” olarak çağrılan Brecht, çabucak sonrasında “Berthold” yahut “Bert” ismini kullandı. İlkokuldan daha sonra, 1908 – 1917 yılları içinde liseyi Peutinger’de tamamladı. Liseyi, savaş sebebi ile uygulamaya konulan, kolaylaştırılmış imtihan kararı bitirdi.
Savaş çığlıklarının atılmaya başladığı vakit, daha okulda iken Horatius’un “Dulce et decorum est pro patria mori” (Anavatan için ölmek beğenilen ve onurludur) kelamı üzerine yazdığı bir kompozisyonda “Anavatan için ölmek beğenilen ve onurludur kelamı sadece boş kafalıların istek ettiği bir propaganda sloganıdır.” cümlesi ile savaşa karşı halini net bir biçimde koymuştur. Bu niçinle okuldan atılmakla cezalandırılması gündeme gelmişti. Babasının hatırı ve din dersi öğretmeninin ortaya girmesi ile bu cezadan kurtuldu
1917’den 1918’e kadar Münih’teki Ludwig Maximilian Üniversitesi’nde tabiat bilimi, tıp ve edebiyat okudu. 1918 yılında Augsburg askeri hastanesinde sıhhiye askeri olarak nazaranvlendirilmesinden dolayı tahsilini yarıda bırakmak zorunda kaldı. 1919 yılında derslere girmemek için bir müracaat yaptı ve kabul edildi. ondan sonrasında da okul aktifliklerine fazlaca ender olarak katıldı. 29 Kasım 1921 yılında okuldan kaydı silindi. 1921-22 senelerında Berlin’de bir ideoloji fakültesine kaydoldu, lakin tahsile başlamadı.
1916 yılında, Paula Banholzer’le tanıştı. Bu bağdan 3 Nisan 1919 yılında oğlu Frank Banholzer, Kimratshofen’da dünyaya geldi. Çocuğa, Brecht’in fazlaca kıymet verdiği şair Frank Wedekind’in ismini verdiler.
Arnolt Bronnen’le tanıştı ve ismini “Bertolt” olarak değiştirdi. 1924 yılında Berlin’e yerleşti. ABD’de komünist parti üyesi olmakla suçlandı ve 30 Ekim 1947 tarihinde “Amerika’ya Karşı Aktiflikleri Soruşturma Komisyonu” tarafınca sorgulandı Hala komünist partiye üye olup olmadığı sorusuna Brecht “hayır” yanıtını verdi ve Almanya’da da komünist parti üyesi olmadığını beyan etti. Bir gün daha sonra, New York’ta Galilei’nin hayatı oyununun galası oynarken, Paris üzerinden Zürih’e geçti. Kendisini kabul eden tek ülke olması sebebi ile İsviçre’de bir yıl kaldı. Batı Almanya’ya girmesine müsaade verilmedi. Şubat 1948 tarihinde “Sofokles’in Antigonu” oyunu İsviçre’de Chur Devlet Tiyatrosu’nda birinci kere sahnelendi. 12 Ekim 1950 tarihinde Brecht ve Weigel Avusturya vatandaşlığına kabul edildiler.
18 Aralık 1954 tarihinde Halklararası Barış ve Mutabakat Stalin Ödülü’nü aldı. 1955 yılında, art planda yükselen doğu batı yüzleşmelerinin yapıldığı, batı Berlin’deki tartışma akşamlarına katılıyor, Savaş Alfabesi’ni yayınlamakla uğraşıyor ve bunlara paralel olarak tiyatrosunun yöneticilerine yeni oyunlar için fikirler veriyor, planlar yaptırıyordu. Her yıl iki oyun sahneye koyuyor, tiyatronun öbür direktörlerinin sahneye koyduğu oyunların şimdi tümünde bakılırsav alıyor, onlara yardımcı oluyor ve müelliflik işinin her türlüsünde eser veriyordu. 1954 ve 1955 senelerında Paris’te iki oyun oynadılar ve memleketler arası bir tiyatro haline geldiler. 1955 yılında katıldıkları Paris Festivali’nde Kafkas Tebeşir Dairesi oyunu ile ödül kazandılar.
1956 yılının Mayıs ayında Brecht grip oldu ve Berlin’deki Charité hastanesine yatırıldı. Dinlenmek için 1956 yazını Berlin’e 50 km uzaklıktaki Schermützelsee gölünde geçirdi. 12 Ağustos 1956 günü kalp krizi geçirdi. 14 Ağustos 1956 günü saat 23:30 da Berlin’de, bugün Brecht Meskeni olan Chausseestraße 125 numarada öldü.
Oyunlar
“İncil sahnelik bir oyun” (1913)
Gecede Trampet Sesleri (1919)
Düğün.(1919)
Şeytan Kovma(1919)
Karanlıkta Işık (1919)
Dilenci yahut Meyyit Köpek(1919)
Balık Avı (1919)
“Ova” (1919)
Kentlerin Yırtıcı Ormanında (1921)
İngiltere’li İkinci Eduard’ın hayatı (1923)
Anibal (Hannibal) (1922)
Egoist Johann Fatzer’in Çöküşü (1926-1930)
Jae Chicago Kasabı (1924-1929)
Mahagonny (1927)
Mahagonny Kentinin Yükselişi ve Düşüşü (1927-1929)
Üç Kuruşluk Opera (1928)
Lindberg’in Uçuşu (1928)
Kabullenmenin Baden Öğretisi( 1929)
Evet diyenle Hayır diyen (1929-1930)
Önlem (1930)
Mezbahaların Kutsal Johanna’sı (1929)
Ekmekçi Dükkanı(1929-1930)
Kural Dışı Kural (1931)
Ana (1931)
Yuvarlak Başlar Sivri Kafalar(1932-1936)
Küçük Burjuvanın Yedi Ölümcül Günahı (1933)
Jakob Gehherda’nın Gerçek hayatı (1935)
Horasyalılar Kuriasyalılar (1935)
Carrar Ananın Silahları (1936-1937)
Goliath (1937)
III.Reich’in Dehşet ve Sefaleti (1937-1938)
Galilei’nin hayatı (1938-1939)
Dansen (1939)
Demirler Kaç Para? (1939)
Cüret Ana ve Çocukları (1939)
Lukullus’un Sorgulaması (1939)
Sezuan’ın Yeterli İnsanı (1939)
Puntila Ağa ve Uşağı Matti (1940)
Arturo Ui’nin Önlenebilir Yükselişi (1941)
Simone Machard’ın Yüzleri (1941)
Şvayk İkinci Dünya Savaşında (1943)
The Duchess of Malfi (1943)
Kafkas Tebeşir Dairesi (1944)
Uyarlama Sophokles – Antigone (1947)
Komün Günleri (1949)
Uyarlama Jakob Michael Reinhold Lenz – Lala (1949)
Uyarlama Gerhart Hauptmann – Kunduz Kürkü ve Kızıl Horoz (1950)
Uyarlama William Shakespeare (1951-1955)
Uyarlama Anna Seghers – Jan Darc Davası Rouen 1431 (1952)
Turandot yahut Aklayıcılar Kongresi (1953)
Uyarlama Moliere – Don Juan (1952)
Davullar ve Trompetler (1954)