semaver
Active member
Barış Terkoğlu yazdı: Enes Kara’nın vefatının asıl sorumluları kim? Süleyman Soylu’nun ‘ağabey’ dediği isim kurtarmıştı Gazetemiz müellifi Barış Terkoğlu, “Enes’i boğanları kim besledi?” başlıklı dikkat çeken bir yazı kaleme aldı.
Terkoğlu bugünkü yazısında, Elazığ’da Parıltı cemaatine ilişkin meskende gördüğü baskı niçiniyle hayatına son veren Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi 2. sınıf öğrencisi Enes Kara’nın vefatına değindi.
Terkoğlu, Işık cemaatinin Elazığ’daki “resmi abisi”nin Muhammed Orakçıoğlu’nun ana konuşmacı olduğu etkinliklere Vali, Vilayet Emniyet Müdürü, AKP’li milletvekilleri, AKP’nin vilayet ve ilçe belediye liderlerinin da katıldığını belirtti.
Yazıda, 2010 yılında, Tahşiyeciler ismi verilen Fethullahçıların rakibi olan dini kümeye yapılan FETÖ operasyonunda, Orakçıoğlu’nun polislere tabir verdirdiği savına da yer verildi. 15 Temmuz’un akabinde gözaltına alınan Orakçıoğlu’nun İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun “ağabey” dediği Nurculuğun Okuyucular kümesinden Hüsnü Bayramoğlu’nun ortaya girdiği ve özgür bırakıldığı anlatıldı.
Terkoğlu’nun yazısı şu biçimde:
Kısımdaki kiraz, tabaktaki çilek. Dünyanın hoşluklarını bir çocuktan daha fazla kim bilebilir? Çileğimize de kirazımıza da el koydular. Pekala, çocuklara ne kaldı?
Her seferinde tıpkı yanılgıyı yapıyoruz. “Cemaat yurdunda öldü” diyoruz. halbuki ortada cemaat var, yurt yok. Çünkü öğrenci yurdu açmanın kuralları var. hiç biri bu biçimde değil. Müsaade kâğıtları, resmi sorumluları, hatta tabelaları bile yok. Bir daire, bir apartman cemaat parasıyla kiralanmış. İçi öğrencilerle doldurulmuş. Haliyle her mevtten, her istismardan daha sonra devlet vazifelileri “görmedik, duymadık” diyor. halbuki her şey her insanın gözü önünde oluyor.
Arkadaşları Enes’in Atatürkçü bir çocuk olduğunu söylüyor. Ailesinin baskısı, Elazığ’da tıp okuyan Enes’i, Işıkçıların meskenlerine mahkûm etmişti. O meskenlerde kalanlar, Said Nursi’ye atıfla, Atatürk’e “deccal” üzere hakaretlerin yapıldığını anlatıyorlar. İki farklı medeniyet, iki farklı anlayış… Enes’leri boğan buhran burada başlıyor.
Bu meskenlere Parıltıcılar “dershane” diyor. Said Nursi’nin risalelerini okuma işini “ders” olarak tanımlıyorlar. Konuştuklarım, bu meskenleri, “sevgisiz-muhabbetsiz” diye anlatıyor. Çocuk yaşındaki gençler, lisanını anlamadıkları risaleleri baskıyla okuyor. Özel ömürleri daima denetim altına alınıyor. Sorgulamanın olmadığı, robot yetiştiren insaniyetsiz disiplinin, ağır depresyonlara yol açtığına dair sayısız örnek veriliyor.
Gelelim Elazığ’a…
DEVLETİN DAYANAĞIYLA BÜYÜYORLAR
Parıltı cemaatinin Elazığ’daki “resmi abisi” Muhammed Orakçıoğlu. Dokumacılık işiyle ilgileniyor. Ona “abi” dedirten ise cemaat ortasındaki geçmişi.
Herkes biliyor, Nurculuğun kurucusu Said Nursi. Onun birinci talebesi ise asker kökenli Hulusi Yahyagil. Nurculuk yazınında Yahyagil’in farklı bir yeri var. Çünkü Nurculuk yazını, Hulusi problemini ordunun-devletin Nurculaşmasının ana motoru olarak görüyor.
Nursi, Beşinci Şua’da, gelecekte bir gün, Türk ordusunun “İslam ordusu”na dönüşeceğini söylüyordu. Bir öbür yerde, Hulusi Yahyagil’in düşünü yorumlayan Nursi, geleceğe dair bir “okuma”da bulunuyordu: “Sarıklı, küçük, genç bir zat ise Hulusi’yle omuz omuza verecek, tahminen geçecek birisi, naşirler ve talebeler içine girmeye namzettir.”
Haliyle Işıkçılar senelerca Asker Hulusi ve ona omuz verecek küçük sarıklı öyküleriyle büyüdüler.
Gelelim Orakçıoğlu’na…
Orakçıoğlu ya da Işıkçıların lisanıyla “Muhammed Abi”, Yahyagil’in en yakınındaki isim, onun vârisi. Bugün Hulusi Yahyagil ismine açılan siteye girildiğinde sizi şu sözler karşılıyor:
“Merhum Hulusi Beyefendi çabucak hemen hayatta iken, kendisinde bulunan Bediüzzaman hazretlerinden gelen mektupları, kendi yazdığı mektupları, kendine gelen mektupları, kitap ve dokümanları vs. bu evrakların tamamını Muhammed Orakçıoğlu’na vermiştir.”
Hulusi Bey’in Elazığ’da doğması ve ölmesi, mezarının burada bulunması niçiniyle her yıl onun ismine çeşitli etkinlikler düzenleniyor. Ana konuşmacının Orakçıoğlu’nun olduğu etkinliklere kimler mi katılıyor? Vali, Vilayet Emniyet Müdürü, AKP’li milletvekilleri, AKP’nin vilayet ve ilçe belediye liderleri. Hulusi Bey’in mevt yıldönümü olan temmuz ayındaki “büyük buluşma” bile özel harekât şube müdürlüğünün yanındaki alanda, Orakçıoğlu’na ilişkin geniş toprakta gerçekleşiyor. özetlemek gerekirsesı cemaat; kurumlarıyla, etkinlikleriyle, konutlarıyla devletin gözünün önünde. İmkânları da birçok vakit devlet kurumları sağlıyor.
FETÖ KUMPASININ ORTAĞI
Bu kadar değil…
Daha evvel Işıkçılar hakkında çeşitli ayrıntıları bu köşede okudunuz. FETÖ, temel olarak Nurculuğun kolu olan bir cemaatti. Hizmet Vakfı üzere Nurculuğun çatısı olan kuruluşlar, Fethullahçılığı resmi olarak destekliyordu.
Örgütün kumpasları Ergenekon, Balyoz üzere davalarla hudutlu değildi. Tahşiyeciler ismi verilen Fethullahçıların rakibi olan bir dini küme da FETÖ’nün operasyonuna uğramıştı. 22 Ocak 2010 tarihinde, Tahşiyecilerin başkanı Molla Muhammed de dahil olmak üzere, 122 kişi gözaltına alınmış, bir kısmı tutuklanmıştı. FETÖ’ye yargı süreci açılınca Tahşiye kumpası da hâkim önüne çıktı.
İşte bu vakitte değişik bir evrak Orakçıoğlu’nun kumpasla bağlantısını gündeme getirdi. Tahşiye kumpasının birinci işaretini, 6 Nisan 2009 tarihinde, FETÖ başkanı Gülen, Tahşiyecileri amaç göstererek vermişti. Akabinde 14 Nisan 2009’da, Elazığ Emniyet Müdürlüğü’ndeki FETÖ’cü polisler, Tahşiyeciler hakkında bir istihbarat raporu yayımladı. Adeta Işıkçı bir militanın lisanıyla yazılmış polis raporunun kaynağı, Elazığ’da Hulusi Yahyagil’in önde gelen talebeleriydi. İşte Tahşiyeciler, FETÖ’cü polislere kendileri aleyhinde tabir vererek kumpasa paydaşlık edenin, şahsen Orakçıoğlu olduğunu tez ediyor.
15 TEMMUZ’DAN daha sonra GÖZALTI
İkinci ayrıntı daha da enteresan…
Orakçıoğlu, Nurculuğun Okuyucular kümesiyle irtibatlıydı. Geçen aylarda vefat eden Hüsnü Bayramoğlu ile hareket ediyordu. Elazığ’da konuştuğum kaynaklar, 15 Temmuz’un akabinde Orakçıoğlu’nun gözaltına alındığını anlattılar. Dokumacılık işiyle uğraşan Orakçıoğlu’nun Bank Asya’da yüklü bir hesabı vardı. Gözaltına alınan kimi FETÖ üyeleri de kendisiyle münasebetlerine dair söz vermişti. Nurculara yapılan operasyonlarda devreye girdiğini daha evvel de anlattığım Bayramoğlu, Orakçıoğlu için harekete geçmişti. Onun kendilerinden olduğunu anlatmıştı. Orakçıoğlu, kısa gözaltının akabinde hür bırakılmıştı.
Günlerdir Enes’in öyküsü içimizi acıtıyor. Görmemiz gereken ise Enes’in içine düştüğü ağ. Emin olun, Enes’in vefatından sorumlu olanlar asla soruşturulmayacak. Kaldığı cemaat konutunun peşine düşen olmayacak. Muhalefetin “Enes sessizliği” de gösteriyor ki bu yapı, tertip değişmedikçe çocukları öğütmeye devam edecek. Çünkü anlattığım üzere, FETÖ giderken yerine kendi ağacından yapılmış sopalar bıraktı. Bir vakit içinder FETÖ’yü himaye eden Işıkçılar, bir daha devletin ortasında, bir daha devletin imkânlarıyla menzillerine yürümeye devam ediyor. Olan bir daha dişlilerin içinde kaybolan çocuklara oluyor.
Goethe, “Kirazın ve çileğin tadını çocuklara ve kuşlara sormalı” diyor. Çocuk Enes, Parıltı cehenneminden pencereden atlayarak kurtuldu. Ne yazık bir kuş üzere kanatları yoktu. Çileklerimizi ve kirazlarımızı, çalanlardan kurtardığımız gün, çocuklarımızın mavi göğe çırptığı kanatları olacak.
Terkoğlu bugünkü yazısında, Elazığ’da Parıltı cemaatine ilişkin meskende gördüğü baskı niçiniyle hayatına son veren Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi 2. sınıf öğrencisi Enes Kara’nın vefatına değindi.
Terkoğlu, Işık cemaatinin Elazığ’daki “resmi abisi”nin Muhammed Orakçıoğlu’nun ana konuşmacı olduğu etkinliklere Vali, Vilayet Emniyet Müdürü, AKP’li milletvekilleri, AKP’nin vilayet ve ilçe belediye liderlerinin da katıldığını belirtti.
Yazıda, 2010 yılında, Tahşiyeciler ismi verilen Fethullahçıların rakibi olan dini kümeye yapılan FETÖ operasyonunda, Orakçıoğlu’nun polislere tabir verdirdiği savına da yer verildi. 15 Temmuz’un akabinde gözaltına alınan Orakçıoğlu’nun İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun “ağabey” dediği Nurculuğun Okuyucular kümesinden Hüsnü Bayramoğlu’nun ortaya girdiği ve özgür bırakıldığı anlatıldı.
Terkoğlu’nun yazısı şu biçimde:
Kısımdaki kiraz, tabaktaki çilek. Dünyanın hoşluklarını bir çocuktan daha fazla kim bilebilir? Çileğimize de kirazımıza da el koydular. Pekala, çocuklara ne kaldı?
Her seferinde tıpkı yanılgıyı yapıyoruz. “Cemaat yurdunda öldü” diyoruz. halbuki ortada cemaat var, yurt yok. Çünkü öğrenci yurdu açmanın kuralları var. hiç biri bu biçimde değil. Müsaade kâğıtları, resmi sorumluları, hatta tabelaları bile yok. Bir daire, bir apartman cemaat parasıyla kiralanmış. İçi öğrencilerle doldurulmuş. Haliyle her mevtten, her istismardan daha sonra devlet vazifelileri “görmedik, duymadık” diyor. halbuki her şey her insanın gözü önünde oluyor.
Arkadaşları Enes’in Atatürkçü bir çocuk olduğunu söylüyor. Ailesinin baskısı, Elazığ’da tıp okuyan Enes’i, Işıkçıların meskenlerine mahkûm etmişti. O meskenlerde kalanlar, Said Nursi’ye atıfla, Atatürk’e “deccal” üzere hakaretlerin yapıldığını anlatıyorlar. İki farklı medeniyet, iki farklı anlayış… Enes’leri boğan buhran burada başlıyor.
Bu meskenlere Parıltıcılar “dershane” diyor. Said Nursi’nin risalelerini okuma işini “ders” olarak tanımlıyorlar. Konuştuklarım, bu meskenleri, “sevgisiz-muhabbetsiz” diye anlatıyor. Çocuk yaşındaki gençler, lisanını anlamadıkları risaleleri baskıyla okuyor. Özel ömürleri daima denetim altına alınıyor. Sorgulamanın olmadığı, robot yetiştiren insaniyetsiz disiplinin, ağır depresyonlara yol açtığına dair sayısız örnek veriliyor.
Gelelim Elazığ’a…
DEVLETİN DAYANAĞIYLA BÜYÜYORLAR
Parıltı cemaatinin Elazığ’daki “resmi abisi” Muhammed Orakçıoğlu. Dokumacılık işiyle ilgileniyor. Ona “abi” dedirten ise cemaat ortasındaki geçmişi.
Herkes biliyor, Nurculuğun kurucusu Said Nursi. Onun birinci talebesi ise asker kökenli Hulusi Yahyagil. Nurculuk yazınında Yahyagil’in farklı bir yeri var. Çünkü Nurculuk yazını, Hulusi problemini ordunun-devletin Nurculaşmasının ana motoru olarak görüyor.
Nursi, Beşinci Şua’da, gelecekte bir gün, Türk ordusunun “İslam ordusu”na dönüşeceğini söylüyordu. Bir öbür yerde, Hulusi Yahyagil’in düşünü yorumlayan Nursi, geleceğe dair bir “okuma”da bulunuyordu: “Sarıklı, küçük, genç bir zat ise Hulusi’yle omuz omuza verecek, tahminen geçecek birisi, naşirler ve talebeler içine girmeye namzettir.”
Haliyle Işıkçılar senelerca Asker Hulusi ve ona omuz verecek küçük sarıklı öyküleriyle büyüdüler.
Gelelim Orakçıoğlu’na…
Orakçıoğlu ya da Işıkçıların lisanıyla “Muhammed Abi”, Yahyagil’in en yakınındaki isim, onun vârisi. Bugün Hulusi Yahyagil ismine açılan siteye girildiğinde sizi şu sözler karşılıyor:
“Merhum Hulusi Beyefendi çabucak hemen hayatta iken, kendisinde bulunan Bediüzzaman hazretlerinden gelen mektupları, kendi yazdığı mektupları, kendine gelen mektupları, kitap ve dokümanları vs. bu evrakların tamamını Muhammed Orakçıoğlu’na vermiştir.”
Hulusi Bey’in Elazığ’da doğması ve ölmesi, mezarının burada bulunması niçiniyle her yıl onun ismine çeşitli etkinlikler düzenleniyor. Ana konuşmacının Orakçıoğlu’nun olduğu etkinliklere kimler mi katılıyor? Vali, Vilayet Emniyet Müdürü, AKP’li milletvekilleri, AKP’nin vilayet ve ilçe belediye liderleri. Hulusi Bey’in mevt yıldönümü olan temmuz ayındaki “büyük buluşma” bile özel harekât şube müdürlüğünün yanındaki alanda, Orakçıoğlu’na ilişkin geniş toprakta gerçekleşiyor. özetlemek gerekirsesı cemaat; kurumlarıyla, etkinlikleriyle, konutlarıyla devletin gözünün önünde. İmkânları da birçok vakit devlet kurumları sağlıyor.
FETÖ KUMPASININ ORTAĞI
Bu kadar değil…
Daha evvel Işıkçılar hakkında çeşitli ayrıntıları bu köşede okudunuz. FETÖ, temel olarak Nurculuğun kolu olan bir cemaatti. Hizmet Vakfı üzere Nurculuğun çatısı olan kuruluşlar, Fethullahçılığı resmi olarak destekliyordu.
Örgütün kumpasları Ergenekon, Balyoz üzere davalarla hudutlu değildi. Tahşiyeciler ismi verilen Fethullahçıların rakibi olan bir dini küme da FETÖ’nün operasyonuna uğramıştı. 22 Ocak 2010 tarihinde, Tahşiyecilerin başkanı Molla Muhammed de dahil olmak üzere, 122 kişi gözaltına alınmış, bir kısmı tutuklanmıştı. FETÖ’ye yargı süreci açılınca Tahşiye kumpası da hâkim önüne çıktı.
İşte bu vakitte değişik bir evrak Orakçıoğlu’nun kumpasla bağlantısını gündeme getirdi. Tahşiye kumpasının birinci işaretini, 6 Nisan 2009 tarihinde, FETÖ başkanı Gülen, Tahşiyecileri amaç göstererek vermişti. Akabinde 14 Nisan 2009’da, Elazığ Emniyet Müdürlüğü’ndeki FETÖ’cü polisler, Tahşiyeciler hakkında bir istihbarat raporu yayımladı. Adeta Işıkçı bir militanın lisanıyla yazılmış polis raporunun kaynağı, Elazığ’da Hulusi Yahyagil’in önde gelen talebeleriydi. İşte Tahşiyeciler, FETÖ’cü polislere kendileri aleyhinde tabir vererek kumpasa paydaşlık edenin, şahsen Orakçıoğlu olduğunu tez ediyor.
15 TEMMUZ’DAN daha sonra GÖZALTI
İkinci ayrıntı daha da enteresan…
Orakçıoğlu, Nurculuğun Okuyucular kümesiyle irtibatlıydı. Geçen aylarda vefat eden Hüsnü Bayramoğlu ile hareket ediyordu. Elazığ’da konuştuğum kaynaklar, 15 Temmuz’un akabinde Orakçıoğlu’nun gözaltına alındığını anlattılar. Dokumacılık işiyle uğraşan Orakçıoğlu’nun Bank Asya’da yüklü bir hesabı vardı. Gözaltına alınan kimi FETÖ üyeleri de kendisiyle münasebetlerine dair söz vermişti. Nurculara yapılan operasyonlarda devreye girdiğini daha evvel de anlattığım Bayramoğlu, Orakçıoğlu için harekete geçmişti. Onun kendilerinden olduğunu anlatmıştı. Orakçıoğlu, kısa gözaltının akabinde hür bırakılmıştı.
Günlerdir Enes’in öyküsü içimizi acıtıyor. Görmemiz gereken ise Enes’in içine düştüğü ağ. Emin olun, Enes’in vefatından sorumlu olanlar asla soruşturulmayacak. Kaldığı cemaat konutunun peşine düşen olmayacak. Muhalefetin “Enes sessizliği” de gösteriyor ki bu yapı, tertip değişmedikçe çocukları öğütmeye devam edecek. Çünkü anlattığım üzere, FETÖ giderken yerine kendi ağacından yapılmış sopalar bıraktı. Bir vakit içinder FETÖ’yü himaye eden Işıkçılar, bir daha devletin ortasında, bir daha devletin imkânlarıyla menzillerine yürümeye devam ediyor. Olan bir daha dişlilerin içinde kaybolan çocuklara oluyor.
Goethe, “Kirazın ve çileğin tadını çocuklara ve kuşlara sormalı” diyor. Çocuk Enes, Parıltı cehenneminden pencereden atlayarak kurtuldu. Ne yazık bir kuş üzere kanatları yoktu. Çileklerimizi ve kirazlarımızı, çalanlardan kurtardığımız gün, çocuklarımızın mavi göğe çırptığı kanatları olacak.