semaver
Active member
Balyoz standı ağır ilgi gördü: ‘Ağlama duvarı oldu’ Balyoz davasında yaşananları anımsatmak için düzenlenen “Bir Özgürlük Davasının 11. Yıl Anı Sergisi”, özel hapishane kurgusunun da tesiriyle ağır ilgi gördü. 10 gün olarak düşünülen lakin talep üzerine iki sefer uzatılan ve yaklaşık bir ay süren standı daha sonrası, standın mimarı Balyoz’da 32 ay mahpus yatan emekli albay İkrami Özturan ile sergiyi ve Balyoz’u konuştuk.
bu biçimde bir stant fikri nasıl gelişti?
Kumpas davalar devrinde sıra bana gelmedilk evvel amaçta olduğumu, beni de alacaklarını adım üzere emindim. Gözaltına alındığımızda bizleri ortalama beş sene içeride tutacaklarını öngörmüştüm. Zira TSK’de yapmak istedikleri dönüşüm, 2-3 senede olabilecek bir şey değildi. Kendi kendime yaklaşık beş sene mahpusta kalacağız, gözaltına alınmamızın 10. yılında da standını yapacağım demiştim, pandemiden ötürü geçen sene yapamadık, 11. yıla denk geldi o yüzden. Tutuklandığım birinci gün kitap yazmaya karar verdim. O andan itibaren yaşananları farklı bir gözle izlemeye başladım. Bu kapsamda da önemli bir arşiv oluşturdum. Bu arşiv de Hapishane biçiminde tasarlanan, o günlerden mektuplar, fotoğraflar, gazete kupürleri ve kıyafetlerin olduğu bir standın altyapısını hazırladı. Her şeyi çabuk unutuyoruz. O yüzden bu halde bir stant kurguladım. Ağır da ilgi gördü.
GÖZDAĞI İLE DÖNÜŞTÜRDÜLER
Amaçta olduğumu biliyordum dediniz. niye gaye olduğunuzu düşünüyorsunuz?
Kumpas davalarda seçilenlerin hepsi bir kanıyı, temsil ediyor. Bu pahalar bayrağımız, tam bağımsızlık, Cumhuriyetin ve ordumuzun kurucu dinamikleri. Maksat olmamın bu kanıları her vakit özgürce, yürekle savunmamdan kaynaklandığını düşünüyorum. hiç bir vakit “Bunu söylersem başıma bir şey gelir mi”nin hesabını yapmadım. Benim üzere birfazlaca silah arkadaşım da düşünmedi. aslına bakarsan bunu düşünmeyenler amaç oldular. Kumpastaki seçki öbür argümanlar da içeriyor. Örneğin bir tane sivil memureyi de seçtiler, sivil mühendisi, genç teğmeni, emekli amirali, muvazzaf generali da seçtiler. Bizim üzere albay, binbaşı da seçtiler. O seçkiyi, kalanlara gözdağı verilecek biçimde paket yapıldı. Bu gözdağı ile kalan küme apolitik hale getirildi. “Başınıza bir şey gelmesini istemiyorsanız konuşmayın, biat edin” denildi. Ayrıyeten, milletlerarası gözle bakılıp seçilenler de var. Ben de onlardan birisi olduğumu düşünüyorum.
EVVEL TÜRKİYE DİYENLER GAYE OLDU
– Bunu biraz açabilir misiniz?
NATO’da BM’de bir formda siz Türkiye’nin hak ve çıkarlarını savunduğunuzda, mensubu olduğunuz tertibin çıkar ve menfaatlerini, hatta o tertiplerin kurucularının çıkarlarını öncelemediğinizde yahut buna karşı durduğunuzda direkt hedefsiniz. Ben NATO bakılırsavinde bunu tekraren yaşadım, hatta tehdit edildim, “Bu projeler geçecek, bu projeler geçmek zorunda” denilerek. Bu durumlarda Türkiye’nin değil de o tertiplerin ve kurucularının çıkarlarını savunanlara da hiç bir şey olmadı. Ben NATO subaylığından, BM subaylığından evvel Türk subayıyım dedim. Ben ve bunu diyen bireyler de isimli davalarda gaye oldu.
Tutuklandığınızda bakılırsaviniz neydi?
NATO’da 8 tane yüksek hareket kabiliyeti olan kolordu vardı. Tutuklandığımda o kolordulardan Türkiye’de olanın (HRF) Genel Sekreteriydim. Bir nevi de Kolordu Kumandanının özel kalem müdürü üzereydim. Kolordu Kumandanımız da şimdiki Sayın Savunma Bakanımızdı… Kolordu sayısı değişmiş olabilir. Zira askeri etrafımdan koptum, askeri tesislere asla gitmedim, yazgı arkadaşlarım ve istisnalar hariç askerle de görüşmüyorum. Bu görüşmediğim askerlerden standa gelip günah çıkaranlar da hayli oldu, “bu biçimde korktuk, affet” diyenler… Mektupların olduğu kısım bu yanıyla ağlama duvarı üzere oldu.
Size dönecek olursak, sıradışı bir asker profili çiziyorsunuz. Sanatçı kimliğiniz de var…
Askerlik mesleğimdilk evvel daha çocukluk çağlarımda sanata olan ilgimi kendim keşfettiğim üzere etrafım de bu bahiste yönlendirmeye başladı. Memleketim Gaziantep’te meşk denilen müzik ortamlarında büyüdüm. daha sonrasında fotoğraf yapabildiğimi fark ettim, müzik okuyabildiğimi ve perküsyona ilgimi fark ettim. İlkokulda trampet grubundaydım. Birfazlaca ünlüyü yetiştiren Gaziantep Lisesi’nin majörüydüm. Daha ortaokulda şahsi fotoğraf standı açma teşebbüsüm oldu. Harp Okulu’nda hem TSM tıpkı vakitte THM korolarında nazaranv aldım. Mezun olduktan daha sonra da müzik benim için başat bir durumdaydı. Hoş yazı yazmak, hoş konuşmak, şiir ve hikaye denemeleri, bunların tümü ömrümde kıymetli yer aldı. Askerlikte tayinlerle daima bir yerden bir yere giderken bunu yürütmek kolay değil, fakat sanat ateşini yaktığınızda söndüremiyorsunuz.
Sanata yatkın olduğunu erken yaşta keşfeden birisi olarak askerlik tercihinin sebebi neydi?
Babam askerlik aşığı bir insandı. Gönülde bağlı ve bağımlıydı, asker olmamı istiyordu. Annem de tam zıddını işliyordu bana. Tek erkek çocuktum, olağanda Tıp Fakültesi tercihim vardı ve kazandım. Meslek seçiminde babamın tavsiyeleri daha belirleyici oldu. Bir de lise okuduğum periyot 1977-1980 yılları ortasıydı. Sağ-sol çatışmalarının ortasında okuduk. Daima çatışmalara şahit oluyorduk. Arkadaşlarımız gözlerimizin önünde vuruldu, öldü. O evrede sanata ilgim yüzünden lümpen suçlamasına da maruz kaldım. Çokça özeleştiri verdim.
Şimdiki aklınız olsa o devir özelinde daha politik olur muydunuz?
Mutlaka daha politik halimiz olurdu. Bugün geldiğimiz nokta da bunu gösteriyor.
Askerliğe girmenizde babanızın etkisinin, hatta baskısının hissesi olduğunu söylemiş olduniz. Pekala askerliğe sizi bağlayan ne oldu?
Askerliğe devam etme sebebim, bu mesleğin karakterimle yüzde yüz örtüşmesiydi. Sanat diyorum lakin askerliğin kendisi aslına bakarsanız sanat. İnsanları sevk ve yönetim beceresi sağlatmak başlı başına bir sanat. Öte yandan öğretmenlik hayli hoş bir şey. Anadolu’dan gelen çocuklara bir şeyler anlatabilmek, doğruyu anlatabilmek. daha sonra düşündüm, bu mesleğin içerisinde her şey var. Hem sanatçısınız, hem öğretmensiniz, hem eğiticisisiniz. Ve de yüksek disiplin…
Bu yanıyla tatmin edici bir meslekti askerlik ve askerliğe sıkı sıkıya sarıldım. Harp Okulu’nu 4.’lükle, Kara Harp Akademisi’ni 2.’likle, TSK akademisini 3.’lükle bitirdim. Brüksel Üniversitesi’nde Milletlerarası Siyaset ve Avrupa Birliği kısmını bitirdim. Orada da dünyanın dört bir yanından seçilen 105 öğrenci içinde birinci beşe girdim. Askeri ünitelerle birlikte 4 farklı alanda yüksek lisansım var.
YENİ TİP ASKERİ MODELLE OLMAZ
Askeri donanımın sivil hayata tesiri nasıl oldu?
Mesleksel donanım sizi sivil hayata da hazırlıyor. Bunu Eski TSK için söylüyorum, bunu kesinlikle vurgulamalıyım, şimdiki TSK’den bahsetmiyorum. Kontratlı subaylar, diğer bir meslekten gelip de insanlara sevk ve yönetim sanatını öğretecek, bu mümkün değil. Aldığınız eğitim, ders aldığınız hocalar, bu bir bütün. Ruh paketi diyorum ben buna, ruh paketini almazsanız siz savaşamazsınız. Size dersi anlatan kişi emekli bir paşa ya da emekli bir albay değilse siz o ruhu alamıyorsunuz. Bir üniversitenin epey başarılı bir hocası bana Harp Tarihini anlattığı vakit, o doygunluğu, ruhu elde edemem. Çok pahalı ve donanımlı hocalar var. Onlara hürmetimiz sonsuz. Fakat ömründe arazi görmemiş, ayağına bot geçirip de Afyon’u, Kütahya’yı, Polatlı’yı gezmemiş, ayağı taşa değmemiş hocalar, masasının başında Harp Tarihi yazıyor, geçmiş olsun…
bu biçimde bir stant fikri nasıl gelişti?
Kumpas davalar devrinde sıra bana gelmedilk evvel amaçta olduğumu, beni de alacaklarını adım üzere emindim. Gözaltına alındığımızda bizleri ortalama beş sene içeride tutacaklarını öngörmüştüm. Zira TSK’de yapmak istedikleri dönüşüm, 2-3 senede olabilecek bir şey değildi. Kendi kendime yaklaşık beş sene mahpusta kalacağız, gözaltına alınmamızın 10. yılında da standını yapacağım demiştim, pandemiden ötürü geçen sene yapamadık, 11. yıla denk geldi o yüzden. Tutuklandığım birinci gün kitap yazmaya karar verdim. O andan itibaren yaşananları farklı bir gözle izlemeye başladım. Bu kapsamda da önemli bir arşiv oluşturdum. Bu arşiv de Hapishane biçiminde tasarlanan, o günlerden mektuplar, fotoğraflar, gazete kupürleri ve kıyafetlerin olduğu bir standın altyapısını hazırladı. Her şeyi çabuk unutuyoruz. O yüzden bu halde bir stant kurguladım. Ağır da ilgi gördü.
GÖZDAĞI İLE DÖNÜŞTÜRDÜLER
Amaçta olduğumu biliyordum dediniz. niye gaye olduğunuzu düşünüyorsunuz?
Kumpas davalarda seçilenlerin hepsi bir kanıyı, temsil ediyor. Bu pahalar bayrağımız, tam bağımsızlık, Cumhuriyetin ve ordumuzun kurucu dinamikleri. Maksat olmamın bu kanıları her vakit özgürce, yürekle savunmamdan kaynaklandığını düşünüyorum. hiç bir vakit “Bunu söylersem başıma bir şey gelir mi”nin hesabını yapmadım. Benim üzere birfazlaca silah arkadaşım da düşünmedi. aslına bakarsan bunu düşünmeyenler amaç oldular. Kumpastaki seçki öbür argümanlar da içeriyor. Örneğin bir tane sivil memureyi de seçtiler, sivil mühendisi, genç teğmeni, emekli amirali, muvazzaf generali da seçtiler. Bizim üzere albay, binbaşı da seçtiler. O seçkiyi, kalanlara gözdağı verilecek biçimde paket yapıldı. Bu gözdağı ile kalan küme apolitik hale getirildi. “Başınıza bir şey gelmesini istemiyorsanız konuşmayın, biat edin” denildi. Ayrıyeten, milletlerarası gözle bakılıp seçilenler de var. Ben de onlardan birisi olduğumu düşünüyorum.
EVVEL TÜRKİYE DİYENLER GAYE OLDU
– Bunu biraz açabilir misiniz?
NATO’da BM’de bir formda siz Türkiye’nin hak ve çıkarlarını savunduğunuzda, mensubu olduğunuz tertibin çıkar ve menfaatlerini, hatta o tertiplerin kurucularının çıkarlarını öncelemediğinizde yahut buna karşı durduğunuzda direkt hedefsiniz. Ben NATO bakılırsavinde bunu tekraren yaşadım, hatta tehdit edildim, “Bu projeler geçecek, bu projeler geçmek zorunda” denilerek. Bu durumlarda Türkiye’nin değil de o tertiplerin ve kurucularının çıkarlarını savunanlara da hiç bir şey olmadı. Ben NATO subaylığından, BM subaylığından evvel Türk subayıyım dedim. Ben ve bunu diyen bireyler de isimli davalarda gaye oldu.
Tutuklandığınızda bakılırsaviniz neydi?
NATO’da 8 tane yüksek hareket kabiliyeti olan kolordu vardı. Tutuklandığımda o kolordulardan Türkiye’de olanın (HRF) Genel Sekreteriydim. Bir nevi de Kolordu Kumandanının özel kalem müdürü üzereydim. Kolordu Kumandanımız da şimdiki Sayın Savunma Bakanımızdı… Kolordu sayısı değişmiş olabilir. Zira askeri etrafımdan koptum, askeri tesislere asla gitmedim, yazgı arkadaşlarım ve istisnalar hariç askerle de görüşmüyorum. Bu görüşmediğim askerlerden standa gelip günah çıkaranlar da hayli oldu, “bu biçimde korktuk, affet” diyenler… Mektupların olduğu kısım bu yanıyla ağlama duvarı üzere oldu.
Size dönecek olursak, sıradışı bir asker profili çiziyorsunuz. Sanatçı kimliğiniz de var…
Askerlik mesleğimdilk evvel daha çocukluk çağlarımda sanata olan ilgimi kendim keşfettiğim üzere etrafım de bu bahiste yönlendirmeye başladı. Memleketim Gaziantep’te meşk denilen müzik ortamlarında büyüdüm. daha sonrasında fotoğraf yapabildiğimi fark ettim, müzik okuyabildiğimi ve perküsyona ilgimi fark ettim. İlkokulda trampet grubundaydım. Birfazlaca ünlüyü yetiştiren Gaziantep Lisesi’nin majörüydüm. Daha ortaokulda şahsi fotoğraf standı açma teşebbüsüm oldu. Harp Okulu’nda hem TSM tıpkı vakitte THM korolarında nazaranv aldım. Mezun olduktan daha sonra da müzik benim için başat bir durumdaydı. Hoş yazı yazmak, hoş konuşmak, şiir ve hikaye denemeleri, bunların tümü ömrümde kıymetli yer aldı. Askerlikte tayinlerle daima bir yerden bir yere giderken bunu yürütmek kolay değil, fakat sanat ateşini yaktığınızda söndüremiyorsunuz.
Sanata yatkın olduğunu erken yaşta keşfeden birisi olarak askerlik tercihinin sebebi neydi?
Babam askerlik aşığı bir insandı. Gönülde bağlı ve bağımlıydı, asker olmamı istiyordu. Annem de tam zıddını işliyordu bana. Tek erkek çocuktum, olağanda Tıp Fakültesi tercihim vardı ve kazandım. Meslek seçiminde babamın tavsiyeleri daha belirleyici oldu. Bir de lise okuduğum periyot 1977-1980 yılları ortasıydı. Sağ-sol çatışmalarının ortasında okuduk. Daima çatışmalara şahit oluyorduk. Arkadaşlarımız gözlerimizin önünde vuruldu, öldü. O evrede sanata ilgim yüzünden lümpen suçlamasına da maruz kaldım. Çokça özeleştiri verdim.
Şimdiki aklınız olsa o devir özelinde daha politik olur muydunuz?
Mutlaka daha politik halimiz olurdu. Bugün geldiğimiz nokta da bunu gösteriyor.
Askerliğe girmenizde babanızın etkisinin, hatta baskısının hissesi olduğunu söylemiş olduniz. Pekala askerliğe sizi bağlayan ne oldu?
Askerliğe devam etme sebebim, bu mesleğin karakterimle yüzde yüz örtüşmesiydi. Sanat diyorum lakin askerliğin kendisi aslına bakarsanız sanat. İnsanları sevk ve yönetim beceresi sağlatmak başlı başına bir sanat. Öte yandan öğretmenlik hayli hoş bir şey. Anadolu’dan gelen çocuklara bir şeyler anlatabilmek, doğruyu anlatabilmek. daha sonra düşündüm, bu mesleğin içerisinde her şey var. Hem sanatçısınız, hem öğretmensiniz, hem eğiticisisiniz. Ve de yüksek disiplin…
Bu yanıyla tatmin edici bir meslekti askerlik ve askerliğe sıkı sıkıya sarıldım. Harp Okulu’nu 4.’lükle, Kara Harp Akademisi’ni 2.’likle, TSK akademisini 3.’lükle bitirdim. Brüksel Üniversitesi’nde Milletlerarası Siyaset ve Avrupa Birliği kısmını bitirdim. Orada da dünyanın dört bir yanından seçilen 105 öğrenci içinde birinci beşe girdim. Askeri ünitelerle birlikte 4 farklı alanda yüksek lisansım var.
YENİ TİP ASKERİ MODELLE OLMAZ
Askeri donanımın sivil hayata tesiri nasıl oldu?
Mesleksel donanım sizi sivil hayata da hazırlıyor. Bunu Eski TSK için söylüyorum, bunu kesinlikle vurgulamalıyım, şimdiki TSK’den bahsetmiyorum. Kontratlı subaylar, diğer bir meslekten gelip de insanlara sevk ve yönetim sanatını öğretecek, bu mümkün değil. Aldığınız eğitim, ders aldığınız hocalar, bu bir bütün. Ruh paketi diyorum ben buna, ruh paketini almazsanız siz savaşamazsınız. Size dersi anlatan kişi emekli bir paşa ya da emekli bir albay değilse siz o ruhu alamıyorsunuz. Bir üniversitenin epey başarılı bir hocası bana Harp Tarihini anlattığı vakit, o doygunluğu, ruhu elde edemem. Çok pahalı ve donanımlı hocalar var. Onlara hürmetimiz sonsuz. Fakat ömründe arazi görmemiş, ayağına bot geçirip de Afyon’u, Kütahya’yı, Polatlı’yı gezmemiş, ayağı taşa değmemiş hocalar, masasının başında Harp Tarihi yazıyor, geçmiş olsun…