Bilim insanları, akar denen parazitler kovanları tehdit ettiği vakit balarılarının toplumsal aralık uyguladığını ortaya koydu.
Kovid-19 pandemisiyle günlük hayatın bir modülü haline gelen toplumsal uzaklık hayvanlar aleminde de görülüyor.
Gorillerin farklı kümelerle seyrek biçimde etkileşime girerek; yarasalarınsa hastalandıklarında birbirlerinden uzak durarak toplumsal uzaklık uyguladığı ve hastalığın bulaşıcılığını azalttığı görülmüştü.
Şimdiyse uzmanlar Varroa destructor denen akarların istila ettiği kovanlardaki arıların davranışlarını, parazit olmayan kovanlardaki arılarla karşılaştırdı.
Kovanların ortasında kaydedilen görüntü imajlarını izleyen bilim insanları kovanlara parazit bulaştığında, yiyecek arayan arıların besin kaynaklarının tarafını belirtmek için yaptığı sallantı dansını koloninin merkezinden uzakta gerçekleştirdiğini tespit etti.
Independent Türkçe’nin aktardığına bakılırsa, koloninin merkezinde ekseriyetle genç arılar ve kraliçe arı bulunuyor.
Araştırmanın ortak müelliflerinden Alessandro Cini bu davranışın, parazitleri denetim altında tutmaya yarayabileceğini ve ziyanı sınırlayabileceğini söylemiş oldu:
“Toplayıcı arılar akarların ana giriş yollarından biri. Yani bunlar yavrulardan ve genç bireylerden ne kadar uzak durursa, akarların kolonide yayılmasını önlemek o kadar muvaffakiyete ulaşır.”
Araştırma grubu ayrıyeten arıların birbirlerini tımarlama davranışlarında da değişiklik yaşandığını keşfetti.
Parazitin olmadığı kolonilerde tımar, kovanın ortasındaki gençler üzerinde ağırlaşma eğiliminde. Fakat akarların işgaline uğrayan kolonide gençlere daha fazla yoğunlaşıldığı görüldü.
Cini, “Arılar muhtemelen koloninin daha kıymetli kısmına odaklanıp toplayıcı arıların tımarını bir kenara bırakıyor” diye konuştu.
Bilim insanları çabucak sonrasında laboratuvarda 12 genç arıdan küçük kümelere akarları bulaştırarak parazit olmayan öteki kümelerle karşılaştırdı. Bu sefer bulgular, toplumsal uzaklıkta artış yaşanmadığını gösterdi. Cini muhtemelen toplumsal aralığın küçük ölçekte daha maliyetli olduğunu söylemiş oldu.
Lakin bir daha tımarlama davranışlarında değişiklikler bir defa daha görüldü. Parazit olan kümelerde arılar daha fazla tımar edildi.
Cini araştırmaya dair şu biçimde konuştu:
“Balarıları toplumsal hayvanlardır. Bunlar karşılıklı tımar ve sorumluluk paylaşımından fayda sağlar. Lakin arılar, toplumsal aktiviteler enfeksiyon riskini artırdığında toplumsal aralık uygulayarak faydaları ve riskleri dengeleme istikametinde evrimleşmiş üzere görünüyor.”
Kovid-19 pandemisiyle günlük hayatın bir modülü haline gelen toplumsal uzaklık hayvanlar aleminde de görülüyor.
Gorillerin farklı kümelerle seyrek biçimde etkileşime girerek; yarasalarınsa hastalandıklarında birbirlerinden uzak durarak toplumsal uzaklık uyguladığı ve hastalığın bulaşıcılığını azalttığı görülmüştü.
Şimdiyse uzmanlar Varroa destructor denen akarların istila ettiği kovanlardaki arıların davranışlarını, parazit olmayan kovanlardaki arılarla karşılaştırdı.
Kovanların ortasında kaydedilen görüntü imajlarını izleyen bilim insanları kovanlara parazit bulaştığında, yiyecek arayan arıların besin kaynaklarının tarafını belirtmek için yaptığı sallantı dansını koloninin merkezinden uzakta gerçekleştirdiğini tespit etti.
Independent Türkçe’nin aktardığına bakılırsa, koloninin merkezinde ekseriyetle genç arılar ve kraliçe arı bulunuyor.
Araştırmanın ortak müelliflerinden Alessandro Cini bu davranışın, parazitleri denetim altında tutmaya yarayabileceğini ve ziyanı sınırlayabileceğini söylemiş oldu:
“Toplayıcı arılar akarların ana giriş yollarından biri. Yani bunlar yavrulardan ve genç bireylerden ne kadar uzak durursa, akarların kolonide yayılmasını önlemek o kadar muvaffakiyete ulaşır.”
Araştırma grubu ayrıyeten arıların birbirlerini tımarlama davranışlarında da değişiklik yaşandığını keşfetti.
Parazitin olmadığı kolonilerde tımar, kovanın ortasındaki gençler üzerinde ağırlaşma eğiliminde. Fakat akarların işgaline uğrayan kolonide gençlere daha fazla yoğunlaşıldığı görüldü.
Cini, “Arılar muhtemelen koloninin daha kıymetli kısmına odaklanıp toplayıcı arıların tımarını bir kenara bırakıyor” diye konuştu.
Bilim insanları çabucak sonrasında laboratuvarda 12 genç arıdan küçük kümelere akarları bulaştırarak parazit olmayan öteki kümelerle karşılaştırdı. Bu sefer bulgular, toplumsal uzaklıkta artış yaşanmadığını gösterdi. Cini muhtemelen toplumsal aralığın küçük ölçekte daha maliyetli olduğunu söylemiş oldu.
Lakin bir daha tımarlama davranışlarında değişiklikler bir defa daha görüldü. Parazit olan kümelerde arılar daha fazla tımar edildi.
Cini araştırmaya dair şu biçimde konuştu:
“Balarıları toplumsal hayvanlardır. Bunlar karşılıklı tımar ve sorumluluk paylaşımından fayda sağlar. Lakin arılar, toplumsal aktiviteler enfeksiyon riskini artırdığında toplumsal aralık uygulayarak faydaları ve riskleri dengeleme istikametinde evrimleşmiş üzere görünüyor.”