Geçtiğimiz günlerde arşivimi karıştırırken 16 Ocak 1971 tarihindeki “Ses” mecmuasını buldum, mecmuayı okurken gözüm ister istemez müzik sayfalarını aradı. Ses mecmuasının o senelerda çıkmış olan sayılarının son sayfalarında her vakit müzik dünyasından haberlere çoğunlukla yer verilirdi. Bu sayfaları her okuduğumda adeta sihirli bir dünya gözlerimin önüne serilir. 16 Ocak 1971 tarihindeki “Ses” mecmuasının 28. Sayfası “müzik albümü” başlıklı bir köşeye ayrılmış. Sayfada yer alan yazının başlığı ise “Dağlar Dağlar’a sahip aranıyor”.
SES MECMUASININ HABERİ
Mecmuadaki yazıdan devam edelim:
“Barış Manço’nun plağa okuduğu “Dağlar Dağlar” etrafında esen dedikodu fırtınası hala bütün süratiyle devam ediyor. Kemal Çığrık, Cahit Oben ve Fikret Kızılok’tan daha sonra “Dağlar Dağlar”a “Cano Cano” türküsünü düzenleyen Cemil Demirsipahi de sahip gösteriliyor. Samanyolu müziğinden daha sonra yavaşça Batı müziği kolunda Türkiye’nin en epeyce satan ikinci plağı olan “Dağlar Dağlar”a Barış Manço’dan daha sonra üç sahip birden çıktı. Fikret Kızılok ve Cahit Oben, 1964 yılında doldurdukları “Hereke” isimli bestelerinin Dağlar Dağlar’a fazlaca benzediğini tez ettiler. Kemal Çığrık isminde bir halk türküsü sanatkarı ise daha ileri giderek, bu kesimin büsbütün Orta Anadolu’dan yaptığı bir derleme olduğunu ve yapıtın Devlet Konservatuvarı Folk Arşivi’nde kayıtlı olduğunu söylemiş oldu. Ortadan kısa bir süre geçti, geçmedi. Kemal Çığrık’ın “Ellerimle Büyüttüğüm” ismiyle daha evvel 5 bin liraya Egefon plak şirketine sattığı modül yüzünden ilgili şirket, Barış Manço’nun plağını toplattırmıştı. İki haftaya yakın bir süre plak mahkemenin aldığı önlem sonucu ötürüsıyla satıştan men edildi. Sonunda Barış Manço’nun şirketi Sayan Plak’la Egefon Plak şirketi anlaştılar. Sayan Plak, yapıtı Egefon Plak’tan 7.500 liraya satın aldı ve iş tatlıya bağlanıp “Dağlar Dağlar” yine piyasaya çıkarıldı. Lakin Dağlar Dağlar etrafında kopan fırtına bir türlü dinmek bilmiyordu. Haftalar daha sonra modüle bir diğer sahip daha çıktı. 1959 yılında Nezahat Bayram tarafınca doldurulan Cano Cano isimli türkünün Dağlar Dağlar’a benzediği çeşitli halk müziği sanatkarları tarafınca argüman edildi. Bu mevzuda fikrini sorduğumuz Nezahat Bayram ateş püskürüyor. “Benim 1959 yılında plağa okuduğum Cano Cano türküsünü nasıl kendilerine mal etmeye kalkarlar? Bu düpedüz halkı aptal yerine koymak, folklorumuza karşı bir cinayet işlemektir” diyordu.
Dağlar Dağlar 1970 yılı içerisinde doldurulmuştu. Dağlar Dağlar’a benzediği argüman edilen Hereke, 1965 yılında plak haline getirilmişti. Cano Cano ise 1959 yılında Cemil Demirsipahi tarafınca derlenmiş ve Nezahat Bayram tarafında plağa okunmuştu. Bu üç müzik birbirine benzediğine bakılırsa artık ortaya bir mevzu daha çıkıyordu. Tarih sırasına bakılırsa birinci yapılan Cano Cano olduğuna nazaran Hereke’de de bu türküden bir şeyler vardı. Bu bahiste konuştuğumuz halk müziği sanatkarı Yücel Paşmakçı her üç kesimin birbirine benzediğini ötürüsı ile Hereke ve Dağlar Dağlar’ın Cano Cano’dan alındığını mutlaka belirtmekten çekinmedi. Şerif Yüzbaşıoğlu ise işi daha kesin bir hale bağlamak için 3 yapıtı SES mecmuası için notaya almayı tercih etti. Yapıtları notaya aldıktan daha sonra bir rapor yazan Şerif Yüzbaşıoğlu, her üç kesimin da ufak değişiklilerle birbirine benzediğini deklare etti. Cano Cano, Dağlar Dağlar ve Hereke isimli müziklerin notalarını, her insanın anlayabileceği bir biçimde birleştirerek notaya aldım. Görülüyor ki, bütün bu müziklerin başlangıçları birbirinin birebir. Cano Cano’da melodi iki sefer yinelanıyor. Dağlar Dağlar ve Hereke’nin notasına bakıldığı vakit birinci beş mezürün tıpkı olduğu görülecektir. ötürüsı ile her üç kesim da birbirine benziyor.”
MAARİFİ ORHON’UN ANLATTIKLARI
Tam da bu noktada Dağlar Dağlar plağına klasik kemençe ile eşlik eden Cüneyd Orhon’un ağabeyi olan Maarifi Orhon’un tanıklığına başvurmak gerekiyor.
İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarı ‘ndan Prof. Nermin Kaygusuz’un kaleme almış olduğu “Türk Müziğinde Bir “beyefendi”; Cüneyd Orhon…” isimli makalesinde Dağlar Dağlar’ın nasıl ortaya çıktığı şahsen Cüneyd Orhon’un ağabeyi olan ve Orhon Reklam firmasının sahibi olan Maarifi Orhon’un ağzından anlatılmıştır. O tarihlerde Barış Manço Orhon Reklam ismine kayıtlar yapıyormuş. Makaleye bir göz atalım;
Barış Manço’yu İstanbul Radyosunda çalışan annesi(Rikkat Uyanık) vasıtasıyla tanımıştım. Ben bu biçimdelar İstanbul Radyosunda reklâm programları yapıyordum. Barış o sıralarda Belçika’da müzik yapıyordu. Görüşmelerimizde vakit zaman onun müziğini Türkiye’de tanıtmak için sohbetler yapıyorduk. Bu ortada Barış Manço, yavaş yavaş Türk Müzik dünyasında tanınmaya başlamıştı. Bir akşam bize yemeğe geldi. Cüneyd de oradaydı. Eski bir halk türküsünü yeni bir yorumla seslendirmek istediğini söylemiş oldu. Barış nota bilmezdi. Cüneyd’e “söylesem bu türküyü notaya alır mıydınız?” diye ricada bulundu. O türküyü mırıldanırken Cüneyd kemençeyle Barış da gitarla çalmaya başladılar. Çabucak oracıkta Cüneyd türkünün notalarını yazdı. İşte bu ünlü müziğin doğduğu akşamın öyküsü budur. sonrasındasında Cüneyd Orhon Barış Manço’ya bu plakta eşlik etti ve tahminen de Türk müzik dinleyicileri birinci sefer kemençeyle bu kadar yakından tanışmış oldular.”
Maarifi Orhon’un bu anlatımı bizlere Cano Cano isimli türkünün Dağlar Dağlar haline dönüşmesini açıkça anlatıyor.
Özet olarak “Ses” mecmuasının haberine ve eldeki datalara nazaran bu türküyü Cemil Demirsipahi derlemiş ve 1959 yılında Nezahat Bayram tarafınca taş plak olarak “Columbia” plak etiketiyle piyasaya çıkmış. Cahit Oben 4’lüsü olarak piyasaya çıkmış olan “Hereke” isimli müzik ise 1965 yılında Diskofon etiketiyle piyasaya çıkmış. Barış Manço’nun “Dağlar Dağlar” isimli 45’liği ise 1970 yılında piyasaya çıkmış. Devrin en değerli müzisyen, orkestra şefi ve aranjörlerinden birisi olan Şerif Yüzbaşıoğlu ise mevzuyu notaya alarak açıkça özetlemiş. Şerif Yüzbaşıoğlu sanıyorum herkes için bir uzman niteliğinde olan bir müzik adamı. Bu mevzuda rastgele bir tartışmaya gerek yok gözüküyor.
* Cahit Oben 4’lüsü Hereke plağı
* Cemil Demirsipahi
* Nezahat Bayram-Cano (Taş plak)
CEMİL DEMİRSİPAHİ’NİN AÇTIĞI DAVA
Bir öbür kıymetli nokta ise bir daha bir makalenin konusu olmuş. Hacettepe Üniversitesi’nden Prof. Dr. Ayten Kaplan’ın yazmış olduğu “CEMİL DEMİRSİPAHİ’NİN EL YAZMASI DEFTERİNDE YER ALAN BESTELERİNDE MÜZİKAL UNSURLAR” isimli makalede bir dipnot dikkatleri çekiyor. Makalenin 4. sayfasında Cemil Demirsipahi’nin fikir ve sanat yapıtları kanunun işlemesini sağlayan, literatürde CANO davası olarak bilinen birinci davayı açtığı bilgisi yer alıyor. Ayrıyeten bu bilginin dipnotu ise şöyleki düşülmüş;
“Cano” isimli yapıtının, birinci kısmının (Aman Hoş yavaş yürü, Yollar İncinir İncinir, Güzelim Diye Nazlanma Teller İncinir İncinir) Barış Manço’nun “Dağlar Dağlar”(Ellerimle Büyüttüğüm Solar İken Dirilttiğim, Çiçeğimi Kopardın Sen, Ellere Verdin.) ile emsal olduğuna ait açılmış dava.
SAYAN PLAK, EGEFON PLAK FİRMASINA NİÇİN PARA ÖDEDİ
TRT Müzik Dairesi tarafınca 73 numaralı yayın olarak 1996 yılında yayınlanan TRT yavaşça Müzik Repertuvarı’nda ise “Dağlar Dağlar”ın kelam muharriri, bestekar ve aranjör kısımları boş olarak belirtilmiş yani rastgele bir isim ya da isimler yazılmamış. Sanki TRT Müzik Dairesi Başkanlığı’nın bu hususta bir bilgisi mi vardı? Ya da TRT’ye Barış Manço tarafınca bu bilgi bilerek mi beyan edilmemiş miydi? Üstelik bu repertuvar kitabı o denli alelade hazırlanmış bir yayın değildir. 1991-1995 senelerında TRT Müzik Dairesi Başkanlığı tarafınca “yayınlanır” nitelikte bulunan kesimlerin isimleri her Konsey çalışmasının akabinde ve her yılın sonunda bir yıllık dökümü içeren kitapçıklar halinde ilgili ünitelere duyurulmuş ve bir kitap haline getirilmiştir.
Sorulması gereken biroldukca soru daha var. Örneğin Kemal Çığrık’ın “Ellerimle Büyüttüğüm” ismiyle daha evvel 5 bin liraya Egefon plak şirketine sattığı parçayı niçin Barış Manço’nun o senelerda çalıştığı plak şirketi Sayan Plak’la Egefon Plak anlaşıp 7.500 liraya satın almış ve Ses mecmuasındaki tabire göre iş tatlıya bağlanıp “Dağlar Dağlar” yine piyasaya çıkarılmış. Madem müzik Barış Manço’ya ilişkin, niçin bu biçimde bir para ödeniyor? Bu soruların hepsi yanıta muhtaç sorular. Bu mevzuyla ilgili bir değişik bilgi daha var. İki plak firmasının muahedesinden daha sonra Kemal Çığrık, Çığrık Plak etiketiyle kelam konusu 45’liği piyasaya çıkarmıştı.
* Kemal Çığrık Dağlar Dağlar Plak
Ayrıyeten bu müzik 1996 yılında İsrailli müzikçi Gali Atari ve Barış Manço tarafınca İbranice olarak “Hoy Harim” ismiyle bir daha ve farklı bir düzenleme kaydedildi. Hatta bu müziğe bir de klip çekildi. 2000 yılında ise Muazzez Ersoy tarafınca EMI etiketiyle yayınlanmış olan “Nostalji 11” isimli albümde “Dağlar Dağlar” bir daha söylendi. bir daha “Dağlar Dağlar” 1997 yılında ise Özdemir Erdoğan’ın “Unutulmayan Şarkılar” albümünde Yapı Kredi Bankası tarafınca “Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık” etiketiyle piyasaya çıkmıştı. Sorun üstte anlatıldığı üzere bir telif problemi haline gelecekse geriye dönük birtakım yanlışların da maddi manada düzeltilmesi gerekiyor diye düşünüyorum.
Anlaşıldığı kadarıyla MESAM ve MSG’ye bu noktada bir daha değerli vazifeler düşüyor. Barış Manço’nun “Ne Ola Yar Ola” ve “Lambaya Püf De” müzikleri için konulan bloke tahminen de Dağlar Dağlar için de konulmalı, kim bilir?
2004 yılında kaybettiğimiz Nezahat Bayram’ı ve 2013 yılında kaybettiğimiz Cemil Demirsipahi’yi de bu yazı vesilesiyle hürmetle anıyorum ve müzik meslek birlikleri tarafınca bu sanatkarların 52 yıl daha sonra da olsa haklarının korunacağını düşünüyor ve ümit ediyorum.
Kaan Çağlayangöl
SES MECMUASININ HABERİ
Mecmuadaki yazıdan devam edelim:
“Barış Manço’nun plağa okuduğu “Dağlar Dağlar” etrafında esen dedikodu fırtınası hala bütün süratiyle devam ediyor. Kemal Çığrık, Cahit Oben ve Fikret Kızılok’tan daha sonra “Dağlar Dağlar”a “Cano Cano” türküsünü düzenleyen Cemil Demirsipahi de sahip gösteriliyor. Samanyolu müziğinden daha sonra yavaşça Batı müziği kolunda Türkiye’nin en epeyce satan ikinci plağı olan “Dağlar Dağlar”a Barış Manço’dan daha sonra üç sahip birden çıktı. Fikret Kızılok ve Cahit Oben, 1964 yılında doldurdukları “Hereke” isimli bestelerinin Dağlar Dağlar’a fazlaca benzediğini tez ettiler. Kemal Çığrık isminde bir halk türküsü sanatkarı ise daha ileri giderek, bu kesimin büsbütün Orta Anadolu’dan yaptığı bir derleme olduğunu ve yapıtın Devlet Konservatuvarı Folk Arşivi’nde kayıtlı olduğunu söylemiş oldu. Ortadan kısa bir süre geçti, geçmedi. Kemal Çığrık’ın “Ellerimle Büyüttüğüm” ismiyle daha evvel 5 bin liraya Egefon plak şirketine sattığı modül yüzünden ilgili şirket, Barış Manço’nun plağını toplattırmıştı. İki haftaya yakın bir süre plak mahkemenin aldığı önlem sonucu ötürüsıyla satıştan men edildi. Sonunda Barış Manço’nun şirketi Sayan Plak’la Egefon Plak şirketi anlaştılar. Sayan Plak, yapıtı Egefon Plak’tan 7.500 liraya satın aldı ve iş tatlıya bağlanıp “Dağlar Dağlar” yine piyasaya çıkarıldı. Lakin Dağlar Dağlar etrafında kopan fırtına bir türlü dinmek bilmiyordu. Haftalar daha sonra modüle bir diğer sahip daha çıktı. 1959 yılında Nezahat Bayram tarafınca doldurulan Cano Cano isimli türkünün Dağlar Dağlar’a benzediği çeşitli halk müziği sanatkarları tarafınca argüman edildi. Bu mevzuda fikrini sorduğumuz Nezahat Bayram ateş püskürüyor. “Benim 1959 yılında plağa okuduğum Cano Cano türküsünü nasıl kendilerine mal etmeye kalkarlar? Bu düpedüz halkı aptal yerine koymak, folklorumuza karşı bir cinayet işlemektir” diyordu.
Dağlar Dağlar 1970 yılı içerisinde doldurulmuştu. Dağlar Dağlar’a benzediği argüman edilen Hereke, 1965 yılında plak haline getirilmişti. Cano Cano ise 1959 yılında Cemil Demirsipahi tarafınca derlenmiş ve Nezahat Bayram tarafında plağa okunmuştu. Bu üç müzik birbirine benzediğine bakılırsa artık ortaya bir mevzu daha çıkıyordu. Tarih sırasına bakılırsa birinci yapılan Cano Cano olduğuna nazaran Hereke’de de bu türküden bir şeyler vardı. Bu bahiste konuştuğumuz halk müziği sanatkarı Yücel Paşmakçı her üç kesimin birbirine benzediğini ötürüsı ile Hereke ve Dağlar Dağlar’ın Cano Cano’dan alındığını mutlaka belirtmekten çekinmedi. Şerif Yüzbaşıoğlu ise işi daha kesin bir hale bağlamak için 3 yapıtı SES mecmuası için notaya almayı tercih etti. Yapıtları notaya aldıktan daha sonra bir rapor yazan Şerif Yüzbaşıoğlu, her üç kesimin da ufak değişiklilerle birbirine benzediğini deklare etti. Cano Cano, Dağlar Dağlar ve Hereke isimli müziklerin notalarını, her insanın anlayabileceği bir biçimde birleştirerek notaya aldım. Görülüyor ki, bütün bu müziklerin başlangıçları birbirinin birebir. Cano Cano’da melodi iki sefer yinelanıyor. Dağlar Dağlar ve Hereke’nin notasına bakıldığı vakit birinci beş mezürün tıpkı olduğu görülecektir. ötürüsı ile her üç kesim da birbirine benziyor.”
MAARİFİ ORHON’UN ANLATTIKLARI
Tam da bu noktada Dağlar Dağlar plağına klasik kemençe ile eşlik eden Cüneyd Orhon’un ağabeyi olan Maarifi Orhon’un tanıklığına başvurmak gerekiyor.
İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarı ‘ndan Prof. Nermin Kaygusuz’un kaleme almış olduğu “Türk Müziğinde Bir “beyefendi”; Cüneyd Orhon…” isimli makalesinde Dağlar Dağlar’ın nasıl ortaya çıktığı şahsen Cüneyd Orhon’un ağabeyi olan ve Orhon Reklam firmasının sahibi olan Maarifi Orhon’un ağzından anlatılmıştır. O tarihlerde Barış Manço Orhon Reklam ismine kayıtlar yapıyormuş. Makaleye bir göz atalım;
Barış Manço’yu İstanbul Radyosunda çalışan annesi(Rikkat Uyanık) vasıtasıyla tanımıştım. Ben bu biçimdelar İstanbul Radyosunda reklâm programları yapıyordum. Barış o sıralarda Belçika’da müzik yapıyordu. Görüşmelerimizde vakit zaman onun müziğini Türkiye’de tanıtmak için sohbetler yapıyorduk. Bu ortada Barış Manço, yavaş yavaş Türk Müzik dünyasında tanınmaya başlamıştı. Bir akşam bize yemeğe geldi. Cüneyd de oradaydı. Eski bir halk türküsünü yeni bir yorumla seslendirmek istediğini söylemiş oldu. Barış nota bilmezdi. Cüneyd’e “söylesem bu türküyü notaya alır mıydınız?” diye ricada bulundu. O türküyü mırıldanırken Cüneyd kemençeyle Barış da gitarla çalmaya başladılar. Çabucak oracıkta Cüneyd türkünün notalarını yazdı. İşte bu ünlü müziğin doğduğu akşamın öyküsü budur. sonrasındasında Cüneyd Orhon Barış Manço’ya bu plakta eşlik etti ve tahminen de Türk müzik dinleyicileri birinci sefer kemençeyle bu kadar yakından tanışmış oldular.”
Maarifi Orhon’un bu anlatımı bizlere Cano Cano isimli türkünün Dağlar Dağlar haline dönüşmesini açıkça anlatıyor.
Özet olarak “Ses” mecmuasının haberine ve eldeki datalara nazaran bu türküyü Cemil Demirsipahi derlemiş ve 1959 yılında Nezahat Bayram tarafınca taş plak olarak “Columbia” plak etiketiyle piyasaya çıkmış. Cahit Oben 4’lüsü olarak piyasaya çıkmış olan “Hereke” isimli müzik ise 1965 yılında Diskofon etiketiyle piyasaya çıkmış. Barış Manço’nun “Dağlar Dağlar” isimli 45’liği ise 1970 yılında piyasaya çıkmış. Devrin en değerli müzisyen, orkestra şefi ve aranjörlerinden birisi olan Şerif Yüzbaşıoğlu ise mevzuyu notaya alarak açıkça özetlemiş. Şerif Yüzbaşıoğlu sanıyorum herkes için bir uzman niteliğinde olan bir müzik adamı. Bu mevzuda rastgele bir tartışmaya gerek yok gözüküyor.
* Cahit Oben 4’lüsü Hereke plağı
* Cemil Demirsipahi
* Nezahat Bayram-Cano (Taş plak)
CEMİL DEMİRSİPAHİ’NİN AÇTIĞI DAVA
Bir öbür kıymetli nokta ise bir daha bir makalenin konusu olmuş. Hacettepe Üniversitesi’nden Prof. Dr. Ayten Kaplan’ın yazmış olduğu “CEMİL DEMİRSİPAHİ’NİN EL YAZMASI DEFTERİNDE YER ALAN BESTELERİNDE MÜZİKAL UNSURLAR” isimli makalede bir dipnot dikkatleri çekiyor. Makalenin 4. sayfasında Cemil Demirsipahi’nin fikir ve sanat yapıtları kanunun işlemesini sağlayan, literatürde CANO davası olarak bilinen birinci davayı açtığı bilgisi yer alıyor. Ayrıyeten bu bilginin dipnotu ise şöyleki düşülmüş;
“Cano” isimli yapıtının, birinci kısmının (Aman Hoş yavaş yürü, Yollar İncinir İncinir, Güzelim Diye Nazlanma Teller İncinir İncinir) Barış Manço’nun “Dağlar Dağlar”(Ellerimle Büyüttüğüm Solar İken Dirilttiğim, Çiçeğimi Kopardın Sen, Ellere Verdin.) ile emsal olduğuna ait açılmış dava.
SAYAN PLAK, EGEFON PLAK FİRMASINA NİÇİN PARA ÖDEDİ
TRT Müzik Dairesi tarafınca 73 numaralı yayın olarak 1996 yılında yayınlanan TRT yavaşça Müzik Repertuvarı’nda ise “Dağlar Dağlar”ın kelam muharriri, bestekar ve aranjör kısımları boş olarak belirtilmiş yani rastgele bir isim ya da isimler yazılmamış. Sanki TRT Müzik Dairesi Başkanlığı’nın bu hususta bir bilgisi mi vardı? Ya da TRT’ye Barış Manço tarafınca bu bilgi bilerek mi beyan edilmemiş miydi? Üstelik bu repertuvar kitabı o denli alelade hazırlanmış bir yayın değildir. 1991-1995 senelerında TRT Müzik Dairesi Başkanlığı tarafınca “yayınlanır” nitelikte bulunan kesimlerin isimleri her Konsey çalışmasının akabinde ve her yılın sonunda bir yıllık dökümü içeren kitapçıklar halinde ilgili ünitelere duyurulmuş ve bir kitap haline getirilmiştir.
Sorulması gereken biroldukca soru daha var. Örneğin Kemal Çığrık’ın “Ellerimle Büyüttüğüm” ismiyle daha evvel 5 bin liraya Egefon plak şirketine sattığı parçayı niçin Barış Manço’nun o senelerda çalıştığı plak şirketi Sayan Plak’la Egefon Plak anlaşıp 7.500 liraya satın almış ve Ses mecmuasındaki tabire göre iş tatlıya bağlanıp “Dağlar Dağlar” yine piyasaya çıkarılmış. Madem müzik Barış Manço’ya ilişkin, niçin bu biçimde bir para ödeniyor? Bu soruların hepsi yanıta muhtaç sorular. Bu mevzuyla ilgili bir değişik bilgi daha var. İki plak firmasının muahedesinden daha sonra Kemal Çığrık, Çığrık Plak etiketiyle kelam konusu 45’liği piyasaya çıkarmıştı.
* Kemal Çığrık Dağlar Dağlar Plak
Ayrıyeten bu müzik 1996 yılında İsrailli müzikçi Gali Atari ve Barış Manço tarafınca İbranice olarak “Hoy Harim” ismiyle bir daha ve farklı bir düzenleme kaydedildi. Hatta bu müziğe bir de klip çekildi. 2000 yılında ise Muazzez Ersoy tarafınca EMI etiketiyle yayınlanmış olan “Nostalji 11” isimli albümde “Dağlar Dağlar” bir daha söylendi. bir daha “Dağlar Dağlar” 1997 yılında ise Özdemir Erdoğan’ın “Unutulmayan Şarkılar” albümünde Yapı Kredi Bankası tarafınca “Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık” etiketiyle piyasaya çıkmıştı. Sorun üstte anlatıldığı üzere bir telif problemi haline gelecekse geriye dönük birtakım yanlışların da maddi manada düzeltilmesi gerekiyor diye düşünüyorum.
Anlaşıldığı kadarıyla MESAM ve MSG’ye bu noktada bir daha değerli vazifeler düşüyor. Barış Manço’nun “Ne Ola Yar Ola” ve “Lambaya Püf De” müzikleri için konulan bloke tahminen de Dağlar Dağlar için de konulmalı, kim bilir?
2004 yılında kaybettiğimiz Nezahat Bayram’ı ve 2013 yılında kaybettiğimiz Cemil Demirsipahi’yi de bu yazı vesilesiyle hürmetle anıyorum ve müzik meslek birlikleri tarafınca bu sanatkarların 52 yıl daha sonra da olsa haklarının korunacağını düşünüyor ve ümit ediyorum.
Kaan Çağlayangöl