On yıl önceydi. Yıl, 2011.
Yalnızca kumpasla Silivri zindanına atılmadık.
Yalnızca FETÖ ve iktidar yandaşları tarafınca linç edilmedik.
Kendi mahallemiz bile üzerimizde kuşku bulutlarının kararmasına sebep oldu. Deniz Baykal, “Soner’in gerisinde kim var, öğrenmek istiyorum” dedi. Bunu Taraf gazetesi manşetine taşıdı.
Baykal üzere o karanlık periyoda yenik düşen bazıları bizi “lekeli” göstermek isteyenlerin safında yer aldı.
Meslektaşlarımız, “mağduriyet” ayrımı yaptı; onlar “Ahmet ve Nedim’in Arkadaşları” idi; onların suçsuzluğuna inanıyor ve bize kefil olmuyorlardı! Ortaya konan arayı göstermenin ismiydi; “Ahmet ve Nedim’in Arkadaşları!”
Biz Odatv işçilerini savunan yalnızca bir avuç insan vardı.
Birini yazmak istiyorum; Candan Erçetin…
Şöyle:
Öylesine kaygı iklimi vardı ki; terörden yargılanıyorduk, ceza avukatı bulamıyorduk!
Kimi avukatlar, Ergenekon, Balyoz üzere davalar sebebiyle hayli ağırdı.
Kimi avukatlar bizi savunmamak için mazeretler ileri sürdü.
Müellifi olduğum Hürriyet kümesi Nedim Şener’e avukat gönderirken beni yok saydı!
Yanımdaki bir diğer cesaretli bayan Halide Didem, biroldukça avukatla görüştü, ret cevabı aldı.
Candan Erçetin teklifte bulundu: “niçin Duygun Hoca olmasın?”
ATATÜRK’ÜN ELİNDEN
Prof. Duygun Yarsuvat ismini biliyordum. Tanışmıyorduk.
Türkiye’nin tanınmış, başarılı hukukçusu idi.
Akademisyendi. Belçika’dan İsviçre’ye ABD’nin Princeton Üniversitesi’nden Columbia Üniversitesi’ne kadar epeyce yerde akademik çalışma yaptı.
Memleketler arası Çalışma Örgütü ve Avrupa Kurulu Kabahat Sıkıntıları Komitesi Bilimsel Kriminolojik Kurulu’nda bakılırsavde bulundu. Galatasaray Üniversitesi rektörlüğü yaptı.
Yarsuvat Ailesi, Türkiye’nin en tanınmış avukat ailesi. Duygun Hoca’nın babası-annesi, kardeşleri, çocukları, yeğenlerinin çabucak birden fazla hukukçu.
Yarsuvat Hukuk Ofisi’ni babaları İhsan Beyefendi, anneleri Nimet Hanım ile birlikte 1941 yılında kurdu. (Nimet Hanım diplomasını Atatürk’ün elinden alan Türkiye’nin öncü bayan avukatlarındandı.) Uzatmayayım; zira Yarsuvat Ailesi’nin kıssası kitap olur…
Candan Erçetin bildiğiniz üzere Galatasaraylı. Yüzüncü kuruluş yıl dönümünde Galatasaraylılar Derneği’ne lider seçilen birinci bayan yönetici.
Derneğin lokali bizim konuta fazlaca yakındı ve Silivri zindanına atılmadan evvel Galatasaray’ın bilhassa Avrupa maçlarını burada seyrediyorduk.
Candan Erçetin beraberinde Duygun Hoca’nın manevi kızıydı, yakın dostlardı.
İşte… Halide Didem koşuştururken Candan Erçetin, Duygun Yarsuvat’ı önerdi. Lakin kabul etmesi hiç kolay olmadı Duygun Hoca’nın. Zira:
ARDIMDAKİ İSİM
Tarih 18 Mart 2011.
Duygun Yarsuvat büyük aşkla bağlı olduğu eşi Ayşe bayanı kaybetti. Halide Didem ile görüştüğünde acı çekiyordu; hiç bir davayı almak istemiyordu.
Halide Didem, Duygun Hoca’yı ikna etmeyi başardı.
Yalnızlaştırılmıştık. Duygun Hoca’nın beni-Odatv’yi savunması hepimize moral oldu.
Duygun Hoca ile tanışmamız Silivri Cezaevi’nde oldu. Yanında avukat Nurcan Çöl vardı.
Duygun Hoca’nın kelamlarını hiç unutmam:
-“Onca yıllık gazetecisin, kaç kitap yazdın; benim üzere sen de biliyorsun ki bu hukuk davası değil. Seni hukuksal savunma yaparak mahpustan kimse çıkaramaz, yalnızca kamuoyu çıkarır.”
Bu kamuoyunun ortasında yalnızca Türkiye değil, Avrupa da vardı. Halide Didem Avrupa’da çalmadık kapı bırakmadı. Bu eforlar kararı Paris beni “vatandaş” kabul etti. Vs.
Duygun Hoca hiç bir duruşmayı kaçırmadı. Biliyordu ki; avukat cübbesini giyip o salonda bulunmasının mahkeme heyeti üzerinde yükü vardı.
Gün geldi FETÖ kumpası ortaya çıktı; beraat ettik…
Bakın: Güç günler, gerçek dostlar-sahte dostlar ayrımını yapan tartıdır. O günlerde yalnızca bir avukat değil; ulu istekli, gözü pek bir dost kazandım. Sordu ya Baykal; “Soner’in ardında kim var” diye? Ardımda Duygun Yarsuvat vardı! Adalet vardı, hukuk vardı…
Ne yazık ki Duygun Hoca’nın evvel böbrekleri iflas etti, daha sonra pandemide pek görüşemez olduk; halbuki konutlarımızda davetler verir, beğenilen sohbetler yapardık; Galatasaray maçlarına giderdik…
Keskin zekâsı vardı. Önemli adamdı. Mütevazıydı. Espri anlayışı, olaylara bakışı farklıydı. Hiç yaşlı biri olmadı. Gücü yüksekti. Sürekli şıktı…
Ve adalet nöbetinin her daim neferiydi…
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN TIKLAYINIZ
Soner Yalçın
Yalnızca kumpasla Silivri zindanına atılmadık.
Yalnızca FETÖ ve iktidar yandaşları tarafınca linç edilmedik.
Kendi mahallemiz bile üzerimizde kuşku bulutlarının kararmasına sebep oldu. Deniz Baykal, “Soner’in gerisinde kim var, öğrenmek istiyorum” dedi. Bunu Taraf gazetesi manşetine taşıdı.
Baykal üzere o karanlık periyoda yenik düşen bazıları bizi “lekeli” göstermek isteyenlerin safında yer aldı.
Meslektaşlarımız, “mağduriyet” ayrımı yaptı; onlar “Ahmet ve Nedim’in Arkadaşları” idi; onların suçsuzluğuna inanıyor ve bize kefil olmuyorlardı! Ortaya konan arayı göstermenin ismiydi; “Ahmet ve Nedim’in Arkadaşları!”
Biz Odatv işçilerini savunan yalnızca bir avuç insan vardı.
Birini yazmak istiyorum; Candan Erçetin…
Şöyle:
Öylesine kaygı iklimi vardı ki; terörden yargılanıyorduk, ceza avukatı bulamıyorduk!
Kimi avukatlar, Ergenekon, Balyoz üzere davalar sebebiyle hayli ağırdı.
Kimi avukatlar bizi savunmamak için mazeretler ileri sürdü.
Müellifi olduğum Hürriyet kümesi Nedim Şener’e avukat gönderirken beni yok saydı!
Yanımdaki bir diğer cesaretli bayan Halide Didem, biroldukça avukatla görüştü, ret cevabı aldı.
Candan Erçetin teklifte bulundu: “niçin Duygun Hoca olmasın?”
ATATÜRK’ÜN ELİNDEN
Prof. Duygun Yarsuvat ismini biliyordum. Tanışmıyorduk.
Türkiye’nin tanınmış, başarılı hukukçusu idi.
Akademisyendi. Belçika’dan İsviçre’ye ABD’nin Princeton Üniversitesi’nden Columbia Üniversitesi’ne kadar epeyce yerde akademik çalışma yaptı.
Memleketler arası Çalışma Örgütü ve Avrupa Kurulu Kabahat Sıkıntıları Komitesi Bilimsel Kriminolojik Kurulu’nda bakılırsavde bulundu. Galatasaray Üniversitesi rektörlüğü yaptı.
Yarsuvat Ailesi, Türkiye’nin en tanınmış avukat ailesi. Duygun Hoca’nın babası-annesi, kardeşleri, çocukları, yeğenlerinin çabucak birden fazla hukukçu.
Yarsuvat Hukuk Ofisi’ni babaları İhsan Beyefendi, anneleri Nimet Hanım ile birlikte 1941 yılında kurdu. (Nimet Hanım diplomasını Atatürk’ün elinden alan Türkiye’nin öncü bayan avukatlarındandı.) Uzatmayayım; zira Yarsuvat Ailesi’nin kıssası kitap olur…
Candan Erçetin bildiğiniz üzere Galatasaraylı. Yüzüncü kuruluş yıl dönümünde Galatasaraylılar Derneği’ne lider seçilen birinci bayan yönetici.
Derneğin lokali bizim konuta fazlaca yakındı ve Silivri zindanına atılmadan evvel Galatasaray’ın bilhassa Avrupa maçlarını burada seyrediyorduk.
Candan Erçetin beraberinde Duygun Hoca’nın manevi kızıydı, yakın dostlardı.
İşte… Halide Didem koşuştururken Candan Erçetin, Duygun Yarsuvat’ı önerdi. Lakin kabul etmesi hiç kolay olmadı Duygun Hoca’nın. Zira:
ARDIMDAKİ İSİM
Tarih 18 Mart 2011.
Duygun Yarsuvat büyük aşkla bağlı olduğu eşi Ayşe bayanı kaybetti. Halide Didem ile görüştüğünde acı çekiyordu; hiç bir davayı almak istemiyordu.
Halide Didem, Duygun Hoca’yı ikna etmeyi başardı.
Yalnızlaştırılmıştık. Duygun Hoca’nın beni-Odatv’yi savunması hepimize moral oldu.
Duygun Hoca ile tanışmamız Silivri Cezaevi’nde oldu. Yanında avukat Nurcan Çöl vardı.
Duygun Hoca’nın kelamlarını hiç unutmam:
-“Onca yıllık gazetecisin, kaç kitap yazdın; benim üzere sen de biliyorsun ki bu hukuk davası değil. Seni hukuksal savunma yaparak mahpustan kimse çıkaramaz, yalnızca kamuoyu çıkarır.”
Bu kamuoyunun ortasında yalnızca Türkiye değil, Avrupa da vardı. Halide Didem Avrupa’da çalmadık kapı bırakmadı. Bu eforlar kararı Paris beni “vatandaş” kabul etti. Vs.
Duygun Hoca hiç bir duruşmayı kaçırmadı. Biliyordu ki; avukat cübbesini giyip o salonda bulunmasının mahkeme heyeti üzerinde yükü vardı.
Gün geldi FETÖ kumpası ortaya çıktı; beraat ettik…
Bakın: Güç günler, gerçek dostlar-sahte dostlar ayrımını yapan tartıdır. O günlerde yalnızca bir avukat değil; ulu istekli, gözü pek bir dost kazandım. Sordu ya Baykal; “Soner’in ardında kim var” diye? Ardımda Duygun Yarsuvat vardı! Adalet vardı, hukuk vardı…
Ne yazık ki Duygun Hoca’nın evvel böbrekleri iflas etti, daha sonra pandemide pek görüşemez olduk; halbuki konutlarımızda davetler verir, beğenilen sohbetler yapardık; Galatasaray maçlarına giderdik…
Keskin zekâsı vardı. Önemli adamdı. Mütevazıydı. Espri anlayışı, olaylara bakışı farklıydı. Hiç yaşlı biri olmadı. Gücü yüksekti. Sürekli şıktı…
Ve adalet nöbetinin her daim neferiydi…
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN TIKLAYINIZ
Soner Yalçın