erkan_623
New member
17 Ağustos Marmara zelzelesinde Kocaeli’nin Gölcük ilçesinde oturdukları meskenin çökmesi kararı enkaz altından 12 saat daha sonra kurtarılan Nilgün Karamert, sağ olarak kurtulduğuna inandığı kızı Gözde’yi arıyor. Asrın felaketinden daha sonra çalmadık kapı bırakmayan acılı anne, kızını arayışını ve verdiği çabayı kaleme aldığı “Gözde-Sesimi Duyan Var Mı?” isimli kitabı ile kızına ulaşmak istiyor.
HASTANEYE GETİRİLDİ daha sonra KAYBOLDU
Kızı Gözde’nin enkazdan çıkmadığını, bölgede bulunan hastaneye bir teğmen tarafınca getirildiğini ve daha sonrasında kızını kaybettiğini anlatan Nilgün Karamert, “hiçbir yarası yokmuş. O yıldan beri araştırmalar yaptık, enkazdan da çıkmamıştı. çabucak sonrasında zelzele daha sonrasında okullar açılmıştı. Kızım da ilkokula başlayacaktı. Komşumun kızı, Gözde’yle okulda görüşmüş. Komşumun kızı, Gözde’nin kayıp olduğunu bilmiyormuş. Bu olayı tesadüfen öğrendim. Araştırma yapıldı, hiç bir sonuç alınamadı. Kimse tanımadı fakat arkadaşları Gözde’yi tanıdı. Öğretmenleri bile tanımadı” dedi. 1999 yılından itibaren epey uğraş verdiğini kaydeden anne Karamert, “O yıldan beri çalmadığım kapı, yapmadığım, uğraşmadığım bir şey kalmadı. Sahiden epeyce uğraş verdim” diye konuştu.
YILLARDIR HİSSETTİĞİ ACIYI YAZIYA DÖKTÜ
yıllardır hissettiği acıyı yazıya döktüğünü anlatan Karamert, kelamlarına şu biçimde devam etti: “Duygularımı, yüreğimden gelen şeyleri kitaba döktüm. Bir umudum vardı, umudum kitabın Gözde’ye ulaşmasıydı. Bu kitabın, Beğenilen ile ortamızda köprü oluşturmasını fazlaca istiyorum. Bu kadar yıl geçti hala Gözde’yi görmeyenler, kayıp olduğunu bilmeyenler var. Kitabın her satırında gözyaşım ve umudum var. Bu kitabı hayli hayal kurarak, fazlaca umut ederek yazdım. İnşallah bu hayallerime umutlarıma ve Gözde’me kavuşurum. Maddi yardım istemiyorum, yalnızca kitabın Türkiye genelinde yayılmasını istiyorum. Ne kadar yayılırsa benim o kadar umudum artacak. Herkesten paylaşmasını istiyorum”
VİCDANIM RAHAT DEĞİL
Bir yandan Gözde’yi ararken, öteki yandan da 2 çocuğuna da annelik yapmaya çalıştığına dikkat çeken Nilgün Karamert, “Geceleri başımı yastığa koyduğumda vicdanım sızlıyor, benim bir kızım daha var lakin yok. Kızımı bulmak zorundayım, hiç rahat değil vicdanım” formunda konuştu.
DEVLETTEN VE İNSANLARDAN YARDIM İSTİYORUM
Yaşadıklarını anlattığı kitabını 1 sene içerinde yazdığını lakin basım evresinin güç olduğunu anlatan anne Karamert, şu sözleri kullandı: “Gözde’yi ararken her türlü zorluklarla karşılaştım. Kitabımı yazarken tekrar birebir hisleri yaşamak fazlaca zordu. Unuttuğum anlar varmış, maalesef yazarken hatırladım. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kayıp mezarları açıldı fakat DNA testinde eşleşme bile yapılmadı. 4 yıl oldu kimsesiz mezarlıkları açıldı, kabuk bağlayan yaramızı kanattılar. Mezarların açılması epeyce acı vericiydi. Bir anne olarak kızımın kalbinin attığını hissediyorum. Kızım şu an 28 yaşında. Olay daha sonrasında hafızasını kaybetmiş olabilir. 22 yıldan beri fazlaca çaba verdim. Kızım ölüsünü ya da dirisini bulana kadar çabamı asla bırakmayı düşünmüyorum. Kızımla ilgili sonuç olmadan yaşayamam. Devletten ve insanlardan yardım istiyorum. Nereye gidersem gideyim, Beğenilen ismini duyduğumda yüreğim kıpır kıpır oluyor. Kalbim yerinden çıkacakmış üzere hissediyorum. Kayıp mezarlar açıldı. Bizden eşleştirme alınması gerekirdi ama devlet bu bütçeyi karşılamadı. İsimli tıp da bütçesiz yapmadı. Mezarlar açılırken bu biçimde bir talepte bulunulmadı. Bu mevzuda yardım istiyorum. Mezarlar niye açıldı? niye yıllardır duruyor?” biçiminde konuştu.
KAYNAK: İHA
HASTANEYE GETİRİLDİ daha sonra KAYBOLDU
Kızı Gözde’nin enkazdan çıkmadığını, bölgede bulunan hastaneye bir teğmen tarafınca getirildiğini ve daha sonrasında kızını kaybettiğini anlatan Nilgün Karamert, “hiçbir yarası yokmuş. O yıldan beri araştırmalar yaptık, enkazdan da çıkmamıştı. çabucak sonrasında zelzele daha sonrasında okullar açılmıştı. Kızım da ilkokula başlayacaktı. Komşumun kızı, Gözde’yle okulda görüşmüş. Komşumun kızı, Gözde’nin kayıp olduğunu bilmiyormuş. Bu olayı tesadüfen öğrendim. Araştırma yapıldı, hiç bir sonuç alınamadı. Kimse tanımadı fakat arkadaşları Gözde’yi tanıdı. Öğretmenleri bile tanımadı” dedi. 1999 yılından itibaren epey uğraş verdiğini kaydeden anne Karamert, “O yıldan beri çalmadığım kapı, yapmadığım, uğraşmadığım bir şey kalmadı. Sahiden epeyce uğraş verdim” diye konuştu.
YILLARDIR HİSSETTİĞİ ACIYI YAZIYA DÖKTÜ
yıllardır hissettiği acıyı yazıya döktüğünü anlatan Karamert, kelamlarına şu biçimde devam etti: “Duygularımı, yüreğimden gelen şeyleri kitaba döktüm. Bir umudum vardı, umudum kitabın Gözde’ye ulaşmasıydı. Bu kitabın, Beğenilen ile ortamızda köprü oluşturmasını fazlaca istiyorum. Bu kadar yıl geçti hala Gözde’yi görmeyenler, kayıp olduğunu bilmeyenler var. Kitabın her satırında gözyaşım ve umudum var. Bu kitabı hayli hayal kurarak, fazlaca umut ederek yazdım. İnşallah bu hayallerime umutlarıma ve Gözde’me kavuşurum. Maddi yardım istemiyorum, yalnızca kitabın Türkiye genelinde yayılmasını istiyorum. Ne kadar yayılırsa benim o kadar umudum artacak. Herkesten paylaşmasını istiyorum”
VİCDANIM RAHAT DEĞİL
Bir yandan Gözde’yi ararken, öteki yandan da 2 çocuğuna da annelik yapmaya çalıştığına dikkat çeken Nilgün Karamert, “Geceleri başımı yastığa koyduğumda vicdanım sızlıyor, benim bir kızım daha var lakin yok. Kızımı bulmak zorundayım, hiç rahat değil vicdanım” formunda konuştu.
DEVLETTEN VE İNSANLARDAN YARDIM İSTİYORUM
Yaşadıklarını anlattığı kitabını 1 sene içerinde yazdığını lakin basım evresinin güç olduğunu anlatan anne Karamert, şu sözleri kullandı: “Gözde’yi ararken her türlü zorluklarla karşılaştım. Kitabımı yazarken tekrar birebir hisleri yaşamak fazlaca zordu. Unuttuğum anlar varmış, maalesef yazarken hatırladım. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kayıp mezarları açıldı fakat DNA testinde eşleşme bile yapılmadı. 4 yıl oldu kimsesiz mezarlıkları açıldı, kabuk bağlayan yaramızı kanattılar. Mezarların açılması epeyce acı vericiydi. Bir anne olarak kızımın kalbinin attığını hissediyorum. Kızım şu an 28 yaşında. Olay daha sonrasında hafızasını kaybetmiş olabilir. 22 yıldan beri fazlaca çaba verdim. Kızım ölüsünü ya da dirisini bulana kadar çabamı asla bırakmayı düşünmüyorum. Kızımla ilgili sonuç olmadan yaşayamam. Devletten ve insanlardan yardım istiyorum. Nereye gidersem gideyim, Beğenilen ismini duyduğumda yüreğim kıpır kıpır oluyor. Kalbim yerinden çıkacakmış üzere hissediyorum. Kayıp mezarlar açıldı. Bizden eşleştirme alınması gerekirdi ama devlet bu bütçeyi karşılamadı. İsimli tıp da bütçesiz yapmadı. Mezarlar açılırken bu biçimde bir talepte bulunulmadı. Bu mevzuda yardım istiyorum. Mezarlar niye açıldı? niye yıllardır duruyor?” biçiminde konuştu.
KAYNAK: İHA