erkan_623
New member
Giresun’un 76 yaşındaki Ahmet Akoğlu, 9 yaşında babasından öğrendiği saat tamirciliğini sürdürüyor. Mesleğinin son temsilcilerinden olduğunu ve ilerleyen senelerda kaybolacağını söz eden Akoğlu, “Eskiden ilçede 15 civarında saatçi vardı elektronik aygıtlar çıkınca diğer işlere hepsi diğer işlere yöneldiler. Yeni çıraklarda yetişmiyor hatta çırak gelse dahi öğretmek istemem zira bu zanaat artık kimseyi doyuracak bir geleceği yok” dedi.
67 YILDIR DEDE MESLEĞİNİ SÜRDÜRÜYOR
çabucak hemen 9 yaşındayken babasının yanında saat tamirini öğrenmeye başladığını anlatan Akoğlu, “Dedemden kalma bu dükkanda 3 kuşaktır saat tamir ediliyor. Ben de 67 yıldır bu dükkanda baba mesleğimi icra ediyorum. Babam da bu işi dedemden öğrenmiş. Sülale olarak saatçiyiz. birinci vakit içinderda da dedem bir daha bu dükkanda mesleği ustasından öğrenmiş. Yani bu dükkan dedemin ustası dahil 4 jenerasyondur saat dükkanı. Bir vakit içinder 15 civarında saatçi vardı, fakat vakit içinde elektronik aygıtlar çıkmaya başlayınca bir bir öbür mesleklere yönelmeye başladılar ve ben de tek kaldım” dedi.
ARTIK ÇIRAK GELSE BU ZANAATI ÖĞRETMEM
Artık bu mesleğin bir geleceği olmadığı fikriyle kimseye öğretmek istemediğini de tabir eden Akbulut, “Ben bu mesleği öğrenmeye 9 yaşlarındayken başladım fakat bugün bu yaşlarda gelip meslek öğrenmek isteyen yok. Gelseler dahi kimseye öğretmek istemem zira bu zanaatın bir geleceğini bakılırsamiyorum. Ayrıca evvelce bir çırak geldiği vakit bu sanatı öğrenmek için çabalıyordu. Artık ise gelen çıraklar kaç para kazanacağını soruyor. Para için çalışmak ve işi öğrenmek için çalışmak farklı şeyler. Ben kendi çocuklarımın hepsini bu dükkanda, bu mesleği yaparak okuttum. Hepsi okuyup kendi meslekleri üzerine çalışıyor. Dükkana da hiç kimseyi almadım” dedi.
ELEKTRONİK ÇIKTI, MEKANİK BİTTİ
Evvelce saatlerin değerli lakin kaliteli olduğunu söyleyen Akoğlu,“ Çok zevkli bir meslek, çalışmayan bir şeyin tamirini yapıp çalışır hale getirmek hayli memnunluk verici, lakin para kazanan meslek değil. Elektronik çıktı işler bozuldu. Şimdiki saatlerin tamirinin garantisi yok. Yaparsın 20 gün, bir ay bilemedin 3 ay daha sonra bir daha bozulur. halbukiki eski saatler değerliydi lakin kaliteliydi. Bozulsa dahi tamiri yapılınca senelerca bir daha kullanabiliyorsun” dedi.
MÜŞTERİSİ ÇIKAR DİYE TAMİR ETMİYOR
Dükkanda sayısını bilmediği kadar saat olduğunu en eski saatin ise 150, 200 yıllık olduğunu da anlatan Akoğlu, “Tek isteğim ilçemizde Belediyemiz yahut Kaymakamlığımız öncülüğünde bir müze kurulması. Zira buradaki sayısız saatleri ve en az 200 yıllık saatleri müzeye bağışlarım. Tek isteğim benden daha sonra da en azından hatıramız yaşasın istiyorum. Şayet müze kurulmaz ise de buradaki saatleri miras olarak çocuklarıma bırakırım. Burada değer biçilmez satmaya kıyamadığım saatler var. Hatta o denli saatler var ki yaparsam müşterisi çıkar paraya tamah eder satarım diye tamir etmediğim saatler var” diye konuştu.
KAYNAK: İHA
67 YILDIR DEDE MESLEĞİNİ SÜRDÜRÜYOR
çabucak hemen 9 yaşındayken babasının yanında saat tamirini öğrenmeye başladığını anlatan Akoğlu, “Dedemden kalma bu dükkanda 3 kuşaktır saat tamir ediliyor. Ben de 67 yıldır bu dükkanda baba mesleğimi icra ediyorum. Babam da bu işi dedemden öğrenmiş. Sülale olarak saatçiyiz. birinci vakit içinderda da dedem bir daha bu dükkanda mesleği ustasından öğrenmiş. Yani bu dükkan dedemin ustası dahil 4 jenerasyondur saat dükkanı. Bir vakit içinder 15 civarında saatçi vardı, fakat vakit içinde elektronik aygıtlar çıkmaya başlayınca bir bir öbür mesleklere yönelmeye başladılar ve ben de tek kaldım” dedi.
ARTIK ÇIRAK GELSE BU ZANAATI ÖĞRETMEM
Artık bu mesleğin bir geleceği olmadığı fikriyle kimseye öğretmek istemediğini de tabir eden Akbulut, “Ben bu mesleği öğrenmeye 9 yaşlarındayken başladım fakat bugün bu yaşlarda gelip meslek öğrenmek isteyen yok. Gelseler dahi kimseye öğretmek istemem zira bu zanaatın bir geleceğini bakılırsamiyorum. Ayrıca evvelce bir çırak geldiği vakit bu sanatı öğrenmek için çabalıyordu. Artık ise gelen çıraklar kaç para kazanacağını soruyor. Para için çalışmak ve işi öğrenmek için çalışmak farklı şeyler. Ben kendi çocuklarımın hepsini bu dükkanda, bu mesleği yaparak okuttum. Hepsi okuyup kendi meslekleri üzerine çalışıyor. Dükkana da hiç kimseyi almadım” dedi.
ELEKTRONİK ÇIKTI, MEKANİK BİTTİ
Evvelce saatlerin değerli lakin kaliteli olduğunu söyleyen Akoğlu,“ Çok zevkli bir meslek, çalışmayan bir şeyin tamirini yapıp çalışır hale getirmek hayli memnunluk verici, lakin para kazanan meslek değil. Elektronik çıktı işler bozuldu. Şimdiki saatlerin tamirinin garantisi yok. Yaparsın 20 gün, bir ay bilemedin 3 ay daha sonra bir daha bozulur. halbukiki eski saatler değerliydi lakin kaliteliydi. Bozulsa dahi tamiri yapılınca senelerca bir daha kullanabiliyorsun” dedi.
MÜŞTERİSİ ÇIKAR DİYE TAMİR ETMİYOR
Dükkanda sayısını bilmediği kadar saat olduğunu en eski saatin ise 150, 200 yıllık olduğunu da anlatan Akoğlu, “Tek isteğim ilçemizde Belediyemiz yahut Kaymakamlığımız öncülüğünde bir müze kurulması. Zira buradaki sayısız saatleri ve en az 200 yıllık saatleri müzeye bağışlarım. Tek isteğim benden daha sonra da en azından hatıramız yaşasın istiyorum. Şayet müze kurulmaz ise de buradaki saatleri miras olarak çocuklarıma bırakırım. Burada değer biçilmez satmaya kıyamadığım saatler var. Hatta o denli saatler var ki yaparsam müşterisi çıkar paraya tamah eder satarım diye tamir etmediğim saatler var” diye konuştu.
KAYNAK: İHA