erkan_623
New member
Yaklaşık 50 yıldır kravatını çıkarmayan, trafiğin ağır olduğu bu bölgede ekmek parası için bekleyen Taşlıçukur, müşterileri tarafınca hem de nezaketiyle tanınıyor. Sabah mahallesindeki kedi, köpekleri besleyerek mesaisine başlayan 61 yaşındaki alışılmadık su satıcısı, yaşadıklarını kitaplaştırmak da istiyor. Yalnızca rastgele bir su satıcısı değil, “İstanbul Beyefendisi” tabirini yaşatan bir emektar olan Ali Taşlıçukur, hayat serüvenini anlattı. Daha evvel paklık çalışanı olarak ömrünü idame ettiren ve emekli olduktan daha sonra “Şimdi ne yapmalıyım?’ sorusunun karşılığını su satarak bulan Taşlıçukur, esnaflığın en değerli inceliğinin gülümsemek olduğunu söylemiş oldu.
HERKES TARAFINDAN ÇOK SEVİLİYOR
Üsküdar Beylerbeyi’nden 15 Temmuz Şehitler Köprüsü’ne girişte bulunan yokuşta, trafik sıkışıklığında su satan Ali Taşlıçukur, parıldayan ayakkabıları, burnuna düşen gözlükleri, renkleri uyumlu kadro elbisesi ve kravatının yanı sıra, pazar arabası ile dikkati çekiyor. Taşlıçukur, yaklaşık 50 yıldır kravatını boynundan çıkarmıyor. Bilhassa sabah işe gidenlerin aşina olduğu bir sima olmanın yanında, taksi esnafına da bozuk para sağlayan Taşlıçukur, kendisine selam vermeden geçmeyen vatandaşlara gülümseyerek “günaydın” derken, aracını durdurarak su alanlara reaksiyon olarak basılan kornaya ise “tamam” işareti yapıyor.
ORTA 2.SINIFTA BAŞLADI
İlkokulu memleketi Ordu’da okuduktan daha sonra 1969 yılında İstanbul’a geldiğini ve amcasının yanında kaldığını kaydeden Taşlıçukur, “Yengem vardı, bana annelik yaptı. Bundan 5-6 ay evvel koronavirüs ötürüsıyla vefat etti. Çocuklarını yıkar, tıpkı leğende beni de yıkardı bu biçimdeın kurallarında. Orta 2. sınıfa giderken çalışkan bir öğrenci olmama karşın Fen Bilgisi hocam beni sınıfta bıraktı, kravat yüzünden. Kravat takmıyordum. ‘Hocam ne olursun, beni sınıfta bırakma. Bundan daha sonra devamlı takacağım.’ dedim. bir daha de bıraktı. Kursa gittim, imtihanda başardım. O gün bu gündür ekip elbise devamlı.” diye konuştu.
EKİP ELBİSEYLE SU SATMAK DİKKAT ÇEKİYOR
Ortaokulu bitirdikten daha sonra kömürlü yolcu gemilerinde garsonluk yaptığını, çabucak sonrasında belediyede çalışacak paklık emekçisi arandığını duyarak müracaatta bulunduğunu belirten Taşlıçukur, şöyleki devam etti: “Belediyede paklık emekçisi olarak işe başladım. Yeterli ki de başlamışım. 3-4 ay maaş alamadığımız vakit içinder da oldu lakin bir daha de sabrettik. En son 3,5 yıl İSTAÇ’da çalıştım, oradan da emekli oldum. Emekli oldum meskene geldim, ‘ne yapayım?’ diye düşündüm. Kitap yazıyordum, taşınırken onu kaybettim. Artık onu da toparlamaya çalışıyorum bir yandan. Emekli olduktan daha sonra canım sıkıldı, paklık yaptığım yerde su satayım diye düşündüm. Boğaz iştirakinde su satmaya başladım. 4 yıldır orada su satıyorum. Grup elbiseyle su satmak epey dikkati çekiyor. 50 metreden gördüğünde vatandaşlar almayacaksa bile alıyor. Oranın esnafı oldum artık. Yüzde 90’ı tanıyor. Adamın parası olmuyor ‘Devam et’ diyorum. Adam Van’a gidip geliyor; ‘Bir tane su borcum vardı, buyur’ diyor. Sabah 7’de orada oluyorum. Trafiğin durumuna nazaran çalışıyorum. Trafik bitince bizim iş de bitiyor. Beşerlerle diyaloğu epeyce seviyorum. Bu iş de beni memnun ediyor.”
KEDİ KÖPEKLERİN CAN DOSTU
Sabah saat 06.30’da kalkarak mahalledeki kedileri beslediğini ondan sonrasında 06.40 otobüsüyle Anadolu Hisarı’ndan Beylerbeyi’ne gittiğini lisana getiren Taşlıçukur, hayatının alışık olduğu kedi ve kuşları beslemek ve beşerlerle diyalog kurarak geçtiğini tabir etti. Vakit zaman su satarken reaksiyonlar de aldığını söyleyen Taşlıçukur, “Trafik sıkışıyor. İşaret veriyorum. Kimisi gülüp geçiyor, kimisi de reaksiyon veriyor. Bunlar yazdığım kitabın materyali. Oradaki diyalog bana 5 sayfalık gereç oluyor. Kitabın ismi “Köyümün delisi” olacak. Tipi macera olacak. Bir sponsor bulursam da bastıracağım. Kitap benim yaşanmışlıklarımı anlatıyor. Vaktinde epeyce kitap okudum. Rus muharrirleri, Yaşar Kemal’in ağalık tertibi üzerine romanlarını ve İnce Memed’in çektiklerini okurken kendimi yazma isteğiyle buldum. Bu bir çocukluk hayali.” diye konuştu. Şiir yazdığını da anlatan Taşlıçukur, “Eşime de şiir yazmıştım. Tek başıma istedim kendisini. 34 yıllık evliyiz. Hala ona şiirler müellifim.” dedi.
MÜŞTERİMİN YANINDA DÜĞMEMİ İLİKLERİM
Cumartesi ve pazar günleri dinlendiğini aktaran Taşlıçukur, şunları kaydetti: “İdare ediyorum şükürler olsun. Kadro elbisemi eksik etmem. Kredi kartı var, taksit var. bu biçimde giyinmeden oraya çıktığımda kendimi boşlukta hissediyorum. Esnafın albenisi olacak. Gördünüz elimde eldiven, dezenfektanım yanımda. 15 dakikada bir ellerime sürüyorum pandemiden dolayı. Bana göre esnaf güler yüzlü olmalı. Saygılı davranmalı. Ben esnaf olarak müşterimin yanında düğmemi iliklerim. Fazla para veren oluyor. Köpeklere, sokak hayvanlarına mama alıyorum. Gariban da bir çocuk var, ona gdolayıyorum. Çalışmak zinde tutuyor. Çalışmasam ne yapacağım? Yaşıtlarıma tavsiyem kendini boşlukta bırakmasınlar. Hareket edip, bir meşgale bulsunlar.”
BEYLERBEYİ’NDE DARBECİLERE KARŞI DİRENDİK
Bu iş yardımıyla dostluklar da edindiğini, taksicilere kolaylık olsun diye ‘bozuk vereyim mi?’ diye sorduğunu lisana getiren Ali Taşlıçukur, “Selam vermeden geçen enderdir. Köprü çıkışı bana aşinadır.” dedi. 15 Temmuz hain darbe teşebbüsünde gece sıralarında orada olduğunu belirten Taşlıçukur, “Karşıdan geliş tarafında Altunizade’ye çıkış yerinde bilboardlara mermi geldi. Camı parçaladı. Dizimi kesti. Oradan sürünerek aşağı geldim, taksi durağının orada kaldım. Darbecilere karşı direndik Beylerbeyi’nde. O gece hanım bana ‘senin çalıştığın yerde askerler orada, ihtilal oluyor.’ dedi. Ben de ‘Ne ihtilali? İhtilal 80’de oldu. Neler çektim, bir de artık mi olacak?’ dedim. Otomobil yok, bir şey yok, yürüdük mahalleliyle. Neler gitti orada. Allah tekrar yaşatmasın.” biçiminde konuştu.
KAYNAK: AA
HERKES TARAFINDAN ÇOK SEVİLİYOR
Üsküdar Beylerbeyi’nden 15 Temmuz Şehitler Köprüsü’ne girişte bulunan yokuşta, trafik sıkışıklığında su satan Ali Taşlıçukur, parıldayan ayakkabıları, burnuna düşen gözlükleri, renkleri uyumlu kadro elbisesi ve kravatının yanı sıra, pazar arabası ile dikkati çekiyor. Taşlıçukur, yaklaşık 50 yıldır kravatını boynundan çıkarmıyor. Bilhassa sabah işe gidenlerin aşina olduğu bir sima olmanın yanında, taksi esnafına da bozuk para sağlayan Taşlıçukur, kendisine selam vermeden geçmeyen vatandaşlara gülümseyerek “günaydın” derken, aracını durdurarak su alanlara reaksiyon olarak basılan kornaya ise “tamam” işareti yapıyor.
ORTA 2.SINIFTA BAŞLADI
İlkokulu memleketi Ordu’da okuduktan daha sonra 1969 yılında İstanbul’a geldiğini ve amcasının yanında kaldığını kaydeden Taşlıçukur, “Yengem vardı, bana annelik yaptı. Bundan 5-6 ay evvel koronavirüs ötürüsıyla vefat etti. Çocuklarını yıkar, tıpkı leğende beni de yıkardı bu biçimdeın kurallarında. Orta 2. sınıfa giderken çalışkan bir öğrenci olmama karşın Fen Bilgisi hocam beni sınıfta bıraktı, kravat yüzünden. Kravat takmıyordum. ‘Hocam ne olursun, beni sınıfta bırakma. Bundan daha sonra devamlı takacağım.’ dedim. bir daha de bıraktı. Kursa gittim, imtihanda başardım. O gün bu gündür ekip elbise devamlı.” diye konuştu.
EKİP ELBİSEYLE SU SATMAK DİKKAT ÇEKİYOR
Ortaokulu bitirdikten daha sonra kömürlü yolcu gemilerinde garsonluk yaptığını, çabucak sonrasında belediyede çalışacak paklık emekçisi arandığını duyarak müracaatta bulunduğunu belirten Taşlıçukur, şöyleki devam etti: “Belediyede paklık emekçisi olarak işe başladım. Yeterli ki de başlamışım. 3-4 ay maaş alamadığımız vakit içinder da oldu lakin bir daha de sabrettik. En son 3,5 yıl İSTAÇ’da çalıştım, oradan da emekli oldum. Emekli oldum meskene geldim, ‘ne yapayım?’ diye düşündüm. Kitap yazıyordum, taşınırken onu kaybettim. Artık onu da toparlamaya çalışıyorum bir yandan. Emekli olduktan daha sonra canım sıkıldı, paklık yaptığım yerde su satayım diye düşündüm. Boğaz iştirakinde su satmaya başladım. 4 yıldır orada su satıyorum. Grup elbiseyle su satmak epey dikkati çekiyor. 50 metreden gördüğünde vatandaşlar almayacaksa bile alıyor. Oranın esnafı oldum artık. Yüzde 90’ı tanıyor. Adamın parası olmuyor ‘Devam et’ diyorum. Adam Van’a gidip geliyor; ‘Bir tane su borcum vardı, buyur’ diyor. Sabah 7’de orada oluyorum. Trafiğin durumuna nazaran çalışıyorum. Trafik bitince bizim iş de bitiyor. Beşerlerle diyaloğu epeyce seviyorum. Bu iş de beni memnun ediyor.”
KEDİ KÖPEKLERİN CAN DOSTU
Sabah saat 06.30’da kalkarak mahalledeki kedileri beslediğini ondan sonrasında 06.40 otobüsüyle Anadolu Hisarı’ndan Beylerbeyi’ne gittiğini lisana getiren Taşlıçukur, hayatının alışık olduğu kedi ve kuşları beslemek ve beşerlerle diyalog kurarak geçtiğini tabir etti. Vakit zaman su satarken reaksiyonlar de aldığını söyleyen Taşlıçukur, “Trafik sıkışıyor. İşaret veriyorum. Kimisi gülüp geçiyor, kimisi de reaksiyon veriyor. Bunlar yazdığım kitabın materyali. Oradaki diyalog bana 5 sayfalık gereç oluyor. Kitabın ismi “Köyümün delisi” olacak. Tipi macera olacak. Bir sponsor bulursam da bastıracağım. Kitap benim yaşanmışlıklarımı anlatıyor. Vaktinde epeyce kitap okudum. Rus muharrirleri, Yaşar Kemal’in ağalık tertibi üzerine romanlarını ve İnce Memed’in çektiklerini okurken kendimi yazma isteğiyle buldum. Bu bir çocukluk hayali.” diye konuştu. Şiir yazdığını da anlatan Taşlıçukur, “Eşime de şiir yazmıştım. Tek başıma istedim kendisini. 34 yıllık evliyiz. Hala ona şiirler müellifim.” dedi.
MÜŞTERİMİN YANINDA DÜĞMEMİ İLİKLERİM
Cumartesi ve pazar günleri dinlendiğini aktaran Taşlıçukur, şunları kaydetti: “İdare ediyorum şükürler olsun. Kadro elbisemi eksik etmem. Kredi kartı var, taksit var. bu biçimde giyinmeden oraya çıktığımda kendimi boşlukta hissediyorum. Esnafın albenisi olacak. Gördünüz elimde eldiven, dezenfektanım yanımda. 15 dakikada bir ellerime sürüyorum pandemiden dolayı. Bana göre esnaf güler yüzlü olmalı. Saygılı davranmalı. Ben esnaf olarak müşterimin yanında düğmemi iliklerim. Fazla para veren oluyor. Köpeklere, sokak hayvanlarına mama alıyorum. Gariban da bir çocuk var, ona gdolayıyorum. Çalışmak zinde tutuyor. Çalışmasam ne yapacağım? Yaşıtlarıma tavsiyem kendini boşlukta bırakmasınlar. Hareket edip, bir meşgale bulsunlar.”
BEYLERBEYİ’NDE DARBECİLERE KARŞI DİRENDİK
Bu iş yardımıyla dostluklar da edindiğini, taksicilere kolaylık olsun diye ‘bozuk vereyim mi?’ diye sorduğunu lisana getiren Ali Taşlıçukur, “Selam vermeden geçen enderdir. Köprü çıkışı bana aşinadır.” dedi. 15 Temmuz hain darbe teşebbüsünde gece sıralarında orada olduğunu belirten Taşlıçukur, “Karşıdan geliş tarafında Altunizade’ye çıkış yerinde bilboardlara mermi geldi. Camı parçaladı. Dizimi kesti. Oradan sürünerek aşağı geldim, taksi durağının orada kaldım. Darbecilere karşı direndik Beylerbeyi’nde. O gece hanım bana ‘senin çalıştığın yerde askerler orada, ihtilal oluyor.’ dedi. Ben de ‘Ne ihtilali? İhtilal 80’de oldu. Neler çektim, bir de artık mi olacak?’ dedim. Otomobil yok, bir şey yok, yürüdük mahalleliyle. Neler gitti orada. Allah tekrar yaşatmasın.” biçiminde konuştu.
KAYNAK: AA