Pek kimse bilmez; 12 Eylül 1980 askeri darbesi üniversitelerdeki kamucu solcu akademisyenleri biçti. Dr. Nazif Ekzen’in okulu Mülkiye iktisat kısmını tasfiye ettiler. Türkiye, parasalcı neoliberalist sisteme bu biçimde bu biçimde sokuldu…
Neoliberalizm müfredatıyla yetişen nesiller -Nazif Ekren üzere iktisatçıları tanımadan- bugün toplumsal medyada pek bilmiş popülist iktisat paylaşımları yapıyor!
Kendimi, Yalçın Küçük‘ten Nazif Ekzen‘e uzanan kamucu iktisatçılar okulunun/ekolünün öğrencisi sayarım. Kırk yıllık öğrencilik bu; bitmez-tükenmez öğrenme açlığı barındıran…
Aydınlık gazetesi 1 Mayıs 1993 tarihinde günlük olarak çıkacaktı. Köşe müellifi olmamı istediklerinde şaşırdım: 27 yaşındaydım ve “öğretmen” olmaya hazır görmüyordum kendimi! Başyazarı Aziz Nesin olan; Metin Altıok, Feroz Ahmad, Ahmet İnam, Fethi Naci, Fikret Otyam, Korkut Boratav, İzzettin Başkan üzere öğretmenlerimin yazdığı gazetede ben nasıl köşe muharriri olabilirdim? Zorlamayla başladım köşe yazarlığına…
Uğur Dündar getirmese Sözcü‘de bu köşe olmazdı sanırım. Okur olmak da aslında öğrenci olmaktır sevgili okur. Öğrenemeyen öğrenci yoktur, öğretemeyen öğretmen vardır…
Dr. Nazif Ekzen düzgün öğretmendi. Ne yazık ki az yazdı. ODTÜ yayınları tarafınca 2009’da çıkarılan tek kitabı var: “Türkiye Kısa İktisat Tarihi: 1946’dan 2008’e.”
Alt başlığı şuydu kitabın; “İliştirilmiş İktisat IMF-Dünya Bankası Sisteminde 62 Yıl.”
Ne yazık ki vefat kitabın devamını getirmeyi engelledi…
BIKMADAN ANLATTI
Dr. Nazif Ekzen, 1968 nesli devrimcisiydi.
Makaleleri bugünün Türkiye’sine ışık tutuyor. Melun hastalığa yakalanmadan evvel Mülkiye mecmuasına 10 Mayıs 2016‘da şu biçimde yazdı:
-“Dışımızdaki dünyada artık, Cumhuriyetin ilanından bu yana en yalnız olduğumuz devirdeyiz. İktidar ısrarla farklı bir görünüm vermeye uğraşıyor. İçeride artık neredeyse haftalık olarak gündemler yaratılıyor. Gerçek ömürle hiç bir kontakları yok. Siyasi iktidar hayli uzun sayılacak bir periyottur kullanmakta olduğu algı yaratma prosedürünü artık günlük siyasetinin asli ögesi haline getirmiş durumda. Popülizm bu derece tek başına ülke siyasetlerinin yürütülmesinde hâkim pozisyonda olmamıştı…”
-“2012 ortalarında, bilhassa 2014 yaz ortasından başlayarak daima olarak Türk iktisadının dar boğaza girdiğini, kimi alanlarda kriz şartlarında olduğunu bıkmadan anlatmaya çalıştık…
-“Zorluklar, 2015 son çeyreğinden başlayarak hudutlarımızda ve Güneydoğu’da sıcak çatışma ile birleşti ve bütün ekonomik göstergelerin üzeri sıcak çatışma ile örtüldü. 2016 yılında, günümüze kadar geçen müddette iktisatta büyük bir belirsizlik ortamındayız…
-“ İktisatta bu yapılanları ‘reform’, ‘devrim’ olarak isimlendirmek AKP’nin her vakit yaptığı üzere algı yaratmak…”
Beş yıl evvel yazdığı günümüzde yaşadıklarımız ile ne kadar örtüşüyor değil mi?
Dr. Ekzen üzere iktisatçılar dinlenmediği için, bugün Türkiye büyük kriz yaşıyor…
D. AVCIOGLU- Y. KÜÇÜK
Dr. Nazif Ekzen, Doğan Avcıoğlu‘nun çıkardığı İSTİKAMET mecmuası takımındaydı.
çabucak sonrasında Yalçın Küçük ile yakın çalışma arkadaşı oldu. Ankara’da ANKA ajansı ve Cumhuriyet gazetesinde iktisat sayfalarını yaptı.
Ergenekon-Balyoz kumpaslarına karşı çıkan öncü isimlerden biri oldu. O periyot Aydınlık‘ta ve Odatv‘de makaleler yazdı.
Evet, bugün tartıştığımız iktisat krizi konusunda ihtarlarını daima sürdürdü:
-“1970’ler de Merkez Bankaları ekonomik büyümeyi hedeflemiş ve enflasyona niye olmuştu. 1980-2000 yılları içinde ise yalnızca fiyat istikrarı hedefleyen para siyasetleri izleyen Merkez Bankaları ekonomik büyüme konusunda önemli meseleler yaşanmasına niye oldu…”
Türkiye gündeminde hâlâ parasalcı iktisadın ana ögesi Merkez Bankası var!
Dr. Nazif Ekzen üzere kamucu ekonomistler gerçek yolu senelerca yazdı:
-“Türkiye bugün 1929 yılını örnek almalıdır. O periyotta Türkiye’nin elinde parası da yoktu. Planlı iktisat ile mucize yarattı. Bugün konseyi ana endüstrilerin değerli kısmı o devirden kalmadır. Demir-çelik bölümü bunun en somut örneğidir. Türkiye bunları yaparken de bir kuruş borç almamıştır. Türkiye geçmişte bunları büyük dayanışma ile aşmıştır. Endüstride, eğitimde her alanda yapılanlar muhakkaktır. Dünyada en yüksek büyüme gerçekleştirilmiştir. Bunların tartışılacak bir yanı da yoktur. Türkiye bugün ortasında bulunduğu krizi de 1929’u örnek alarak aşabilir…”
Ülkemize yaptığın katkılar için epey teşekkür ederiz kıymetli hocam…
Soner Yalçın
Neoliberalizm müfredatıyla yetişen nesiller -Nazif Ekren üzere iktisatçıları tanımadan- bugün toplumsal medyada pek bilmiş popülist iktisat paylaşımları yapıyor!
Kendimi, Yalçın Küçük‘ten Nazif Ekzen‘e uzanan kamucu iktisatçılar okulunun/ekolünün öğrencisi sayarım. Kırk yıllık öğrencilik bu; bitmez-tükenmez öğrenme açlığı barındıran…
Aydınlık gazetesi 1 Mayıs 1993 tarihinde günlük olarak çıkacaktı. Köşe müellifi olmamı istediklerinde şaşırdım: 27 yaşındaydım ve “öğretmen” olmaya hazır görmüyordum kendimi! Başyazarı Aziz Nesin olan; Metin Altıok, Feroz Ahmad, Ahmet İnam, Fethi Naci, Fikret Otyam, Korkut Boratav, İzzettin Başkan üzere öğretmenlerimin yazdığı gazetede ben nasıl köşe muharriri olabilirdim? Zorlamayla başladım köşe yazarlığına…
Uğur Dündar getirmese Sözcü‘de bu köşe olmazdı sanırım. Okur olmak da aslında öğrenci olmaktır sevgili okur. Öğrenemeyen öğrenci yoktur, öğretemeyen öğretmen vardır…
Dr. Nazif Ekzen düzgün öğretmendi. Ne yazık ki az yazdı. ODTÜ yayınları tarafınca 2009’da çıkarılan tek kitabı var: “Türkiye Kısa İktisat Tarihi: 1946’dan 2008’e.”
Alt başlığı şuydu kitabın; “İliştirilmiş İktisat IMF-Dünya Bankası Sisteminde 62 Yıl.”
Ne yazık ki vefat kitabın devamını getirmeyi engelledi…
BIKMADAN ANLATTI
Dr. Nazif Ekzen, 1968 nesli devrimcisiydi.
Makaleleri bugünün Türkiye’sine ışık tutuyor. Melun hastalığa yakalanmadan evvel Mülkiye mecmuasına 10 Mayıs 2016‘da şu biçimde yazdı:
-“Dışımızdaki dünyada artık, Cumhuriyetin ilanından bu yana en yalnız olduğumuz devirdeyiz. İktidar ısrarla farklı bir görünüm vermeye uğraşıyor. İçeride artık neredeyse haftalık olarak gündemler yaratılıyor. Gerçek ömürle hiç bir kontakları yok. Siyasi iktidar hayli uzun sayılacak bir periyottur kullanmakta olduğu algı yaratma prosedürünü artık günlük siyasetinin asli ögesi haline getirmiş durumda. Popülizm bu derece tek başına ülke siyasetlerinin yürütülmesinde hâkim pozisyonda olmamıştı…”
-“2012 ortalarında, bilhassa 2014 yaz ortasından başlayarak daima olarak Türk iktisadının dar boğaza girdiğini, kimi alanlarda kriz şartlarında olduğunu bıkmadan anlatmaya çalıştık…
-“Zorluklar, 2015 son çeyreğinden başlayarak hudutlarımızda ve Güneydoğu’da sıcak çatışma ile birleşti ve bütün ekonomik göstergelerin üzeri sıcak çatışma ile örtüldü. 2016 yılında, günümüze kadar geçen müddette iktisatta büyük bir belirsizlik ortamındayız…
-“ İktisatta bu yapılanları ‘reform’, ‘devrim’ olarak isimlendirmek AKP’nin her vakit yaptığı üzere algı yaratmak…”
Beş yıl evvel yazdığı günümüzde yaşadıklarımız ile ne kadar örtüşüyor değil mi?
Dr. Ekzen üzere iktisatçılar dinlenmediği için, bugün Türkiye büyük kriz yaşıyor…
D. AVCIOGLU- Y. KÜÇÜK
Dr. Nazif Ekzen, Doğan Avcıoğlu‘nun çıkardığı İSTİKAMET mecmuası takımındaydı.
çabucak sonrasında Yalçın Küçük ile yakın çalışma arkadaşı oldu. Ankara’da ANKA ajansı ve Cumhuriyet gazetesinde iktisat sayfalarını yaptı.
Ergenekon-Balyoz kumpaslarına karşı çıkan öncü isimlerden biri oldu. O periyot Aydınlık‘ta ve Odatv‘de makaleler yazdı.
Evet, bugün tartıştığımız iktisat krizi konusunda ihtarlarını daima sürdürdü:
-“1970’ler de Merkez Bankaları ekonomik büyümeyi hedeflemiş ve enflasyona niye olmuştu. 1980-2000 yılları içinde ise yalnızca fiyat istikrarı hedefleyen para siyasetleri izleyen Merkez Bankaları ekonomik büyüme konusunda önemli meseleler yaşanmasına niye oldu…”
Türkiye gündeminde hâlâ parasalcı iktisadın ana ögesi Merkez Bankası var!
Dr. Nazif Ekzen üzere kamucu ekonomistler gerçek yolu senelerca yazdı:
-“Türkiye bugün 1929 yılını örnek almalıdır. O periyotta Türkiye’nin elinde parası da yoktu. Planlı iktisat ile mucize yarattı. Bugün konseyi ana endüstrilerin değerli kısmı o devirden kalmadır. Demir-çelik bölümü bunun en somut örneğidir. Türkiye bunları yaparken de bir kuruş borç almamıştır. Türkiye geçmişte bunları büyük dayanışma ile aşmıştır. Endüstride, eğitimde her alanda yapılanlar muhakkaktır. Dünyada en yüksek büyüme gerçekleştirilmiştir. Bunların tartışılacak bir yanı da yoktur. Türkiye bugün ortasında bulunduğu krizi de 1929’u örnek alarak aşabilir…”
Ülkemize yaptığın katkılar için epey teşekkür ederiz kıymetli hocam…
Soner Yalçın