KPMG, “Uzaktan Çalışmada Yeni Trendler” raporunda 530’dan fazla şirkete uzaktan çalışmayla ilgili değerlendirmelerini sordu.
Yüzde 82’sinin EMA bölgesinde yer aldığı iştirakçiler içinde çeşitli bölümlerden idare heyeti üyeleri, yöneticiler, mobilite konusunda uzman bireyler, insan kaynakları yetkilileri, vergi ve iş hukuku uzmanları bulunuyor. Raporda ortaya çıkan sonuçlar, uzaktan çalışma konusunda global eğilimlerin yanı sıra bölgesel ve dal farklılıkları hakkında da kıymetli fikirler veriyor.
Açıklamada görüşlerine yer verilen KPMG Türkiye İnsan ve Değişim Hizmetleri Yöneticisi Jan Fazilet Yılmaz, şirketlerin, süratli bir dönüşüm sürecinde geleceğin çalışma ömrüne hazırlık yaparken mutlaklaşan bir gerçek olduğunu, uzaktan çalışmanın, hayatın vazgeçilmez bir kesimi haline geldiğini belirterek, şunları kaydetti:
“Gerek mevcut çalışanların talepleri gerekse de rekabetin ağır olduğu yetenek pazarında öne geçme muhtaçlığıyla bir arada uzaktan çalışma siyasetleri yükselişte. Bu etapta, şirketlerin esnekliğin nasıl ve ne ölçüde olacağını netleştirmesi değer taşıyor. Bilhassa işin ihtiyaçları ile ilgili olarak işlevler özelinde özelleştirilmiş yaklaşımların benimsenmesi ve bu yaklaşımın çalışan bağlılığı ve verimliliği eksenlerinde kurgulanması değer kazanıyor. Ayrıyeten uzaktan çalışma, bilhassa memleketler arası boyut kazandığında karmaşık vergisel ve yasal süreçleri birlikteinde getirebiliyor ya da iş ve toplumsal güvenlik uygulamalarına ait kaygılara yol açabiliyor. Bu niçinle şirketlerin çalışma modellerini dönüştürürken ahenk ve risk hususlarını da göz önünde bulundurması kritik değer taşıyor.”
Uzaktan çalışma siyasetleri yaygınlaşıyor
Rapora bakılırsa şirketlerin yüzde 89’u şu an uzaktan çalışma siyasetini aslına bakarsan uyguluyor yahut uygulamayı planlıyor. Kuruluşların yarısından fazlası (yüzde 52) uzaktan çalışma siyaseti uygulamayı düşünürken yüzde 37’si aslına bakarsan halihazırda uyguluyor. bu türlü bir siyaset uygulamayı düşünmeyenlerin oranı ise yalnızca yüzde 5’te kalıyor.
birebir vakitte, stratejiler her kuruluşun iş modeline, uzun vadeli stratejik amaçlarına ve kurumsal kültürüne nazaran değişiyor. Telekomünikasyon ve teknoloji dalı yüzde 64 ile bu modeli uygulayanların başını çekerken, bu iki bölümde uzaktan çalışmayı kıymetlendirme etabında olanların oranı ise yüzde 27 düzeyinde bulunuyor. BT tabanlı şirketlerin, bilhassa de startup kesimindekilerin, süratli karar verebilmesi ve uzaktan çalışmanın birden fazla vakit bir DNA’larının bir kesimi olması niçiniyle bu kesimlerdeki yüksek oran da şaşırtan durumda bulunmuyor.
Öbür yandan değişik bir biçimde yiyecek, içecek, perakende ve tüketici bölümlerindeki iştirakçilerin yüzde 90’nı uzaktan çalışma siyaseti planladıklarını belirtti. Bunların yüzde 40’ı bu politikayı uygulamayı düşünürken yüzde 60’ı şu an uygulamakta olduklarını belirtiyor. İmalat bölümü için, iş yerinde daha fazla çalışmanın gerekliliği göz önüne alındığında, bu sonuçlar daha da şaşırtan oldu. Hatta birtakım şirketler, sanal gerçeklik gözlükleri ile uzaktan makine bakımı yapılması üzere yeni teknolojiler kullanılarak işgücünün uzaktan çalışabileceğini tabir ediyor.
Çalışanların istekleri ana etken
Uzaktan çalışma niçinlerinin başında ise çalışanlardan gelen istekler ve COVID-19 kısıtlamaları geliyor. Kuruluşların yarısından fazlası (yüzde 55), uzaktan çalışma siyasetlerini işleri yahut dış faktörlerden ötürü değil çalışanlarının isteklerini karşılamak için hayata geçirdi.
Uzaktan çalışma halleri de kuruluşlara bakılırsa değişiklik gösteriyor. Yüzde 42 ile birçok şirket, ülke sonları ortasında uzaktan çalışmaya odaklanıyor. Ülke haricinde uzaktan çalışma kelam konusu olduğunda, şirketlerin yüzde 22’si 90 günden daha az bir süre için kısa periyodik uzaktan çalışma metodunu düşünüyor. 90 günden çok müddet için bu oran yüzde 8’e kadar düşüyor. Ayrıyeten iştirakçilerin yalnızca yüzde 9’u ülke haricinden bu metotla işe alım yapmayı değerlendirdiklerini belirtiyor.
Vergi ve yasal uyumluluk yüzde 88 ile uzaktan çalışmayı uygulamak isteyen şirketler için en büyük zorluklar olarak öne çıkıyor. Halihazırda ülke hudutları ortasında dikkate alınması gereken çeşitli vergi ve yasal düzenlemeler olduğu düşünüldüğünde bu sonuç şaşırtan olmuyor. Örneğin, sıhhat ve güvenlik, data muhafaza ve BT güvenliği, gelir ve kurumlar vergisi düzenlemeleri ile ilgili ülkelere göre değişen patron yükümlülükleri bulunuyor. Ülke sonlarının haricinde, daha fazla memleketler arası düzenlemeler devreye girdikçe ahenk daha da karmaşık hale geliyor. Yasal standartların olmaması ve vergi alanında belirsizlik, hudut ötesi uzaktan çalışmanın ele alınmasında kıymetli bir mahzur teşkil ediyor.
Sonuç olarak, hudut ötesi uzaktan çalışmayı uygulama sonucu bir yandan şirkete mahsus risk değerlendirmelerine ve öteki yandan iş ve yetenek ihtiyaçlarına bağlı kalıyor. Vergi ve yasal uyumlulukta daha sonra uzaktan çalışmanın önündeki öteki zorluklar içinde sırasıyla verimli süreçler oluşturmak (yüzde 21), çalışan takibi ve teknoloji (yüzde 18), irtibat (yüzde 10) geliyor.
Okumaya devam et...
Yüzde 82’sinin EMA bölgesinde yer aldığı iştirakçiler içinde çeşitli bölümlerden idare heyeti üyeleri, yöneticiler, mobilite konusunda uzman bireyler, insan kaynakları yetkilileri, vergi ve iş hukuku uzmanları bulunuyor. Raporda ortaya çıkan sonuçlar, uzaktan çalışma konusunda global eğilimlerin yanı sıra bölgesel ve dal farklılıkları hakkında da kıymetli fikirler veriyor.
Açıklamada görüşlerine yer verilen KPMG Türkiye İnsan ve Değişim Hizmetleri Yöneticisi Jan Fazilet Yılmaz, şirketlerin, süratli bir dönüşüm sürecinde geleceğin çalışma ömrüne hazırlık yaparken mutlaklaşan bir gerçek olduğunu, uzaktan çalışmanın, hayatın vazgeçilmez bir kesimi haline geldiğini belirterek, şunları kaydetti:
“Gerek mevcut çalışanların talepleri gerekse de rekabetin ağır olduğu yetenek pazarında öne geçme muhtaçlığıyla bir arada uzaktan çalışma siyasetleri yükselişte. Bu etapta, şirketlerin esnekliğin nasıl ve ne ölçüde olacağını netleştirmesi değer taşıyor. Bilhassa işin ihtiyaçları ile ilgili olarak işlevler özelinde özelleştirilmiş yaklaşımların benimsenmesi ve bu yaklaşımın çalışan bağlılığı ve verimliliği eksenlerinde kurgulanması değer kazanıyor. Ayrıyeten uzaktan çalışma, bilhassa memleketler arası boyut kazandığında karmaşık vergisel ve yasal süreçleri birlikteinde getirebiliyor ya da iş ve toplumsal güvenlik uygulamalarına ait kaygılara yol açabiliyor. Bu niçinle şirketlerin çalışma modellerini dönüştürürken ahenk ve risk hususlarını da göz önünde bulundurması kritik değer taşıyor.”
Uzaktan çalışma siyasetleri yaygınlaşıyor
Rapora bakılırsa şirketlerin yüzde 89’u şu an uzaktan çalışma siyasetini aslına bakarsan uyguluyor yahut uygulamayı planlıyor. Kuruluşların yarısından fazlası (yüzde 52) uzaktan çalışma siyaseti uygulamayı düşünürken yüzde 37’si aslına bakarsan halihazırda uyguluyor. bu türlü bir siyaset uygulamayı düşünmeyenlerin oranı ise yalnızca yüzde 5’te kalıyor.
birebir vakitte, stratejiler her kuruluşun iş modeline, uzun vadeli stratejik amaçlarına ve kurumsal kültürüne nazaran değişiyor. Telekomünikasyon ve teknoloji dalı yüzde 64 ile bu modeli uygulayanların başını çekerken, bu iki bölümde uzaktan çalışmayı kıymetlendirme etabında olanların oranı ise yüzde 27 düzeyinde bulunuyor. BT tabanlı şirketlerin, bilhassa de startup kesimindekilerin, süratli karar verebilmesi ve uzaktan çalışmanın birden fazla vakit bir DNA’larının bir kesimi olması niçiniyle bu kesimlerdeki yüksek oran da şaşırtan durumda bulunmuyor.
Öbür yandan değişik bir biçimde yiyecek, içecek, perakende ve tüketici bölümlerindeki iştirakçilerin yüzde 90’nı uzaktan çalışma siyaseti planladıklarını belirtti. Bunların yüzde 40’ı bu politikayı uygulamayı düşünürken yüzde 60’ı şu an uygulamakta olduklarını belirtiyor. İmalat bölümü için, iş yerinde daha fazla çalışmanın gerekliliği göz önüne alındığında, bu sonuçlar daha da şaşırtan oldu. Hatta birtakım şirketler, sanal gerçeklik gözlükleri ile uzaktan makine bakımı yapılması üzere yeni teknolojiler kullanılarak işgücünün uzaktan çalışabileceğini tabir ediyor.
Çalışanların istekleri ana etken
Uzaktan çalışma niçinlerinin başında ise çalışanlardan gelen istekler ve COVID-19 kısıtlamaları geliyor. Kuruluşların yarısından fazlası (yüzde 55), uzaktan çalışma siyasetlerini işleri yahut dış faktörlerden ötürü değil çalışanlarının isteklerini karşılamak için hayata geçirdi.
Uzaktan çalışma halleri de kuruluşlara bakılırsa değişiklik gösteriyor. Yüzde 42 ile birçok şirket, ülke sonları ortasında uzaktan çalışmaya odaklanıyor. Ülke haricinde uzaktan çalışma kelam konusu olduğunda, şirketlerin yüzde 22’si 90 günden daha az bir süre için kısa periyodik uzaktan çalışma metodunu düşünüyor. 90 günden çok müddet için bu oran yüzde 8’e kadar düşüyor. Ayrıyeten iştirakçilerin yalnızca yüzde 9’u ülke haricinden bu metotla işe alım yapmayı değerlendirdiklerini belirtiyor.
Vergi ve yasal uyumluluk yüzde 88 ile uzaktan çalışmayı uygulamak isteyen şirketler için en büyük zorluklar olarak öne çıkıyor. Halihazırda ülke hudutları ortasında dikkate alınması gereken çeşitli vergi ve yasal düzenlemeler olduğu düşünüldüğünde bu sonuç şaşırtan olmuyor. Örneğin, sıhhat ve güvenlik, data muhafaza ve BT güvenliği, gelir ve kurumlar vergisi düzenlemeleri ile ilgili ülkelere göre değişen patron yükümlülükleri bulunuyor. Ülke sonlarının haricinde, daha fazla memleketler arası düzenlemeler devreye girdikçe ahenk daha da karmaşık hale geliyor. Yasal standartların olmaması ve vergi alanında belirsizlik, hudut ötesi uzaktan çalışmanın ele alınmasında kıymetli bir mahzur teşkil ediyor.
Sonuç olarak, hudut ötesi uzaktan çalışmayı uygulama sonucu bir yandan şirkete mahsus risk değerlendirmelerine ve öteki yandan iş ve yetenek ihtiyaçlarına bağlı kalıyor. Vergi ve yasal uyumlulukta daha sonra uzaktan çalışmanın önündeki öteki zorluklar içinde sırasıyla verimli süreçler oluşturmak (yüzde 21), çalışan takibi ve teknoloji (yüzde 18), irtibat (yüzde 10) geliyor.
Okumaya devam et...